سلسله ضیافت‌های افطاری رئیس جمهوری، پنجشنبه گذشته با یک برنامه ویژه دنبال شد؛ برگزاری دوازدهمین کنگره ملی تجلیل از ایثارگران با حضور رئیس جمهوری. حجت‌الاسلام حسن روحانی در این مراسم که در آستانه سوم خرداد و همراه با تجلیل از ایثارگران برگزار شد، جنگ اقتصادی امروز علیه ملت ایران را پیچیده‌تر از 8 سال دفاع مقدس دانست و هدف از این جنگ را گرفتن استقلال و عزت کشور دانست.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری، روحانی با بیان اینکه در زمان 8 سال دفاع مقدس فشار و حمله نظامی و اشغال سرزمین بود، اما امروز با جنگ اقتصادی و حمله به رفاه و شرایط زندگی مردم روبه‌رو هستیم، گفت: این حمله از یک جهت پیچیده‌تر از حمله قبل است و امروز نیاز به ایستادگی و مقاومت داریم و دشمنان باید بفهمند یأس و ناامیدی در دل ما راه ندارد و اگر سرزمین ما بمباران شود و باز هم شهید، جانباز و اسیر دهیم، دست از هدف استقلال و عزت کشور برنخواهیم داشت. رئیس جمهوری با بیان اینکه بیش از یکسال علیرغم تحریم‌های شدید و مشکلات فراوان مردم سر فرود نیاوردند و صدای ملت،‌ صدای ایستادگی و مقاومت بود، تصریح کرد: صدای ذلت و تسلیم از ایران و ملت بلند نخواهد شد و با فداکاری، ایثار و اتحاد بر دشمن پیروز خواهیم شد. روحانی تصریح کرد: امروز  روز ایستادگی و مقاومت است و به ملت ایران با صراحت می‌گویم با ایستادگی، وحدت و مقاومت می‌توانیم امریکا، رژیم صهیونیستی و ارتجاع منطقه را شکست دهیم. رئیس جمهوری در بخش دیگری از سخنان خود، شهیدان و جانبازان را گواهان صادق تاریخ عزت، سربلندی و ایستادگی ملت دانست و اظهار کرد: ما تنها به سخن و شعار نمی‌گوییم که در برابر دشمن با عزت ایستاده‌ایم، بلکه شهدا گواهان ما در این مهم هستند. رئیس جمهوری با تأکید بر اینکه خرمشهر نماد بزرگ در دفاع مقدس و گواه تاریخ و عزت ملی ماست، گفت: امروز نیز جوانان کشور بار دیگر برای فتح‌هایی همچون خرمشهر آماده‌اند. باوجود این، آنچه را که اگر از ما بگیرند و روز سقوط ماست، ‌ایمان ملت است و تا ایمان و رابطه و عبادت با حق و پیروی از امام علی(ع) در دل جوانان و ایرانیان باشد، از دشمن شکست نخواهیم خورد.

ایرج عرب روز گذشته با حضور در برنامه ورزش و مردم، صحبت‌های مهمی را مطرح کرد. مدیرعامل باشگاه پرسپولیس درباره دلیل تأخیر در پرداخت قرارداد بازیکنان چنین توضیح داد: «به خاطر بدهی به یک هتل که ۳۳۰ میلیون تومان است، می‌خواهند لوگوی پرسپولیس را توقیف کنند. یا یک بدهی از سال ۹۱ وجود دارد که ۶۰ هزار دلار است که با نرخ دلار الان می‌شود ۹۰۰ میلیون. یک زمانی اگر بدهی را ندهیم، باشگاه جریمه می‌شود ولی حالا لوگو توقیف می‌شود. آن وقت اسپانسر به خاطر همین موضوع، به تعهدش عمل نمی‌کند و مشکلات بیشتر می‌شود. ما راهی جز پرداخت این بدهی‌ها نداریم ولی فکر می‌کنند ما نمی‌خواهیم پول بازیکنان را پرداخت کنیم.»
او درباره اینکه پاداش AFC به چه صورت خرج شد هم گفت: «کنفدراسیون فوتبال آسیا 100 هزار دلار را برای خیریه و حدود ۲۰۰ هزار دلار برای بدهی‌هایی که برای مسابقات داشتیم، برداشت. زمانی هم که حدوداً یک میلیون و ۷۰۰ هزار دلار به ما رسید، دلار ۱۱ هزار تومان بود. یک مقداری از پول برای پاداش و اقساط بازیکنان پرداخت شد.» عرب درباره قرارداد برانکو گفت: «برانکو فصل بعد قرارداد دارد و می‌خواهیم او بماند. اخیراً توانستیم اقدام خوبی برای پرداخت مطالباتش کنیم. برای سال بعد هم یک برنامه اسپانسرینگ خوب در نظر گرفتیم.» او در مورد ترانسفر برخی بازیکنان از جمله بیرانوند هم چنین واکنشی داشت: «ما از برانکو فهرست خواستیم. او هیچ صحبتی از بازیکنان خروجی و ورودی نکرد اما موضوعی که پیشنهاد شد، این بود که به بازیکنان اعلام شده اگر پیشنهاد خارجی داشتند به باشگاه بگویند تا در یک کمیته همه جوانب را در نظر بگیریم و بهترین تصمیم گرفته شود. تا زمانی که پیشنهادی نباشد، تصمیمی گرفته نمی‌شود.»
عرب در مورد تمدید قرارداد بازیکنان و بشار رسن گفت: «بازیکنان ما همه قرارداد دارند ولی بحث بازیکنان و کادر فنی خارجی یک مقدار با مشکل مواجه شده و باید با دقت تصمیم بگیریم. ما پولی به منشا دادیم که نان شب ما بود اما این کار را کردیم تا برای باشگاه مشکل به وجود نیاید. اگر این کار را نمی‌کردیم، او سال بعد ۸ میلیارد بدهی روی دست باشگاه می‌گذاشت. در مورد بشار هم همین است. درصدد رفع یک مشکل با مدیر برنامه‌های او هستیم. سعی ما بر توافق است و فکر می‌کنم توافق صورت بگیرد. آنها هم باید شرایط را در نظر بگیرند. هم قیمت ارز مسأله است و حالا هم درخواست او از فصل پیش بیشتر است. او مباحثی را که در مورد اختلاف باشگاه با سید جلال حسینی مطرح می‌شود رد کرد: «اصلاً چنین چیزی نیست. اتفاقاً من با سید و حسین ماهینی صحبت می‌کردم. این صحبت‌ها شایعه و در فضای مجازی مطرح می‌شود. ما در آستانه بازی بزرگ با سپاهان در نیمه نهایی جام حذفی هستیم و فقط به این فکر می‌کنیم. ما نه فهرست مازاد داریم و نه فهرست جدید. روابط خوبی در باشگاه حاکم است. همه هم‌قسم هستیم برای بازی نیمه‌نهایی جام حذفی.»
عرب درباره صفحه اینستاگرام باشگاه پرسپولیس که گفته می‌شود در اختیار باشگاه نیست هم توضیح داد: «ما تیک آبی توئیتر را به تازگی با تأیید فیفا گرفته‌ایم. در مورد صفحه اینستاگرام هم حدوداً یک ماه است در تلاش هستیم و مکاتباتی انجام داده‌ایم. البته قبلاً نامه رسمی از طرف باشگاه برای فیفا رفته بود که اینستاگرام پرسپولیس تیک آبی گرفت. به همین خاطر نامه و درخواست ما را براحتی نپذیرفتند. نامه را به فدراسیون دادند که تأیید شود که تأیید شد.» مدیرعامل پرسپولیس در شرایط برگزاری بازی با سپاهان هم چنین توضیح داد: «وقتی سازمان لیگ به عنوان مرجع برگزاری مسابقات به ما اعلام می‌کند که مسابقه نیمه‌نهایی ۵۰-۵۰ است، ما تابع هستیم. البته سعی کردیم ارتباط خوبی با باشگاه سپاهان داشته باشیم. باشگاه پرسپولیس برای برگزاری یک مسابقه خوب و به دور از هرگونه حواشی آمادگی کامل را دارد.»

