دومین شب مراسم عزاداری حضرت فاطمه‌‌ زهرا (سلام‌الله‌علیها)  شب گذشته در حسینیه‌ امام خمینی(ره) با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی، جمعی از مسئولان و هزاران نفر از قشرهای مختلف مردم برگزار شد. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر رهبر معظم انقلاب، در این مراسم، حجت‌الاسلام والمسلمین رفیعی خشم برای خدا و ارزش‌های الهی را خشم مقدس خواند و گفت: سیره‌ی اهل‌بیت (علیهم‌السلام) نشان‌دهنده این است که در مقابل «انکار حق»، «بدعت‌گذاری در دین»، «اهانت به مقدسات»، «منکرات اجتماعی» و «فساد و خیانت کارگزاران» سکوت جایز نیست، همچنان‌ که حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در مقابل انکار و فراموش شدن حق ولایت سکوت نکرد.حجت‌الاسلام رفیعی، ولایت فقیه و مواردی مانند وصیتنامه‌ امام راحل و شهیدان را شاخص‌های قطعی برای شناخت حق دانست و گفت: البته دفاع از حق بدون هزینه نیست، همان‌طور که شهیدان بزرگوار انقلاب همچون شهید سلیمانی این هزینه‌ها را به جان خریدند و با خشمی مقدس جلوی توطئه‌ دشمنان اسلام و ایران را گرفتند. در این مراسم، آقای محمود کریمی نیز به ذکر مصیبت و نوحه‌سرایی پرداخت.

شعر سلاح و صلاح بود

ارمغان بهداروند
زادگاه شعر، سرزمین ذهن و زبان شاعر است و بدیهی است که در اتفاق شعر، شرایط همین سرزمین بر خلقت یک شعر حکومت می کند و شعر با چرخش در نوع نگاه، رنگ فلسفه و طعم تفکر مؤلف خود متولد می‌شود و در مدار حیات خود، مخاطبان خاص خود را براساس همان خاستگاه پیدا می کند و فراز و فرود یک پدیده هنری را در خود احساس می نماید. شعر، محصول زمان اندیشی و نتیـجه فرسایش اندیشه مؤلف در چرخه زمانی آفرینش اثر است و در این سیر، پدیده ایجاد شده می‌تواند به‌عنوان سندی از چگونگی تاریخی عصر شاعر محسوب گردد و برای کشف مختصات اجتماعی هر زمانی، مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد. برای شناخت هر اثر هنری و درک ظرفیت ها و توانمندی‌های ذاتی و اکتسابی آن و تلاش در جهت ترویج و تقویت این اسباب، فراهم نمودن زمینه‌هایی پیرامون آن اثر ضرورت دارد. شعر، به شهادت آثاری که فرصت متولد شدن را به دست آورده‌اند از لایه‌های چند گانه‌ای برخوردار است که خودآگاه و ناخودآگاه از بستر ذهنی مؤلف در کلام نقش بسته‌اند و مخاطبان این پدیده براساس پذیرش و توان فکری و احاطه تجربی خود با آن ارتباط برقرار می نمایند و از اکتشافات شاعر و استخراج ذهنی خود لذت می‌برند.
رسالت تاریخی شعر از نخستین جرقه‌های کهن ترین شعرها آغاز گردیده است و اکنون این هنر آغازین، هم چنان در مسیر نمایش واقعیت‌ها، به زبان کلمه و به روایت مؤلف است. مؤلفی که با جریان اجتماع است و با تأثیر گرفتن از فضای پیرامون خود، از چشم انداز خویش به تألیف آن می‌پردازد. انقلاب و دگرگونی حاکمیت از جمله مهم‌ترین واقعیت‌هایی است که ساختارهای سیاسی، اجتماعی و هنری را درهم می‌پیچد و با اصرار تا حد ممکن، تغییراتی اساسی را در ساختار وقت خواستار است.
شعر چند دهه اخیر ایران درست در چنین شرایطی مجال بروز می‌یابد و شاعران چنین شرایطی هم چنان که اشاره رفت، دوران‌ گذار خود را از شور و شوق‌های اولیه انقلابی شروع می‌نمایند و در ادامه، رویکرد معقولانه خود را به نمایش می‌گذارند. شعر امروز ما ریشه در چنین بستری دارد و ما برای بررسی این شعر، ناگزیر از مطالعه و مکاشفه در این جریان هستیم. مکاشفه‌ای که در آن شاعران را نمی‌توان متأثر از تغییر و تحول بنیادین در ساختار اجتماع و سیاست حاکم دانست. رویکرد ادبیات به دایره پیرامون خود رویکردی نمایشی است و شاعر به‌عنوان سخنگوی زمانه خود با طرح مفاهیمی که ماهیت اجـتماع در ابراز آنها نقـش عمده ای را برعهده دارد واقعیت‌های زندگی را به‌ نمایش می‌گذارد و در حقیقت امکان تهیه مستندات و منابع عصر خود را فراهم می‌آورد هم چنان که می‌توان در کالبد آثار ادبیات کهن، نشانه‌های اجتماعی و اعتقادی هر ملتی را که در غبار زمان از یاد رفته‌اند، بازیابی نمود. اکنون می‌توان به صراحت ابراز داشت که شاعران آثار ماندگار خود را در حوادث و آسیب‌های اجتماعی خلق کرده اند و ایام تکرار و رکود و رخوت ادبیات در فقدان چنین شرایطی معمولاً اتفاق افتاده است. متأثرترین حوزه‌های معطوف به انقلاب، حوزه‌های فکری و عرصه های پیوسته به آن است که می‌توانند با تغییر سلیقه توده‌های مخاطبان خود، در استقرار و ترویج خواسته‌های آن مؤثر واقع شوند. شعر که از جمله محصولات حوزه زبانی است، با درک زودهنگام شرایط اجتماعی، رویکرد خود را به سمت جریانات غالب سوق می‌دهد و به‌عنوان زبان گویای انسان‌ها نقش خود را ایفا می‌نماید و در راستای ایدئولوژی برخاسته از مخاطبان خود گام برمی‌دارد. سال 1357 سال دگرگونی، آشفتگی و شکوفایی شعر امروز ایران بود و شعر، که احساس می‌شد از مردم فاصله گرفته است، گامی بلند در جهت مردمی شدن برداشت.
از میان شاعران، در رسیدن به این هدف، برخی گزارشگری را پیشه گرفتند و مقام شاعر را به‌عنوان راهبر اجتماع بدل به دنباله‌روی احساسات و حادثات کردند و خود در موج نیرومند تاریخ درغلتیدند. اما دیگرانی که تجربه شناختی طولانی تر و قوی تر در شعر داشتند، انعکاس زمان حال را با ساختن آینده درآمیختند و فرهنگی انقلابی را که لازمه انقلاب فرهنگی است ، بنیاد گذاردند. شاعران این عصر با درک تغییرات و تفاوت خاستگاه نمادهای فرهنگی، خودآگاه و ناخودآگاه به‌سمت تغییر و تحول در مفاهیم ذهنی و زبانی آثار خود سوق پیدا می‌کنند و خوشبختانه این اتفاق درست زمانی روی می‌دهد که شعر برخاسته از مشروطه و اندیشه‌های نوگرایانه شاعران پس از آن نتیجه داده است و نوآمدگان می‌توانند از این تجربه نزدیک در آفرینش آثار خود بهره ببرند.
در این نوبت از سه‌شنبه‌های شعر از برخی شاعران سال57 نمونه‌هایی پیشنهاد شده است که در هیاهوی انقلاب و بحران اجتماعی منجر به سقوط حکومت پهلوی، از مردم، از یاران شهید، از قهرمانان فکری و نمادهای مقاومت و اعتراض نوشتند و به آینده، امید دادند و در شماره پس از این به شاعران جوان روزهای انقلاب و پس از انقلاب خواهیم پرداخت که با جسارت، جست‌و‌جوگر راه و روش و منشی برای خویش شدند. ادبیات در سال پیروزی انقلاب، بی‌هیچ دسته‌بندی و تمایز و تفکیک به خودی و غیرخودی، به روزی می‌اندیشید که شاید برای خیلی‌ها آرزو بود اما سلاح کلمه، صلاح سرزمینی را می‌خواست که از خون جوانانش لاله دمیده بود...


مهدی اخوان‌ ثالث
درآمد:
می‌دمد شب‌گیرِ فروردین و بیدارم.
باز شب‌گیری دگر، وز سالِ دیگر، باز.
باز یک آغاز...
گاهان:
در میان‌ راه ایستاده، رفته و آینده را طومار می‌خوانم.
رفته و آینده گفتم، لیک
کس چه داند، من چه می‌دانم،
وز کجا، که هم‌چنان کهُ‌مرفته‌ای بوده‌ است،
هم‌چنان آینده‌ای هم هست، خواهد بود؟
راستی، هان؟ باید این را از که پرسید؟ از کجا دانست؟
کاین میان‌راهُ‌ست، این‌جایی که امروز ایستاده‌ام؟
گرچه از بود و نبودِ رفته و آینده بیزارم،
پرسم اما، از کجا بایست دانست این
که چو فصلِ رفته‌ها آینده‌ای هم پیشِ رو دارم؟
یا نه، شاید اینکه می‌پندارم میان‌راهُش
فصلِ آخر را
برگ‌های آخرین، یا باز هم کم‌تر،
سطرهای آخرین، از برگِ فرجام است.
بینِ لب‌هایم این دمِ فرسوده نمناک
واپسین نم، از پسینِ قطره‌های، از جامِ انجام است.
آه...
... وگر آن ناخوانده میهمانی که ما را می‌برد با خویش.
ناگهان از در درآید زود،
پس چه خواهد بود – می‌پرسم –
سرنوشتِ آن عزیزانی که نامِ آرزوشان بود؟
آرزوها، این به ما نزدیک‌تر، این خویش‌تر خویشان.
پس چه باید کرد با ایشان؟
بگذریم...
[...]
برگشت:
ابرِ شب‌گیرِ بهاران سینه خالی کرد.
خیلْ خیلِ عقده‌ها را در گلو ترکاند
و به هر کوچ و به هر منزل،
سیل سیل از دیده بیرون راند.
پرده را یک سو زدم، دیدم،
چه دیدم، آه
آسمان ترگونه بود و روشن و بشکوه.
صبح، اینک صبحِ بی‌همتای فروردین
می‌دمید از کوه.
آفتابش، این نخستین نوشخندِ سال،
طره‌ای زرتار بر پیشانی پاک و بلندِ سال.
صبح، صبح، ای اورمزدی جام و فام، ای صبح!
نوش بادت باده زین پاکیزه جام، ای صبح!
با گلِ شادابِ زرین نوشخندت، جاودان بشکف
بر نگینِ تاجِ این فیروزه‌بام ای صبح!
بر تو ای بیداردل، ای شاد، ای روشن
زین دلِ تاریک غمگین صد سلام ای صبح!
غم مبادت گر نداری بهرِ من جز حسرت و حسرت
زنده‌دل مستانِ سرخوش را ببر هر روز
شادتر، فرخنده‌تر، خوش‌تر پیام، ای صبح!


