ریحانه یاسینی
خبرنگار
«من زمانی وزیر بازرگانی بودم، زمانی معاون وزارت صنایع بودم. در حوزه‌های مختلف و سازمان‌های مختلف بوده‌ام و حالا اظهار نظر من به دور از حب و بغض و حتی به دور از نگاه‌های سیاسی است. من سعی می‌کنم آنچه را که می‌فهمم، بر اساس واقعیت‌ها بگویم. واقعیت این است که حدود بازرگانی در اقتصاد کشور حتی برای دست‌اندرکاران درست مشخص نیست. بنابراین در اظهارنظرهایشان قسمتی از موضوع را درنظر می‌گیرند و له یا علیه تفکیک صحبت می‌کنند. داستان، داستان فیل مولوی است. در تشریح این فیل، یکی سراغ پا و یکی خرطوم می‌رود. ولی به‌طور جامع این فیل را نمی‌بینند.» یحیی آل اسحاق، وزیر بازرگانی دولت سازندگی صحبت‌هایش را درباره تفکیک وزارت بازرگانی از صنعت و معدن چنین شروع می‌کند. در هفته گذشته با تصویب تشکیل «وزارت تجارت و خدمات بازرگانی» در کمیسیون صنایع مجلس، مجادله‌ها بر سر ماجرای تفکیک و ادغام اوج گرفته است. قرار است بخش تجارت و بازرگانی در وزارت جهاد کشاورزی نیز به وزارتخانه جدید منتقل شود و بیشترین چالش‌ها در همین جا بوده است. به‌همین خاطر «ایران» پای گفت‌و‌گو با یحیی آل اسحاق نشسته است؛ مرد موسپید بازرگانی و صنعت با چند دهه تجربه در بخش‌های مختلف دولتی و خصوصی با نگاهی جامع از زوایای تصمیمی می‌گوید که با زندگی و معیشت مردم گره خورده است.
«بازرگانی» چه دامنه و ابعادی دارد؟
آل اسحاق درباره اهمیت وزارت بازرگانی می‌گوید: «به تجربه می‌گویم که بالای 70 درصد از فعالیت‌های اقتصادی کشور اعم از تولید در بخش صنعت، معدن، کشاورزی، خدمات بازرگانی با جامعیت خود مربوط به مسئولیت‌هایی است که تحت عنوان وزارت تجارت و خدمات بازرگانی سامان پیدا می‌کند.»
او ادامه می‌دهد:«اگر بخواهیم اقتصاد را سامان دهیم و مشکلاتش را در حوزه‌های مختلف تولید، مصرف، رشد اقتصادی، روابط بین‌الملل و اشتغال کاهش دهیم، حتماً سهم بزرگ آن مربوط به بازرگانی و خدمات بازرگانی، داخلی و خارجی است. اگراز مدیر عامل یک بنگاه کوچک، متوسط یا بزرگ در جلسه رسمی با دولتی‌ها بپرسید که مشکلات و چالش‌های امروز چیست، خواهند گفت که تأمین مواد اولیه، حمل و نقل، فروش محصولات، توزیع، نظام پولی و بانکی، بیمه، بازگشت پول، نگهداری کالا، صادرات و... است. مشکلاتی که بیشتر آنها مربوط به حوزه بازرگانی است. یعنی غیر از آن قسمتی که مربوط به تبدیل مواد و تولید محصول مربوط می‌شود، پیشینه و پسینه تولید همه مربوط به بخش بازرگانی و خدمات بازرگانی می‌شود.»
آل اسحاق تأکید می‌کند:«اگر بخواهیم تولید رونق پیدا کند، باید همه دست به دست هم بدهند. واحدهای تولیدی باید بتوانند مواد اولیه بموقع تهیه کنند، بموقع حمل کنند. باید خدمات بازرگانی مربوط به تولید یعنی بیمه، بانک، گمرک و حمل و نقل سامان پیدا کند. یک بحث بازرگانی مربوط به تولید و دیگری مربوط به توزیع است. مشکلات معیشتی مردم در همین حوزه توزیع نمود پیدا می‌کند.»
تعداد محدودی از فساد در شبکه توزیع سود می‌برند
طی سال 97 با وجود تخصیص ارز 4200 تومانی برای تأمین کالاهای اساسی، مشکلات متعددی به‌وجود آمد که اوج آن در غائله گوشت نمود پیدا کرد. بررسی‌های مختلف تأیید می‌کند که یکی از علت‌های اصلی این مشکلات به حوزه توزیع برمی‌گردد. آل اسحاق تشکیل وزارت بازرگانی مستقل را راه حل این چالش‌ها می‌داند و می‌گوید:«در حال حاضر مردم در شرایطی با چالش‌های معیشتی و گرانی کالاها مواجه هستند که تأمین ارزی بخوبی انجام شده است. دولت برای 24قلم کالای اساسی14 میلیارد دلار پول گذاشته است. با وجود این پول یارانه‌ای کالاهای اساسی گران شده‌اند. گوشت کیلویی 110 تومان، سیب زمینی 10 هزار تومان، پیاز 12 هزارتومانی نشان دهنده این است که جایی برای سامان دادن مشکلات توزیع و بازرگانی نیست.»
به اعتقاد وزیر بازرگانی دولت سازندگی، نظام توزیع فاسدی شکل گرفته که عده‌ای از آن سودهای کلان می‌برند. آل اسحاق می‌گوید:«14 میلیارد دلار کالایی که با ارز 4200 تومانی تأمین شود، الان در بازار با ارز نیمایی خرید و فروش می‌شود. اختلاف 4 هزار تومانی را ضرب در 14 میلیارد تومان کنید و فاصله آن را به دست آورید؛ این هزاران میلیارد تومان پولی است که از جیب مردم می‌رود. عده‌ای ذی‌نفع این پول هستند. از این فضای درهم سود می‌برند و نخواهند گذاشت که اوضاع سامان پیدا کند. این پول عظیم را ملت و دولت می‌دهند اما تعداد محدودی در شبکه توزیع و فساد، سوء‌استفاده می‌کنند. همین یک رقم را لازم نیست کسی پیگیری کند؟ آیا امکان ندارد که با نظام تأمین و توزیع مستقل و کارآمد این کالاهای اساسی را سامان داد؟ سابقه نشان می‌دهد که این کار حتماً شدنی است.» او بر اساس تجربه خود می‌گوید:«در سال 72 تا 76 کل ارز در اختیار نظام بازرگانی کشور نه برای 24 قلم کالا بلکه برای 10 هزار قلم کالا با نیازهای به جامانده بعد از جنگ و نیازهای مردمی که می‌خواستند کمبود مصرفشان را جبران کنند، 3 میلیارد دلار یوزانس(اعتبار اسنادی) 6 ماهه بود. اگر تحقیق کنید، می‌بینید که در این بازه بر خلاف تورم 40 درصدی که به خاطر بازسازی‌های پس از جنگ بود، تورم کالاهای اساسی بین 5 تا 7 درصد بود. علت آن هم تنها مدیریتی بود که در توزیع انجام شد. کالاها را به سه قسمت حساس، ضروری و عادی تقسیم کردند و با همان میزان ارز، تورم کالاها کنترل شد.»
مگر معنای بازرگانی فقط واردات است؟
از زمانی که جدا شدن بخش بازرگانی و تجارت از وزارت کشاورزی و بازگشت مجدد آن به وزارت بازرگانی مطرح شد، انتقادهای زیادی مطرح شده که این طرح برای انتفاع وارداتی است و در شرایط تحریم، ضد تولید و به نفع وابستگی به واردات است. آل اسحاق در این باره می‌گوید: «مگر معنای بازرگانی فقط واردات است؟ می‌گویند که اگر حالا اختیار را از وزارت کشاورزی بگیریم و به وزارت مستقل بدهیم، واردات برنج زیاد می‌شود. مشکلات کشاورز زیاد می‌شود. مگر همین الان واردات بالا و مشکلات کشاورز زیاد نیست؟ در حال حاضر کشاورز برنج را تولید می‌کند ولی با قیمت 3 برابر به دست مصرف‌کننده می‌رسد. همه این‌ها در اختیار وزارت کشاورزی است.»
او ادامه می‌دهد: «خود دولت به‌عنوان مجری کار بارها گفته است که این ساختار جوابگوی عملیات من نیست. وقتی دولت چنین می‌گوید و وقتی مردم به چشم خودشان می‌بینند که این ساختار نارساست، چرا باید توپ را در زمین مجلس نگه داریم و طرح به تصویب نهایی نرسد؟»
وزیر اسبق بازرگانی با تأکید بر صادرات می‌گوید: «مراعات استانداردهای واردات، توسعه صادرات، حضور در صحنه‌های بین‌المللی، تنظیم روابط اقتصادی منطقه‌ای، حضور در اتحادیه‌های تجاری، روابط و تعرفه‌های تجارت آزاد، تضمینی و... کاملاً مغفول مانده است. مبتنی بر مطالعات تحقیقی می‌گویم که ظرفیت مبادلاتی ما 200 تا 250 میلیارد دلار با 15 کشور همسایه ماست. ما مختصر توجهی به یکی از این کشورها داشتیم و سال گذشته توانستیم با عراق 12 میلیارد دلار صادرات داشته باشیم. اگر جایی نباشد که مسائل ریز و درشت صحنه‌های بین‌المللی را بررسی کند، این ظرفیت را از دست می‌دهیم. جنگ‌های امروز دنیا نظامی نیست. بیشتر اقتصادی و تجاری است. مثل جنگ چین و امریکا و جنگی که امریکا با کشور ما راه انداخته است. تحریم‌ها در شدیدترین حالت اقتصادی قرار دارد و نهادی باید باشد که آن را بر عهده بگیرد.»
دولت چابک شده؟ از این اتاق به آن اتاق رفته‌اند!
«مسئولیت‌ها از معنا تهی شده است.» آل اسحاق با این جمله، معتقد است که بعد از ادغام وزارتخانه‌ها جایگاه و اساس مسئولیت‌ها آسیب دید. او می‌گوید:«14 میلیارد دلار ارز برای کالاهایی که تحریم نیست گذاشته‌اند اما بیشترین فشار به معیشت مردم وارد شده است. در ساختار کنونی این بی‌معنا شدن اتفاق می‌افتد. فرض کنید که از وزارت جهاد کشاورزی می‌پرسیم که اوضاع سیب زمینی و پیاز چرا اینطور است؟ آنها می‌گویند که نظام توزیع گیر دارد و اصناف و اتحادیه‌ها در اختیار من نیستند. همه آن چیزهایی را که ندارند، در زمین وزارت صمت می‌اندازد. وزارت صمت هم می‌گوید که توزیع این کالاها دست وزارت دیگری است، چرا از من سؤال می‌کنید؟»
کوچک شدن دولت، یکی از علت‌های تفکیک وزارتخانه‌ها بود اما شواهد مختلف نشان می‌دهد که در اجرا مسیر به سمت دیگری رفت. آل اسحاق در این باره می‌گوید:«در حال حاضر یک نگرانی این است که با تفکیک، هزینه‌ها اضافه می‌شود. این در صورتی است که ادغام شرایطی را به وجود آورد که هزینه چندین برابری برای دولت شکل گرفته است. ادغام روی حساب کوچک شدن دولت، زمانی درست است که دیگر شرکت بازرگانی دولتی، ایمیدرو، سازمان‌های وابسته به دولت با مسئولیت‌های اقتصادی و تجاری نداشته باشیم و همه چیز در دست مردم باشد. آیا چنین اتفاقی افتاده است؟ آیا دولت با این ادغام، چابک شده است؟ کجای وزارتخانه‌ها سبک‌سازی شده؟ همه نیروها هم که سر جایشان هستند! تنها از این اتاق به اتاق دیگر رفته‌اند. دود آشفتگی در این حوزه اجرایی در چشم همه مردم می‌رود.»
مرد موسپید بازرگانی، صحبت‌هایش را چنین به پایان می‌رساند: «این حرف‌ها ناشی از نیم قرن تجربه و بدون حب و بغض و از سر دلسوزی است. تمام نگرانی من این است که نگاه‌های انتزاعی داشته باشند. اگر چنین شود و همه حوزه‌ها را با هم نبینند، دود آن فقط به چشم مردم می‌رود.»