نایب رئیس مجلس با اشاره به کاهش اعتماد عمومی نسبت به حاکمیت پیشنهادهایی برای جبران این مهم مطرح کرد. علی مطهری در بخشی از گفت‌وگوی خود با شفقنا، گفت: برای اینکه این اعتماد برگردد، باید چند کار انجام بدهیم؛ اول اینکه شرایط امروز را بخوبی برای مردم تشریح کنیم اینکه ما در چه وضعیتی هستیم و چه فشاری از خارج به کشور وارد می‌شود. در حقیقت بسیاری از مردم این را نمی‌دانند و فکر کرده‌اند مثل 10 سال پیش است و تحریم‌هایی بود و امروز نیز وجود دارد. ولی تحریم‌های امروز و نوع رفتار امریکا در این 40 ساله بی‌سابقه است. تمام منافذ بسته می‌شود، مثل قدیم و مثل تحریم‌های ۹۰ و ۹۱ نیست. مردم باید این را بدانند که بیشترین عامل به عوامل خارجی و تحریم‌های موجود مربوط است. وی افزود: نباید به خاطر کسب قدرت و بیرون کردن رقیب از میدان تهمت زد و آبروی همدیگر را برد. امروز همه ما در خطر هستیم و به گونه‌ای نیست که اگر رقیب از میدان به در شود، به نفع طرف مقابل باشد. اگر این کشتی غرق شود، همه با هم زیر آب می‌رویم. این مسائل اخلاقی است و باید رعایت کنند.
مطهری با بیان اینکه سیاست حذف نیروهای انقلاب که همچنان ادامه دارد باید اصلاح شود، گفت: در کشور کاسه‌های داغ‌تر از آشی داریم که اجازه نمی‌دهند این اتفاق بیفتد. البته این مشکل، فرهنگ تملق و چاپلوسی را افزایش می‌دهد. افراد می‌خواهند بگویند ولایی هستند و مرتب تعریف و تمجید می‌کنند و در این مسیر افراد حر و آزاده رفته رفته به حاشیه رانده می‌شوند. این غلط است، امروز شخصیت‌های زیادی داریم که به صرف همین موضوع کنار گذاشته شده‌اند و این دایره وسیع‌تر می‌شود و دایره انقلاب محدودتر می‌گردد، این خوب نیست. نباید کسانی را که اصل نظام را قبول دارند حذف کنیم ولی این رویه وجود دارد. آقای ‌هاشمی به آن صورت و آقای خاتمی به نوعی دیگر و آقای موسوی و کروبی در آن وضعیت و آقای احمدی‌نژاد هم مدلی دیگر و این وضعیت ادامه پیدا می‌کند و آقای روحانی نیز در شرف همین موضوع هست و این نشان می‌دهد شاید ما مشکلی در ساختار نظام داشته باشیم.

سیاوش رضایی
خبرنگار
پس از خروج یکـــجانبه امریکا از بــــــــــــــرجام، اروپایی‌ها دراین توافق بین‌المللی باقی ماندند و برای خنثی کردن تحریم‌های واشنگتن علیه تهران، سازوکار ویژه‌ای برای مبادلات مالی و تجاری میان دو طرف طراحی کردند که در قالب تأسیس شرکت سازوکار حمایت از مبادلات تجاری ایران و اروپا، (اینستکس) متجلی شد. سه ماه پس از تأسیس اینستکس اروپایی در دوم اردیبهشت ماه سال‌جاری شرکت متناظرآن در ایران به ثبت رسید تا کار بسرعت بیشتری دنبال شود.موضوع فعالیت شرکت سهامی خاص ایرانی انجام همه معاملات تجاری مذکور در قانون تجارت از جمله خرید، فروش، صادرات و واردات خواهد بود. مهم‌ترین وظیفه شرکت ایرانی هم چون همتای فرانسوی، ارائه خدمات تسویه و پرداخت به صادرات و واردکنندگان حقیقی و حقوقی، گشایش حساب اعتبار اسنادی، تسهیلات و اعتبارات ریالی و ارزی، تأمین مالی کوتاه مدت و بلند مدت نزد بانک‌ها، مؤسسه‌های مالی و شرکت‌های ایرانی و اروپایی خواهد بود.
آخرین وضعیت
علی اصغر نوری، مدیرعامل شرکت ایرانی اینستکس درگفت‌و‌گو با «ایران» درباره آخرین وضعیت شرکت مادر و ایرانی اینستکس توضیح داد: هم‌اکنون سازوکارها و مسائل تکنیکی و فنی برای برقراری مبادلات تجاری و مالی درحال تدوین است. برای آغاز به کار این سازوکار باید استانداردها در بخش‌های تجاری و مالی در دو بخش داخلی و بین‌المللی با هم تطبیق پیدا کند.
به گفته وی هم‌اکنون مبادلات تجاری و مالی در دنیا براساس استانداردها و سازوکارهای روشنی صورت می‌گیرد که شرکت اینستکس نیز به‌عنوان یک شرکت کاملاً اقتصادی از قواعد آن مستثنی نیست.
وی تأکید کرد: به‌دلیل اینکه شبکه بانکی ایران سال‌ها در تحریم به سرمی برد، بسیاری از استانداردها که به طور  مدام در حال تغییر است در بانک‌های ایران به روز نشده بود و این مهم‌ترین مانع بر سر راه همکاری با بانک‌های خارجی است.
نگاه سیاسی وجود ندارد
مـــــــــــــدیرعامل شرکت ایرانی اینستکس درپاسخ به این سؤال که آیا طرف‌های اروپایی در راه اجرایی کردن این سازوکار تعلل یا سنگ‌اندازی می‌کنند گفت: در جلسات و مذاکرات متعددی که با مسئولان این شرکت بخصوص فیشر مدیرعامل آن انجام داده‌ام به هیچ عنوان موضوع سنگ‌اندازی برداشت نمی‌شود و نگاه به این موضوع سیاسی نبوده و اقتصادی است.وی ادامه داد: همانگونه که اشاره شد به هر روی انجام هر فعالیت اقتصادی در دنیا نیازمند سازوکار مشخصی است. اجرایی شدن سازوکار ویژه ایران و اروپا نیز نیازمند هماهنگی برخی استانداردهایی است که به یک نرم جهانی تبدیل شده است. دراین زمینه تمام اقداماتی که اروپایی‌ها در شرکت مادر اینستکس برای رفع موانع موجود انجام می‌دهند در شرکت ایرانی نیز درحال انجام است.وی تأکید کرد: بنابراین اسم اجرای استانداردهای بین‌المللی در زمینه تجارت و مبادلات مالی را نمی‌توان سنگ‌اندازی گذاشت. درواقع این شرکت با هر کشور دیگری هم که بخواهند همکاری کنند نیازمند وجود استانداردهای مشخصی است و این یک موضوع سلیقه‌ای یا سیاسی نیست.به گفته وی پس از اجرای برجام نیز شرکت‌ها و بانک‌های بسیاری برای همکاری به ایران آمدند ولی مهم‌ترین مشکل در راه ایجاد این همکاری‌ها به روز نبودن استانداردهای بین‌المللی بود.
انجام یک صادرات آزمایشی
نوری در ادامه با اشاره به اینکه در صدد انجام یک صادرات آزمایشی هستیم تا تمام مشکلات این سازوکار مشخص شود گفت: در قالب اینستکس کالاهای ایران صادر و درآمد آن در حسابی مشخص نگهداری خواهد شد و هنگام خرید کالا و واردات آن به ایران دستور پرداخت را صادر می‌کنیم که هم‌اکنون فرایندهای آن از سوی طرفین مشخص شده است ولی انجام این کار پیچیدگی‌های بسیاری دارد. وی توضیح داد: دراین زمینه تفاوت نرخ ارز کالاهای صادراتی و وارداتی و نرخ تسعیر آن فرایندهای حسابداری را پیچیده می‌کند.
همکاری‌ها ادامه دارد
مدیرعامل شرکت ایرانــــــــــــی اینستکس در ادامه در خصوص تأثیر اولتیماتوم 60 روزه ایران به اروپایی‌ها درباره اجرای برجام گفت: از زمانی که این هشدار از سوی رئیس جمهوری اعلام شد، رفتار مسئولان اینستکس هیچ تغییری نکرده است و تاکنون هیچ مشکلی در ارتباطات خود نداشته‌ایم.وی افزود: مهلت 60 روزه ایران را می‌توان از دو جنبه سیاسی و اقتصادی بررسی کرد. از جنبه سیاسی واکنش دولت‌ها متفاوت است ولی از جنبه اقتصادی مسئولان اینستکس همچون گذشته در حال انجام کارهای خود هستند به‌طوری که در گفت‌و‌گو با مدیرعامل اینستکس اروپایی هیچ اشاره‌ای به مهلت
60 روزه ایران نشد.به‌گفته وی حتی در جلسات مسئولان این شرکت هیچ بحثی درباره اف ای تی اف هم نمی‌کنند و تنها در قالب وظایف محول شده به این شرکت حرکت می‌کنند.
تجربه مبادلات کالا به کالا از سال 1353
نوری اظهارکرد: در ایران سابقه مبادلات کالا به کالا به سایر کشورها بسیار طولانی است به طوری که از سال 1353 و در قالب اتحادیه پایاپای آسیایی تجربه مبادلات کالا به کالا و تسویه آن را داشته‌ایم.وی یادآور شد: اتحادیه پایاپای آسیایی در نوامبر ۱۹۷۴ با تعیین تهران به‌عنوان مقر اصلی، فعالیت خود را آغاز کرد.
در حال حاضر ۹ کشور شامل ایران، هند، پاکستان، نپال، سریلانکا، بنگلادش، میانمار، بوتان و مالدیو اعضای اصلی این اتحادیه را تشکیل می‌دهند.وی اضافه کرد: برای مثال در آن سال ایران به بنگلادش قیر صادر می‌کرد و در ازای آن کنف وارد می‌کرد و بانک‌های مرکزی دو کشور با وجود نرخ برابری متفاوت ارزها آن را تسویه می‌کردند. به گفته وی البته دراینستکس موارد جدیدی نیز مانند موضوع تطبیق اضافه شده است که در تمام کشورهای دنیا پذیرفته شده است.