حمید مصدق
چه کسی می‌خواهد من و تو ما نشویم؟
خانه‌اش ویران باد!
من اگر ما نشوم، تنهایم!
تو اگر ما نشوی، خویشتنی...
از کجا که من و تو
شور یکپارچگی را در شرق
باز برپا نکنیم؟!
از کجا که من و تو
مشت رسوایان را وا نکنیم؟!
من اگر برخیزم
تو اگر برخیزی
همه برمی خیزند!
من اگر بنشینم
تو اگر بنشینی
چه کسی برخیزد؟!
چه کسی با دشمن بستیزد؟!
چه کسی پنجه در پنجه هر دشمن دون آویزد؟!
دشت‌ها نام تو را می‌گویند...
کوه‌ها شعر مرا می‌خوانند...
کوه باید شد و ماند
دشت باید شد و خواند....

طاهره صفارزاده
صدای ناب اذان می‌‌آید
صدای ناب اذان
شبیه دست‌های مؤمن مردی است
که حس دور شدن گم شدن جزیره را
ز ریشه‌های سالم من برمی‌چیند.
و مه به سوی نمازی عظیم می‌آیم
وضویم از هوای خیابان است و
راه‌های تیره دود
و قبله‌های حوادث در امتداد زمان
به استجابت من هستند
و لاک ناخن من
برای گفتن تکبیر
قشر فاصله نیست
و من دعای معجزه می‌خوانم
دعای تغییر
برای خاک اسیری که مثل قلعه دین
فصول رابطه‌اش
به اصل‌های مشکل پیوسته است
و اوست که می‌داند
که پشت خسته ابر
به لحظه‌های ترد شکستن نیاز دارد
و دفع توطئه تخدیر
به‌ لحظه‌های بعدی باران
و لحظه‌های وحشی رود
و من که از قساوت نان می‌دانم می‌دانم
که فتح کامل نیست
و هیچ ذهن محاسب هنوز نتوانسته است
هجای فاصله برگ را
ز کینه پنهان باد بشمارد
و حرص یافتن مروارید
تمام سطح صدف را
به طرد عاطفه شن مجاز خواهد کرد.

احمد شاملو
عاشقان
سرشکسته گذشتند،
شرمسارِ ترانه‌های بی‌هنگامِ خویش.
و کوچه‌ها
بی‌زمزمه ماند و صدای پا.
سربازان
شکسته گذشتند،
خسته
بر اسبانِ تشریح،
و لَتّه‌های بی‌رنگِ غروری
نگونسار
بر نیزه‌هایشان.
تو را چه سود
فخر به فلک بَر
فروختن
هنگامی که
هر غبارِ راهِ لعنت‌شده نفرینَت می‌کند.
تو را چه سود از باغ و درخت
که با یاس‌ها
به داس سخن گفته‌ای.
 آنجا که قدم برنهاده باشی
گیاه
از رُستن تن می‌زند
چرا که تو
تقوای خاک و آب را
هرگز
باور نداشتی.
فغان! که سرگذشتِ ما
سرودِ بی‌اعتقادِ سربازانِ تو بود
که از فتحِ قلعه روسبیان
بازمی‌آمدند.
باش تا نفرینِ دوزخ از تو چه سازد،
که مادرانِ سیاه‌پوش
ــ داغدارانِ زیباترین فرزندانِ آفتاب و باد ــ
هنوز از سجاده‌ها
سر برنگرفته‌اند!


حمید سبزواری
وقت است تا برگ سفر بر باره بندیم
دل بر عبور از سد خار و خاره بندیم
گاه سفر آمد؛ نه هنگام درنگ است
چاووش می‌گوید که ما را وقت تنگ است
وادی پر از فرعونیان و قبطیان است
موسی جلودار است و نیل اندر میان است
از هر کران بانگ رحیل آید به گوشم
بانگ از جرس برخاست وای من خموشم
دریادلان راه سفر در پیش دارند
پا در رکاب راهوار خویش دارند
گاه سفر آمد برادر! گام بردار!
چشم از هوس از خُرد از آرام بردار!
[...]
باید خطر کردن، سفر کردن، رسیدن
ننگ است از میدان، رمیدن، آرمیدن
تنگ است ما را خانه، تنگ است ای برادر!
بر جای ما بیگانه، ننگ است ای برادر!
فرمان رسید: این خانه از دشمن بگیرید!
تخت و نگین از دست اهریمن بگیرید!
یعنی کلیم، آهنگِ جان سامری کرد
ای یاوران! باید ولی را یاوری کرد
گر صد حرامی، صد خطر در پیش داریم
حکم جلودار است سر در پیش داریم
حکم جلودار است بر هامون بتازیم
هامون اگر دریا شود از خون بتازیم


مهرداد اوستا
باز آی که چون برگ خزانم رخ زردی است
با یاد تو دمساز دل من دم سردی است
گر رو به تو آورده‌ام از روی نیازی است
ور دردسری می‌دهمت از سر دردی است
از راهروان سفر عشق در این دشت
گلگونه سرشکی است اگر راهنوردی است
در عرصه اندیشه من با که توان گفت
سرگشته چه فریادی و خونین چه نبردی است
غمخوار به جز درد و وفادار به جز درد
جز درد که دانست که این مرد چه مردی است
از درد سخن گفتن و از درد شنیدن
با مردم بی‌درد ندانی که چه دردی است
چون جام شفق موج زند خون به دل من
با این همه دور از تو مرا چهره زردی است
زین لاله بشکفته در دامن صحرا
هر لاله نشان قدم راه نوردی است
یا خون شهیدی است که جوشد از دل خاک
هرجا که در آغوش صبا غنچه و ردی است




عباس صادقی (پدرام)
ای ساده و صمیمی، از خلق گشته در خون
صورت به سر سپرده، سربسته خسته بر خون
صبح عزا رسیده است، خورشید غم دمیده است
آن‌سو، غروب، غمگین، این‌سو دل سحر خون
تابوت گشته گردان، در گردش رفیقان
برخاسته به فریاد، هر گوشه زینقدر خون
آن‌سوی‌تر، فلق را، دامن گرفته ماتم
این‌سوی‌تر، شفق را، بگرفته سر به سر خون
فریاد خون، صدا خون، ‌تقویم لحظه‌ها، خون
بر این مدار خونین، تنها نشد جگر خون
مادر به غم نشسته‌ست، خواهر ز خود گسسته‌ست
با دردهای در راه، چشم و دل پدر خون
بیرق، نمای پرچم، پرچم به جای مرهم
بر زخم خود نشاند، بر هر سر گذر، خون
جنگل ز‌ آتشی تند از تندر آتشین است
دریادلان کجائید خون دارد این خزر، خون
آن‌جا، بهار تن‌ها، بشکفته در کفن‌ها
اینجا، شکسته دل‌ها، سربسته خسته بر خون


نعمت میرزازاده (م.آزرم)
اگر چه مانده به‌بند تو سوگوارانیم
مباش غره که فرزند سربدارانیم
برادر و پدر و جد من شهیدانند
بدین رسالت حق، جمله بی‌قرارانیم
تو ای پلید! بدین چند روزه نازی چند
که در سراسر تاریخ شهسوارانیم
بزرگی و شرف و افتخار ذاتی ماست
که خلق را همگی جان به کف‌ گذارانیم
نهال دین را خون‌های ما چو باران است
که دین نهالی و ما نفخه بهارانیم
به چشم تنگ تو گر مانده‌ایم اسیر چه باک
به چشم خلق و خدا صاحب اعتبارانیم
تو این جلالت ظاهر ز یمن ما داری
اگر چه حکم تو را هست و برکنارانیم
به هیچ گاه به زنجیر شیر گردد خوار
به‌بند جور تو، شیران نه شرمسارانیم
به ما گذشت و تو را بگذرد ولی تا حشر
تویی به ذلت و با اوج افتخارانیم

هوشنگ ابتهاج
دیگر این پنجره بگشای که من
به ستوه آمدم از این شب تنگ؛
دیرگاهی ست که در خانه همسایه من خوانده خروس
وین شب تلخ عبوس
می‌فشارد به دلم پای درنگ
دیرگاهی ست که من در دل این شام سیاه
پشت این پنجره بیدار و خموش
مانده‌ام چشم به راه   /    همه چشم و همه گوش
مست آن بانگ دلاویز که می‌آید نرم
محو آن اختر شب تاب که می‌سوزد گرم
مات این پرده شبگیر که می‌بازد رنگ
آری این
پنجره بگشای که صبح  /   می‌درخشد پس این پرده تار
می‌رسد از دل خونین سحر بانگ خروس
وز رخ آینه‌ام می‌سترد زنگ فسوس
بوسه مهر که در چشم من افشانده شرار
خنده روز که با اشک من آمیخته رنگ...


علی موسوی گرمارودی
[...]
پیش از تو، هیچ اقیانوس را نمی‌شناختم
که عمود بر زمین بایستد...
پیش از تو، هیچ خدایی را ندیده بودم
که پای افزاری وصله دار به پا کند،
و مَشکی کهنه بر دوش کشد
و بردگان را برادر باشد.
آه‌ ای خدای نیمه شب‌های کوفه تنگ.
ای روشن خدا
در شبهای پیوسته تاریخ
ای روح لیله القدر
حتّی اذا مَطلعِ الفجر
اگر تو نه از خدایی
چرا نسل خدایی حجاز «فیصله» یافته است...؟
نه، بذرِ تو، از تبار مغیلان نیست...
[...]
خِرَد به قبضه شمشیرت بوسه می‌زند
و دل در سرشک تو، زنگارِ خویش، می‌شوید
اما:
چون از این آمیزه خون و اشک
جامی به هر سیاه مست دهند،
قالب تهی خواهد کرد.
شب از چشم تو، آرامش را به وام دارد
و طوفان، از خشم تو، خروش را.
کلام تو، گیاه را بارور می‌کند  /   و از نفست گل می‌روید
چاه، از آن زمان که تو در آن گریستی، جوشان است.
سحر از سپیده چشمان تو، می‌شکوفد
و شب در سیاهی آن، به نماز می‌ایستد.
هیچ ستاره نیست که وامدارِ نگاه تو نیست
لبخند تو، اجازه زندگی است
هیچ شکوفه نیست کز تبار گلخند تو نیست
[...]
دری که به باغ بینش ما گشوده‌ای
هزار بار خیبری‌تر است
مرحبا به بازوان اندیشه و کردار تو
شعر سپید من، رو سیاه ماند
که در فضای تو، به بی‌وزنی افتاد
هرچند، کلام از تو وزن می‌گیرد
وسعت تو را، چگونه در سخنِ تنگمایه، گنجانم؟
تو را در کدام نقطه باید به پایان برد؟
تو را که چون معنی نقطه مطلقی.
الله اکبر
آیا خدا نیز در تو به شگفتی در نمی‌نگرد؟
فتبارک‌الله، تبارک الله
تبارک‌الله احسن الخالقین
خجسته باد نام خداوند
که نیکوترین آفریدگاران است
و نام تو  /   که نیکوترین آفریدگانی....