نیم نگاه

14 میلیارد دلار کالایی که با ارز 4200 تومانی تأمین می‌شود، الان در بازار با ارز نیمایی خرید و فروش می‌شود. اختلاف 4 هزار تومانی را ضرب در 14 میلیارد تومان کنید و فاصله آن را به دست آورید؛ این هزاران میلیارد تومان پولی است که از جیب مردم می‌رود. عده‌ای ذی‌نفع این پول هستند. از این فضای درهم سود می‌برند و نخواهند گذاشت که اوضاع سامان پیدا کند. این پول عظیم را ملت و دولت می‌دهند اما تعداد محدودی در شبکه توزیع و فساد، سوء‌استفاده می‌کنند. آیا امکان ندارد که با نظام تأمین و توزیع مستقل، وضعیت کالاهای اساسی را سامان داد؟

وزیر اطلاعات در سخنرانی پیش از خطبه‌های نماز جمعه تهران تأکید کرد: کار اطلاعاتی کاری مردمی است. از مردم و برای مردم و با همراهی مردم است. امنیت برای مردم و نه بر مردم است.
به گزارش  ایلنا، حجت‎الاسلام سید محمود علوی با اشاره به حماسه‎های سربازان گمنام امام زمان (عج) گفت: در یک سال گذشته با ۱۱۴ تیم تکفیری، ۱۱۶ تیم مرتبط با منافقین، ۴۴ تیم ضد انقلابی و ۳۸۰ تیم قاچاق مواد مخدر برخورد شده و اقدامات ۱۸۸ تیم عملیاتی خنثی شده و از جمله آنها و آخرین آنها دستگیری چهار نفر در جنوب غرب کشور و کشف ۱۵ هزار فشنگ کلاشنیکف از آنان بوده است. او ادامه داد: صدها تلاش سرویس‌های بیگانه برای جلب همکاری افرادی در داخل کشور به عنوان جاسوس شناسایی و خنثی شده و از به دام افتادن صدها نفر از نیروهای مؤثر و مفید کشور صیانت شده است. علوی گفت: ده‌ها جاسوس که جذب دستگاه‌های اطلاعاتی کشورهای بیگانه شده بودند در مراکز حساس کشور شناسایی و به دستگاه قضایی معرفی شدند و گزارش شناسایی این جاسوس‌ها مایه بهت همه آنانی شد که در عملکرد وزارت قرار گرفتند. وزیر اطلاعات ادامه داد: در یک فرآیند پیچیده در برابر سرویس اطلاعاتی امریکا سی‌آی‌ای، شبکه جاسوسی این سرویس شامل ۲۹۰ جاسوس در کشورهای مختلف از جمله کشور خودمان شناسایی شدند و در تبادل اطلاعات با سرویس کشورهای دوست در اختیار آنها قرار گرفت و در کشورهای مختلف منابع سی‌آی‌ای شناسایی و دستگیر شدند و ارتباط سی‌آی‌ای با منابع آنها به هم ریخت به گونه‌ای که در امریکا کمیته شکست را تشکیل دادند و رئیس سی‌آی‌ای ورود این ضربه از سوی جمهوری اسلامی را بر سرویس امریکا مورد تأیید قرار داد.
علوی در بخش دیگری از سخنرانی خود گفت: فرزندان شما در وزارت اطلاعات سلطه اطلاعاتی خود را تا اعماق رژیم اشغالگر قدس گسترش دادند که صدای خود آنان درآمد که بعضی از افراد کابینه‌ آنها جذب همکاری وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران شده است. در یکی از این اقدامات ضدجاسوسی شرکتی را که در یکی از مراکز حساس قطعات معیوب را تزریق می‌کرد کشف کردیم که اگر کشف نمی‌شد و آن مرکز راه‌اندازی می‌شد، سر از فاجعه‌ای بشری درمی آورد، در این اقدام ضدجاسوسی وزارت اطلاعات موفق به کشف این مجموعه و خنثی کردن و شناسایی قطعات معیوب شد.
وزیر اطلاعات در ادامه با بیان اینکه وزارت بر مفسدان اقتصادی بی‌رحمانه تاخته است و مبارزه جدی با قاچاق کالا و ارز و صیانت از اموال مردم را مد نظر دارد، گفت: در شرکتی که وابسته به یکی از بانک‌ها در خارج از کشور بود ۲۰۹ میلیون درهم اماراتی به سرقت رفت و سارق هم خانمی بود که به کشورهای مختلف متواری شده بود و قدرت اطلاعاتی ما او را تعقیب کرد تا سرانجام او را به کشور بازگرداندیم و سرمایه مردم را برگرداندیم. این اقدام در مورد هک کردن بانک‌ها هم اتفاق افتاد. ۱۵۰ میلیارد از پول مردم را با هک گرفته بودند و به یکی از کشورهای همسایه گریخته بودند این فرد را هم شناسایی و به کشور برگرداندیم.


بــــــرش

حجت‌الاسلام صدیقی، امام جمعه تهران:
تحریم و سیل نعمت الهی است

امام ‌جمعه تهران خطاب به مردم گفت: خداوند با فشارهای بین‌المللی می‌خواهد امتحان‌تان کند، چرا نگرانید که تحریم باشد و تشدید شود؛ به جهنم که تشدید شود.
به گزارش ایسنا، حجت‌الاسلام کاظم صدیقی در خطبه‌های نماز جمعه  تهران افزود: مگر شما خدا ندارید. مگر خداوند کم داده است. مگر قرآن نمی‎خوانید؟ شما کی هستید؟ این فرانسه و آن امریکا خودشان دچار چالش هستند.  هرکس در این درگه مقرب‎تر است/ جام بلا بیشترش می‌دهد. خداوند امتحان می‌کند. سردار سلیمانی می‌گفت هر وقت فشارها بیشتر می‌شود، امید ما برای زایش بیشتر می‌شود. مثل درد زایمان است، به ناله درمی‌آورد اما امید زایش هست. خداوند با فشارهای بین‌المللی می‌خواهد امتحان‌تان کند. آنچه برای ملت ما در این حوادث پیش می‌آید کارنامه درخشانی برای مردم ما است که در طول انقلاب وجود داشته است.
صدیقی در ادامه گفت: یک روز نبوده که جبهه‌ای نباشیم. هنوز خون جوانان ما خشک نشده بود خداوند جبهه مدافع حرم را پیش آورد. اگر این جبهه خارج از مرزهای ما باشد هم ما می‌توانیم فعال باشیم و خودمان را بیمه کنیم و اقتدار و نفوذ امریکا را لگدمال کنیم و از این به بعد هم خواهیم کرد. وی با اشاره به سیل سراسری و خسارات به سه استان کشورمان گفت: یکی از نتایج استغفار، وفور نعمت است. چرا ما نسخه خدا را باور نمی‌کنیم؟ این سیل رحمت الهی است. از عوارض هر رحمتی امتحان است. این سیل برای بخشی از بندگان خداوند متعال مشکلات فراهم کرد، تعدادی جان دادند عده‌ای دارای مال بودند یک شبه آن را از دست دادند. سنگرنشین صبر باشید. این مسائل برای مردم ما تداعی جبهه را کرد و خار چشم دشمنان شد. صدیقی گفت: آنهایی که فکر می‌کنند اعتماد به بیگانگان راه حل است هم دولت را گرفتار می‌کنند و هم مردم را ناراضی می‌کنند. در سخت‌ترین لحظات آنها مانع شدند که کمک‌ها به کشور بیاید. تکیه به داخل راه حل است.

ندا سیجانی
خبرنگار
خبر اجرای کنسرت «شهرخاموش» کیهان کلهر در تهران به اسفند ماه 97 برمی‌گردد و اعلام برگزاری این برنامه بسرعت در رسانه‌ها و فضاهای مجازی مخابره شد. استقبال مخاطبان آنچنان گسترده بود که تمامی بلیت‌های کنسرت در مدت زمان کوتاهی به فروش رسید، اما چشمان مشتاقان همچنان درانتظار تمدید روزهای دیگر بود تا آخرین روز فروردین، سی و یکم و اجرای هشت شب کنسرت ۲۱، ۲۲، ۲۳، ۲۴، ۲۵، ۲۶، ۲۹ و ۳۱ فروردین ماه و امروز آخرین آرشه کمانچه در دنیای نیمه خاموش موسیقی شهرمان کشیده می‌شود.
صحبت از کیهان کلهراست، نام آشنای موسیقی ایران و جهان؛ آهنگساز و نوازنده برجسته و مطرح سازکمانچه؛ اگرچه صحبت از او در همین چند جمله خلاصه نمی‌شود و در مورد هنرموسیقایی استاد کیهان کلهر سطرها باید نوشت. بی‌تردید او زبان گفت‌و‌گوی فرهنگ و هنرسرزمینش، با دنیای موسیقی است و سال‌های بسیار در بیان این گفتمان تلاش کرده و حاصل آن درهمکاری با اردال ارزنجان از ترکیه، شجاعت حسین خان از هند، یویوما از چین، ژائو ژیپینگ، عالیم قاسمف از جمهوری آذربایجان، بروکلین رایدر از امریکا و... هویدا است و کیهان کلهر را به هنرمندی بین‌المللی تبدیل کرده اما وفادار به موسیقی اصیل وطنش. شناسنامه ملی او در کنار نام هنرمندان بزرگی چون محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، حسین علیزاده و علی‌اکبر مرادی ثبت شده است و نواهای ماندگاری چون «شب، سکوت، کویر»، «سفر به دیگر سو»، «زمستان است»، «بی‌تو بسر نمی‌شود»، «در آینه آسمان» و... یادگار آن دوران است. کیهان کلهر به پاس سال‌ها تلاش در زمینه موسیقی موفق به دریافت جوایز ارزنده‌ای بوده اما مهم این است که نام او چندین بار در جایزه گرمی مطرح شده است.
اما کنسرت «شهر خاموش»؛ این برنامه با اجرای چهار قطعه به نام‌های «شهر خاموش»، «طرقه»، «آتشگاه»و«محبوب من مرا از خود مرنجان» روی صحنه رفت و بخشی ازعواید فروش بلیت آن به سیل‌زدگان اهدا شد، همچنین قراراست در ماه‌های آینده در دیگر شهرهای ایران هم برگزار شود. در این پروژه علاوه بر حضور کیهان کلهر اعضای کوارتت مینیاتور متشکل از پدرام فریوسفی نوازنده ویولن، آتنا اشتیاقی نوازنده ویولنسل، نیلوفرمحبی نوازنده ویولن و میثم مروستی نوازنده ویولن و همچنین تونی اورواتر نوازنده هلندی کنترباس نیز حضور داشتند.
کم‌تر از چند ساعت مانده به اجرای این کنسرت، خیابان‌های منتهی به خیابان شهریار از ترافیک نیمه سنگینی خبر می‌دهد و محوطه تالار وحدت مملو از جمعیتی است که برای شنیدن نوای یار مشتاقانه به دور هم جمع شده‌اند. پنجمین شب از اجرای کنسرت «شهر خاموش» است اما همچنان صندلی‌های سالن تالار وحدت یک به یک پر شده است. در سکوتی مطلق و در سوسوی روشنایی نغمه‌های سه‌تار سروده می‌شود.کیهان کلهر این بار با سه تار هنر بداهه خود را به تماشا می‌گذارد. قطعه نخست«طُرقه» نام دارد. تنظیم این قطعه برای چهار سه‌تار و کوئینتت زهی است که پیش‌تر درآلبوم «شب، سکوت، کویر» منتشر شده است. چنانکه در افسانه‌های قدیمی خراسان آمده «طرقه» نام پرنده کوچکی است که قصد پرواز و رسیدن به خورشید را داشت و برای این کار باید هزار نام خدا را از بر می‌کرد تا از سوختن در گرمای خورشید در امان باشد بنابراین تمام نام‌ها را از بر کرد و هر بار که پر می‌زد منقار به ذکر خداوند می‌گشود، ولی در نزدیکی خورشید نام هزارم خدا را فراموش کرد و سوخت. کیهان کلهر چه زیبا و زیرکارانه به تصویر می‌کشد پرواز پرنده در شهری خاموش...
«شهرخاموش» اثری بی‌کلام از کیهان کلهر و بروکلین رایدر به سبک‌های موسیقی کلاسیک و خاورمیانه است که سال 87 (سپتامبر2008) ازسوی انتشارات موسیقی ورلد ویلج میوزیک در سطح بین‌المللی و انتشارات آوای خورشید در ایران منتشر شده و در جدول بهترین آلبوم‌های کلاسیک متقاطع بیلبورد به جایگاه هجدهم دست یافت و به‌عنوان بهترین آلبوم بی‌کلام سال ۲۰۰۸ میلادی معرفی شد. جرقه شکل‌گیری این آلبوم به گفته کیهان کلهر به سفارش دانشگاه هاروارد برای ترکیب کوارتت زهی و بررسی شکل‌بندی و اجرای آن بود که نهایتاً منجر به خلق قطعه «شهر خاموش» شد و بارها در شهرهای اروپا و امریکا مثل لندن، نیویورک، ویرجینیا، شیکاگو و مینیاپولیس به اجرا درآمده است.
نوبت به اجرای قطعه «آتشگاه» می‌رسد ازساخته‌های کالین جیکوبسن نوازنده ویولن امریکایی و آهنگساز گروه جاده ابریشم و کلهر در این پروژه با او همکاری دارد. این قطعه برای کمانچه و کوئینتت زهی ساخته شده و کیهان کلهر با کمانچه نوازی‌اش رنگ و بوی فرهنگ و هنر ایرانی را به دنیا معرفی می‌کند. به گفته کلهر خلق این اثر حاصل سفر این آهنگساز به شهر اصفهان است. کلهر پیش از اجرای هر قطعه به توضیحاتی در مورد آثار اجرایی می‌پردازد. این آهنگساز می‌گوید: «جیکوبسن چهارده سال پیش به همراه دو موزیسین دیگر به ایران سفرکردند و در این سفر بیست روز تحقیقاتی در خصوص موسیقی ایرانی داشتند و بعد آن به اصفهان می‌روند و جدا از زیبایی‌های این شهر مجذوب یک آتشگاه می‌شوند که قدمت آن به دوره ساسانی برمی‌گردد. طبیعتاً حضور در کشوری با یک بنای 2500 ساله شما را بسیار تحت تأثیر قرار می‌دهد.» قطعه سوم «محبوب من مرا از خود مرنجان» نام دارد و به گفته کیهان کلهر در مدت زمانی که کالین جیکوبسن در ایران بود با تأثیراتی که از محیط گرفت با شعر نظامی و داستان لیلی و مجنون آشنا شد و ترجمه انگلیسی آن را پیدا کرد و بر اساس یک مصرع از اشعار نظامی از منظومه «لیلی و مجنون» این قطعه را ساخت. البته نتوانستم معادل فارسی آن را در اشعار نظامی پیدا کنم. و اجرای آخرین قطعه، «شهر خاموش»؛ کیهان کلهر این اثر را به یاد قربانیان شهر حلبچه که مورد حمله شیمیایی رژیم وقت عراق قرار گرفته بودند ساخته است. کلهر در مستندی به‌ نام موسیقی «غریبه‌ها»اعلام می‌کند که هنگام جنگ تحمیلی ایران و عراق، موشکی به خانه‌شان برخورد کرده و سپس برادر و کل خانواده‌اش را از دست می‌دهد. او پیش از اجرای این قطعه می‌گوید: «تحت تأثیر اخبار و عکس‌های آن دوره بر خود دیدم که باید کاری انجام بدهم و حاصل آن قطعه «شهر خاموش» بود. همان‌طور که می‌دانید امسال نوروز خوبی نداشتیم و بلایای طبیعی که با بی‌مبالاتی‌ها تشدید شد. اجرای این قطعه مرا یاد حلبچه می‌اندازد اما برای شرایط امروز مملکت ما هم کاربرد دارد، ما باید به‌ طبیعت احترام بگذاریم چرا که خودخواهی باعث تشدید چنین اتفاقاتی می‌شود. من این اثر را به یاد هموطنانم که در سیل اخیر متضرر شدند و در مضیقه هستند اجرا می‌کنم.