دولت بعد از 10 ماه صاحب سخنگو شد؛ علی ربیعی به کرسی‌ای تکیه می‌زند که محمدباقر نوبخت 9 مرداد سال قبل آن را ترک کرده بود؛ انتخابی که رسانه‌ها تا اینجا از آن استقبال کرده‌اند. چرا که حالا با این انتخاب برای اولین بار سخنگوی دولت از جمع اهالی ارتباطات و رسانه به حیاط پاستور می‌آید. همه علی ربیعی را به  صفت یک سیاستمدار نزدیک به اصلاح‌طلبان می‌شناسند، اما رزومه او در کار رسانه ای هم چیزی کم از حرفه‌ای‌های این کار ندارد؛ از صاحب امتیازی و مدیرمسئولی روزنامه «کار و کارگر» از ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۹ گرفته تا  عضویت در هیأت مؤسس انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران و  عضویت در هیأت مدیره انجمن‌های علمی ارتباطات و علوم اجتماعی. همین است که تا اینجا بازخورد انتخاب او در این سمت حداقل در میان اهالی رسانه مثبت بوده.
البته رئیس دفتر و سرپرست نهاد ریاست جمهوری با اشاره به اعلام معرفی علی ربیعی به عنوان سخنگوی دولت در صفحه توئیتر خود اعلام کرد: «مراحل نهایی کار و صدور حکم هم در هفته آتی انجام خواهد شد.» محمود واعظی نوشته که «همان گونه که چهارشنبه در جمع خبرنگاران دولت گفتم، مراحل مقدماتی تعیین سخنگوی دولت انجام شد و روز پنجشنبه آقای دکتر ربیعی با رئیس جمهوری دیدار و برنامه خود را تقدیم ایشان کرد.» وی ادامه داده است: «ان شاءالله مراحل نهایی کار و صدور حکم ایشان هم در هفته آتی انجام خواهد شد.»
دولت دوازدهم تا اینجا 10 ماه را بدون سخنگو تجربه کرده است؛ 10 ماهی که پر بود از موقعیت‌هایی که نیاز به پاسخگویی دولت در آن حس می‌شد اما کسی نبود که این کار را انجام دهد. در این 10 ماه نام‌های متعددی به عنوان گزینه‌های احتمالی سخنگویی دولت در شنیده‌ها و خبرهای تأیید نشده مطرح شدند؛ از حسام‌الدین آشنا و علی جنتی گرفته تا فریدون وردی‌نژاد و محسن حاجی میرزایی. حتی در مقطعی گفته شد که شاید دولت دو سخنگوی مختلف برای حوزه‌های اقتصادی و سیاسی برگزیند. اما از همان ابتدا همیشه وقتی پای گمانه‌زنی‌ها پیش می‌آمد نام علی ربیعی به عنوان محتمل‌ترین گزینه مطرح بود. گزینه‌ای که در نهایت با گذشت 10 ماه تثبیت شد. اما سابقه این گزینه تثبیت شده آیا می‌تواند برای بیست و شش ماه باقی مانده از عمر دولت در جایگاه سخنگویی امیدآفرین باشد؟
علی ربیعی شب 17 مرداد سال قبل میهمان ویژه مراسم انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران بود. درست ساعاتی پس از آنکه با رأی نمایندگان مجلس از وزارت کار برکنار شده بود. او آن شب در جمع اهالی رسانه استان تهران گفت که بعد از 5 سال سکانداری وزارت کار دوباره به جای اصلی خود یعنی رسانه بازگشته است. در 10 ماه فاصله بین آن روز تا انتصاب وی به عنوان سخنگوی دولت هم، ربیعی نه دولت را رها کرد و نه دغدغه‌اش را به عنوان فردی نزدیک به رسانه‌ها. اواخر مهرماه 97 بود که برخی خبرگزاری‌ها از مسئولیت جدید علی ربیعی در همکاری اش با دولت روحانی خبردادند. بر اساس آن اخبار وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی از سوی رئیس جمهوری عهده‌دار مأموریت ایجاد «فضای گفت‌وگوی اجتماعی» شده بود. پیش‌تر در زمانی که عهده دار وزارت کار بود نشان داد که به عملیاتی کردنش در حل مسائل اعتقاد دارد؛ همان طور که در اواخر سال 96 در ماجرای تعیین حداقل دستمزد کارگران با برگزاری نشست تخصصی گفت وگوی اجتماعی سه جانبه میان نمایندگان کارگران، کارفرمایان و دولت در شورای عالی کار زمینه ایجاد تفاهم میان آنها را فراهم آورد. همان زمان بود که دیدگاهش درباره گفت‌وگوهای اجتماعی را این گونه ترسیم کرد که «ما نیاز داریم در بسیاری از مسائل در گفت‌وگوهای اجتماعی نظرات‌مان به یکدیگر نزدیک شود. منظور مواضع مشترک نیست بلکه منافع مشترک است یعنی نقطه‌ای که همه از آن نفع ببرند.» در این مدت او در قامت مسئولیت جدیدی که پیدا کرده بود نشست‌هایی را با همین فلسفه ترتیب داد؛ از نشست مشترک رئیس جمهوری برای گفت و گو با سیاسیون جناح‌های مختلف گرفته تا نشست مشترک با اقتصاددانان و همین طور نشست با اساتید جامعه‌شناسی. در همه این نشست‌ها نام علی ربیعی به عنوان بانی جلسه به چشم می‌خورد.
این پیشینه در کنار سابقه رسانه‌ای علی ربیعی نه تنها می‌تواند امیدبخش باشد که حتی شاید زمینه‌ای شود برای تجربه دوره متفاوتی از سخنگویی دولت در پاستور. چه اینکه او همزمان با سخنگویی دولت، دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس جمهوری هم هست؛ جایگاهی که قبلاً به عنوان وزیر کار هم نشان داده که کارویژه این دست ارتباطات را تا چه اندازه مؤثر می‌داند.
او در 5 سال تصدی وزارت کار به عنوان مدیری متفاوت از کلیشه‌های مرسوم و فراتر از چارچوب‌های اداری موجود ایفای نقش کرده بود. علی ربیعی در آن 5 سال به شکل مشهودی تلاش داشت تا بتواند به شیوه‌های مختلف، از سفر به گوشه و کنار کشور گرفته تا حضور در جمع‌های صنفی و مردمی شیوه دیگری از ارتباط بین مردم و دولتمردان را برقرار کند.
ریشه این نوع رفتار را شاید بتوان در سابقه علمی او جست، جایی که با همین دیدگاه نگارش مقالات علمی چون «نقش ارتباطات در مدیریت بحران» در کارنامه علی ربیعی دیده می‌شود.
سخنگوی تازه دولت اسفند سال قبل در یک مصاحبه درباره این سؤال که «چرا ما به گفت‌وگو نیاز داریم؟» به روزنامه ایران گفته بود که «چون گفت‌وگو اجماع ساز است؛ سوء ظن‏‌ها را کم می‎‎کند و سیاستگذاری‏‌ها را به متن اجتماع می‌‏برد و آن را معطوف به نیاز واقعی جامعه می‌سازد. چون هر سیاستی باید به نیازی پاسخ دهد و کارکرد خاص خود را تولید کند.
گفت‌وگو می‌تواند سیاست‏‌ها را از متن جامعه و نخبگان بگیرد و فقدان سیاست ‏های مؤثر را از بین ببرد و گفت‎وگو می‌تواند اجرای سیاست‎ها را تسریع کند.
گفت وگو زیرساخت ارتباطات اجتماعی است و به دلیل فقدان گفت و گوی مؤثر شاهد لطماتی هستیم که در ارتباطات مختلف از رابطه میان همسران تا رابطه والدین با فرزندان و از رابطه میان افراد در گروه‎های اجتماعی تا ارتباط میان نهادهای مختلف در کشور پدید آمده است.»
این دیدگاه اگر در عمل هم پیاده شود می‌تواند امید بخش شروع دوره‌ای تازه و متفاوت برای حوزه سخنگویی دولت در ارتباط بین مردم و قوه مجریه باشد.