محمدرضا
شفیعی کدکنی
آن عاشقان شرزه که با شب نزیستند
رفتند و شهر خفته ندانست کیستند
فریادشان تموج شط حیات بود
چون آذرخش در سخن خویش زیستند
مرغان پر گشوده طوفان که روز مرگ
دریا و موج و صخره بر ایشان گریستند
می‌گفتی ای عزیز! سترون شده ست خاک
اینک ببین برابر چشم تو چیستند
هر صبح و شب به غارت طوفان روند و باز
باز آخرین شقایق این باغ نیستند


علی معلم دامغانی
نه هیچ گردم از قفا، نه هیچ در برابرم
در این سفر پگاه‌تر سوار شد برادرم
چه غربتى است بادیه، سحور غم برآمده
تو خفته، کاروان شده، سپیده ‏دم برآمده
چه غربتى است بادیه سحر به سایه تاخته
کرانه غرق خون شده، سپیده خنجر آخته
چه غربتى است بادیه، تو خفته، کاروان شده
برادران هم‌سفر پگاه‌تر روان شده
چه غربتى است بادیه سپیده بى ‏برادرم
نه هیچ گردم از قفا، نه هیچ در برابرم
هلا برید بحر و بر، رکیب چار راحله!
رسول هفت بادیه، امیر هشت قافله!
هلا نمود بى‏ نما، هلا سراب در عطش!
هلا صهیب در صفا، هلا بلال در حبش!
هلا تو را به جست ‏وجو اگر عجم، اگر عرب
هر آن دویده کوبه‏ کو هر آن پى تو در طلب
ز حربیان مرجئه، ز جبریان مصطبه
حرامیان قرمطى، حروریان قرطبه
برادرم، برادرم، رسول من برید تو
عمید تو امام من، مراد من مرید تو
همان به نابرادرى شکسته نخستمان
بلاکش الست تو به وعده درستمان
همان سفینه ساخته، بر آب نیلگون زده
به شوق تیه از هِرَم عصا به نیلِ خون زده
همان به دلو دشمنى به چاه گرگ در شده
همان چو صید کشتنى ز چاه گرگ بر شده
همان صلیب خویشتن کشیده تا مناى خود
همان دویده با پدر، پسر به کربلاى خود
همان، همان‏که در هِرَم کشیده سنگ ‏پشته‏ ها
ز خود کشیده هر زمان چه پشته ‏ها ز کشته‏ ها
همان‏که قرن‌ها دوان به ‏پاى زخم بر زمین
همان‏که در قصور جم! همان‏که در حصار چین
همان، همان، برادرم که رود شد روانه شد
در این سفر پگاه‌تر نشست و بر کرانه شد
همان سوار اولین که جمره را به سنگ زد
همان که رودخانه را به خون تازه رنگ زد
همان چراغ نور خون، همان اگر شب آمدى
همان معلم شهید اگر به مکتب آمدى
هلا نسیم تندسیر اگر به گشت مى‏ روى!
هلا بلند آفتاب اگر به دشت مى ‏روى!
امیر گرد بادها اگر سوار مى‏ شوى
سفیر ذوق و یادها اگر به کار مى ‏شوى
براى دشت‌ها بگو چکامه‌ تر مرا
به گوش بوته ‏ها بخوان غم برادر مرا
به گوش قمریان بگو، براى سارها بخوان
بگو و بارها بگو، بخوان و بارها بخوان
نه هیچ گَردَم از قفا، نه هیچ در برابرم
در این سفر پگاه‌تر سوار شد برادرم
در این سفر سوار شد برادرم پگاه تر
به هر که مى‏ رود، بگو پگاه تر پگاه ‏تر

مرجان اسلامی فر
خبرنگار
اقتصاد ایران با تحریم گره خورده است. گره‌ای که به‌نظر کور می‌آید و باز کردن آن با مذاکرات بین‌المللی امکان پذیر خواهد بود، اینکه ایران بتواند با سایر کشورها همکاری کند. اما با وجود تحریم‌ها و شرایط اقتصادی که کشور دارد، تا چه حد سیاست‌های پولی و مالی بانک مرکزی موفق بوده است؟ برخی از کارشناسان عملکرد دولت در سیاست‌های پولی و مالی و ارزی را زیر سؤال می‌برند و می‌گویند اکنون زمان تصمیم‌های بزرگ چون تک نرخی شدن ارز است. با وجود این گفته‌ها سراغ ابراهیم شیبانی، رئیس اسبق بانک مرکزی رفتیم تا از او بپرسیم که چه توصیه‌هایی برای حال این روزهای اقتصاد دارد. او که 4 سال رئیس کل بانک مرکزی بوده است (از سال 82 تا 86) بر سیاست‌های فعلی بانک مرکزی مهر تأیید می‌زند و می‌گوید: دولت در بدترین شرایط گرفتار شده است. در ادامه مصاحبه روزنامه ایران با ابراهیم شیبانی، رئیس اسبق بانک مرکزی می‌آید:
به‌نظر می‌رسد تحریم طولانی خواهد بود و بانک مرکزی باید سیاست خاصی در قبال آینده اقتصادی کشور در پیش بگیرد، به‌نظر شما چه سیاست‌هایی ضروری است؟
دولت روحانی خیلی گرفتار است و اگر بخواهیم اکنون صحبت یا توصیه خاصی داشته باشیم جنبه تئوریک دارد. واقعاً نمی‌شود از دولت اینقدر نقد و گلایه کرد. بعضی‌ها مرتب به دولت اعتراض دارند و سیاست‌های پولی و مالی را زیر سؤال می‌برند. سیاست‌های دولت ممکن است با نقایصی روبه‌رو باشد اما باور کنید که شرایط برای فعالیت دولت خیلی سخت و دشوار است. در شرایطی هستیم که به معنای واقعی جنگ است. دولت با وجود جنگ و تمام بحران‌ها در حال اداره کردن کشور است. برخی از دوستان و کارشناسان به گونه‌ای از بانک مرکزی و سیاست‌های دولت نقد می‌کنند که انگار در شرایط فعلی نیستند. فقط به‌صورت ذهنی صحبت می‌کنند و تمام اتفاق‌ها را نقد می‌کنند اما با وجود شرایط کشور باید اظهارنظر کرد.
با این تفاسیر دولت باید چه کاری انجام دهد؟
دولت بهتر می‌داند که چه کاری باید انجام دهد اما توصیه می‌کنم، مقداری از هزینه‌های خود کم کند، بخصوص در هزینه‌های جاری. واقعاً اشکالی ندارد که با شرایط خاص‌مان ترمز هزینه‌ها را بکشیم.
من از دولت می‌خواهم که آشکارا بگوید وضع ما این است و مجبور به کاهش هزینه‌ها هستیم. درآمدها همین است که طی چند وقت اخیر به‌دست آمده و درآمد دیگری نیست. فروش اوراق، درآمد نفتی 48 هزار میلیارد تومانی و 175 هزار میلیارد تومانی مالیات پولی است که دولت به دست می‌آورد. از این‌رو با این مقدار پول باید مدیریت خود را دنبال کند. با این توضیح دولت، شرایط بسیار مشکلی دارد. با صرفه‌جویی امکان مدیریت و جلوگیری از کنترل نرخ تورم فراهم می‌شود. با صرفه‌جویی در هزینه‌ها و اداره‌ها می‌توان سیاست‌های اقتصادی را دنبال کرد. متأسفانه می‌بینیم که برخی از اداره‌ها هیچ صرفه‌جویی در مصرف انرژی ندارند، در روزهای سرد سال به‌خاطر افزایش دما، در و پنجره‌ها را باز می‌کنند این امر یعنی از دست دادن منابع مالی دولت. این در شرایطی است که دولت به پول نیاز دارد و نباید هزینه‌های اینچنینی اتفاق بیفتد. دولت در این وضعیت نباید هزینه گرما را بپردازد.
به‌غیر از کاهش هزینه‌های جاری، دولت چه کار دیگری باید انجام دهد؟
یکی دیگر از توصیه‌ها این است که دولت از طرح‌های جدید بگذرد و تنها به فکر اتمام طرح قبلی باشد. با وضعیت فعلی دولت نمی‌تواند هیچ طرح جدیدی را شروع کند. در این صورت تا حدودی دخل و خرج دولت هماهنگ می‌شود. در این میان دولت مذاکرات بین‌المللی خود را انجام دهد تا شرایط بهتر شود.
زمانی که شما رئیس بانک مرکزی بودید سطح دخالت دولت در تصمیم گیری‌ها چقدر بود و آیا اکنون دخالت‌ها بیشتر شده است؟
استقلال بانک مرکزی به شخص رئیس بانک مرکزی بستگی دارد. قانون فعلی بانک مرکزی، قانون بدی نیست، ولی اینکه رئیس کل بانک مرکزی بتواند طبق قانون حرکت کند و هماهنگ با آن باشد، مهم است. زمانی که من رئیس کل بانک مرکزی بودم، فقط به یک بانک خصوصی مجوز فعالیت دادم، اما بعد از من به 15 بانک مجوز داده شد. در زمان ما و با همین قانون فعلی، مؤسسات مالی بشدت تحت کنترل و نظارت بود، ولی بعدها دیدیم که عملکرد آنها و سیاست‌هایشان دیگر تحت کنترل نبود.  زمانی که رئیس کل بانک مرکزی بودم؛ بر اساس همین قانون‌ها مدیران برخی از بانک‌ها را تغییر دادم تا اصلاحات صورت گیرد، در آن برهه زمانی مشکلات متعددی هم برای من ایجاد شد و حتی مجبور شدم به مجلس کلی توضیحات بدهم اما چون نیاز بود، انجام دادم. بر این اساس می‌گویم، استقلال فقط در قانون به درد نمی‌خورد، باید کسی آنجا باشد که پای قانون بایستد و آن را اجرا کند. به‌عنوان مثال، قانون راهنمایی و رانندگی خیلی محکم و خوب است اما اگر پلیس اجرا نکند، به هیچ دردی نمی‌خورد. از این‌رو بانک مرکزی هم باید سعی کند که سیاست‌هایش را بر اساس قانون دنبال کند.
بانک مرکزی چه سیاستی را در قبال نرخ ارز باید دنبال کند؟ آزاد‌سازی قیمت ارز می‌تواند راهکار مناسبی برای دولت باشد؟ برخی از کارشناسان توصیه می‌کنند که در مقطع فعلی بهترین راهکار شناورسازی نرخ ارز است؟
خیر؛ دولت شرایط تک نرخی کردن و شناور‌سازی نرخ ارز را ندارد. اگر بانک مرکزی تمایل به چنین اتفاقی هم داشته باشد بازهم نمی‌توان به‌سمت تک نرخی کردن ارز حرکت کرد.
یکی از دغدغه‌های این روزهای کشور، کاهش شدید ارزش پول ملی است، برای اینکه ارزش پول ملی بازگردد، چه کارهای می‌توان انجام داد؟
کنترل نرخ تورم و هزینه نکردن دولت می‌تواند به حفظ ارزش پول ملی منجر شود. اگر چنین سیاستی دنبال شود، کاهش کسری بودجه هم اتفاق می‌افتد. هر زمان که پول زیاد می‌شود، شاهد رشد نقدینگی هستیم و این امر به منزله کاهش ارزش پول ملی است. کاری که اکنون بانک مرکزی انجام می‌دهد، کمک به کنترل نقدینگی است. این کنترل از طریق فرآیندهای اداری و انتظامی است.
ارز به‌صورت شناور مدیریت نمی‌شود؛ اما به نحوی عمل شده که خریدها کنترل شده باشد. در مقطع فعلی و با شرایط موجود، بانک مرکزی تنها می‌تواند چنین کاری را انجام دهد. باید قبول کنید که ما در شرایط غیرعادی هستیم و نمی‌توان مثل شرایط عادی در اقتصاد رفتار کرد. با وجود تمام مشکلات توصیه جدی‌ام این است که دولت برای کم کردن هزینه‌های خود اقدام کند، این مهم اهمیت بسزایی دارد. یکی از بخش‌هایی که هزینه‌های آن را می‌توان کاهش داد بودجه جاری است.
دولت در بخش بودجه جاری، هزینه کرد اضافی دارد. در حال حاضر بهترین موقعیت است که دولت این را تفهیم کند که پول نداریم، البته دولت باید حقوق و مزایای کارمندان را پرداخت کند اما باید از سایر هزینه‌های خود بکاهد. در یک جمله باید بگویم که دولت باید ریاضت اقتصادی را در پیش بگیرد، چاره‌ای جز کم کردن هزینه‌ها برایمان نمانده است.
جدی‌ترین نقدی که به سیاست فعلی بانک مرکزی دارید، چیست؟
نمی‌خواهم نقدی که دارم را ابراز کنم. اجازه دهید خود بانک مرکزی تصمیم بگیرد. تمام دوستان در بانک مرکزی در حال تلاش هستند. من نقدهایی دارم اما شرایط دولت و بخصوص بانک مرکزی خیلی سخت است.
نقدی که پشتوانه راهکاری داشته باشد، چطور؟
اجازه دهید خود بانک مرکزی تصمیم‌گیری کند.
با توجه به موقعیت فعلی کشور و افزایش نرخ تورم، بورس چقدر می‌تواند در سیاست‌های پولی کشور اثرگذار باشد؟
یکی از بخش‌هایی که می‌تواند بر سیاست‌های پولی کشور بیشترین اثرگذاری را داشته باشد، بورس است. اهمیت بورس بر هیچ بخشی پوشیده نیست، بدین جهت بورس یکی از اهرم‌های کنترل‌کننده نرخ تورم و کنترل نقدینگی است.
در گذشته بورس در سیاست‌های پولی نقش پررنگی نداشت اما اکنون این نقش بسیار پررنگ شده است. در کشورهای توسعه یافته سهم بورس در سیاست‌های پولی و مالی 60 تا 70 درصد است و این سهم بسیار بالا است از این‌رو ما هم برای کنترل سیاست‌های پولی و مالی باید بیش از گذشته به سمت بورس برویم.
بورس باید جای خود را در سیاست‌های پولی و مالی باز کند و دیگر بازارهای پولی تعیین‌کننده اقتصاد نباشند.
به‌نظر می‌رسد بانک مرکزی به پتانسیل بورس بی‌توجهی می‌کند و مانند سایر کشورها اجازه نمی‌دهد بورس نقش آفرین خوبی در سیاست‌های اقتصادی باشد؟
بانک مرکزی در قیاس با گذشته با بورس همکاری خیلی بهتری دارد.اما شرایط خیلی فرق کرده است نباید انتظار زیادی از بانک مرکزی داشته باشیم تا بورس تعیین‌کننده سیاست‌های پولی و مالی کشور باشد.
با وجود تمام مشکلات بانک مرکزی بخوبی از توان بورس استفاده کرده است، طی چند وقت اخیر هم دیده‌اید که خیلی پول و سرمایه وارد بورس شده است، اگر این پول‌ها وارد بازار پول شده بود اکنون نرخ تورم و نقدینگی بسیار شوک آور می‌شد.
اگر پول‌های مردمی وارد بورس نمی‌شد یا وارد بازار پولی کشور می‌شد، در بازار شاهد سرریز پول بودیم. پول در حوزه‌های ارز و کالا سرریز می‌کرد و این امر منجر به افزایش قیمت انواع کالاها می‌شد. در حقیقت بورس کمک کرد تا بازار کنترل شود. با وجود اینکه کشور از نقش بورس منتفع شده است، اما معتقدم که این نقش می‌تواند پررنگ‌تر باشد. بورس توان بیشتری دارد که باید از آن بهره برد.