نیـم نـگاه

چهره ها

مریم سالاری
خبرنگار دیپلماسی
عمران خان، نخست وزیر پاکستان فردا با هدف گسترش روابط تهران و اسلام آباد به ایران سفر می‌کند. نخست وزیر پاکستان ابتدا وارد مشهد شده و بعد از زیارت بارگاه امام رضا (ع) برای دیدارهای دیپلماتیک خود عازم تهران می‌شود. او روز گذشته در دیداری که با مهدی هنردوست، سفیر ایران در پاکستان داشت، تأکید کرد که این کشور اهمیت فراوانی برای همسایگانش بویژه ایران که علائق و اشتراکات فراوانی با پاکستان دارند، قائل است.
عمران خان با حائز اهمیت دانستن سفر خود به تهران، نسبت به گسترش و تعمیق روابط دو کشور ابراز امیدواری کرد. تأکید نخست وزیر پاکستان برای گسترش رابطه با تهران در حالی که او بر مهیا شدن شرایط  برای بهبود و ارتقای سطح تبادلات دو کشور و ادامه روابط  مبتنی بر احترام و صراحت تأکید دارد، می‌تواند نشان دهنده آن باشد که پاکستان سعی دارد با میانه روی در بحبوحه تحولات منطقه بر تصویر مطلوب رابطه همسایگی مهر تایید بزند.  رابطه ایران با پاکستان به دلیل وجود تحریم‌ها و جبر ناشی از سیاست فشار و بحران آفرینی برخی بازیگران منطقه‌ای از جمله عربستان در موقعیت متفاوتی قرار گرفته است.
با این حال وجود سوابق مشترک تاریخی، فرهنگی و مذهبی در کنار ضرورت‌های سیاست همسایگی، توجه جدی به تقویت مناسبات دوجانبه را در رویکرد سیاست خارجی دو کشور حائز اهمیت می‌کند. رویکردی که مقام‌های تهران و اسلام آباد برای پیگیری آن می‌کوشند زمینه‌های فعال کردن وجوه مختلف این همکاری را  مهیا کنند. بی تردید موضوع روابط اقتصادی و هدف‌گذاری دو طرف برای افزایش حجم مبادلات اقتصادی که طی سال‌های اخیر و تحت تأثیر عوامل متعددی سیر نزولی یافته یکی از مهم‌ترین محورهای گفت‌وگوی نخست وزیر پاکــــــــستان با مقام‌های بلندپایه ایران خواهد بود. از سوی دیگر این سفر در شرایطی که گفته می‌شود عمران خان در منگنه روابط ایران و عربستان قرار گرفته از منظر منطقه ای نیز وجهه قابل توجهی پیدا می‌کند.
شاید پیامی که او پیشتر به گوش شاهزاده‌های سعودی رسانده که اسلام آباد در پی کاهش تنش میان تهران و ریاض است، رویکرد سیاست خارجه‌ای منطقه‌ای این سیاستمدار میانه‌روی پاکستانی را نمایان می‌کند. چه  سیاست او برای کاهش تنش میان عربستان و ایران در میان جریان‌های سیاسی پاکستان طرفداران بسیاری دارد.
وجه مهم دیگر همکاری‌های تهران و اسلام آباد را باید ناظر به اهمیت جایگاه و مختصات پاکستان در همکاری امنیتی با ایران و مبارزه با گروه‌های تروریستی جستجو کرد. پاکستان این امکان بالقوه را دارد که یکی از کشورهای تأثیرگذار در مقابله با افراط‌گرایی و تروریسم بر آمده از اندیشه‌های تکفیری باشد. بر همین اساس نیز احیای محور همکاری‌های مشترک تهران و اسلام آباد در موضوعات امنیتی منطقه بویژه جلوگیری از نفوذ تروریسم و کمک به ایجاد ثبات و امنیت در مرزها در زمره یکی از محورهای مهم مطرح شده در رایزنی‌های مقامات دو کشور قرار خواهد داشت.
ذیل چنین مؤلفه‌هایی است که حضور نخست وزیر پاکستان در ایران در شرایطی که تحریم‌های اقتصادی امریکا در کنار صف‌بندی شرکای منطقه‌ای‌اش علیه کشورمان بر سایر مناسبات کشورهای منطقه نیز سایه انداخته است، می‌تواند دستاوردهای مهمی برای دو کشور به همراه داشته باشد.