جلب اعتماد عمومی و بازگرداندن مرجعیت اخبار

بهروز نعمتی
سخنگوی هیأت رئیسه مجلس
در شرایطی که سیل شایعات شبکه‌های مجازی و همین طور شبکه‌های خارجی واقعیت موجود در کشور و عملکرد دستگاه‌های نظام را هدف قرار می‌دهد، پر شدن کرسی سخنگویی دولت خبر خوشحال‌کننده ای است. هر چند خالی ماندن این صندلی مهم در 10 ماه گذشته نیز خود اتفاقی قابل تأمل بود که متأسفانه زمینه‌هایی را برای شایعه‌سازان در تولید خبرهای کذب ایجاد کرده بود. در عین حال گزینه انتخاب شده برای این سمت یعنی آقای ربیعی هم با توجه به سوابقی که دارد، می‌تواند تجربه‌ای جدید در سخنگویی دولت را از خود به یادگار بگذارد.
در شرایط فعلی در کنار جنگ تمام عیار اقتصادی اصلاً بیراه نیست بگوییم که کشور ما در یک جنگ رسانه‌ای و خبری هم به سر می‌برد. جنگی که حتی مقدم بر جنگ اقتصادی شروع شده بود و می‌توان گفت وظیفه آماده‌سازی مسیر برای موفقیت دشمنان در جنگ اقتصادی هم بر عهده سربازان و طراحان این جنگ گذاشته شده است. جنگی که در آن شایعه جای خبر و اکاذیب و تصورات واهی جای واقعیت را می‌گیرند و تصویری متفاوت از آنچه وجود دارد، از موقعیت کشور و عملکرد نهادهای نظام را ارائه می‌کنند. در این شرایط توضیح و تشریح واقعی، شفاف و صادقانه فضای موجود کشور برای جامعه از طریق سخنگوی دولت وظیفه خطیری است که باید به آن توجه شود. فضایی که فارغ از بزرگنمایی در تعریف‌ها یا انتقادات از همه ابعاد برای مردم قابل پذیرش و باور باشد.
سخنگوی دولت هم اکنون کارویژه‌ای استراتژیک‌تر و حیاتی‌تر از قبل دارد که می‌تواند حتی همتراز با نقش معاونان و وزرای دولت، برای کشور سرنوشت‌ساز باشد و اصلی‌ترین بخش این کارویژه جلب اعتماد عمومی و بازگرداندن مرجعیت اخبار و گزارش‌های مورد وثوق جامعه در حوزه دولت به داخل کشور است. پشتوانه علمی و اجرایی آقای ربیعی حکایت از آن دارد که وی می‌تواند از این منظر به موفقیت‌هایی در جایگاه سخنگویی دولت دست یابد.

انسجام‌بخشی به مواضع دولتی‌ها

عبدالله ناصری
مدیرعامل
پیشین ایرنا
علی ربیعی در بین اعضای دولت دوازدهم، سابقه بیشتری از لحاظ آشنایی و حضور در رسانه دارد؛ هم به جهت رشته تحصیلی‌اش در دانشگاه و هم از این منظر که خود او از مؤسسین خبرگزاری کار (ایلنا) بوده‎ است. این امر نشان دهنده توانایی او برای امر سخنگویی دولت است اما به شرطی که برنامه‎ریزی درستی با مشورت صاحب نظران و کارشناسان رسانه و ارتباطات داشته باشد. در جایگاهی که علی ربیعی قرار گرفته لازم است که چند نکته را مورد توجه قرار دهد.
اول اینکه حوزه سخنگویی دولت را متمرکز کند. نه به این معنا که وزرا حرفی از اقدامات وزارتخانه‌های تحت مدیریت خود نزنند بلکه به گونه‌‌ای باشد که بتوانند به طور منسجم عمل کنند و حرف واحدی از هیأت دولت بیرون بیاید. در 6 سال گذشته به طور پیاپی شاهد انتشار اخبار و اطلاعاتی بودیم که اعضای کابینه به طور ضد و نقیض اعلام می‎کردند. بنابراین باید سامانه رسانه‏‌ای در حوزه سخنگویی ایجاد شود و حتماً با حضور در جلسات هیأت دولت در جریان مذاکرات هیأت وزیران قرار بگیرد.
مورد دوم به عدم گفت وگوی رئیس ‎جمهوری با مردم مربوط است. آقای روحانی چندین ماه است که با مردم سخن  نگفته است. علی ربیعی به عنوان سخنگوی دولت باید برنامه‌های مشخصی را برای او طراحی کند تا از این روند  بیرون بیاید. نه اینکه هر چند وقت یکبار جلوی دوربین تلویزیون بنشیند و به سؤالات از قبل تعیین شده پاسخ دهد. آقای ربیعی باید برای رئیس جمهوری گفت‌وگوهای اختصاصی تهیه کند. عادتی که رؤسای جمهور ما دارند این است که یا در کنفرانس‎های مطبوعاتی شرکت می‏‌کنند یا اینکه در تلویزیون حاضر می‎شوند و به سؤالات خبرنگاران پاسخ می‏‌دهند. این عادت باید کنار گذاشته شود و رئیس جمهور هم با رسانه‌های مهم داخلی اعم از همسو و غیرهمسو و مخالف گفت‌وگو کند و هم مصاحبه با رسانه‏‌های خارجی برای او طراحی شود.
توصیه نگارنده به علی ربیعی این است که نخستین گفت وگوی مشروح خود را به مسائل مربوط به سیل و میزان خسارت‏‌ها اختصاص دهد و خیلی عیان و مستند بگوید که دولت برای رفع این مشکل و بازسازی مناطق سیل‎زده چه برنامه‏‌ای داشته و به چه میزان منابع مالی نیاز دارد.


در انتظار نخستین نشست


محمدکاظم انبارلویی
سردبیر پیشین روزنامه رسالت
شرایط فعلی کشور به گونه‎ای است که نیاز به پاسخگویی به دغدغه‏ های موجود بیش از پیش احساس می‎شود. چرا که مردم ایران درگیر یک جنگ تمام عیار اقتصادی هستند.
در این وضعیت دولت  در پیشانی این جنگ قرار دارد و در مواجهه با توطئه‎های امریکا باید تدبیری بیندیشد تا بتواند به مقابله با آنها بپردازد. طبیعی است که مردم هم سؤالاتی داشته باشند و انتظار هم دارند در برابر پرسش‏ هایی که مطرح می کنند، دولت در نقش پاسخگو ظاهر شود. البته بر کسی پوشیده نیست که بخشی از مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم ربطی به تحریم‎ها ندارد و شکل مدیریت دولت بوده که چنین وضعیتی را رقم زده است.
با وجود این، انتظار می‎رود که دولت در آن بخش‌هایی که انگشت ابهام مردم روی آن قرار دارد و سؤالاتی را درخصوص امور اجرایی کشور مطرح می‎کنند، پاسخگو باشد. جای شکر دارد که فترتی که در انتخاب سخنگوی دولت پیدا شده بود بالاخره پایان یافت.
سخنگویی باید تعیین می‌شد تا در چنین وضعیتی پاسخگوی سؤالات و ابهامات مردم باشد. آقای علی ربیعی که این سمت را برعهده گرفته‎اند، در گذشته مسئولیت‏ های زیادی در این نظام داشته‏ و جای بسی امیدواری است که توفیق لازم را برای اقناع افکار عمومی پیدا کند.
البته داوری نهایی در مورد انتخاب ربیعی به سمت سخنگویی دولت را باید به عملکرد ایشان در نخستین نشست خبری موکول کرد؛ جایی که او قرار است پس از حدود 10 ماه، در مقابل خبرنگاران حاضر شده و به سؤالات آنان پاسخ دهد.


علی ربیعی عصا قورت می‎دهد؟

محمد مهاجری
سردبیر خبرآنلاین
انتخاب سخنگوی دولت را ما رسانه‎ای‌ها قاعدتاً باید یک خبر خوب تلقی کنیم. آن هم بعد از مدت‎ها که نبودن سخنگو، اطلاع‎رسانی را با اختلال روبه‌رو کرده بود. علی ربیعی از روز نخست پیروزی انقلاب، وسط گود بوده است. جایگاه‌های مهمی داشته و کارهای مختلفی را آزموده است. گاه بر صدر نشسته و گاه خانه‎نشین بوده است. اما تا آنجا که یادم است، روحیاتش کمتر تغییر کرده است. زود احساساتی می‎شود؛ عواطف جایگاه خاصی در زندگی‏‌اش دارد؛ عصبانی هم می‎شود...  سیاست را از پایین‎ترین پله‎های نردبان شروع کرده و به گمانم پله‎های زیادی را بالا رفته؛ هوشمندی‎اش در سیاست تردیدناپذیر است؛ بیشتر چپ سنتی است (که با اصلاح‎طلبی مرزهای پررنگی دارد) و این خصلت سیاسی‌اش ریشه در دوران کارگری او دارد. مدیری دوراندیش است و وقتی جایی را اداره می‎کند، حواسش به همه جا هست. صراحت لهجه و شجاعت دارد. زیر و بالای همه چهره‎های سیاسی و غیرسیاسی کشور را می‎داند. ساختارهای نظام و  کشور را می‎شناسد...  حتی بخشی از این ویژگی‎ها می‌تواند دارنده‎اش را دارای صلاحیت سخنگویی دولت کند. اما به گمانم آنچه کار او را تسهیل می‎کند، حضور طولانی او در دنیای رسانه است. به همه اینها بیفزایم مردمداری و رفیق بودن و تواضعش را و نیز خوش قلم و خوش مجلس بودنش را. با این همه از یک نکته برای او می‎ترسم. نگرانم که وقتی کت سخنگویی می‎پوشد، رفتارش عوض شود. ماله دست بگیرد برای ماله‎کشی رفتار این وزارتخانه و آن سازمان و بدتر اینکه عصا قورت بدهد و شق و رق راه برود و جواب‎های سربالا بدهد. نه اینکه دلش بخواهد چنین باشد بلکه روزگار، مجبورش کند. از همان اولین مصاحبه ‌اش با خبرنگاران فهمیده خواهد شد که علی ربیعی، چقدر شفاف و صریح است.  منتظر اولین حضورش می‎مانم.