7 نکته  از مصاحبه

‌ 1 دولت روحانی خیلی گرفتار است

‌ 2 نمی‌شود از دولت اینقدر نقد و گلایه کرد

‌ 3 دولت با وجود جنگ و تمام بحران‌ها در حال اداره کردن کشور است

‌ 4 دولت تنها به فکر اتمام طرح قبلی باشد

‌ 5 قبول کنید که ما در شرایط غیرعادی هستیم

6  دولت باید ریاضت اقتصادی را در پیش بگیرد

7  استقلال بانک مرکزی به شخص رئیس بانک مرکزی بستگی دارد

نگرانم روزی کلمه «جمهوری»،جرم شود و انتخابات ما تشریفاتی
 بگذارند لااقل یک رقابت شکل بگیرد و مشارکت باشد، مجلس هم مال آنها و نوش جانشان   
 همه تلاش کنیم مشارکت بالا برود. کاری نکنید صف‌های ما خلوت شود
 باید برویم پای صندوق رأی ولو اینکه ناراحت هستیم.   با صندوق رأی قهر نکنیم
بیاییم پاسدار جمهوریت باشیم .می‌ترسم روزی کلمه جمهوری جرم شود
مردم باید مطمئن شوند رأی آنها کم و زیاد نمی‌شود
 تک‌حزبی نیستیم  و نظام چند حزبی هستیم.  ما نظام شاه نیستیم  
 بعضی‌ها از کلمه رفراندوم خوش‌شان نمی‌آید. پایه اصلی نظام ما روی رفراندوم است
به عنوان رئیس جمهوری  برای انتخابات رقابتی اقدام کرده‌ام و نامه‌های لازم را نوشته ام


1 ، 2 و 3

با گفتارهایی از محمد مهاجری، محمدتقی فاضل میبدی، محمد هاشمی و غلامرضا انصاری

گروه حوادث / همزمان با خروج هواپیمای «‌ام دی 83» شرکت هواپیمایی کاسپین از باند فرودگاه ماهشهر کارشناسان سازمان هواپیمایی کشوری به‌همراه تیم فنی هواپیمایی کاسپین برای بررسی علت این سانحه راهی ماهشهر شدند.
به‌گزارش خبرنگار «ایران»، پرواز شماره ۶۹۶۳ هواپیمایی کاسپین که صبح دیروز از تهران به مقصد ماهشهر با ۱۳۶ مسافر و 7 خدمه به پرواز درآمده بود ساعت 7 و 50 دقیقه در فرودگاه ماهشهر به زمین نشست اما به دلایل نامعلومی ناگهان از باند خارج و با ورود به جاده کمربندی ماهشهر - سربندر پس از برخورد با موانع متعددی متوقف شد. در این حادثه مسافران و خدمه آسیبی ندیدند و فقط دو نفر از مسافران مصدوم شدند. بلافاصله پس از فرود و توقف هواپیما مسافران که وحشت زده بودند به کمک عوامل امدادی از هواپیما خارج شدند.مدیرعامل جمعیت هلال احمر خوزستان در مورد مصدومان این سانحه گفت: پس از توقف این هواپیما بلافاصله نیروهای امدادی به محل اعزام شدند که یک زن و یک مرد از ناحیه پا دچار مصدومیت سطحی شده بودند که توسط عوامل امدادی این جمعیت به مرکز درمانی انتقال یافتند. هواپیمای شرکت کاسپین از نوع مک‌دانل داگلاس ملقب به بوئینگ MD است. تصاویر منتشر شده نشان می‌دهد که بر اثر این سانحه چرخ‌های هواپیما کنده شده و علاوه بر آسیب بر ارابه فرود به بدنه آن هم آسیب وارد شده هرچند اصطکاک ایجاد شده در هنگام تصادف به حدی بوده که می‌توانست انفجاری مهیب را رقم بزند اما این اتفاق تلخ رخ نداد.
 علت حادثه در دست بررسی
رضا جعفراده، مدیر روابط عمومی سازمان هواپیمایی کشوری در این باره به «ایران» گفت: بلافاصله بعد از این حادثه تیم کارشناسی سازمان هواپیمایی کشوری به همراه تیم فنی هواپیمایی کاسپین به محل حادثه اعزام شدند تا علت اصلی خروج هواپیما از باند را بررسی کنند چراکه هواپیما هنگام فرود و زمانی که روی زمین نشسته بود بنا به دلایلی نامعلوم نتوانسته سرعتش را کنترل کند و از باند خارج شده و درست وسط جاده کمربندی پس از برخورد با موانع متوقف شد.
روایت یک مسافر و یک شاهد
یکی از کارکنان پتروشیمی که ‌از مسافران هواپیمای تهران- ماهشهر بود درباره سانحه گفت: هواپیما ساعت 6 و 42 دقیقه از تهران پرواز کرد نزدیک فرودگاه ماهشهر که رسیدیم من به مسافر کناری گفتم هواپیما حالت عادی برای نشستن ندارد. در همین حال هواپیما روی باند، ترمز شدیدی گرفت و از باند خارج شد. ‌به‌خاطر گل و لای ناشی از بارندگی شب گذشته ماهشهر، هواپیما از فنس عبور کرد و پس از عبور از فاصله 100 متری در وسط جاده متوقف‌ و درهای اضطراری باز شد. وی افزود: میهمانداران کمک کردند تا مسافران بسرعت از قسمت بال هواپیما خارج شوند چون سوخت هواپیما در حال ریختن بود. شانسی که آوردیم آن بود که اتوبانی که هواپیما در آن متوقف شد محل عبور و مرور اتوبوس‌های حامل کارکنان پتروشیمی و بندر امام خمینی است که در آن زمان خالی از تردد بود.یکی از افرادی که از نزدیک شاهد این سانحه بوده گفت: پس از آنکه چرخ‌های جلوی هواپیما شکست و این سانحه رقم خورد، بنزین هواپیما به‌طور کامل تخلیه شد و دستگاه‌های خدمات رسان مانند آتش‌نشانی، هلال احمر و نیروی انتظامی در محل حادثه حضوریافته و جاده ‌را بستند.
 پیگیری  وضعیت بیمه
درپی این سانحه مدیرکل بیمه‌های مسئولیت و حمل‌ونقل شرکت سهامی بیمه ایران، با اعلام اینکه هواپیمای آسیب دیده خطوط هوایی کاسپین تحت پوشش کامل بیمه ایران بوده است، اظهار داشت: بیمه ایران به محض اطلاع از حادثه نسبت به تشکیل کمیته رسیدگی به خسارت در این شرکت اقدام کرد و تنها چند ساعت پس از وقوع حادثه، کارشناسان بیمه ایران به محل حادثه اعزام شدند. از این‌رو هیچ گونه نگرانی بابت بررسی و پرداخت خسارت این حادثه وجود ندارد.