نرگس عاشوری
خبرنگار
رنگ، نور، موسیقی عناصری است که با اعجاز هنر هفتم میهمان شهر تهران شده است. گذر سینما در خیابان برادران مظفر، جنب سینما فلسطین پایتخت‌نشینان را به ضیافت بین‌المللی سینما دعوت می‌کند؛ جایی که شامگاه چهارشنبه 28 فروردین ماه سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به صورت رسمی کلید خورد. اگر چه به تعبیر معروف کاخ جشنواره برای چهارمین دوره پیاپی پردیس سینمایی چارسو است اما برگزار کنندگان جشنواره تصمیم گرفتند امسال همچون سال گذشته شروع جشنواره را در سینمای مردمی فلسطین جشن بگیرند. طبق قرار وعده شده جشنواره با اکران نسخه مرمت شده فیلم «دیده بان» ابراهیم حاتمی‌کیا به عنوان اولین فیلم دفاع مقدسی که حضور در جشنواره‌های بین‌المللی را تجربه کرده، آغاز شد و در همین نقطه آغازین کنایه‌های هوشنگ گلمکانی منتقد قدیمی سینما به این فیلمساز و پاسخ حاتمی‌کیا تنور اخبار جشنواره را داغ کرد.
حاتمی‌کیای محبوبی که فیلم می‌ساخت نه جنجال
در مراسم افتتاحیه و پیش از نمایش فیلم «دیده‌بان»، ابراهیم حاتمی‌کیا در پاسخ به کنایه هوشنگ گلمکانی مبنی بر پررنگ شدن جنجال‌سازی‌ها نسبت به فیلمسازی‌اش در سال‌های اخیر با خنده معناداری مبنی بر این که خودت شوخی را باز کردی، گفت که در زمان حال زیسته و به آنچه اتفاق افتاده واکنش نشان داده است و واکنش‎هایش مانند فیلم‌هایش است: «آنچه که بروز دادم از فیلم‌هایم می‌آید. من از پارسال تا کنون چهارصد روز است که صحبت نکردم اما یک جمله من می‌تواند موج به راه بیندازد و فقط من نیستم که از این حرف‌ها می‌زنم.»
او صحبت‌هایش را با اشاره به پوستر فیلم «دیده بان» آغاز کرد: «آن عکسی که روی پوستر می‌بینید برای سی سال پیش است که من جوان بودم ولی الآن موهایم سفید شده است. آن جوان ۲۷ ساله الآن ۵۷ ساله است. در حال حاضر پدربزرگ هستم و مسائل دیگری برایم مسأله است.»
حاتمی‌کیا در ادامه تأکید کرد: «من همیشه در زمان حال زیسته‌ام و به آنچه اتفاق افتاده واکنش نشان داده‌ام. زمانی که «دیده‌بان» را ساختم، موج عقب‌نشینی‌ها شروع شده بود. کتاب «فرمان موج» و «دیده‌بان» با هم چاپ شده بود و قرار بود این فیلم‌ها ساخته شوند اما وقتی خواستم فرمان موج را که البته ساخته نشد، بسازند فاو سقوط کرد و جلوی من را گرفتند ولی من دیده‌بان را گسترش دادم و این فیلمنامه شکل گرفت. فضایی که در این فیلم مطرح است، یعنی آن خط حامل یا احساس من به عنوان فیلمساز، نسبت به آن دوران است یعنی عقب‌نشینی‌ها، بد بودن اوضاع و اگر لازم باشد دیده‌بان مجبور است جای خودش را هم بکوبد و این اتفاق تا زمان فیلم مهاجر و به وقت شام هم ادامه پیدا کرد. من همیشه این راه را دنبال کردم. گاهی ضعیف‌تر و گاهی قوی‌تر بودم.»
این فیلمساز صحبت‌هایش را با تشکر از فیلمخانه ایران برای مرمت آثار سینمای ایران به پایان رساند: «اگر این کار را نکنند، بچه‌های ما وقتی نسخه‌های قدیمی این فیلم‌ها را می‌بینند فکر می‌کنند از دوران چارلی چاپلین عقب‌تر است، چون فیلم‌های چاپلین شفاف‌تر و فوکوس‌تر از فیلم‌های ماست.»
هوشنگ گلمکانی منتقد سینما که پیش از حاتمی کیا، روی سن حاضر شده بود تا درباره سینمای جنگ سخن بگوید از «دیده‌بان»، «پرواز در شب» و ابراهیم حاتمی‌کیا و رسول ملاقلی‌پور به عنوان شروع‌کنندگان این نوع فیلم‌ها در سینمای ایران نام برد و با این عبارات سخنان کنایه‌آمیزش به حاتمی‌کیا را آغاز کرد: «چه فیلم‌های حاتمی‌کیا را دوست داشته باشیم یا دوست نداشته باشیم، او یکی از مهم‌ترین فیلمسازان سینمای ایران است.»
این منتقد در ادامه گفت که این فیلم مربوط به زمانی است که حاتمی‌کیا بیشتر فیلم می‌ساخت تا اینکه جنجال به پا کند، گلمکانی عنوان کرد حاتمی‌کیایی که فیلم می‌ساخت را بیشتر از حاتمی‌کیا جنجال‌ساز دوست دارد: «او در سال‌های اخیر از هر فرصتی برای جنجال استفاده می‌کند ولی من هنوز هم آن حاتمی‌کیا را بیشتر دوست دارم. می‌خواهم برادرانه به او توصیه کنم که فیلم‌هایش را بسازد، چون وقتی جنجال به پا می‌کند برای منتقدان قضاوت درباره فیلم‌هایش را سخت می‌کند. حتی برای دوستدارانش.»
اسکندری و کیانیان با لباس امدادگران هلال احمر
آیین افتتاحیه جشنواره مراسمی جمع و جور بود که با امضای تفاهمنامه بین علی اصغر پیوندی رئیس جمعیت هلال احمر کشور و رضا میرکریمی دبیر سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر آغاز شد. طبق این تفاهمنامه جشنواره جهانی فیلم فجر به عنوان «سفیر مهربانی» معرفی شد و جلیقه جمعیت هلال احمر از طرف پیوندی به میرکریمی تقدیم شد. در ادامه رضا کیانیان و ستاره اسکندری در حالی که لباس امدادگران هلال احمر را بر تن داشتند، کیک سی‌و هفتمین دوره جشنواره جهانی فجر را برش زدند. رضا کیانیان در خوشامدگویی‌اش به میهمانان یادآور شد که تمامی عواید فروش بلیت و محصولات فرهنگی این دوره جشنواره به هموطنان سیل‌زده اختصاص می‌یابد. رضا کیانیان همچنین راجع به ویژگی‌های این دوره جشنواره همچون کم خرج بودن و برگزاری گذر فرهنگی در خیابان برادران مظفر همزمان با اعیاد شعبانیه و تأثیر آن در شهر گفت و در ادامه با اشاره به نمایش ۱۶۰ فیلم از علاقه‌مندان جدی سینما خواست فرصت تماشای این فیلم‌ها را که برخی‌شان برای اولین بار در ایران نمایش داده می‌شود از دست ندهند.
رونمایی از بازماندگان بخش ملی
یکی از ویژگی‌های این دوره از جشنواره رونمایی از 20 فیلم ایرانی در بخش‌های مختلف جشنواره جهانی فیلم فجر است. برگزاری بخش بین الملل جشنواره فیلم فجر فرصتی را فراهم کرده تا فیلم‌هایی که به هر دلیلی از بخش ملی جا مانده‌اند در این بخش فرصت حضور یابند. در اولین روز از جشنواره (پنجشنبه 29 فروردین ماه) سه فیلم از این دست آثار به نمایش در آمد. در این روز از «مصائب شیرین ۲» علیرضا داوودنژاد که به خاطر طی نکردن مراسم اداری و رسمی از حضور در بخش ملی جشنواره بازماند رونمایی شد. این فیلم که یکی از فیلم‌های راه‌یافته به بخش «سینمای سعادت» است با استقبال مخاطبان و اصحاب رسانه همراه بود. داوودنژاد در این فیلم روایتی از آینده شخصیت‌های تیم مصائب شیرین یک را به تصویر کشیده است. همچنین دو فیلم «پیلوت» به کارگردانی ابراهیم ابراهیمیان و «زعفرانیه ۱۴ تیر» به کارگردانی علی هاشمی که هر دو از بازماندگان پر سروصدای دو بخش اصلی جشنواره سی‌وهفتم فیلم فجر بودند نیز در این روز به نمایش درآمدند.
گفت‌وگوی دو جانبه شهر و جشنواره
«جشنواره فقط برای فیلم نشان دادن به آدم‌ها تشکیل نمی‌شود بلکه ما می‌خواهیم پُلی باشیم که میهمان‌هایمان با فرهنگ، فضای عمومی، روان ما و مراودات مردم آشنا شوند»
این عبارات بخشی از پاسخ رضا میرکریمی در پاسخ به سؤال چندباره اهالی رسانه درباره چرایی انتخاب پردیس چارسو برای میزبانی از جشنواره جهانی فیلم فجر بود. دبیر چندساله این رویداد سینمایی که بارها بر تأثیرگذاری جشنواره‌ها و ایجاد نشاط اجتماعی در شهر تأکید کرده در سیاست‌های کلی رویدادهای شهری هم برای جشنواره تدارک دیده است. همزمان با نیمه شعبان، جشنواره جهانی فیلم فجر زندگی شبانه در شهر را با محوریت سینما به خیابان‌ها سنگفرش شده برادران مظفر واقع در ضلع شرقی سینما فلسطین کشانده است. این گذر که به وجه مردمی سینما توجه دارد از ساعت ١٧:٣٠ تا ۱۲ شب با موسیقی خیابانی، منتخبی از موسیقی‌های سینمایی، اجرای بعضی صحنه‌های فیلم‌ها با حضور هنروران، موسیقی اقوام، پنل‌های فیلمنامه‌خوانی و نمایش فیلم بساط دورهمی فرهنگی و سینمایی را برای علاقه‌مندان فراهم کرده است.
روز آرام چارسو، روز شلوغ فلسطین، روز پرفروغ بازار
برخلاف روز آرام چارسو، سینما فلسطین اولین روز جشنواره روز شلوغی را تجربه کرد و در این روز استقبال مردم بیش از اهالی رسانه بود. روز پنجشنبه 29 فروردین ماه فیلم‌های مصائب شیرین 2 (علیرضا داودنژاد)، شکستن همزمان بیست استخوان (جمشید محمودی)، مهین (محمد حسین حیدری)، به هنگام سقوط (ماگنوس مه یر آرنسن)، دوست عزیز من (پینگ دائو یانگ) و رفیق کوچولو (مونیکا سیمتس) در سینما فلسطین نمایش داشتند. درسواوزالا (آکیرا کوروساوا)، با آدولف چطورین (زونکه ورتمان)، پناهگی در میان ابرها (رابرت بودینا)، جوئل (کارلوس سورین)، به حال من گریه نکن انگلیس(نستور مونتالبانو، عبور از مرز (هومنگ)، یوم‌الدین (ابوبکر شرقی)، خط باریک قرمز(فرزاد خوشدست)، تپه‌های بی‌نام (هلال بایداروف)، مسافر نیمه‌شب (حسن فضیلی)، پری دریایی (امیرمسعود آقابابائیان)، تقاطع (نام رن)، عکاس (وی ژانگ)، دایی واتیا (آندری کونچالوفسکی)، گردش در خیابان‌های مسکو (گئورکی دنیلا)، دلبستگی (بوراک چویک)، مسخره‌باز (همایون غنی‌زاده)، ماجراهای اداره (الدار ریازانوف)، ایرینا (نادژدا کره‌وا)، بیوه خاموشی (پراوین مورچهال)، آنچه ما را نابود نمی‌کند (ساندرا نتلبک)، مردی که ماه را خرید (پائولو زوکا)، ساشا اینجا بود (ارنستاس یان کاوسکاس) در کنار فیلم‌های مصائب شیرین دو، پیلوت و زعفرانیه، 14 تیر نیز در پردیس سینمایی چارسو به نمایش در آمد.
با وجود اینکه تحریم، بحران اقتصادی، تورم، جهش قیمت دلار و موانع بر سر مراودات بین‌المللی مسیر را برای برگزارکنندگان جشنواره سی‌وهفتم دشوارتر از گذشته کرد و حتی طبق گفته میرکریمی تا مرز تعطیلی کشاند اما بخش بازار در اولین روز پرفروغی را تجربه کرد و 300 نفر از بخش بازار دیدن کردند که از این بین 60 نفر خریداران داخلی و خارجی بودند. در این دوره از جشنواره250 میهمان از 58 کشور جهان حضور دارند و 163 فیلم از 64 کشور جهان در بخش‌های مختلف به نمایش در می‌آید.