ایران پاسخ خود به سفرهای پیدا و پنهان مقام‌های کشورهای مختلف برای کاهش تنش‌ بین واشنگتن و تهران را اعلام کرد. این خبر را سخنگوی شورای عالی امنیت ملی ایران در واکنش به افزایش تنش‌ها میان ایران و امریکا و استقبال شماری از کشورها برای میانجیگری میان دو کشور اعلام کرده است. کیوان خسروی در یادداشت کوتاهی که در ایرنا منتشر شد، نوشته «سفر مقامات مسئول کشورهای مختلف به ایران افزایش یافته است که برخی رسانه‌ای می‌شود و پاره‌ای از سفرها نیز محرمانه می‌ماند.» خسروی همچنین با بیان اینکه «در سفر مقام‌های دیگر کشورها به صراحت گفته‌ایم تا رفتارها عوض نشود، تا حقوق کشور تأمین نشود... به هیچ وجه مذاکره‌ای در کار نخواهد بود»، یادآور شد: «این مقام‌ها عمدتاً از امریکا نمایندگی دارند.» اشاره سخنگوی شورای عالی امنیت ملی به پیام‌های غیر مستقیم امریکا به ایران در حالی است که مورگان ارگاتوس، سخنگوی وزارت خارجه امریکا در یک کنفرانس خبری ارسال پیام‌های محرمانه به ایران از طریق هیأت‌های آلمانی و عمانی را رد کرد.
در بحبوحه افزایش جدال دیپلماتیک تهران و واشنگتن طی هفته‌های گذشته شماری از کشورها از جمله عمان، آلمان و عراق برای میانجیگری بین دو کشور اعلام آمادگی کرده‌اند. هفته گذشته بود که یوسف بن علوی، وزیر خارجه عمان در سفری ناگهانی و اعلام نشده به تهران آمد و با محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران دیدار و گفت‌وگو کرد. گرچه جزئیات این دیدار منتشر نشد و محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهوری ایران نیز ارتباط سفر بن علوی با موضوع میانجیگری در روابط تهران و واشنگتن را رد کرد اما وزیر خارجه عمان با وجود آنکه سفرش را به تهران عادی توصیف کرد و گفت حامل هیچ پیامی برای ایران نبوده، در گفت‌وگو با بی بی سی تأکید کرد کشورش بشدت نگران تنش میان ایران و امریکاست. وزارت خارجه عمان همچنین در توئیتی به نقل از بن علوی اعلام کرد: «عمان با کمک دیگران در تلاش است تا تنش بین امریکا و ایران را کاهش دهد.» علاوه بر عمان چند کشور دیگر از جمله عراق و آلمان نیز برای میانجیگری بین ایران و امریکا پا پیش گذاشته‌اند. چه عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق  اعلام کرده است برای کاستن از تنش‌ها در منطقه، هیأت‌هایی را به تهران و واشنگتن می‌فرستد. از سوی دیگر سفر دو روز گذشته یک هیأت دیپلماتیک آلمانی به ریاست یِنس پلوتنر، مدیر سیاسی وزارت خارجه این کشور به تهران نیز از سوی یک روزنامه آلمانی به تلاش برلین برای میانجیگری میان تهران و واشنگتن تفسیر شد.  همه اینها در حالی است که به نظر می‌رسد به رغم عدم استقبال مقامات جمهوری اسلامی به گفت‌وگو با دولت ترامپ، فهرست علاقه‌مندان به میانجیگری میان تهران و واشنگتن پرشمارتر می‌شود. امری که وقوع آن زیر سایه تلاش حداکثری امریکا برای ایجاد فشار علیه ایران و در تنگنا قراردادن آن محتمل به نظر نمی‌رسد.
توهین دوباره ترامپ به ملت ایران
به نظر می رسد همین پاسخ صریح تهران به فرستادگان پیدا و پنهان امریکا باعث عصبانیت رئیس جمهوری این کشور شده تا جایی که یک بار دیگر ملت ایران را تروریست خوانده است. رئیس جمهوری امریکا در ادامه سیاست‌های متناقض خود درباره ایران یکبار دیگر ملت ایران را «تروریست» خواند. دونالد ترامپ در حالی مدعی حمایت از مردم ایران است که علاوه بر وضع تحریم‌های سنگین علیه مردم ایران، روز جمعه در سخنرانی مدعی شد ایران بازیگر بسیار خطرناک و بسیار بدی بوده است. او گفت: «آنها ملت تروریست هستند و ما با این کنار نمی‌آییم.» ترامپ افزود: فکر می‌کنم نیازی به اعزام نیرو به خاورمیانه (غرب آسیا) برای مقابله با ایران نیست. اگر نیاز به اعزام نیرو باشد، حتماً می‌فرستم.
محمد جواد ظریف وزیر خارجه کشورمان در پاسخ به این توهین جدید ترامپ تأکید کرد: «ایران پایان ترامپ را خواهد دید ولی او پایان ایران را نخواهد دید».
صفحات 2 و 3 رابخوانید

بالاخره پس از گذشت حدود دو سال از دولت جدید، آقای علی ربیعی به‌عنوان سخنگوی دولت تعیین شد. البته بجز عنوان سخنگویی حکم دستیاری ارتباطات اجتماعی نیز برای آقای ربیعی زده شده است. با توجه به تخصص ایشان و تجربیات گذشته وی از حضور در حوزه سیاست و وزارت و نیز فعالیت دانشگاهی در زمینه ارتباطات به علاوه ارتباطات شخصی خوب وی با مجموعه گسترده‌ای از فعالان اجتماعی و سیاست، انتظار می‌رود که آقای ربیعی در اولین فرصت بتواند حدی از انتظارات را در اطلاع‌رسانی و پاسخگویی برآورده کند. بجز این امیدواری کلی باید به چند نکته نیز اشاره داشت.
اولین و مهم‌ترین مسأله برای سخنگویی دولت، داشتن «سخن» است. منظور سخن واحد است. اگر قرار باشد که از دولت یا اجزای آن سخنان گوناگونی منتشر شود، سخنگو قادر به ایفای نقش نخواهد بود.
نکته بعدی در وجود سخن مستدل است. هر سخنی را نمی‌توان بیان کرد. سخنی که مستدل و قابل دفاع باشد و صدر و ذیل آن با سخنان گذشته همخوانی داشته باشد مورد نیاز جامعه است. چنین سخنی مستلزم وجود چارچوب و برنامه‌ای کلی در دولت است که همه سخنان در ذیل و داخل این چارچوب گفته و معنادار شوند.
هنگامی که سخنگو تعیین می‌شود به معنای آن است که دیگران نباید در موضوع و چارچوب تعیین شده دخالت کنند و حرفی متفاوت و حتی قابل تأویل و تفسیر بزنند. فراموش نکنیم که برای ساختن افکار عمومی و اقناع مردم باید ده‌ها و صدها مورد اظهار نظر دقیق و مستدل کرد ولی برای خراب کردن ذهن مردم، بیان یک مورد سخن نادرست و متناقض کافی است.
پاسخگویی صریح و با سرعت شرط لازم یک سخنگوی موفق است. فرار کردن از زیر بار پاسخگویی به مراتب بدتر از پاسخ ناقص دادن است. سخنگو در موارد لازم می‌تواند پاسخ را به زمان معینی که در آینده تعیین می‌کند ارجاع دهد. حتی‌المقدور باید پاسخ‌ها نوشته شده باشد. به قول معروف سخن تا هنگامی که بیان نشده است، تو صاحب آن هستی، ولی هنگامی که بیان شد، او مالک و صاحب تو است. بنابراین سخنگو نمی‌تواند سخنی بگوید که بعداً بخواهد آن را توجیه یا تفسیر کند.
سخنگوی دولت در برابر افکار عمومی جهان و ایران باید نقش‌های مناسب را ایفا کند. در مواجهه با جهان خارج، طبعاً نوعی مقابله به مثل صورت می‌گیرد ولی در برابر مردم خودمان باید صداقت و تواضع را کاملاً رعایت کرد. اعتماد رکن اصلی برای هر سخنگویی است. اگر اعتماد ایجاد شود بهتر از هر سرمایه دیگری برای دولت است. در همین زمینه پوزش‌خواهی را باید به یک فرهنگ و یک ارزش تبدیل کرد.
یکی از خطراتی که سخنگویی را تهدید می‌کند، کوشش برای توجیه و لاپوشانی اظهارات دیگر افراد منتسب به دولت است. در این مورد باید صریح و آشکار سخن گفت، توجیه آنها جز کاهش اعتماد، نتیجه دیگری ندارد.
هماهنگی همه دستگاه‌ها و نیز دادن آمار و اطلاعات به سخنگو و پاسخگویی سریع آنان در برابر سخنگو شرط لازم برای موفقیت سخنگویی است. بنابراین سخنگوی دولت باید پیشاپیش ضمانت‌های لازم را برای کار در اختیار داشته باشد.
و آخرین نکته اینکه سخنگویی، توجیه‌گری نیست. ایجاد ارتباط سازنده و مؤثر با افکار عمومی و رسانه‌ها است. چنین هدفی بسرعت به دست نمی‌آید، هرچند بسرعت از دست می‌رود. با این حال امیدواریم که آقای ربیعی در کوتاه‌ترین زمان بتواند ارتباط خوبی را با رسانه‌ها و افکار عمومی برقرار نماید.