‌تاریخچه هواپیمای سانحه دیده

هواپیمای MD متعلق به شرکت هواپیمایی کاسپین که صبح دیروز در ماهشهر دچار سانحه شد، در سال‌های گذشته نیز سوانحی را پشت سر گذاشته بود. بررسی تاریخچه این هواپیما که در خدمت شرکت هواپیمایی کاسپین در کشورمان است، حکایت از آن دارد که این هواپیما در تأسیسات لانگ‌بیچ امریکا ساخته شده و نخستین پرواز خود را در آگوست ۱۹۹۴ میلادی انجام داده است.
این پرنده از سال 94 میلادی به یک شرکت فرانسوی پیوست. سپس در نیمه دوم سال ۲۰۰۳ به شرکت کانادایی فروخته شد و دو سال برای آن شرکت پرواز کرد و بعد به اجاره یک شرکت کلمبیایی درآمد تا چهار سال برای این شرکت خدمت کند. در ژوئن ۲۰۱۲ هواپیما توسط شرکت اوکراینی خریداری می‌شود و چند ماه بعد با رجیستر UR-CJY به تهران منتقل می‌شود تا کد رجیسترش به کد فعلی تغییر کرده و در خدمت ناوگان هواپیمایی شرکت کاسپین درآید.  این هواپیما در شامگاه ۳۱ تیر ۱۳۹۶ وقتی تهران را به مقصد شیراز ترک کرده بود، به علت اشکال در سیستم برق کابین خلبان، درخواست فرود در فرودگاه اصفهان را کرد و در ساعت ۲۲:۲۰ در این فرودگاه به زمین نشست. در ۲ آبان ۱۳۹۶ نیز تایر شماره یک (سمت چپ) این هواپیما که از عسلویه قصد فرود در فرودگاه مشهد را داشت، هنگام نشستن روی باند فرودگاه ترکید و هواپیما در انتهای باند متوقف شد. بر اساس گزارش سازمان هواپیمایی کشوری از سانحه، خلبان در مرحله آخر تقرب با‌ وجود از دست دادن دو سوم باند، اقدام به نشستن روی زمین می‌کند که به‌دلیل فاصله کم تا انتهای باند اقدام به استفاده بیش از حد مجاز Thrst Reverse هر دو موتور می‌کند و هواپیما ضمن خروج از باند، در انتهای مسیر متوقف می‌شود.

ندا سیجانی
خبرنگار
محمدرضا شجریان دربیمارستان بستری شد. این خبری بود که از اولین ساعات صبح دیروز در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌چرخید و کمی بعد سر از خبرگزاری‌های رسمی درآورد. هر چند طبق گفته پزشکان حال عمومی ایشان مساعد است و بزودی از بیمارستان مرخص می‌شود اما به‌نظر می‌رسد رفیق قدیمی شجریان این روزها دوباره دردسرساز شده باشد! صحبت از همان دوست قدیمی است که 18 سال ازآشنایی‌اش با استاد آواز ایران می‌گذرد. نوروز سال 95 بود؛ هنوز دقایقی ازآغاز سال نو نگذشته بود که انتشار ویدئویی از محمدرضا شجریان جامعه ایران را در بهت و حیرت فرود برد؛ شجریان با شمایلی متفاوت از میهمان و رفیقی چندین و چند ساله سخن گفت که باید با او کنار بیاید تا به تفاهم برسند.
به گفته استاد بعد از این کشمکش با دوست جدیدش که همان بیماری دشوارش بود به صحنه برمی گردد و دوباره فعالیت‌های هنری‌اش را از سر می‌گیرد. اما روزها و ماه‌ها گذشت و صحنه موسیقی ایران از هنرنمایی جدیدی از این هنرمند بزرگ  محروم ماند؛ تا امروز که نگرانی‌ها تشدید شده و با گسترش تبعات بیماری و بستری شدن شجریان در بیمارستان طرفداران پرشمار او را دل‌آشوب‌تر از گذشته کرده است. محمد رضا شجریان را نه تنها هنرش، بلکه اخلاق، منش و اندیشه‌هایش در بین مردم محبوب کرد. هنرمندی که شرافت خود را پای هنرش، مردمش و سرزمینش گذاشت و در بزنگاه‌های مختلف تاریخی خواند و با عشق به همین مردم زندگی کرد.
برای پیگیری وضعیت استاد دوشنبه ساعت 14 به بیمارستان می‌رسم. سالن انتظار بیمارستان جم حال و هوای دیگری دارد. خاطره تلخ بیمارستان جم و خطای پزشکی زنده یاد عباس کیارستمی را خوب به‌خاطر می‌آوریم. بی‌تردید حساسیت‌ها و دل‌نگرانی‌ها را همین اتفاقات تشدید کرده است. از دقایق ابتدایی روز رسانه‌های خبری و فضاهای مجازی خبرهای متفاوتی از شرایط جسمانی استاد شجریان منتشر کرده است. کمی دیگر ساعت ملاقات فرا می‌رسد اما استاد برای مراقبت‌های بیشتر در بخش سی‌سی‌یو بستری و ممنوع‌الملاقات است. طبق گفته مدیر روابط عمومی سازمان نظام پزشکی، شجریان برای تعبیه راه عروقی جهت دارورسانی راحت به بیمارستان مراجعه کرده و بستری‌شدنش هم به این دلیل بوده است. دکترحسن عباسی جراح و متخصص ارتوپد در سالن انتظار دیده می‌شود.
او در گفت‌و‌گو با «ایران» حال عمومی استاد را پایدار و مساعد می‌داند. آشنایی دکتر عباسی با خانواده شجریان به 28 سال پیش بر‌می‌گردد و طی این سال‌ها در جریان پرونده پزشکی محمدرضا شجریان بوده و الان هم کارهای هماهنگی تیم پزشکی استاد را در بیمارستان برعهده گرفته است. به گفته دکتر عباسی، خوشبختانه ریه استاد شجریان مشکلی ندارد و خطری مشاهده نمی‌شود. وی اضافه می‌کند: «آقای شجریان فقط برای کنترل و چکاپ بیماری‌شان به بیمارستان مراجعه کرده‌اند.‌» دکتر مهرداد بهلولی پزشک جراح استاد هم از  مردم می‌خواهد به شایعات توجه نکنند و می‌گوید: «آقای شجریان به‌صورت متناوب و با فواصل مشخص مدام در بیمارستان بستری می‌شوند و این موضوع برای کنترل بیماری ایشان است. اما خوشبختانه حال عمومی‌شان مساعد است.» دکتر بهلولی همچنین بیان کرد: استاد شجریان نامی ماندگار در تاریخ ایران است و آرزوی من و تمام مردم ایران سلامتی ایشان است». البته این توضیحات فقط اندکی از نگرانی نسبت به وضعیت محمدرضا شجریان را در روزهای آینده کاهش می‌دهد. رفیق قدیمی شجریان هنوز به زانو درنیامده و تا وقتی سایه سنگینش را بر سلامتی استاد آواز ایران انداخته است اضطراب‌ها و دلهره‌ها هم دست از سر علاقه‌مندان موسیقی اصیل ایرانی برنمی‌دارد.