مراسم بزرگداشت روز ارتش، در حالی در بسیاری از شهرهای کشور برگزار شد که در سه استان گلستان، لرستان و خوزستان به شکل متفاوتی انجام گرفت. «رژه امدادرسانی» عنوان مراسمی بود که در استان‎های درگیر سیل از سوی نیروهای ارتش جمهوری اسلامی ایران برگزار شد و در تهران نیز تمجید رئیس جمهوری را به همراه داشت. رئیس‎ جمهوری با تشکر از نیروهای ارتش در کمک‎رسانی به سیل‎زدگان، از اتحاد بین مردم و نیروهای مسلح هم گفت و تأکید کرد: پیوند برادری و اتحاد بین مردم و نیروهای مسلح در کشورمان مثال‌زدنی است. حسن روحانی بار دیگر به حمایت از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پرداخت و خطاب به مردم منطقه و ملت‎های مسلمان گفت: نیروهای مسلح ایران هیچگاه در برابر شما و منافع ملی شما نیستند. رئیس‎ جمهوری همچنین با تأکید بر اینکه ارتش جمهوری اسلامی ایران نقش بسیار ارزشمندی در پیروزی انقلاب اسلامی، حتی از روزهای قبل از پیروزی انقلاب و 22 بهمن 57 داشته است، اظهار کرد: ارتش جمهوری اسلامی ایران در طول 40 سال گذشته همواره در کنار ولایت و مردم و برای پاسداری از تمامیت ارضی، استقلال کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران فداکاری کرده است.به گزارش پایگاه اطلاع‌‏رسانی ریاست جمهوری، حجت‌الاسلام‎ والمسلمین حسن روحانی با تبریک سالروز ارتش جمهوری اسلامی ایران به همه ملت ایران، نیروهای مسلح و فرماندهی معظم کل قوا، به ایستادگی و فداکاری ارتش در دوران قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی اشاره کرد و گفت: زمانی که دولت جائر زمان فرودگاه‌های کشور را در اوایل بهمن 57 به روی پرواز انقلاب و بازگشت امام بزرگوار به ایران بست، هوانیروز اصفهان بود که اعلام کرد با همه توان فرودگاه را باز نگه می‌دارد و از ورود پرواز انقلاب و بازگشت امام راحل استقبال می‌کند. روحانی خاطرنشان کرد: همچنین پرسنل نیروی هوایی ارتش بودند که زمانی که امام بزرگوار به ایران بازگشتند و مردم آماده گرفتن آخرین سنگرهای دشمن بودند به صراحت به پشتوانه انقلاب و امام، در کنار مردم ایستادگی کرده و نقش ارزشمند خود را در پیروزی انقلاب ایفا نمودند.
 ارتش در کنار مردم و با مردم است
رئیس جمهوری با اشاره به اینکه از آغاز پیروزی انقلاب و نهضت اسلامی همواره ارتش مورد توجه ویژه امام بزرگوار قرار داشت، گفت: قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال‌های 42 و 43 اگر به سخنرانی‌های امام راحل مراجعه شود، ملاحظه خواهیم کرد که امام(ره) برای عزت نیروهای مسلح کشور احترام خاصی قائل است و یکی از اهداف انقلاب را عزت نیروهای مسلح می‌داند. روحانی اظهار کرد: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و تعیین مناسبت روز جمهوری اسلامی ایران در 12 فروردین، دومین مناسبتی که به دستور امام تعیین گردید روز ارتش جمهوری اسلامی ایران در 29 فروردین 1358 بود و امروز 40 سال از آن روز می‌گذرد و ارتش در طول این مدت، در کنار استقلال و پاسداری از تمامیت ارضی کشور قرار داشته است. رئیس ‎جمهوری خاطرنشان کرد: ارتش جمهوری اسلامی ایران امروز هم در حادثه سیل در بسیاری از استان‌های کشورمان و جایی که مردم نیاز به کمک دارند در کنار مردم و با مردم است و مثل افراد عادی جامعه بدون اینکه شأنیت و مقام خاصی برای خود در نظر بگیرند، برای امداد، نجات، اسکان و کمک به مردم و بازگشایی راه‌ها و مدیریت امور سیلاب از همه امکان و توان خود استفاده کرده است.
 اتحاد بین مردم و نیروهای مسلح در کشورمان مثال‌زدنی است
روحانی گفت: در دوران جنگ تحمیلی نیز ارتش، سپاه، بسیج و سایر نیروهای مسلح در کنار مردم از کشور، استقلال و عزت ملت ایران به خوبی دفاع کردند و امروز هم روز ظهور و تبلور هماهنگی و یکپارچگی بین نیروهای مسلح و مردم است و پیوند برادری و اتحاد بین مردم و نیروهای مسلح در کشورمان مثال‌زدنی است. رئیس ‎جمهوری با تأکید بر اینکه نیروهای مسلح جزو ملت ایران بوده و همه قدرت خود را از آن حمایت از ملت می‌دانند، گفت: ملت ایران هم استقلال خود را در کنار حضور نیروهای مسلح می‌داند.  روحانی در ادامه با قدردانی از فداکاری و ایستادگی نیروهای مسلح اظهار داشت: زمانی که نیروهای مسلح نیاز به حمایت مردم دارند همه مردم و نخبگان در کنار نیروهای مسلح قرار دارند.
 مردم سپاه را از خود می‌دانند
رئیس ‎جمهوری در ادامه به اقدام زشت دولت فریبکار امریکا علیه نیروهای فداکار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اشاره و تصریح کرد: در این اقدام زشت همگان دیدند که همه مردم یکپارچه کنار سپاه بودند و همواره در کنار سپاه خواهند بود همان طور که سپاه نیز همواره کنار مردم بوده و همیشه کنار مردم خواهد بود. روحانی خاطرنشان کرد: اینکه دشمنان فکر می‌کنند سپاه پاسداران صرفاً بخشی از نیروهای مسلح ایران است، اشتباه می‌کنند. سپاه در سراسر کشور در همه صحنه‌های ملی و خدماتی حضور دارد و مردم سپاه را از خود و از آن خود می‌دانند. رئیس‎ جمهوری تأکید کرد: توهین به سپاه پاسداران توهین به نیروهای مسلح و ملت بزرگ ایران است.روحانی با تأکید بر اینکه جایگاه نیروهای مسلح ایران در مقطع تاریخی و حساس امروز، از هر زمان دیگری بارزتر است، گفت: امروز روزی است که قدرت‌های بزرگ بویژه امریکا و صهیونیسم در منطقه نمی‌خواهند ثبات، امنیت، یکپارچگی و وحدت، برادری و حفاظت از منافع ملی وجود داشته باشد به همین دلیل می‌بینیم گاهی در منطقه مداخله نظامی مستقیم دارند. رئیس ‏جمهوری ادامه داد: مرور 18 سال گذشته نشان می‎دهد مداخلات ارتش امریکا در منطقه ما از افغانستان گرفته تا عراق، سوریه، لبنان، یمن و دیگر کشورها، بجز جنایت، نکبت، بدبختی، ویرانی و آدمکشی، چیزی برای منطقه به ارمغان نیاورده است. روحانی افزود: از زمانی که امریکا تصمیم گرفت با مسلح کردن تروریست‎ها و حمایت جنگنده‎هایش، از این تروریست‎ها به عنوان قدرت نیابتی در منطقه استفاده کند و خود نظاره‎گر باشد، آن قدرتی که توانست نقش شوم امریکا در منطقه را بهم بزند و نقش بر آب کند، نیروهای مسلح ما در منطقه بویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود.
سردمداران امریکا در اوهام خود غرق شدند
وی با تأکید بر اینکه «امریکا از هر قدرتی که تسلیم و تحت سیطره و فرمان آنها نباشد، عصبانی است»، اظهارداشت: امریکا به خاطر 40 سال ایستادگی، از ملت ایران و از نیروهای مسلح و سپاه پاسداران عصبانی است همان طور که از حزب‌الله لبنان، حشدالشعبی عراق و نیروهای مردمی یمن هم عصبانی است. روحانی ادامه داد: امریکایی‌ها و اذنابشان در منطقه و رژیم صهیونیستی فکر نمی‌کردند که ملت‌های منطقه با کمک ملت ایران و نیروهای مسلح و سپاه پاسداران بتوانند همه تروریست‎ها را به عنوان نیروهای نیابتی آنها در منطقه، از میان برده و مضمحل کنند و همه آنها را از سرزمین‌های اشغال شده بیرون برانند. امریکا امروز عصبانی است که نمی‌تواند نقشه‌ای را که برای منطقه طراحی کرده بود، پیش ببرد. رئیس‏ جمهوری با تأکید بر اینکه راهی که امریکا انتخاب کرد، غلط و اشتباه است و امریکا و سردمداران امریکا در اوهام خود غرق شدند، تصریح کرد: تردیدی نیست که امروز نیروهای مسلح ما از هر زمان دیگری قدرتمندتر هستند. امروز آسمان ایران در سایه قرارگاه پدافند هوایی از هر زمان دیگری امن‌تر است و دریاهای کشور و آب‌های همجوار در سایه نیروی دریایی سپاه و ارتش از هر جای دیگری امن‌تر است. روحانی ادامه داد: حضور نیروهای مردمی منطقه در کنار نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی این منطقه را از هر جای دیگر امن‌تر کرده است. روحانی با بیان اینکه امریکا قدرت منطقه‌ای ما و قدرت ایران و نیروهای مسلح ما و امنیت و ثبات منطقه ما را نمی‌خواهد، گفت: آنچه هدف ماست امنیت و ثبات منطقه، استقرار حکومت‌های منطقه و پایان تروریسم در منطقه است. روحانی افزود: امروز یکی از افتخارات نیروهای مسلح ما مبارزه با تروریسم است و بویژه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در این زمینه قدم‌های بلندی برداشته است. هیچ‌کس تردید ندارد که اگر امروز دست‌های تروریست‌ها در عراق، افغانستان، لبنان و  سوریه هر روز بسته‎تر از دیروز می‎شود، در سایه تلاش ارتش و سپاه جمهوری اسلامی ایران و به دلیل خواست دولت‎ها و کشورهای منطقه از آنها برای حمایت است.
نیروهای مسلح ایران هیچ گاه در برابر منافع ملی مردم منطقه نیستند
رئیس‎جمهوری در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان کرد: از ارتش جمهوری اسلامی ایران که همزمان با رژه نیروهای مسلح در برخی از استان‌های کشور همچون گلستان، لرستان و خوزستان به دلیل وقوع حادثه سیل، خدمت به مردم را در دستور کار دارند و رژه خدمت امدادرسانی را انجام می‌‌دهند، تشکر و قدردانی می‌کنم. روحانی در بخش پایانی سخنان خود در مراسم رژه روز ارتش جمهوری اسلامی، خطاب به مردم منطقه، کشورهای همسایه و ملت‌های مسلمان، گفت: نیروهای مسلح ایران هیچگاه در برابر شما و در برابر منافع ملی شما نیستند. رئیس‎جمهوری تأکید کرد: نیروهای مسلح ما در برابر متجاوزان ایستادگی می‌کنند و قدرت نیروهای مسلح ما قدرت کشورهای منطقه و جهان اسلام است. ریشه مشکلات منطقه یا از صهیونیسم و یا از استکبار امریکاست. ملت‌های منطقه قرن‌ها با هم برادرانه زندگی کرده‌اند و با حسن همجواری در کنار هم بوده‌اند. اگر مشکلی در منطقه است از سوی دیگران است. رئیس‎ جمهوری خطاب به مردم منطقه و کشورهای همسایه گفت: بیایید با هم در کنار هم باشیم و منطقه را از حضور متجاوزان پاک کنیم و در مقابل صهیونیسم غاصب که 70 سال در منطقه در حال جنایت و کشتار است بایستیم و به ملت فلسطین و ملت‎های بزرگ منطقه کمک کنیم تا به حق تاریخی خودشان برسند که در این راه، پیروزی از آن حق خواهد بود. پس از سخنان رئیس‎ جمهوری، یگان‌های نمونه ارتش جمهوری اسلامی ایران به همراه تجهیزات و یگان‌های محمول نیروی زمینی، هوایی، دریایی و پدافند هوایی از مقابل جایگاه رژه رفتند.

هدی هاشمی
خبرنگار
دوباره موضوع رشته‌های تحصیلی دانشگاهی که هیچ ربطی به بازار کار ندارند مسأله مورد بحث مسئولان آموزشی کشور شد. اگر از هر دانش‌آموزی بپرسید می‌خواهید چه کاره شوید؟ بی شک این سه شغل را در پاسخ می‌شنوید، دکتر، مهندس و وکیل. در این سال‌ها آرزوی بسیاری از دانش‌آموزان و پشت کنکوری‌ها قبولی در رشته‌های خاص و البته پرطرفدار است. برای خیلی‌ها مهم نیست که در کدام رشته مهندسی و یا پزشکی قبول شوند آنها فقط می‌خواهند بر صندلی دانشگاهی بنشینند که یکی از چند رشته مهندسی و یا پزشکی را داشته باشد. چرا که به نظرشان این رشته‌ها همچنان در جامعه پولساز است. اما خیلی از دانش‌آموزان نمی‌دانند که برخی از رشته‌های پزشکی و مهندسی بازار کار در جامعه ندارند. این همان شرایطی است که فارغ التحصیلان دهه 60 و اوایل دهه 70 حالا آن را تجربه می‌کنند. بسیاری از دانشجویان در حالی فارغ التحصیل شدند که به گفته مسئولان هیچ مهارتی برای ورود به بازار کار ندارند و در حال حاضر نیز حدود ۸۰ درصد از متقاضیان نیروی کار مربوط به فارغ التحصیلان دانشگاهی است. موضوعی که حالا در گردهمایی اعضای کارگروه تخصصی برنامه ریزی و گسترش آموزش عالی هم مطرح شد تاجایی‌که مدیران ارشد وزارت علوم تأکید داشتند که وضعیت رشته‌های دانشگاهی ربطی به بازار کار ندارد و باید در این باره چاره اندیشی شود. این موضوع درحالی از سوی مسئولان آموزشی کشور مطرح شده که بر اساس آمار وزارت کار ۸۵ درصد شغل‌های کشور تناسبی با تحصیلات دانشگاهی ندارد. گزارش مرکز آمار هم نشان می‌دهد که ۳۸ درصد جمعیت بیکار۱۰ساله و بیش‌تر را از کل بیکاران، فارغ التحصیلان آموزش عالی تشکیل می‌دهند. بیکاری جمعیت فارغ التحصیلان از کل بیکاران به تفکیک نقاط شهری و روستایی به ۴۱.۴ درصد می‌رسد. بر اساس این گزارش، بسیاری از دانش آموختگان مقطع لیسانس چون نمی‌توانند وارد بازار کار شوند، به ادامه تحصیل در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا می‌پردازند تا از این طریق اوقات بیکاری خود را سپری کنند و هم در امید یافتن کاری بهتر باشند. آنطور که گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد، امروز کشور با سونامی فارغ التحصیلان بیکار فوق لیسانس و دکترا روبه‌رو است. موضوعی که البته مجتبی شریعتی نیاسری هم بر آن اشاره می‌کند و می‌گوید: جمعیت فارغ‌التحصیلان بیکار ما به تناسب اینکه در چه مقطع و در چه رشته‌ای درس می‌‎خوانند بین ۱۷ تا ۴۰ درصد است. البته چند سالی است که مسأله حذف رشته‌های بدون بازار کار مطرح شده است.
 طبق استخراجی که از آمارهای سازمان سنجش انجام داده‌ایم، متوجه شدیم برخی از رشته‌ها اصلاً اقبال ندارند و به همین دلیل این رشته‌ها را به تناسب محل و دانشگاهی که مجری آن است، شناسایی می‌کنیم و رشته‌محل‌هایی را که مورد اقبال واقع شدند جایگزین و یا ظرفیت آن رشته‌ها را صفر خواهیم کرد، البته تا زمانی که احساس کنیم جامعه به آنها نیاز ندارد. به این ترتیب شمار فارغ‌التحصیلان را مهار می‌کنیم.
دانشگاه هایی که برای مستخدمین خود مدرک صادر می‌کنند
چندی پیش وزیر علوم اعلام کرد برخی مراکز دانشگاه علمی کاربردی وابسته به دستگاه های دولتی برای کارمندان و مستخدمین خود مدرک صادر می‌کردند. همین موضوعات موجب شد تا وزارت علوم ساماندهی مراکز دانشگاهی دستگاه های مختلف را در دستور کار خود قرار دهد تا از این طریق بتواند هم رشته‌های دانشگاهی را ساماندهی کند و هم دانشگاه های موازی را جمع کند. با این حال آنطور که خبر می‌رسد برخی از مراکز دانشگاهی دستگاه ها در مقابل این تصمیم وزارت علوم مقاومت می‌کنند. موضوعی که یعقوب محمدی فر، رئیس دانشگاه بوعلی سینا همدان بر آن تأکید می‌کند و به خبرنگار «ایران»، می‌گوید: به نظرم باید وزارت علوم به این موضوع توجه داشته باشد که تأسیس هر رشته باید یکسری شاخص‌هایی داشته باشد. ما در سال‌های اخیر با دانشگاه هایی مواجه شدیم که استانداردهای لازم کیفی و کمی آموزش و پژوهش را نداشتند و متأسفانه اتفاقی که با جمعی از فارغ التحصیلان دانشگاهی بیکار مواجه هستیم. به خاطر اینکه بسیاری از دستگاه های دولتی در سال‌های قبل یک شبه مجوز تأسیس دانشگاه را گرفتند و تولید کننده فارغ التحصیل شدند. همین دستگاه ها موجب شدند تا دانشگاه های برتر نتوانند کارکرد خود را به خوبی ایفا کنند.
وی با اشاره به اینکه در همه جای دنیا فقط وزارت علوم متولی آموزش است اظهار می‌کند: وزارت علوم در سالهای اخیر هیچ مسئولیتی در قبال وظایف اصلی خود نداشت. حالا که مسئولان می‌خواهند در این زمینه ورود کنند و برخی از دانشگاه های وابسته به دستگاه های دولتی و البته دانشگاه های غیردولتی که کارآیی لازم را ندارد ساماندهی کنند برخی از نمایندگان مجلس مقاومت می‌کنند و همکاری لازم را انجام نمی‌دهند چرا که برخی از نمایندگان منافعشان به خطر می‌افتد. ما باید منافع کلی کشور را در نظر بگیریم بسیاری از این دانشگاه ها که در شهرستان‌ها تأسیس شده است استاد خوب ندارند و فارغ التحصیلان ضعیف به کشور تحویل می‌دهند. این فارغ التحصیلان هم از دولت توقع شغل خوب دارند.
دانشگاه ها را مأموریت‌گرا کنیم
قرار است رشته‌های دانشگاهی فاقد جذابیت برای بازار کار از چرخه آموزش عالی و البته دانشگاه ها حذف شود. این یعنی هتل آپارتمان‌هایی که به اسم دانشگاه در این سال‌ها تأسیس شده است و مدرک صادر می‌کند بسته خواهند شد. موضوعی که البته مورد توجه رئیس دانشگاه شریف هم است. محمود فتوحی از بازنگری بسیاری از رشته‌ها در دانشگاه شریف خبر می‌دهد و به خبرنگار «ایران» می‌گوید: وزارت علوم موضوع بازنگری رشته‌های درسی را به دانشگاه ها واگذار کرده است. ما هم در حال بازنگری بسیاری از رشته‌ها هستیم چرا که به اعتقاد ما هم برخی از رشته‌ها کارآیی لازم را در جامعه ندارد. برای همین رشته‌های جدیدی که مورد نیاز جامعه است را باز تعریف کردیم مثلاً در دوره کارشناسی ارشد رشته علم و فناوری، اقتصاد انرژی و مهندسی علوم اعصاب را راه اندازی کردیم و برای دانشجویانمان در دوره کارشناسی توضیح می‌دهیم که چرا جامعه به رشته‌های بین رشته ای نیاز دارد. اما به نظر من بسیاری از جوانان درباره رشته‌های میان رشته ای چیزی نمی‌دانند برای این است که همه علاقه‌مندند در رشته مهندسی یا پزشکی ورود کنند.
وی با تاکید بر اینکه دانشگاه ها باید یک بازنگری جدی روی مأموریت‌های اصلی خود داشته باشند اظهار می‌کند: دانشگاه ها باید به این موضوعات توجه کنند که آیا فقط می‌خواهند دوره‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد در دانشگاه خودشان برگزار کنند؟ دقت کنیم یک دوره فقط دانشگاه ها دانشجوی کاردانی می‌گرفتند همان دوره همه علاقه‌مند به تحصیل در دوره کارشناسی بودند و حالا اما فارغ التحصیلان کارشناسی هم‌اکنون علاقه‌مندند در دوره‌های تحصیلات تکمیلی ادامه تحصیل دهند. به نظرم باید دانشگاه ها مأموریت‌گرا شوند. آنهایی که می‌توانند فقط دوره‌های تحصیلات تکمیلی برگزار کنند و آنهایی که به لحاظ کیفیت پایین‌تر هستند دلیلی ندارد دانشجوی تحصیلات تکمیلی در هر رشته ای جذب کنند.