8 و 9

دبیر شورای عالی امنیت ملی در یادداشتی کوتاه به مناسبت سالروز آزادسازی خرمشهر که در خبرگزاری مهر منتشر شد، تأکید کرد که خرمشهر، صرفاً یک شهر نیست، بلکه نماد یک فرهنگ است. او نوشت: سوم خرداد سال ۶۱ وقتی در خرمشهر، جوانان انقلابی، سنگ بنای روز ملی ایثار، مقاومت و پیروزی را با خون خود بنا نهادند، تاریخ ساز شدند. همان زمان، صداهایی در دنیا بلند شد که امروز وقت مذاکره است. اگر نه، تاریخ، جنگ‌طلب‌ها! را تنبیه می‌کند. صدام که به کویت حمله کرد همه فهمیدند که مذاکره با دیوانه شرور یعنی جنگ مستمر. تاریخ، جنگ‌طلب‌های واقعی را تنبیه کرد. خرمشهر، صرفاً یک شهر نیست. نماد یک فرهنگ است. فرهنگی که اسم رمز تولدش یا علی‌بن‌ابی طالب (ع) بود. یعنی ایمان، یعنی غیرت، یعنی همت. نسل بی انقطاع ما، ۴۰ سال است که نبرد نظامی، تحریم، تروریسم و جنگ اقتصادی را در بستر فرهنگ خرمشهر با ایثار و مقاومت به پیروزی مبدل کرده است. پیر و مرادمان گفت: «تا شرک و کفر هست، مبارزه هم هست و تا مبارزه هست ما هستیم.» پریشب، قاب عکس نادر مهدوی، شهید والا مقام تحقیر هیمنه پوشالی امریکا در خلیج فارس را که در کنار دست رهبری دیدم، بی‌اختیار دل و دیده‌ام بارانی شد. «خرمشهرها در پیش است.»

فرحناز دهقی
خبرنگار
عاقبت، فشارها از درون و بیرون حزب نتیجه داد و ترزا می، نخست‌وزیر محافظه‌کار بریتانیا، روز جمعه با صورتی غمگین و چشمانی مملو از اشک رسماً از نخست‌وزیری و ریاست حزبش استعفا کرد. قرار است جانشین او پیش از 20 ژوئیه (29 تیر) معرفی شود. به گزارش گاردین، ترزا می‌ که در پی طرح‌های ناکامی که برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا به مجلس عوام و پارلمان اروپا ارائه داده بود، بشدت تحت فشار بود سرانجام تسلیم شد و از روی کرسی ریاست حزب خود برخاست. ترزا می‌ روز گذشته خطاب به خبرنگاران گفت: «رقابت بر سر انتخاب رهبر جدید حزب محافظه‌کار بریتانیا از روزهای آینده آغاز خواهد شد. من تا هفتم ماه ژوئن به‌عنوان رهبر این حزب به فعالیتم ادامه می‌دهم اما پس از آن رهبر جدیدی به روی کار خواهد آمد. من تمام تلاشم را برای پیشبرد رأی مردم کردم.» او این سخنرانی کوتاه را در داونینگ استریت که از دو سال پیش، یعنی اندکی پس از آنکه مردم بریتانیا طی یک همه‌پرسی به خروج از اتحادیه اروپا رأی دادند، در آن سکونت دارد، ارائه کرد. ترزا می‌ به‌رغم آنکه می‌خواست برای چهارمین بار طرح خود را پس از انجام اصلاحاتی به پارلمان اروپا بفرستد، تصمیم خود برای استعفا را پس از جلسات متعددی که با چهره‌های پرنفوذ حزبش داشت، گرفت. چهره‌های پرنفوذ حزب محافظه‌کار، ترزا می‌ را تحت فشار گذاشته بودند که برای حفظ آینده حزب از کرسی خود برخیزد و شخص دیگری بر جای او بنشیند. در اساسنامه حزب محافظه‌کار برای انتخاب رئیس این حزب، رأی‌گیری‌های اولیه بین نمایندگان حزب در پارلمان پیش‌بینی شده است. در هر دور رأی‌گیری، نامزدی که کمترین رأی را آورده است، حذف می‌شود. این روند تا جایی ادامه پیدا می‌کند که دو نامزد بیشتر باقی نماند. پس از آن اعضای حزب باید بین این دو نامزد یکی را انتخاب کنند. ترزا می‌ در ادامه سخنان خود گفت: «من هرکاری به ذهنم رسید، انجام دادم تا نمایندگان مجلس را راضی کنم که از طرح من حمایت کنند. اکنون عمیقاً افسوس می‌خورم که چرا نتوانستم برگزیت را به سرانجام برسانم. شخص دیگری که بعد از من ریاست حزب را بر عهده خواهد گرفت باید راهی پیدا کند تا با پارلمان به توافق برسد.»
ترزا می‌ وزیر کشور سابق، ژوئیه 2016 پس از استعفای دیوید کامرون به نخست‌وزیری رسید و نام خود را در کنار مارگارت تاچر، به‌عنوان دومین زنی که در انگلیس به این مقام رسیده ثبت کرد. او از اواسط ژانویه سه بار در به تصویب رساندن توافق خروج از اتحادیه اروپا که در مورد آن با اروپایی‌ها مذاکره کرده بود، شکست خورد. اختلاف نظر میان نمایندگان پارلمان انگلیس با او به اندازه‌ای بود که حتی پس از موافقت پارلمان اروپا با طرح می، نمایندگان راضی نشدند به طرح او رأی مثبت بدهند. به‌گزارش الجزیره، در نتیجه ناکامی‌های او، از هفته‌های پیش شائبه استعفای او وجود داشت و رقابت‌ها بر سر تصاحب کرسی او از همان موقع آغاز شد. تاکنون دست‌کم سه عضو حزب محافظه‌کار نامزدی خود را برای نشستن بر کرسی ریاست حزب اعلام کرده‌اند، اما هر کس که برجای او بنشیند با سلسله چالش‌هایی مواجه است که دو سال از زندگی نخست‌وزیری انگلیس را تبدیل به کابوس کرده‌ بود. ترزا می‌ در سخنان کوتاه خود گفت که امیدوار است حزب بتواند طی سال‌های آینده چهره خود را در افکار عمومی ترمیم کند. در نتیجه اقدامات این حزب در عرصه سیاست، طی ماه‌های اخیر نارضایتی مردم بریتانیا به اوج خود رسیده بود. اگرچه اکثریت شهروندان این کشور از روند برگزیت ناراضی هستند اما در مجموع به کل مدیریت او انتقادهایی وارد می‌کنند. می‌ طی ماه‌ها و هفته‌های اخیر بشدت تنها شده بود. از یک سو مخالفان او انگشت بر نقطه ضعف‌های مدیریتی‌اش گذاشته بودند و از سوی دیگر متحدان و نزدیکانش احساس می‌کردند به‌دلیل جزئیات طرح برگزیتش به آرمان‌های حزب خیانت کرده است. چهارشنبه شب، آندریا لیدسام یکی از اعضای کلیدی کابینه او از سمت خود استعفا داد و چند چهره دیگر هم گفتند روز پنجشنبه با ترزا می‌ جلسه غم‌انگیزی داشتند. او در پایان با اشاره به موفقیت‌ها و دستاوردهای دولتش گفت: «من دومین زنی هستم که توانستم در این مقام قرار بگیرم، اما قطعاً آخری نخواهم بود. این افتخار زندگی من بود که توانستم به کشوری خدمت کنم که عاشقش هستم. اما حالا می‌دانم منافع آن با حضور شخص دیگری روی این کرسی تأمین می‌شود.»