عطیه لباف
خبرنگار
«راننده‌ام و به‌ خاطر کارم زیاد از ماشین استفاده می‌کنم. سال نود بود که ماشینم را از کارخانه تحویل گرفتم، دوگانه سوز بود و مخزن CNG (گاز طبیعی فشرده) فابریک داشت. اما همیشه مجبور بودم در صف‌های طولانی گاز CNG بمانم. تابستان‌ها هم در مسیرهای سربالایی واقعاً کولر ماشینم کم می‌آورد؛ مدام تعمیرگاه بودم. مجبور شدم که مخزن سی‌ ان‌ جی ماشینم را باز کنم و ال‌ پی‌ جی (گاز مایع) ببندم. بنزین که لیتری هزار تومان بود، بیشتر تو باکم بنزین می‌زدم، اما وقتی که سهمیه‌بندی و گران شد، دوباره مصرف ال‌ پی‌ جی ماشینم بالا رفت. الان مشکلی ندارم اما خیلی موقع سوختگیری خطرناک است و هر بار می‌ترسم که کسی اطراف ماشینم سیگار روشن کند و تمام زندگی‌ام دود شود و به هوا برود.»
مهدی کنار خیابان ماشینش را پارک کرده و منتظر است که یک دلال به‌صورت غیرقانونی برایش ال پی جی بزند. اینها را با نگرانی به زبان می‌آورد. او تنها نیست؛ خیلی‌ها را می‌بینم که آمده‌اند تا ال پی جی بزنند.
سراسر خیابان و بسیاری از تعمیرگاه‌های مسیر همگی ال‌ پی‌ جی برای فروش دارند. سوختی که باید برای گرمایش و پخت و پز خانه‌های فاقد شبکه گاز عرضه می‌شود، اما الان بیشتر سوخت خودروها شده است. این داستان فقط در تهران نیست، بلکه در کل کشور حتی در سیستان و بلوچستان سیلزده نیز همین وضعیت است. چند روز قبل هم از زبان وزیر نفت شنیدم که از روزی که بنزین گران شده، دیگر صادرات ال‌ پی‌ جی انجام نمی‌شود و افزایش مصارف به‌خاطر خودروهاست، چراکه بسیاری از خودروها به‌دلیل کمتر بودن قیمت ال‌ پی‌ جی نسبت به بنزین مصرف‌کننده ال‌ پی‌ جی شده‌اند. اما واقعاً مشکل کجاست؟ کدام نهاد باید تجدیدنظر یا ممانعت کند؟ آیا استفاده از این سوخت در حمل‌ونقل کار درستی است؟
15 درصد افزایش مصرف ال پی جی
برای بررسی میزان افزایش تقاضا سراغ «کرامت ویس کرمی»، مدیر تأمین و توزیع شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران رفتم. ویس کرمی می‌گوید که 15 درصد و حتی در برخی از روزها 20 درصد میزان تأمین ال پی جی بیشتر از سال قبل شده است؛ درحالی که با افزایش ضریب نفوذ گاز در شهرها و روستاها باید امسال میزان تقاضا برای ال‌ پی‌ جی یا همان کپسول‌های گاز کمتر می‌شد.
عرضه بیش از 6 هزار تن ال پی جی در هر روز
مدیر تأمین و توزیع شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران از تأمین 180 هزار تن ال پی جی در دوماه اخیر خبر می‌دهد، یعنی روزانه بیش از 6 هزار تن ال‌ پی‌ جی به 42 مرکز توزیع این سوخت تحویل داده می‌شود، تا به مصرف خانه‌ها و صنوف بدون شبکه گاز برسد. اما بخشی از آن به‌صورت عرضه خارج از شبکه به مصرف خودروها می‌رسد. ویس کرمی می‌گوید که به‌خاطر این رشد مصرف مجاز وغیرمجاز، هرچه تولید می‌شود، به شرکت‌های توزیع تحویل داده می‌شود و صادرات متوقف شده است. اما به خاطر تأمین نیاز خانه‌ها و صنوف نمی‌توان عرضه را در داخل کم کرد و الان در پیک مصرف داخلی ال‌پی‌جی قرار داریم.
 ال‌ پی‌ جی چند؟
به‌ گفته مدیر تأمین و توزیع شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران هر سیلندر 11 کیلویی ال‌ پی‌ جی حدود 7800 تومان عرضه می‌شود. درحالی که با این پول حدود 5 لیتر بنزین سهمیه‌ای و کمتر از 3 لیتر بنزین آزاد می‌توان زد. همین موضوع باعث شده که برخی به فکر استفاده غیراستاندارد و غیرمجاز از این سوخت بیفتند و خطرات آن را به‌ جان بخرند.
چرا ال‌ پی‌ جی سوخت مجاز خودروها نشد؟
مدیر تأمین و توزیع شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران از مصرف‌کنندگان می‌خواهد که سی‌ ان‌ جی را جایگزین ال پی جی کنند تا خطری جان و مال آنها را تهدید نکند؛ چراکه استفاده غیرمجاز این سوخت و به‌صورت غیراستاندارد، مشکل زاست.
او می‌گوید که شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران تأمین‌کننده است و در این مسأله که چرا توسعه ال‌ پی‌ جی به‌جای سی‌ ان‌ جی در ناوگان حمل‌ونقل مورد هدف قرار نگرفت، نقشی ندارد. اما برخی از کارشناسان معتقدند که به‌جای سی‌ان‌جی باید ال‌پی‌جی سوخت جایگزین بنزین می‌شد و از ابتدا مسیر را غلط رفته‌ایم. غلامحسین حسن تاش، کارشناس انرژی یکی از کسانی است که چنین نظری دارد. حسن تاش به خبرنگار ما می‌گوید: «سی‌ان‌جی یک زیرساخت سوخت‌رسانی جداگانه و مستقل می‌خواهد. سیلندرهای سی‌ان‌جی بسیار سنگین است و وزن ماشین و در نتیجه میزان مصرف سوخت را بالا می‌برد. ضمن اینکه اتومبیل سی‌ان‌جی سوز باید دوسوخته باشد. یعنی هم بنزین در باک داشته باشد و هم سی‌ان‌جی در سیلندر که هر جا گاز جواب نداد از بنزین استفاده کند. سی‌ان‌جی سازگاری کاملی با موتورهای درون سوز نداشته و شتاب و سرعت مطلوبی ندارد و به همین دلیل استهلاک اتومبیل‌های سی‌ان‌جی سوز بالاست. شاید به این دلایل است که استقبال از سی‌ان‌جی آن‌طور که انتظار می‌رود نیست. اگر ال‌پی‌جی (گازمایع) از ابتدا توسعه داده می‌شد خیلی بهتر بود.»
اما برخی از کارشناسان نیز به بر این باورند که «در سیلندر گاز مایع، سوخت در فاز مایع است و در صورت انتقال آن به داخل موتور، با توجه به تغییر فاز به بیش از ۲۰۰ برابر حجم گاز مایع تبدیل شده و می‌تواند بسرعت فضای داخل موتور را پر کرده و مخلوط قابل انفجاری را تشکیل دهد که با ایجاد جرقه توسط دینام یا هر یک از وسایل برقی داخل موتور موجب بروز انفجار شدید شود. خودروهای حامل چنین سوختی در صورت کوچکترین تصادفی، به‌دلیل قابل مهار نبودن کامل سیلندر می‌تواند فاجعه به بار آورد. زیرا احتمال پاره شدن شیلنگ و بروز حادثه‌های دلخراش در آنها بسیار زیاد است.»
با در نظر گرفتن هر دو دیدگاه، سیاست کشور تاکنون این چنین تعریف شده که سوخت جایگزین بنزین و کم آلاینده برای خودروها، سی ان جی باشد و مشخص نیست که ال‌پی‌جی هم به‌صورت قانونی به سوخت مصرفی خودروها اضافه شود یا خیر.
مراکزی که غیرقانونی است
فروش غیرقانونی ال‌پی‌جی برای خودروها خیلی علنی شده است. نه فقط مغازه‌ها و دلالان کنار خیابان بلکه برای آن مراکزی هم در نظر گرفته‌اند. مشخص نیست که مسئول آن کدام نهاد نظارتی است، اما از سازمان استاندارد تا وزارت صمت باید وارد عمل شوند و اگر قرار است گازسوزی خودروها از سی ان جی تأمین شود، نظارت جدی تری بر مصرف ال پی جی داشته باشند.
آخرین وضعیت مصرف سی‌ان‌جی
اما بعد از گران شدن بنزین، فقط مصرف ال‌پی‌جی بالا نرفت، بلکه تقاضا برای سی‌ان‌جی نیز بیشتر شد، به طوری که حسن قلی‎پور، مدیر طرح CNG شرکت ملی پخش فرآورده‎های نفتی می‌گوید: «براساس آخرین آمار، در آذر ماه 24.3 میلیون مترمکعب در هر روز سی‌ان‌جی مصرف شد. این رقم 25 درصد بیشتر از متوسط سال گذشته بود.» او در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما ادامه می‌دهد: «این افزایش 5 میلیون مترمکعبی در هر روز مربوط به ماه آذر است و احتمالاً در دی و بهمن بیشتر نیز خواهد شد.»
مدیر طرح CNG شرکت ملی پخش فرآورده‎های نفتی به نقل از آمار وزارت صمت می‌گوید: «بیش از 260 هزار مراجعه‌کننده به‌دنبال استفاده از سوخت سی‌ان‌جی و دوگانه سوز کردن خودروهای خود در مراکز مجاز هستند.» او با توصیه بر اینکه مصرف‌کنندگان غیرقانونی ال‌پی‌جی نیز هرچه سریع‌تر اقدام به استفاده مجاز از سی‌ان‌جی کنند، تأکید می‌کند: «سی‌ان‌جی نیز مانند ال‌پی‌جی ارزان است اما مهم‌ترین تفاوت آنها امنیتی است که سی‌ان‌جی دارد. لازم است که در این زمینه با متخلفان برخورد جدی تری شود.» قلی‎پور ادامه می‌دهد: «با وجود آنکه اولویت تأمین گاز در کشور با بخش خانگی، تجاری و خدماتی مانند بیمارستان‌هاست اما با افزایش مصرف گاز در کشور، عرضه سی‌ان‌جی کم نشده و کاملاً در دسترس است.»
مدیر طرح CNG شرکت ملی پخش فرآورده‎های نفتی می‌گوید: «پیش‌بینی این است که با این ظرفیت به مصرف 30 میلیون مترمکعب در روز برسیم.»
در حال حاضر میزان مصرف بنزین حدود 20 میلیون لیتر در روز کمتر از روزهای قبل از سهمیه‌بندی بنزین است و یکی از دلایل این کاهش مصرف روی آوردن مردم به گاز به جای بنزین است. براساس آخرین آمار قابل استناد، میانگین مصرف روزانه بنزین در کشور به ۷۵ میلیون لیتر رسیده است.
موتورسیکلت‌های سی‌ان‌جی سوز در راه‌اند
علاوه بر وسایل حمل‌و‌نقلی مانند خودروها و وانت بارها، قرار است که بزودی موتورسیکلت‌ها نیز دوگانه سوز شوند. پایلوت آن هم در حال اجراست و قلی‎پور درباره‌اش می‌گوید: «تاکنون در ایران موتورسیکلت‌ها سی‌ان‌جی سوز نبوده‌ است؛ اما در حال طراحی جایگاه‌های سی‌ان‌جی کوچک هستیم که امکان سوخت‌گیری سریع با گاز برای موتورسیکلت‌ها فراهم شود.»
او توضیح می‌دهد که بزودی آغاز فعالیت موتورسیکلت‌ها سی‌ان‌جی سوز با 100 هزار دستگاه شروع می‌شود و به مرور افزایش می‌یابد.
با توجه به قوانین و مصوبه‌های موجود و خطراتی که استفاده از آن دارد، بعید است که ال‌پی‌جی به سوخت قانونی وسایل حمل‌ونقل عمومی تبدل شود. از این رو، استفاده از سوخت «ال‌پی‌جی» در خودروها منطبق بر هیچ‌گونه استانداردی نیست و نصب و راه‌اندازی هرگونه سیستم گازسوز ال‌پی‌جی در خودروها هم غیرقانونی و خطرناک است. اینها را مهدی، یعنی همان که ماشینش را با استفاده از سیلندرهای گاز مایع که به‌صورت دستی سوختگیری می‌کرد، نیز خیلی از این مسائل را می‌دانست. اما انگار تا دخالت ارگان‌های نظارتی وجود نداشته باشد یا متخلف حادثه‌ای را از نزدیک ندیده باشد، دست از کار خود برنمی‌دارد.