حمید حاجی‌پور
گزارش‌نویس
آمارهای وزارت نیرو نشان می‌دهد، ارتفاع کل بارش‌های سال آبی 98-97 بیش از 189 میلی‌متر بوده که نسبت به میانگین دوره‌های مشابه درازمدت با افزایش 50درصدی روبه‌رو بوده است. این بارش‌ها از زمستان سال گذشته برای نوار غربی و جنوب‌غرب کشورمان پیش‌بینی شده بود و نقشه‌‌های هواشناسی هم نشان می‌داد که بارندگی‌ها بالاتر از حد نرمال خواهد بود.
پر آب شدن رودخانه‌های دز، کارون، کرخه، سیمره، خرم رود و کشکان و حتی رودخانه‌‌های فصلی خطر را گوشزد می‌کرد ولی به اتفاقات تلخی که قرار بود در فروردین‌ماه رخ دهد آنچنان توجهی نشد.
افزایش حجم بارندگی و پر آب شدن رودخانه اترک که از خراسان شمالی سرچشمه می‌گیرد و به دریای خزر می‌ریزد و از سوی دیگر پر آب شدن گرگان‌رود، گمیشان و آق‌قلا را با خطر جدی رو به رو کردند. دو رودخانه‌ای که به گفته کارشناسان چند سال پیاپی لایروبی نشده بودند.
دقیقاً چند روز پس از این ماجرا، جاری شدن سیل در شهرهای خرم‌آباد، معمولان و پل‌دختر و نابودی چند 10 روستا در استان لرستان گزارش شد. حجم بارش‌ها به حدی بود که حتی امکان امدادرسانی در چند روز نخست امکان‌پذیر نبود اما با فروکش کردن سیلاب در شهرها و روستاهای لرستان، خطر این بار به سوی خوزستان سرازیر شد. با بارش‌های خوب پاییز و زمستان ظرفیت سدهای کرخه و دز تکمیل شده بود و حالا مهار حجم سیلابی که به این 2 سد بزرگ سرازیر می‌شد در توان آنها نبود. بنابراین به ناچار و با توجه به نبود چند سد کوچک در پایین دست سد کرخه که باید سال‌ها پیش ساخته می‌شد و حتی برای آن ردیف بودجه هم اختصاص داده شده بود، باعث شد مسئولان ارشد خوزستان برای پیشگیری از خطر آسیب وارد شدن به سد دز و کرخه دریچه‌های آنها را باز کنند تا آب‌های ورودی به ناچار وارد زمین‌های پایین دست شود. آب مازاد که دست‌کم بیش از هفت میلیارد متر مکعب بود بسیاری از روستاها و چند شهر خوزستان را بشدت تهدید کرد و هزاران نفر از مردم شهرهای سوسنگرد و حمیدیه و شیبان و رفیع و بامدژ و... آواره شدند. موضوع قابل بررسی، گذشته از آوارگی مردم و از بین رفتن زمین‌های کشاورزی و به خطر افتادن چاه‌های نفت و آلودگی‌های زیست محیطی، هدررفت میلیاردها آبی بود که به دریا سرازیر شد؛ ثروتی خدادادی که با برنامه‌ریزی بهترین استفاده را از آن می‌شد کرد از دست‌مان رفت. به عبارتی دیگر می‌توان گفت مصرف یکسال آب آشامیدنی کشور در طول چند روز از سر ناچاری به دریا ریخته شد!
برگردیم به آمار بارش، 20 روز ابتدایی فروردین ماه میانگین حجم بارش‌ها به290میلی‌متر رسید که این حجم نسبت به میانگین دوره‌های مشابه درازمدت 50درصد افزایش و نسبت به دوره مشابه سال آبی گذشته 190 درصد افزایش نشان می‌دهد. در شمال کشور حوضه آبریز تالش در 20 روز نخست سال شاهد بارش 86 میلی ‌متری بودیم که نسبت به سال گذشته 10 برابر افزایش داشت. همچنین سفید رود با بارش 85 میلی‌متری و افزایش 12 برابری در مجموع بیشترین بارندگی را داشتند. اما در حوضه آبریز خلیج فارس و دریای عمان کرخه 201میلی‌متر بارش دریافت کرد درحالی که مدت مشابه کوتاه مدت آن فقط 5 میلی‌متر بوده. کارون هم با 180 میلی‌متر از این بارش‌ها دشت خوبی داشت. این درحالی است که سال گذشته این حوضه فقط شاهد بارش سه میلی‌متری بوده. فلات مرکزی هم رکورد زد و حوضه آبریز آن که طی مدت مشابه سال گذشته فقط یک میلی‌متر باران دیده بود، در کمتر از سه هفته 107 میلی‌متر بارش را تجربه کرد.
خب این حجم بارش را که در50سال گذشته تقریباً بی‌سابقه بوده چطور می‌توانستیم کنترل و از آن به بهترین نحو بهره ببریم تا هم به محیط زیست و شهرها و روستاها و اموال مردم آسیب وارد نشود و هم بخشی از بی‌آبی و خسارات ناشی از خشکسالی را جبران کنیم؟
پروفسور کریم سلیمانی، استاد آبخیزداری و منابع طبیعی دانشگاه مازندران یکی از مهم‌ترین دلایل بروز سیلاب در غرب و جنوب‌غرب کشور را تعرض به بستر و حریم رودخانه‌‌ها، از بین بردن طبیعت و بهره نبردن از آبخیزداری و آبخوان‌داری در کشور می‌داند.
او درباره نقش انسانی در بروز سیلاب چنین می‌گوید: «رفتار ما با محیط زیست و طبیعت‌مان از زمان قاجار تاکنون خوب نبوده و هر بلایی خواسته‌ایم سر آن درآورده‌ایم. به‌عنوان مثال بروید و عکس‌های هوایی که از پوشش سراسری ایران در سال 1955 گرفته شده با عکس‌های سال پیش مقایسه کنید و ببینید چه اتفاقی افتاده. بخش اعظمی از پوشش گیاهی به دلایل مختلف از جمله چرای بی‌رویه، توسعه فیزیکی غیرکارشناسی زیرساخت‌ها در مناطقی که در مسیر رودخانه‌ها قرار دارند یا با ساخت و سازهای بی‌شمار ضریب نفوذپذیری آب به داخل زمین را از بین برده‌ایم.
وقتی منطقه‌ای پوشش گیاهی خود را از دست داده باشد بارندگی رخ دهد روان آب سرعت زیادی به خود می‌گیرد و تبدیل به سیل می‌شود و خیلی زود غیرقابل کنترل می‌شود و زیان‌ به بار می‌آورد. در سیل گمیشان و آق قلا افزایش بارندگی‌ها و لایروبی نشدن گرگان‌رود و اترک و از طرفی ساخت و ساز در حاشیه این رودخانه‌ها و ضعیف بودن پوشش گیاهی منطقه منجر به بروز چنین سیلی شد که هر دو شهر را به زیر آب برد.»
پروفسور سلیمانی عنوان می‌کند که متأسفانه در کشورمان محاسبات سیلاب پیش‌بینی نشده‌اند و آمارهایی که موجودند مربوط به 60 سال پیش هستند و همین کمبود اطلاعات برایمان خطرساز می‌شود: «گاهی ساخت ابنیه و پل‌ها بدون مطالعه یا با در نظر گرفتن اقلیم گذشته آن منطقه صورت می‌گیرد که با بروز سیل همین ابنیه و پل‌ها خود عامل خطر می‌شوند. وقتی سیل جاری می‌شود و با خود سنگ و چوب و هر چیزی که زورش برسد می‌آورد، تبدیل به سد می‌کند و خطر سیل باز هم تشدید می‌شود.»
   اما چرا نتوانستیم سیلاب را کنترل کنیم؟ به عقیده پروفسور کریم سلیمانی نبود لجستیک و اهمیت ندادن به نظر کارشناسان و محققان دانشگاهی جزو دلایل اصلی از دست رفتن این حجم از بارندگی‌هاست. وی در این باره می‌گوید: «روش جمع‌آوری سیلاب خودش یک تکنیک است که هنوز نتوانسته‌ایم آن را عملی کنیم و از یک تهدید برای خودمان یک فرصت بسازیم. درحالی که ژاپنی‌ها توانسته‌اند سیلاب‌ها را کنترل کنند و حتی از آن برق هم تولید کنند ولی ما در سیل اخیر کاملاً شکست خورده بودیم.
ما با استفاده از آبخیزداری و آبخوان‌داری می‌توانستیم این ثروت عظیمی را که آسمان هدیه داده بوده ذخیره کنیم و بسیاری از مشکلات کم آبی را با آن برطرف کنیم. حتی می‌توانستیم با توجه به نقشه‌های هواشناسی که بارندگی‌ها را از چند ماه قبل پیش‌بینی می‌کند سدها را سبک کنیم و آب آن را به دشت ارژن و هورالعظیم و برخی مناطق تشنه منتقل کنیم ولی متأسفانه نه زیرساخت‌ها فراهم بود نه اینکه از تحقیقات و مطالعات دانشگاهیان استفاده‌ای شد. اگر مسئولان اجرایی از تحقیقات ما بهره ببرند دست‌کم از بروز بسیاری از مشکلات طبیعی پیشگیری می‌شود. سال‌هاست که می‌گوییم برای مناطقی که پوشش گیاهی آنها از بین رفته‌ سدهای زیرزمینی بزنید تا سیلاب‌ها را کنترل کنیم و با آن سفره‌های زیرزمینی را تقویت کنیم و حتی طرح آن هم آماده است ولی هیچ وقت به آن توجهی نشده و به مرحله اجرا درنیامده است.»
آسمان در این چند ماه سخاوتمندانه بارید تا زمین تشنه را سیراب کند ولی قدرش را ندانستیم و همه را به دریا بخشیدیم. چندین دهه زمان برایمان کافی بود تا بتوانیم با توازن منابع آبی و توجه به آبخیزداری و آبخوان‌داری از بروز چنین اتفاقات تلخی که معمولاً هر ساله در فصل بهار دامن‌مان را می‌گیرد، پیشگیری کنیم. هفت میلیارد متر مکعب آب از دست دادیم و آن را تبدیل به تهدیدی بزرگ کردیم. معلوم نیست آیا آسمان دوباره با ما سخاوتمندانه رفتار می‌کند یا نه؟