عطیه لباف
خبرنگار
سدهای تهران با درصد پرشدگی بالایی به استقبال ماه‌های گرم سال می‌روند. این موضوع نویدبخش افزایش میزان آب قابل تنظیم برای مدیریت خشکسالی بویژه در تابستان است؛ اما درکنار مزیت‌هایی که دارد، شرکت‌های آب منطقه‌ای استان را در حالت آماده باش و مدیریت سر به سری مخازن قرار داده است. مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای تهران هفته گذشته از تخلیه 3 سد این استان خبر داد و گفت که با توجه به پیش‌بینی‌های هواشناسی، تخلیه سدهای کرج، لتیان و ماملو برای جلوگیری از سرریز شدن آنها انجام می‌شود. سید حسن رضوی می‌گوید: «مخازن سدهای پنجگانه تهران درحال مدیریت جدی است تا برای مهار و کنترل سیلاب‌های بهاری آمادگی داشته باشد.»
مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای تهران در گفت‌و‌گو با خبرنگار ما بیان کرد که جای نگرانی نیست و سدهای تهران الان دارای ظرفیت در حدود 10 میلیون متر مکعب برای مدیریت سیلاب‌های احتمالی هستند. رضوی توضیح می‌دهد: «بهار فصل آبگیری سدهاست. این روند مدیریتی تا انتهای خرداد ماه ادامه خواهد داشت و سدهای تهران به آستانه سرریز خواهند رسید. پس از آن با کاهش ورودی سدها، تراز ورودی و خروجی مخازن منفی خواهد شد.»
بر اساس آمار شرکت مدیریت منابع آب ایران، از ابتدای سال آبی جاری (مهرماه 1397) تا یکم خرداد ماه، استان تهران میزبان بیش از 380میلیمتر بارش بوده است. درحالی که این رقم در مدت مشابه سال قبل 291 میلیمتر و همین‌طور در بازه بلند مدت 250 میلیمتر بوده است. مفهوم آن افزایش 74 درصدی بارش‌ها نسبت به سال گذشته و 52 درصدی نسبت به متوسط درازمدت است.
بخش دیگری از این آمارها نشان می‌دهد که از 5 سد تأمین‌کننده آب مصرفی تهران، 4 سد بالای 80 درصد پرشدگی دارند. حتی میزان پرشدگی سد طالقان تا پایان اردیبهشت 102درصد گزارش شده است. با نگاهی به آمار وضعیت مخازن سدهای تهران می‌توان دریافت که در حال حاضر بیش از یک میلیارد و 110 میلیون متر مکعب آب پشت این سدهاست. درحالی که سال گذشته این رقم از 762 میلیون متر مکعب تجاوز نمی‌کرد.
طالقان، در حال سرریز
135 کیلومتری شمال غرب تهران، سدی مخزنی به‌نام طالقان قرار دارد که حجم مخزنش 420 میلیون متر مکعب گزارش شده است. براساس آمار شرکت مدیریت منابع آب ایران این سد تا 31 اردیبهشت ماه 430 میلیون مترمکعب آب را در دل خود جا داده است. یعنی 10 میلیون متر مکعب بالاتر از حجم نرمال مخزن. رضوی می‌گوید: «پرشدگی حجم مخزن سد تا 100 درصد، نرمال محسوب می‌شود. طالقان الان در حالت تراز حداکثری قرار دارد و در آستانه سرریز است.» سال گذشته حجم ذخیره این سد تا 31 اردیبهشت 308 میلیون متر مکعب بود. امسال میزان ورودی به سد 92 درصد و خروجی نیز 18درصد افزایش داشته است. سرریز سد طالقان مشکل آفرین نیست. چراکه صرف تغذیه آبخوان‌های دشت قزوین می‌شود. نیروگاه این سد، امسال در ساعات اوج مصرف(پیک) می‌تواند در مدار تولید برق قرار بگیرد. نیروگاه برق آبی طالقان توان تولید ۱۷٫۸مگاوات برق را دارد.
امیرکبیر 56 ساله تهران
اما سد امیرکبیر یا همان سد کرج که یکی از آشناترین سدهای تأمین‌کننده آب مصرفی تهران است، 100 درصد افزایش ورودی و 100 درصد افزایش خروجی داشته است. مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای تهران می‌گوید: «این سد تقریباً هر سال در خرداد ماه به حجم قابل قبولی از ذخیره آب می‌رسد و به همین خاطر سال گذشته نیز وضعیت نسبتاً مطلوبی داشت.» حجم مخزن سد کرج 205میلیون متر مکعب در سال‌های ابتدایی عنوان شده اما این سد قدیمی اکنون با 170 میلیون متر مکعب آب حدود 93 درصد پرشدگی دارد. رسوبات 56 سال اخیر بخشی از ظرفیت مخزن سد را به خود اختصاص داده است. چرا که سال 1342 ساخت این سد به پایان رسید و از آن زمان در چرخه تأمین آب قرار گرفته است. رضوی می‌گوید: «حجم نرمال مخزن سد امیرکبیر الان حدود 184 میلیون متر مکعب است. اما این موضوع کاملاً منطبق بر اطلاعات طرح اولیه است و نیازی به رسوب زدایی ندارد.»
ماملو در دل مناطق جنوبی
ماملو هم سدی با مخزنی به گنجایش 250 میلیون متر مکعب است که آب کشاورزی، شرب و برق شهرهای پاکدشت، ورامین و جنوب تهران را تأمین می‌کند. این سد تا 31 اردیبهشت ماه با 96 درصد پرشدگی حجمی به میزان 241 میلیون متر مکعب آب را در خود جا داده که 46 درصد بیشتر از سال قبل است. به گفته مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای تهران این سد هم در حال حاضر حدود 10 میلیون مترمکعب فضای خالی دارد و جای نگرانی نیست.
لتیان و 63 میلیون متر مکعب آب
سد لتیان نیز یک سد قدیمی متعلق به دهه 1340 است که مخزنی 95 میلیون متر مکعبی دارد. برای این سد هم تا پایان اردیبهشت 83 درصد پرشدگی گزارش شده؛ درحالی که حجم آب موجود در مخزن آن 63 میلیون متر مکعب بوده است.
لار و 21 درصد پرشدگی
سد لار هم با بیش از 194 درصد افزایش ذخایر نسبت به سال قبل تا ابتدای خردادماه توانسته است به 21 درصد پرشدگی برسد. حجم مخزن این سد 960 میلیون متر مکعب است. اکنون 207 میلیون متر مکعب ذخیره دارد و احتمال افزایش آن تا پایان خردادماه هست. هرچند که این سد مشکلی تحت عنوان فرار آب دارد و کارشناسان و مهندسان در حال تلاش برای رفع آن هستند. لار به منظور تأمین آب کشاورزی، شرب و انتقال آب آن به نیروگاه کلان و سد لتیان استفاده می‌شود. اگرچه روی این سد نیروگاهی وجود ندارد اما در تولید برق نقش دارد.

برش
تابستان، جیره‌بندی نداریم

بررسی وضعیت سدهای پنجگانه تأمین‌کننده آب مورد نیاز تهران نشان می‌دهد که امسال قرار نیست صحبتی از جیره‌بندی آب در تهران شود اما این موضوع نباید برنامه مدیریت مصرف آب را عقب بیندازد. چرا که ایران در حال گرم شدن است و سدها پس اندازهای خوبی برای روزهای کم آبی هستند. مانند سال گذشته که در چنین روزهایی شرکت آب و فاضلاب تهران خود را آماده می‌کرد که برنامه جیره‌بندی آب تهران را اعلام کند اما بارش‌های بهاره مانع آن شد.رضوی تصریح می‌کند: «امسال مشکلی بابت تأمین آب شرب تهران نداریم اما همیشه باید مدنظر داشت باشیم که ظرفیت منابع آبی تهران محدود است و راه حل اساسی مدیریت مصرف است. سال گذشته شرایط بسیار سختی را تجربه کردیم. به طوری که وضعیت منابع آبی تهران در شهریورماه 1397 شکننده بود. امسال باید مصرف را مدیریت کنیم تا با ذخیره خوبی به استقبال سال آبی 1399-1398 برویم. وضعیت نزولات جوی سال آتی آبی مشخص نیست.»
فراموش نکنیم که برای تهران هیچ منبع آب جدیدی وجود ندارد. هر آنچه  ظرفیت و فرصت انتقال آب از استان‌های همجوار به این استان وجود داشته، به کار گرفته شده است. به همین خاطر شرکت آب منطقه‌ای تهران در تلاش است که بیشترین میزان آب در سدهای تأمین‌کننده ذخیره شود و ریسک آن را می‌پذیرد.