موافقان و مخالفان ال‌ پی‌جی چه می‌گویند؟

ای کاش در فضای رقابتی سالم طرفداران هر دو نوع گاز ال‌پی‌جی و سی‌ان‌جی بتوانند از هر دو نوع مصرف کنند.
 ماشینم دوگانه سوز بود، ابتدا LPG بود و بعداً CNG سوزش کردم. ای کاش الان هم مثل قبل از ال‌پی‌جی استفاده می‌کردم.
 من خودم CNG و LPG داشتم و کاملاً به مسائل استفاده از هر دو واقفم. LPG هم با صرفه‌تر است و هم برای ماشین بهتر است. با ال‌پی‌جی روی پراید حدود 900 کیلومتر می‌روم و 14 هزار تومان هزینه می‌کنم. به‌خطرات احتمالی اش می‌ارزد.
 روی ماشینم ال‌پی‌جی بستم. خوب کار می‌کند ولی خیلی موقع سوختگیری خطرناک است. همیشه نگرانم. باید خیلی مواظب بود.
 استفاده مداوم از سی‌ان‌جی روی سوپاپ‌ها و سیلندر ماشینم تأثیر مخرب داشته و بدم نمی‌آید ال‌پی‌جی مصرف کنم.
 من هم ماشین گازسوز ال‌پی‌جی داشتم، هم سی‌ان‌جی سوز. با ال‌پی‌جی یکبار هم سر سیلندر ماشین خراب نشد ولی با سی‌ان‌جی هر چند ماه واشر سر سیلندر ماشین خراب می‌شود.
 کپسول سی‌ان‌جی سنگین‌تر از ال‌پی‌جی است و هزینه گازسوز کردن خودروی ال‌پی‌جی به طور تقریبی نصف سی‌ان‌جی است.


تولید گاز LPG محدود است و کفاف نیاز حمل‌ونقل را نمی‌دهد ولی CNG به این صورت نیست.
یکی از بستگان ما هنگام سوختگیری دچارسانحه شد. حاضر نیستم که جان خودم را برای چند هزار تومان به‌ خطر بیندازم.
من که ماشینم مخزن سی‌ان‌جی سوز کارخانه‌ای دارد و خیلی راضی هستم. قدرت موتورش هم در حالت گاز و بنزین زیاد فرقی نمی‌کند.
بیشتر از 5 سال است که ماشینم سی‌ان‌جی مصرف می‌کند ولی تا حالا هیچ عیبی برای ماشین پیش نیامده است.
ماشینم را ال‌پی‌جی سوز کردم اما مشکلات زیادی دارم. بوی بد گاز مایع آزاردهنده است. مخصوصاً اگر شیشه ماشین پایین باشد. جایگاه مناسبی برای این موارد تعبیه نشده عملاً وقت گیر و خیلی از زمان‌ها تعطیل است. اگر کپسول نیمه پر باشد و بخواهید پر کنید، باید پول کامل را پرداخت کنید. با کپسول به قدری دردسر دارد که آدم از خیر گاز زدن می‌گذرد و منصرف می‌شود.  قیمت گاز مایع به نسبت از گاز خشک گرانتر است. در فصل زمستان ماشین دچار کندی می‌شود، چرا که گاز بسیار سرد است و تا گرم شود، طول می‌کشد. ماشین مجهز به گاز مایع در هنگام فروش دوگانه حساب نمی‌شود و به سختی باید خریدار را قانع کرد.

اولین جلسه ستاد هماهنگی فعالیت‌های فرهنگی، هنری و رسانه‌ای سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و جمعی از معاونین این وزارتخانه و سایر دستگاه‌ها برگزار شد.
به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید عباس صالحی در این برنامه با بیان اینکه عمر با برکت و شهادت سردار سلیمانی هر دو نقطه عطفی در جهت تقویت بنیان‌های ارزشمند انقلاب اسلامی به شمار می‌آید که باید مورد استفاده حداکثری قرار گیرد، اظهار داشت: سردار سلیمانی را می‌توان منشوری دانست که خصلت‌ها و شخصیت فردی، اخلاقی و معنوی ایشان قابلیت الگوسازی دارد در اصل، وجود شخصیتی چون سردار سلیمانی همانند شخصیتی مثل شهید چمران می‌تواند تا مدت‌ها برای جامعه ظرفیت‌‌سازی کند.
وی ادامه داد: ظرفیت‌های چندجانبه و وجوه متنوع شخصیت شهید سلیمانی گستره و دامنه مخاطبان را به میزان قابل توجهی افزایش داده است. اگرچه سردار سلیمانی به معنای امروزی شخصی رسانه‌ای نبود ولی ابعاد مختلف وجودی ایشان باعث شده بود مخاطبان با ارتباط‌‌گیری با بخشی از شخصیت این شهید والامقام ارتباط درونی پیدا کنند.
صالحی بیان کرد: دینداری مقید، تعبد و تشرع سردار شهید سلیمانی چه در عمل فردی و چه در ابعاد اجتماعی قابلیت‌های فراوانی برای الگوسازی دارد. از دیگر ویژگی‌های ایشان می‌توان محبت به اهل‌بیت(ع)، ساده‌زیستی، فروتنی در ابعاد فردی، مردمی بودن، اعتدال و میانه‌روی و پرهیز از تعصبات و وابستگی‌های حزبی و جناحی در اخلاق اجتماعی اشاره کرد.
وی افزود: در حوزه مدیریت نظامی، بحران، دیپلماسی بین‌المللی و منابع انسانی فراملی، دفاع از عتبات حرم‌های شریف، مبارزه با تروریسم، از وجوه بین‌المللی شخصیت سردار شهید سلیمانی است. ابعاد چندگانه و بروز شخصیت او به عنوان مدیری مدبر، مردمی، مخلص و پا به ‌رکاب اسطوره‌ای از شهید سلیمانی ساخته است که می‌تواند برای آینده ایران و منطقه و جهان اسلام الگوسازی کند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ابراز داشت: به منظور نشان دادن شخصیت والای این شهید یک ستاد با محوریت اقدامات فرهنگی، هنری، ادبی، رسانه‌ای و فضای مجازی برای نشان دادن هرچه بیشتر شخصیت سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی تشکیل شده است. هدف از برپایی ستاد این است که با استفاده از وجوه مختلف شخصیت شهید سلیمانی بتوان با هم‌افزایی و انسجام در حوزه‌های مختلف فرهنگی، هنری، ادبی، سینمایی و رسانه‌ای آثاری خلق کرد که به الگوسازی در مورد این شهید والامقام امیدوار بود. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تأکید کرد: در حوزه سینما می‌توان فیلم‌های کوتاه، بلند، مستند و انیمیشن را در قالب برنامه کوتاه‌مدت مدنظر قرار داد. صالحی یادآور شد: در حوزه ادبیات باید به سمت شعر، مستندنگاری، داستان کوتاه و بلند رفت، در این بخش می‌توان اتفاقات خوبی را رقم زد، در این حوزه علاوه بر نگاه کوتاه‌مدت باید در فاز میان‌مدت هم ابعاد شخصیتی سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی را جست‌وجو کرد و به آن پرداخت.

محمد مهاجری
روزنامه‌نگار
در انتخابات اسفندماه می‌توانست مثل همیشه یک اتفاق تکراری بیفتد. یعنی؛ یا راست پیروز شود، یا چپ یا هر دو جناح قدرت را با گروهی که اسمش اصطلاحاً مستقلین است تقسیم کنند. اگر چنین پیش‌بینی حتی به‌صورت احتمال ضعیف، امکان وقوع داشت نگرانی‌ها از بین می‌رفت. اما من دلشوره دارم و به گمانم مجلس یازدهم نگران‌کننده است، خیلی بیش از مجلس دهم.
انتخابات مجلس یازدهم حتی اگر در شرایط عادی و معمولی برگزار می‌شد به‌دلیل مشکلات اقتصادی و نارضایتی‌های حاصل از آن، که بروزش را در ناآرامی‌های آبان ماه شاهد بودیم، خطر استقبال کمرنگ مردم را به همراه داشت. اما متأسفانه شوکی که شورای نگهبان به انتخابات وارد آورد، نه فقط مقبولیت مجلس دهم که مشروعیتش را هم با چالش روبه‌رو کرد.
ردصلاحیت گسترده نامزدهای انتخابات از هر دو جناح (که باز هم طبق معمول تیغه چاقویش، به اصلاح‌طلبان بیشتر اصابت کرد) و حذف حدود 60 درصد از کاندیداها فضایی یخ زده را بر انتخابات مجلس یازدهم تحمیل کرد.
حالا نه اصلاح‌طلبان که اصولگراها هم از تصمیم شورای نگهبان ناراضی اند. طبق شنیده‌ها آنها معتقدند نتیجه روشن و واضح و از پیش تعیین شده برای ترکیب مجلس بعدی، نه تنها افتخاری برای جناح اصولگرا نیست که باید 4 سال متلک‌های افکار عمومی و رقیب سیاسی را تحمل کند. از سوی دیگر مجلسی که همه سلیقه‌های سیاسی در آن مشارکت داشته باشند، سند اقتدار نظام در برابر دنیاست و می‌تواند موضع جمهوری اسلامی را در بسیاری از تعاملات بر سکوی برتر بنشاند اما، این پرچم خیلی زود از دست ملت گرفته شده است. گمان نمی‌کنم این حرف بدبینانه باشد که با فرآیند موجود، مجلس بعدی نه در رأس که در قعر امور خواهد بود و ترکیب کاندیداهایی که بعضی از آنها از هم‌اکنون برای قرارگرفتن در فلان لیست برای هم شاخ و شانه می‌کشند، نشان می‌دهد پارلمانی نامقتدر را انتظار می‌کشیم. اگر از مجلس دهم به‌خاطر ضعف‌هایش گلایه داریم، مجلس یازدهم به مراتب ناتوان‌تر خواهد بود و این یعنی دورخوردن مجلس، به بازی نگرفتن آن و محل نگذاشتن به مصوباتش.تأسف انگیز است اگر بگویم با ورود برخی افراد به مجلس، فضای پارلمان، صحنه «اره بده، تیشه بگیر» خواهد شد. چنین پدیده‌ای اگر در سال‌های اول انقلاب کم عیب شمرده شود، در چهل سالگی آن‌که باید طعم پختگی داشته باشد سراسر عیب است. فرقی هم نمی‌کند که اسم افراد تندرو بداخلاق را (به دروغ) انقلابی بگذاریم یا هرچیز دیگر.
ممکن است پرسیده شود بخشی از نامزدها افراد وجیه، با سابقه، خوشنام، موقر و متین هستند. اصلاً منکر نمی‌شوم اما، وقتی فضا به مناقشه می‌کشد چنین آدم‌هایی رخت خود از معرکه بیرون می‌برند و آبروی خود را از بازار حراج بی‌آبرویی خارج می‌کنند و بازار می‌افتد به دست افراد احساسی و جناحی و بداخلاق.
ظاهراً باید از الان پیروزی بخش تندرو یک جناح سیاسی را تبریک گفت و به تعبیر دیروز رئیس جمهوری به آنها گفت: نوش جان‌تان.
اگر آنچه که آقای روحانی نسبت به آن هشدار داد اتفاق نیفتد و انتخابات با همین شیوه‌ شورای نگهبان برگزار شود، خداحافظی کردن با جمهوریت نظام است. شاید همین الان هم برای تغییر تصمیم شورای نگهبان دیر باشد چون روحیه مردم بشدت آسیب دیده و بعید است با وصله پینه در برخی نتایج تعیین صلاحیت‌ها ترمیم شود.شاید بعضی از دوستان اصولگرای من، از اینکه در انتخاباتی بی‌رقیب پیروز شوند، توی دلشان قند آب شود اما خردورزان و آینده‌نگرها در خشت خام چیزهایی می‌بینند که دیگران حتی در آینه شفاف هم نمی‌توانند مشاهده کنند.