انسانیت مرز نمی‌شناسد. این است که وقت حادثه دست‌های یاری از گوشه گوشه کره خاکی بلند می‌شوند به هم گره می‌خورند و از مرزها عبور می‌کنند. با این حال طبیعی است که این همدلی وقتی مردم آسیب دیده در همسایگی باشند قوی‌تر است و هنگامه‌ای که سقف کاشانه کسانی فرو بریزد که روزگاری آستین بالازده بودند و ملتی را در مبارزه با عفریت تروریسم یاری رساندند، به اوج می‌رسد. شاید وجود همین جنبه جبران است که خواسته و ناخواسته نوعی نمایش را بر آن افزون می‌سازد. وجه نمادینی که در مورد حضور یگان‌های حشدالشعبی که در کنار گروه «حرکت النجبا» و گروه نظامی «فاطمیون» (متشکل از اتباع افغانستان که در جنگ سوریه تحت نظر نیروی قدس سپاه حضور داشتند) به دعوت دولت جمهوری اسلامی ایران و با دریافت روادید برای کمک به سیل‌زدگان استان‌های خوزستان و لرستان به ایران آمده‌اند و البته با انتقادها و حاشیه‌های متعدد مواجه شده است.
جمعه 23 فروردین بود که نخستین کاروان این بخش از نیروهای نظامی عراق که شامل یگان مهندسی و برخی ماشین‌آلات سنگین بود، برای امدادرسانی و مهار سیل وارد ایران شد. ابتدا گفته شد که هدف از حضور این یگان جلوگیری از ورود سیلاب به عراق است. اما بعد ورود کاروانی از خودروهای سبک و سنگین که کالاهای اهدایی مردم عراق برای سیل‌زدگان را بر خود بار کرده بودند و البته پرچم‌هایی از ایران و عراق و بیرق حشدالشعبی بر تارک‌شان جا خوش کرده بود، حساسیت‌برانگیز شد.
حساسیتی که بر محمل خاطره جنگ هشت ساله  تحمیل شده از سوی حکومت بعث عراق بر ایران و رگه‌ای از نژادپرستی و ناسیونالیسم افراطی که به وسیله برخی جریان‌ها زیر پوست جامعه ایرانی تزریق می‌شود، سوار بود و بعضی رسانه‌های خارجی وابسته به جریان‌های مخالف جمهوری اسلامی با اخبار و شایعه‌سازی‌های خود بر آتش آن می‌دمیدند. گفتند حشدالشعبی ایران را اشغال کرده است، مدعی شدند که این نظامیان عراقی در خوزستان اعضای یک نهاد مردمی کمک‌رسان را دستگیر کرده‌اند و بعد این ادعا را مطرح کردند که آنها برای سرکوب اعتراض‌های احتمالی سیل‌زدگان آمده‌اند.
البته برخی نیز در موضعگیری‌های خود بر این موضع تأکید می‌کردند که ایرانیان می‌توانند با اتکا به خود  از پس ویرانی‌های سیل برآیند و نیازی به حضور نیروهای کشورهای دیگر و بویژه نیروی نظامی‌شان وجود ندارد.  از این حیث حتی تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز به انتقاد پرداختند. از جمله  عبدالکریم حسین‌زاده، نایب رئیس فراکسیون امید که روز پنجشنبه در صفحه توئیترش حضور نیروهای خارجی بدون مجوز دولت و مجلس را نادیده گرفتن قانون اساسی دانست و نوشت: «آیا ارتش و سپاه به اندازه کافی نیرو نداشت؟ آیا فراخوان مردمی دادیم و کسی نیامد که حشدالشعبی و فاطمیون وارد مناطق سیل‌زده شدند؟ گیرم که نیاز بود، چرا بدون اطلاع و مجوز دولت و مجلس؟ در هر صورت اصول ١٢۵ و ١۴۶ ق.اساسی رعایت نشده و هم وحدت ملی و هم قانون اساسی با یک اقدام نادیده گرفته شدند.»
بهرام پارسایی، نماینده شیراز هم با این اعتقاد که عبور نیروی نظامی خارجی از مرزهای کشور حتى براى امدادرسانی قابل قبول نیست، توئیت کرد که این عمل «اگر با ماهیت نظامی در کشور مستقر شوند، نقض اصل ۱۴۶ ق.اساسی است و اگر بخواهند در قالب همکاری دو کشور عمل کنند، طبق اصل ۱۲۵ ق.اساسی، باید توافقنامه آن بعداز تصویب مجلس،با امضاى رئیس ‌جمهوری اجرا گردد.»
انتقاداتی که محمدجواد جمالی نوبندگانی، عضو کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی مجلس در پاسخ به آن با بیان اینکه نباید راه دریافت کمک‌های صادقانه سایر کشور‌ها را ببندیم، گفت: «حشدالشعبی با پیشنهاد خود به دولت ایران اقدام به کمک به مناطق سیل‌زده کرد و در این مسیر درخواستی از جمهوری اسلامی صورت نگرفته بود. همچنین آن‌ها نیز بدون اجازه دولت وارد کشور نشدند.» پیش‌تر حشمت‌الله فلاحت پیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی هم در موضعی تأکید کرده بود حضور نیروهای حشدالشعبی طبق قوانین و مقررات کشور صورت گرفته است.
با وجود این موضعگیری‌ها  روز گذشته غلامرضا شریعتی، استاندار خوزستان یکی از مقام‌هایی بود که درباره دلیل و کیفیت نیروهای حشدالشعبی در ایران توضیح داد.
به گزارش جماران، شریعتی با اشاره به جغرافیای مسطح استان خوزستان و درگیری شهرهای متعددی از این استان با سیل که نیاز به ماشین‌آلات را افزایش می‌دهد، گفت: «برادران عراقی ما یکسری ماشین آلات نظیر بیل مکانیکی، کمپرسی و آمبولانس آوردند. آنها حتی بیمارستان صحرایی نیز آورده بودند که به آنها گفتم به بیمارستان صحرایی نیاز نداریم، همچنین گفتم که به این تعداد آمبولانس احتیاج نداریم و لذا تعدادی از آنها را برگرداندند.»
استاندار خوزستان  با اشاره به اینکه عراقی‌ها 20 بیل مکانیکی و تعدادی لودر و کمپرسی برای ایجاد سیل بند و بازگشایی راه‌ها و نجات روستاها به ایران آورده و قرار است 10 بیل مکانیکی دیگر هم ارسال کنند، گفت: «امروز بیش از 2000 دستگاه ماشین‌آلات در سطح استان فعالیت می‌کند. بی‌تردید ما تنها از این طریق توانستیم سیل را کنترل کرده و نگذاریم آب وارد شهرهایمان شود.»
شریعتی با رد ادعای حضور نیروهای حشدالشعبی در جلسه ستاد مدیریت بحران که با انتشار یک عکس در فضای مجازی مطرح شده بود، در پاسخ به این سؤال که گفته می‌شود نیروهای انسانی عراق به کشور آمدند درحالی که ما کمبود نیروی انسانی نداریم، گفت: «هیچ نیروی انسانی‌ای به کشور نیامده، بلکه مسئولین نیروهای عراقی به همراه ماشین‌آلات خود به کشور آمده و تشریف هم بردند. مسلماً راننده بیل مکانیکی از خود این نیروها بودند. ماشین‌آلات نیروهای عراقی، قیمتی بوده و آنها این حق را دارند که این ماشین‌آلات را به تنهایی دست ما ندهند. بنابراین راننده خود را دارند. این حرف بسیار درستی است که خود به اندازه کافی نیروی انسانی داریم ولی حشدالشعبی آمد تا به ملت دوست و برادر خود ایران نشان دهد که کمک‌ها دوطرفه است.»
استاندار خوزستان با تشکر از دولت و ملت کشورهای عراق، کویت، پاکستان، آلمان و همه کشورهایی که به نحوی مردم ایران را در ماجرای سیل اخیر یاری کردند، افزود: «نیروهای عراقی از یک هفته قبل از ورود خود به ایران اعلام آمادگی کردند که می‌توانند ماشین‌آلات بیاورند و ما نیز استقبال کردیم. باز هم اگر هر سازمان، نهاد یا کشور دیگری که می‌تواند ماشین‌آلات برای ما بیاورد با کمال میل می‌پذیریم تا وارد کشور شده و به سیل‌زدگان ایرانی کمک کند. همان طور که برخی کشورهای اروپایی ابراز آمادگی کردند و گفتند می‌توانند پمپ‌هایی برای ما تهیه کنند که به کمک آن می‌توان آب را از منازل خارج کرد و ما استقبال کردیم.»

سیدضیاء هاشمی
مدیرعامل ایرنا
سال 1398 با بارندگی‌های کم‌سابقه آغاز شد و به‌دنبال آن سیلی گسترده استان‌های مختلف کشورمان را تحت تأثیر قرار داد. ابتدا درشمال و شمال شرق، سپس در غرب و جنوب و جنوب غربی و این روزها شرق و جنوب شرقی. در این مدت توفیق داشتم همراه با تیمی رسانه‌ای از خبرگزاری ایرنا و مؤسسه ایران از سه استان خوزستان، لرستان و گلستان بازدیدی داشته باشم و ضمن گفت‌وگو با مردم و مسئولان عوارض سیل را هم از نزدیک مشاهده کنم.
نکته اول اینکه آثار سیل 98 بی‌گمان بسیار گسترده‌تر از آن چیزی است که از طریق رسانه‌ها منعکس شده است. ناملایمات و رنج‌هایی که بر مردم شریف مناطق سیل‌زده تحمیل شده، خسارات گسترده‌ای که متوجه زیرساخـ‌ت‌ها شده است، بار سنگین مسئولیت‌هایی که بر دوش مدیران کشور در سطح ملی و استانی و شهرستانی گذاشته شده و بالاخره عوارض گوناگون اقتصادی، اجتماعی، روانی و... که این سیل فراگیر داشته است، امروز و فردای زندگی مردم و کار مسئولان را به شدت تحت تأثیر قرار داده و خواهد داد. توجه به این نکته مهم ضروری است که عوارض پنهان و درازمدت بحران، کمتر از پیامدهای آشکار آن نیست. این عوارض با بررسی‌های دقیق میدانی و تأملات کارشناسی، همدلانه و درازمدت قابل درک و شناسایی است.
نکته دوم، اقتضائات متفاوت مناطق و استان‌های مختلف است که ضرورتاً باید در مدیریت شرایط بحران و پس از بحران مورد توجه دقیق قرار گیرد. بدون شک ویژگی‌های سیل لرستان با خوزستان یا گلستان متفاوت است و مدیریت آن هم اقتضائات متفاوتی دارد.
نکته سوم، ضرورت تداوم توجه به مناطق سیل‌زده پس از فروکش کردن آب‌های جاری است. امروز پس از گذشت یک ماه از آغاز بحران به تدریج طغیان رودخانه‌ها فروکش کرده و روان‌آب‌های جاری در حریم روستاها و شهرها کاهش یافته و کم‌کم از دشت‌ها و مزارع خارج می‌شوند، ولی قطعاً جبران عوارض سیل چندین ماه به‌طول می‌انجامد. این مسأله بویژه در دشت‌های پهناور خوزستان که هنوز هم در معرض جریان آب‌های جاری شده از مناطق بالادستی قرار دارند، حساسیت و برجستگی بیشتری خواهد داشت.
نکته چهارم، ضرورت جلب مشارکت خود مردم در فرآیند بازسازی مناطق سیل‌زده و ترمیم آسیب‌های عمرانی و اجتماعی است. نهادینه‌سازی روندهای مشارکتی و تقویت نهادهای مدنی مردمی ضرورتی است که اهمیت آن در جریان سیل نمایان‌تر شد و شایسته است برای توانمندسازی جوامع محلی برای مقاومت در برابر بحران‌های احتمالی آینده توجه بیشتری به این مهم مبذول شود. اگرچه در جریان سیل اخیر هم شاهد مشارکت بسیار ارزشمند مردم بویژه در مناطق سیل‌زده بودیم که صحنه‌های فوق‌العاده زیبا و ماندگاری را آفریدند.
البته در توصیف و تحلیل ابعاد مختلف واقعه سیل اخیر در استان‌های مختلف و بویژه عبرت‌های فراوانی که می‌توان از آن گرفت، مباحث و نکات فراوانی وجود دارد که تشریح آنها را به یادداشت‌های بعدی واگذار می‌کنم.