هدی هاشمی
خبرنگار
هفته گذشته بود که رئیس سازمان مدارس غیردولتی شهریه مدارس غیرانتفاعی را اعلام کرد. بر اساس گفته‌های مجتبی زینی وند حداکثر شهریه برای مدارس ابتدایی شهر تهران 9 میلیون و 400 هزار تومان، دبیرستان‌های دوره اول متوسطه حداکثر 11 میلیون تومان و برای دبیرستان‌های دوره دوم متوسطه به غیر از پایه دوازدهم حداکثر 15 میلیون تومان دانست. البته بر اساس الگوی مصوب وزارت آموزش و پرورش این شهریه شامل سرویس، غذا و لباس دانش‌آموزان نمی‌شود. همین افزایش البته صدای خیلی از خانواده‌ها را درآورده است. چرا که بسیاری از آنها بر این باورند با برنامه‌های جانبی مدارس 3 تا 4 میلیون تومان به شهریه مصوب آموزش و پرورش اضافه خواهد شد و آنها دیگر به خاطر شرایط اقتصادی توان پرداخت این شهریه را ندارند.  البته این مشکل خانواده‌هایی است که وضع مالی آنچنان خوبی ندارند، برای برخی از اولیای دانش‌آموزان فرقی ندارد که این ارقام چقدر بالا و پایین شود. آنها فقط می‌خواهند که دانش‌آموزشان از خدمات مدارس غیر دولتی درجه یک بهره ببرند. آنهایی هم که ندارند، می‌روند و می‌گردند تا مدرسه دولتی یا هیأت امنایی مناسب برای فرزند خود پیدا کنند. اگر هم مدرسه‌ای دولتی باب میل‌شان نباشد، ترجیح می‌دهند مدرسه غیردولتی درجه دو یا سه‌ای را که با جیب و درآمدشان هماهنگ است پیدا کنند. آنطور که خبرنگار «ایران» در بررسی‌های خود متوجه می‌شود مدارس غیرانتفاعی بر اساس خدماتی که ارائه می‌دهند به درجه یک، دو و سه تقسیم می‌شوند که بر اساس همین تقسیم بندی شهریه مدارس هم متفاوت است.
از اردوی شیراز تا اردوی فرانسه
 مدرسه درجه یک: مدارس خاص نام اصلی آنهاست. مدارسی که با قدرت و ثروت تأسیس شده‌اند. مدارسی که ورود به آنها برای هر دانش‌آموزی دست یافتنی نیست و حتی آموزش‌وپرورش نیز برای نظارت بر فعالیت آنها قدرت چندانی ندارد. یکی از این مدارس در غرب شهر واقع شده است. مجتمع بزرگ آموزشی که از مهد کودک تا دبیرستان دانش‌آموز دارد. شهریه‌ای که این مدرسه می‌گیرد در مقطع ابتدایی 15 میلیون تومان، متوسطه اول 19 میلیون تومان و متوسطه دوم 23 میلیون تومان است. این مدرسه لیستی از برنامه‌های مختلف را به خانواده ارائه می‌دهد. که دانش‌آموزان باید آن را یاد بگیرند. دانش‌آموزان در این مدرسه باید یک موسیقی را به صورت تخصصی آموزش ببینند. زبان دوم خارجی، یک ورزش تخصصی، شنا، یوگا، زومبا، آموزش کامپیوتر را آموزش می‌بینند. این مدارس اردوی داخلی و خارجی دارند و برای کنکوری‌ها کلاس‌های خاص برگزار می‌کنند. البته خانواده‌هایی که می‌خواهند مهاجرت کنند، می‌توانند فرزندانشان را در کلاس‌های بین‌المللی این مدرسه ثبت نام کنند و دانش‌آموزان سر کلاس  زبان انگلیسی آموزش می‌بینند. تعدادی از مدارس سرشناس شهر تهران هستند که مدل آموزش‌شان این چنین است. این مدارس خاص را می‌توان در مناطق یک تا سه پایتخت جست‌وجو کرد، مدارسی که مشتریانشان نیز خاص هستند. بر اساس پرس و جوهای خبرنگار «ایران»، والدینی که فرزندان‌شان را در این مدارس ثبت‌نام کرده‌اند مشکلی برای پرداخت شهریه ندارند. بر اساس گفته‌های برخی از اولیا همه دانش‌آموزان برای نشستن پشت میز و نیمکت این مدرسه آزمون سختی را می‌دهند. اگر در این آزمون قبول شوند تازه اجازه ورود به مدرسه را پیدا می‌کنند.این موضوع را والدین برخی از دانش‌آموزان به خبرنگار «ایران» می‌گویند. مادر یکی از دانش‌آموزان پایه یازدهم درباره نحوه ثبت نام دخترش در این مدرسه می‌گوید: «ابتدا کارنامه بچه را دیدند و بعد گفتند باید در آزمون شرکت کند در آخر هم پدر و مادر را خواستند و از هزینه‌هایی که در طول سال باید پرداخت شود صحبت کردند. ما برای پایه یازدهم 22 میلیون تومان پرداخت کردیم اما با برنامه فوق برنامه‌ای که برخی هایش هم اجباری بود در نهایت هزینه سال تحصیلی دخترم 35 میلیون تومان شد. البته اردوهای خارجی و داخلی هم دارند مثلاً دخترم اردوی فرانسه را شرکت کرد و ما در حدود 50 میلیون تومان هزینه سفر فرانسه را دادیم. البته امسال سفر شیراز هم داشتند که حدود 5 میلیون تومان هزینه کردم. » چند نفر از دانش‌آموزانی که در این مدرسه درس می‌خوانند هم به خبرنگار «ایران» می‌گویند: «این مدرسه آموزش‌های خاصی ندارد فقط اردوهای داخلی و خارجی خوبی دارد. » یکی از همین دانش‌آموزانی که در اردوها شرکت کرده است می‌گوید: «ما عاشق اردوهای خارج از کشورش هستیم. خودم سوئد و فرانسه را رفتم. برای سوئد 30 میلیون و برای پاریس هم 50 میلیون داده‌ایم و در آنجا از دانشگاه‌ها، چند مدرسه و مراکز تفریحی دیدن کردیم.»
از کلاس چرتکه تا روباتیک
مدرسه درجه دو: خبرنگار «ایران» در پیگیری‌هایش به این نتیجه رسید که تعداد مدارس درجه دو غیر دولتی بیشتر از درجه یک‌ها است. این مدارس کمی بیشتر از نرخ مصوب آموزش و پرورش شهریه دریافت می‌کنند. پس از پی بردن از شهریه‌های متفاوت مدارس غیردولتی که مثل مدارس سرشناس شهر نیستند به چند مدرسه در شرق تهران سر زدم. شهریه این مدارس در مقطع ابتدایی 11 میلیون، متوسطه اول 15 میلیون و متوسطه دوم 18 میلیون تومان می‌رسد. البته این میزان هزینه بدون کلاس‌های فوق برنامه است.
اکثر این مدارس کلاس زبان، استخر، بازی و تفریح، چرتکه، روباتیک و شعر و شاعری را دارند. با اینکه هنوز ثبت نام دانش‌آموزان به‌طور جدی شروع نشده است، اما برخی از خانواده‌ها در گفت‌و‌گو با خبرنگار «ایران» از افزایش قیمت‌ها گفتند. مادر یکی از دانش‌آموزان پایه سوم ابتدایی که دخترش به مدرسه‌ای در شرق تهران می‌رود دراین باره می‌گوید: «این مدرسه تقریباً در منطقه شرق بسیار سرشناس است و برای همین مجبوریم هر هزینه‌ای که می‌گویند را پرداخت کنیم. امسال مدیر مدرسه اعلام کرد که برای پایه سوم ابتدایی حدود 11 میلیون تومان شهریه می‌گیریم. که با کلاس فوق برنامه و زبان انگلیسی و سرویس فکر می‌کنم 15 میلیون تومان باید هزینه کنم.» البته آنطور که مادر این دانش‌آموز می‌گوید میزان شهریه در هر پایه متفاوت است: «دانش‌آموزان کلاس چهارم حدود 12 میلیون تومان شهریه می‌دهند و بستگی دارد در کدام پایه باشند. »
او البته می‌گوید: «مدیر مدرسه قرارداد مصوبه آموزش و پرورش را به خانواده‌ها برای امضا می‌دهد اما آنها می‌دانند که باید بیشتر از مصوبه آموزش و پرورش پرداخت کنند.»
مدارس درجه سه: مدارس دیگری هم هستند که مانند مدارس قبل نیستند. آنها شهریه مصوب آموزش و پرورش را می‌گیرند والبته تخفیف هم می‌دهند. ماجرای این مدرسه روایت مادری است که برای ثبت‌نام فرزندش در پایه متوسطه به چندین مدرسه غیردولتی در منطقه 11 سر زده است و در نهایت مدرسه‌ای با تخفیف ویژه انتخاب کرده است. این مادر که فرزندش پشت کنکوری است می‌گوید: «امسال پسرم کنکور دارد و مجبورم مدرسه‌ای ثبت نامش کنم که کلاس‌هایی برای کنکور داشته باشد. در این منطقه مدرسه غیردولتی زیاد است اما هزینه‌هایشان با آنچه مصوب آموزش و پرورش است متفاوت است. با این همه بررسی مدرسه‌ای را پیدا کردم که 13 میلیون می‌گیرد. می‌توانم در طول سال این مبلغ را پرداخت کنم.»

برش
استقرار تیم‌های نظارتی

رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی وزارت آموزش و پرورش از استقرار تیم‌های نظارتی مشترک با ادارات آموزش و پرورش در مناطق یک تا شش تهران خبر می‌دهد.مجتبی زینی وند درباره نظارت بر شهریه مدارس غیردولتی به ایسنا می‌گوید: در حال حاضر تیم‌های نظارتی مشترک میان سازمان مدارس غیر دولتی و اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران ویژه در مناطق یک تا شش مستقر است. در مناطق هفت تا ۱۲ نیز در روزهایی ناظران حضور پیدا می‌کنند.
وی درباره شهریه مدارس غیردولتی نیز عنوان می‌کند: این شهریه از راه‌های مختلفی چون پورتال و منوی میز الکترونیکی، اپلیکیشن استعلام میزان شهریه در تلفن همراه، نصب پوستر در مدرسه، لینک سامانه سناد و سامانه مشارکت‌ها قابل اطلاع و استعلام است. مدارسی که شهریه اضافی بگیرند باید به خانواده‌ها برگردانند.
رئیس سازمان مدارس و مراکز غیردولتی وزارت آموزش و پرورش با اشاره به قرارداد شهریه می‌افزاید: سند دو برگی قرارداد تهیه می‌شود که یک نسخه در اختیار خانواده قرار می‌گیرد و یک نسخه در اختیار مدرسه است.