مهدی ذاکریان
صاحبنظر مسائل بین‌الملل
بازیگران عرصه بین‌الملل مطابق دانش و سیاست‌های حاکم بر این عرصه تلاش می‌کنند بهترین گزینه را برای هدایت کشور در فضای بین‌المللی و دستیابی به اهداف و منافع ملی کشور خود برگزینند. کشورها گزینه‌های متعدد را با در نظر گرفتن میزان عمق، تأثیر و همچنین اعتبار و منطق آن در صحنه جهانی، مورد ارزیابی قرار می‌دهند و سپس دست به انتخاب می‌زنند. دولت امریکا با اقدام تروریستی علیه فرمانده سپاه قدس ایران، عملاً به نقض فاحش مبانی و مقررات حقوق بین‌الملل و حقوق بشر دست زد و متقابلاً مقام‌های جمهوری اسلامی ایران هم کوشیدند از میان گزینه‌های متعددی که برای اقدام تلافی جویانه در پیش روی خود می‌دیدند، بهترین گزینه را انتخاب کنند. چنان که اقدام تروریستی دولت امریکا از سوی ایران و با در نظر گرفتن ابعاد سیاسی، حقوقی و رسانه‌ای با پاسخ نظامی روبه‌رو شد. این تصمیم از سوی شورای عالی امنیت ملی ایران به عنوان یک نهاد تصمیم گیرنده در عرصه سیاست خارجی گرفته شد و چنان که از حضور باشکوه مردم در روز تشییع سردار سلیمانی پیدا بود، از پشتوانه مردمی قابل اتکایی برخوردار بود.
اما در این میان شماری از جریان‌های سیاسی کشور که اوجگیری تنش میان ایران و امریکا را فرصت مغتنمی برای بهره‌گیری سیاسی و جناحی خود می‌دانند، تلاش می‌کنند به طور غیر تخصصی و شیوه‌های منحصر به خودشان، ایران را وارد عرصه جدی‌تری از رویارویی با امریکا کنند. کسانی که بی توجه به مجرای تصمیم‌گیری راهبرد سیاست خارجی کشور، می‌کوشند خواسته خود را با جنجال‌سازی و هجمه علیه شخص آقای ظریف پیگیری کنند و با رادیکال کردن فضا آن را محقق سازند. در واقع آنها انتقام مدنظر خود را به جای ترامپ از شخص ظریف می‌گیرند. آنها در حالی فضای داخلی کشور را با نفاق روبه‌رو می‌کنند که بعد از شهادت سردار سلیمانی، مقام معظم رهبری، رئیس جمهوری و فرماندهان ارشد نظامی به صراحت اعلام کردند که خواسته جمهوری اسلامی، خروج کامل امریکا از منطقه است. حال آن‌که جریان‌های تندرو داخلی فارغ از این خواست مبتنی بر منافع ملی کشور، اعلام می‌کنند باید در برابر کشتار امریکا، آنها هم دست به کشتار بزنند و شخصاً انتقام بگیرند. این در حالی است که چنین مواضعی بار حقوقی و تبلیغاتی منفی برای کشور در عرصه بین‌الملل دارد. یعنی وقتی امریکا ترور می‌کند و ما هم مدعی تکرار چنین اقدامی می‌شویم، نمی‌توانیم همراهی جامعه بین‌الملل را با خود داشته باشیم. بویژه که این گروه‌ها وزیر خارجه کشور خود را هم برای پیگیری سیاستی که به معقول‌ترین وجه ممکن در حال پیگیری است، زیر سؤال می‌برند. نباید فراموش کرد که وزارت خارجه وزارت جنگ نیست و کارکرد اصلی آن، دیپلماسی است. اساساً کار آقای ظریف مذاکره و بن‌بست شکنی است نه پیچیده کردن و گره زدن مسائل و بحران‌های حاکم بر عرصه سیاست خارجی. کما اینکه ایشان همواره در جایی که ضرورت داشته است در زمینه مباحث نظامی و زمان‌هایی که کشورهای غربی خواستار ورود به بررسی مسائل موشکی ایران بودند، در کنار سردار سلیمانی ایستادند و به دفاع تمام قد از سیاست‌های دفاعی ایران پرداختند. نکته اینجاست که اتفاقاً خود سردار سلیمانی هم نافی مذاکره نبودند. ایشان در سال‌های گذشته در مواقعی که اقتضا می‌کرد از مذاکره هم رویگردان نبودند. سردار سلیمانی به دفعات با گروه‌های متعدد و حتی امریکایی‌ها  در مسائلی که دیدگاه‌های مشترک در منطقه وجود داشت مثلاً در مورد افغانستان مذاکره می‌کرد. یعنی؛ فعالیت اصلی ایشان در قالب نظامی بود اما نافی مذاکره نبود.
کسانی این روزها علیه وزیر خارجه جنجال به راه انداخته‌اند که پیشتر ثابت کرده‌اند چگونه می‌توانند با رویکردشان کشور را به لبه پرتگاه برسانند. همان کسانی که گذشته‌شان خیلی موارد را ثابت کرده است و می‌گفتند قطعنامه‌ها کاغذ پاره است اما نتیجه آن جز افزایش فشار حداکثری بر ایران نبود.
آنها از خون سردار سلیمانی و کسی که همواره سعی در ایجاد وحدت و دفاع از منافع ملی کشور داشته است، سوء استفاده می‌کنند آن هم در حالی که رویکرد و دیدگاه سردار دفاعی بوده و نفوذ حداکثری در منطقه بدون توسل به زور بوده است، مگر برای امحای تروریسم داعشی و یا مقاومت در برابر اشغالگری. وجه دیگر این ماجرا به تدبیر هوشمندانه ظریف در مواجهه با پیام‌های متناقض رئیس جمهوری امریکا باز می‌گردد. دونالد ترامپ پیشتر با خروج از برجام و اعمال سیاست فشار حداکثری، سیاست تغییر رژیم جمهوری اسلامی را دنبال می‌کرد و درعین حال همزمان با طرح درخواست مذاکره، ژست دیپلماسی به خود می‌گرفت و تلاش می‌کرد این گونه القا کند که این، رهبران ایران هستند که مخالف مذاکره‌اند. در واقع این تله‌ای بود که ترامپ برای ایران گسترده بود. وقتی به رغم همه تحولاتی که اخیراً بین ایران و امریکا اتفاق افتاده بود و اقدام تروریستی این کشور با پاسخ نظامی ایران مواجه شده بود، خبرنگار آلمانی از ظریف می‌پرسد که آینده‌ای برای مذاکره با امریکا می‌بینید، وزیر خارجه ایران هوشمندانه می‌گوید: «ما آماده مذاکره هستیم و همیشه بودیم» اتفاقاً این بار ترامپ بود که در تله وزیر خارجه ایران افتاد و شفاف اعلام کرد: «نه ممنون ما مذاکره نمی‌کنیم» موضعی که نشان داد همه حرف‌هایی که تا پیش از این درباره مذاکره مطرح کرده است، دروغ بود.  در چنین فضایی، عده‌ای این موضع ترامپ را در داخل به یک ماجرای تلخ علیه ظریف تبدیل کردند. اینها همان کسانی هستند که همواره می‌کوشند حقیقت را بپوشانند و با هدف تأمین خواسته‌های حزبی و جناحی خود دیگران را زیر سؤال ببرند در حالی که خودشان زیر سؤال می‌روند.

هر روز با شما در اینجا خواهیم بود، صدای شما، حرف شما و پیشنهاد شما را می شنویم و می خوانیم و بازگو می کنیم. با ما همراه باشید، بگویید و بنویسید

تلفن: 88769075 - 021
پیامک: 3000451213

نظــــــــر مـــــردم

تبلیغ شرکت آب و فاضلاب/ آقای قاسمی: در میدان نوبنیاد شرکت آب و فاضلاب تهران متنی با عنوان «به آب زندگی دوباره بدهید» به‌صورت تبلیغ قرار داده است که این متن صحیح نیست. در واقع این آب است که به تمامی موجودات زنده حیات می‌بخشد. از مسئولان ذیربط درخواست داریم متنی زیبا و درخور آب نوشته شود.
جمع‌آوری سگ‌های ولگرد/ سلیمان بلغار: حدود یک ماه است که سگ‌های ولگرد در شهرک شریعتی خیابان مهران، باعث آزار و اذیت و ترس ساکنان آن محله شده است. از شهرداری منطقه 19 تقاضا داریم نسبت به جمع‌آوری سگ‌های ولگرد این منطقه اقدام کنند.
درخواست ملاقات با وزیر رفاه/ آقای موسوی: یکی از داورهای ملی کشور هستم و همچنین حقوق بگیر سازمان تأمین اجتماعی هستم. از تاریخ 5/1/98 درخواست ملاقات با آقای شریعتمداری وزیر رفاه و تأمین اجتماعی را داشته‌ام که تا امروز به درخواست اینجانب ترتیب اثری داده نشده است. آقای جهانگیری نیز گفته‌اند آقایان وزرا ماهی یکبار به درد و دل مردم رسیدگی کنند. از مسئولان ذیربط درخواست داریم امکان انجام این ملاقات را فراهم کنند.
عدم تحویل خودرو: یک شهروند از گیلان: یک سال قبل خودرویی ثبت‌نام کردم که 5 ماه هم از موعد تحویل آن گذشته است اما هنوز خبری از تحویل خودرو نیست. از مسئولان ذیربط درخواست پیگیری دارم.