دفتر نمایندگی صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) در ایران اعلام کرد: اولین محموله کمک‌های یونیسف برای کودکان سیل زده، شامل دویست جعبه حامل واکسن و صد جعبه نگهداری در دمای پایین، پنجشنبه شب وارد ایران شد.
به‌گزارش ایرنا، دفتر نمایندگی صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) در ایران در حساب توئیتری خود اعلام کرد: این تجهیزات در ارائه خدمات اولیه واکسیناسیون به کودکان در استان‌های سیل‌زده استفاده خواهد شد تا از شیوع بیماری‌ها جلوگیری شود. براساس اعلام این دفتر هشتاد یخچال واکسن نیز از سوی یونیسف به ایران ارسال شده‌ است و در راهند.

پانگ سن
سفیر جمهوری خلق چین در ایران
در ماه مارس سال‌جاری، چین با برگزاری موفقیت‌آمیز دومین اجلاس سیزدهمین دوره کنگره ملی خلق و دومین اجلاس سیزدهمین دوره کنفرانس مشورت سیاسی، چشم‌انداز توسعه داخلی و روابط خارجی چین را طرح‌ریزی کرد. در این «دو اجلاس» اشاره شد که سال ۲۰۱۸ تولید ناخالص داخلی چین با رشد ۶/۶ درصد به ۹۰ هزار میلیارد یوان رسیده و تعیین شد که رشد تولید ناخالص داخلی چین در سال ۲۰۱۹ بین ۶ تا ۶/۵ درصد، میزان افزایش اشتغال در شهرها بیش از ۱۱ میلیون نفر و نرخ بیکاری شهرها حدوداً ۵/۵ درصد، افزایش قیمت مصرف‌کننده حدوداً ۳ درصد باشد. همچنین در این «دو اجلاس» مشخص شد، سیاست خارجی چین با اجرای افکار دیپلماسی شی جین پینگ و پایبندی به مسیر توسعه صلح‌آمیز، اجرای اندیشه همکاری برد-برد، حفظ نظام بین‌المللی کنونی و تقبل مسئولیت‌های بیشتر بین‌المللی، سهم بیشتری برای حفظ صلح جهانی و ترویج پیشرفت انسانیت ادا می‌کند. افکار دیپلماسی شی جین پینگ محور و راهنمای اصلی سیاست خارجی چین است که شامل نکات مهم زیر است:
اول، ساخت جامعه انسانی با سرنوشت مشترک. سرنوشت همه کشورها به هم مرتبط بوده و منافع مشترک دارند. در برابر چالش‌های جهانی مانند تروریسم و تغییرات آب و هوایی، هیچ کشوری نمی‌تواند از آن مصون باشد. همه کشورها باید با همدلی و همکاری، از طریق برقراری روابط بین‌المللی نوین با ایده‌های احترام متقابل، انصاف و عدالت، همکاری برد-برد، یک جهان با صلح پایدار، امنیت فراگیر، رونق مشترک، گشایش و جوانمردی، پاکی و زیبایی را ایجاد نمایند.
دوم، ایجاد روابط مشارکت جهانی. روابط مشارکت مناسب با جریان جهانی شدن، برتری روابط با کشورهای سنتی با ویژگی اتحاد و تعهد، به‌عنوان راه ایجاد روابط بین‌المللی نوین به شمار می‌رود. محور روابط مشارکت «همکاری به‌جای تقابل» و «برد-برد به‌جای انحصار» می‌باشد و همکاری مشترک‌المنافعی را دنبال می‌کند که سود دیگران را نیز در نظر می‌گیرد. چین تلاش می‌کند تا شبکه روابط مشارکت جهانی جامع، چندجانبه و چند بعدی را ایجاد نماید.
سوم، پایبندی به چند جانبه‌گرایی انصاف و عدالت. همان‌طور که شاعر ایرانی فرمود «مملکت از عدل بُوَد پایدار، کار تو از عدل گیرد قرار». این تفکر بسیار شبیه ایده سنتی چینی است. ما باید سیستم مدیریت جهانی را اصلاح کرده، ایجاد دموکراسی و قانون‌سالاری در روابط بین‌المللی را دنبال کرده، از نقش مثبت سازمان ملل متحد حمایت کرده، نمایندگی و حضور کشورهای در حال توسعه در امور بین‌الملل را ارتقا دهیم تا یک سیستم مدیریت جهانی شکل گیرد که موجب تعادل بیشتر و منعکس‌کننده اراده و منافع اکثر کشورها باشد. همچنین با حمایت‌گرایی و یک جانبه‌گرایی مخالفت می‌نماییم.
چهارم، همکاری مشترک در چارچوب «یک کمربند و یک جاده»(Belt and Road). ابتکار «یک کمربند و یک جاده» که جناب آقای شی جین پینگ رئیس محترم جمهوری خلق چین مطرح کرده‌اند، طرح کلی چین برای گشایش و همکاری با کشورهای خارجی است. این ابتکار با تقویت هماهنگی سیاست‌ها، اتصال تأسیسات، تسهیل تجارت، همگرایی مالی، تبادلات مردمی کشورها، با اصول رایزنی و ساخت و بهره‌برداری مشترک، فرصت توسعه همزمان را به اشتراک گذاشته وچشم‌انداز توسعه مشترک را محقق ساخته است.
پنجم، پیشرفت در مسیر توسعه صلح‌آمیز. چین به سیاست خارجی صلح‌آمیز و مستقل پایبند است و همواره از مسیر توسعه صلح‌آمیز و راهبردهای درهای باز و منافع متقابل و برد-برد پیروی می‌نماید. چین به طور جدی از نظام، ارزش‌ها و منافع خود حفاظت می‌کند و به انتخاب مستقل مسیرهای توسعه و نظام‌های اجتماعی کشورهای دیگر احترام می‌گذارد.
ایجاد صلح نیاز به احترام متقابل داشته و توسعه مستلزم همکاری برد-برد است. چین به مسیر توسعه صلح‌آمیز پایبند است و انتظار دارد کشورهای دیگر نیز از مسیر توسعه صلح‌آمیز پیروی کنند. در سال‌های اخیر، مسئولان چین و ایران تبادلات نزدیک داشته‎اند، روابط دوجانبه تا حد زیادی توسعه یافته است و سهم مهم خود را برای حفظ صلح، ثبات و توسعه مشترک منطقه‌ای ایفا کرده‌اند. چین و ایران با وجود تفاوت‌های نظام، فرهنگ و مسیر توسعه، مورد احترام یکدیگر بوده و از منافع اصلی یکدیگر محافظت کرده و روحیه جوانمردی و صلح را در قبال یکدیگر ادا کرده‌اند. ایران به‌عنوان کشوری مهم در مسیر جاده ابریشم قدیمی، امروز سومین شریک مهم تجاری چین در خاورمیانه و هفتمین منبع بزرگ واردات نفت خام چین در جهان است. چین نیز بزرگترین شریک تجاری ایران و بزرگ‌ترین بازار صادرات نفت و غیر نفتی ایران است. با هر گونه تغییر در اوضاع موجود بین‌المللی همواره به آینده درخشان روابط چین و ایران اطمینان کامل دارم.

وزیر امور خارجه بعد از پایان دیدارهای خود در ترکیه گفت که ایجاد ساز و کار «اینستکس» در روابط دوجانبه تهران- آنکارا را دنبال می‌کنیم. اینستکس ساز و کاری است از سوی اروپا برای انجام تبادلات مالی بین ایران و این کشورها برای دور زدن تحریم‌های امریکا.
محمدجواد ظریف با اشاره به نتایج سفر خود به ترکیه گفت: در جریان ملاقات با مقامات ترکیه توافق کردیم که در پنج حوزه همکاری‌ بین دو کشور را به صورت ویژه‌ دنبال کنیم.
به گزارش ایسنا، وی افزود: ما در جریان این سفر در مورد روش‌های ادامه‌ همکاری‌ها بین دو کشور علی‌رغم وجود تحریم‌ها صحبت و توافق کردیم که در پنج حوزه به صورت ویژه‌ کار را دنبال کنیم. از جمله در مورد تعرفه ترجیحی، همکاری‌ها در حوزه انرژی، همکاری‌ها در حوزه بانکی و استفاده از پول مشترک دو کشور ، ایجاد ساز و کار اینستکس در روابط دو جانبه دنبال می‌کنیم. وزیر خارجه کشورمان  ادامه‌ داد: توافق شد من و وزیر امور خارجه ترکیه این موضوعات را به صورت ویژه‌ دنبال کنیم و مسئولان کمیسیون مشترک دو کشور نیز به سهم خود این مسائل را دنبال می‌کنند. ظریف همچنین گفت که در جریان این دیدارها در مورد بحث سوریه رایزنی کردیم. از جمله در رابطه با موضوع ادلب، حضور نیروهای امریکایی در سوریه و همچنین در مورد روند حل سیاسی بحران این کشور و اقداماتی که باید در این رابطه صورت بگیرد، رایزنی کردیم. گفتنی است ظریف سه‌شنبه هفته گذشته برای دیدار و گفت‌وگو با بشار اسد رئیس جمهوری سوریه عازم این کشور شد و چهارشنبه هم به ترکیه سفر کرد.
تکذیب میانجیگری تهران بین آنکارا و دمشق
با توجه به اختلاف نظرهای دولت ترکیه و سوریه و روابط حسنه ایران با هر دو کشور، برخی خبرهای غیر رسمی حکایت از میانجیگری تهران بین آنکارا و دمشق داشت. اما سخنگوی ریاست جمهوری ترکیه این خبرها را تکذیب کرد. به گزارش تسنیم، ابراهیم کالین به خبرنگاران گفت: در دیدار محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران با رئیس جمهوری ترکیه هیچ صحبتی درباره میانجی‌گری تهران میان آنکارا و دمشق انجام نشده است. وی اظهار داشت: در صورت لزوم و بویژه برای دفاع از امنیت مرز‌های ترکیه با سوریه، از طریق ایران و روسیه با دمشق ارتباط برقرار می‌کنیم. با ایران در موضوع سوریه همکاری داریم، اما اختلاف ما با تهران در مورد بشار اسد نیز برای همه مشخص است.

درپی قرار دادن نام سپاه در لیست گروه های تروریستی امریکا مخالفان FATF که تا قبل از آن هم سرسختانه به دنبال رد لوایح بودند، حالا می‌گویند دادن پاسخ منفی به FATF هم باید یکی از اقدامات متقابل ایران در برابر امریکا باشد.
اما دولت تأکید دارد که برای اداره کشور نیاز به تصویب این لوایح وجود دارد. چنانکه لعیا جنیدی، معاون حقوقی رئیس جمهوری روز 28 فروردین هشدار داد «همه اعم از رسانه‌ها، دولت، مجلس و مجمع کمک کنند تا فضا را درباره FATF کارشناسی نگه دارند نه سیاسی» و «موضوع FATF نباید تحت تأثیر خبرهای یومیه قرار بگیرد.» دیروز هم دو عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به مواضع مخالفان لوایح واکنش نشان دادند. علیرضا رحیمی در گفت‌وگویی با ایسنا، تأکید کرده است: «تلاش برای منتفی کردن کنوانسیون‌های مطرح در مجمع تشخیص موضع دشمنان را برای اعمال فشار بیشتر بر ایران تقویت می‌کند.» این عضو هیأت رئیسه مجلس تأکید کرده است: «اینکه برخی تحلیلگران بخواهند تصمیم اخیر امریکا مبنی بر قرار دادن نام سپاه در گروه‌های تروریستی را با رسیدگی به کنوانسیون‌های CFT و پالرمو مرتبط کنند، نوعی اشتباه در برداشت است و نشان می‌دهد فاصله زیادی با واقعیت دارند؛ چرا که حرکت غیرمنطقی امریکا قاعدتاً ارتباطی با موضوع FATF ندارد.» همزمان مرتضی صفاری نطنزی، دیگر عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس هم با تأکید بر اینکه «موضوع مربوط به FATF را نباید سیاسی کرد»، ادامه داد: «برخی به اشتباه این موضوع را به صحن جامعه آورده و سیاسی کردند حال اینکه این مباحث کارشناسی است که باید مسیر خود را طی کند. قطعاً ما براساس منافع‌مان تصمیم‌گیری خواهیم کرد.»
زمانی که از دست می‌رود
دیروز محمد صدر، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام به خبرآنلاین، گفته که «برای جلوگیری از فوت فرصت مقرر شد هر دو لایحه پالرمو و CFT به صورت همزمان در صحن مجمع بررسی و نتیجه نهایی اعلام شود.» او توضیح داده که «در مورد دو لایحه پالرمو و CFT هم با توجه به مهلت چهار ماهه FATF بنا است موضوع قبل از آن تعیین تکلیف شود.» این عضو مجمع همچنین تأکید کرده که هیأت عالی نظارت مجمع درخصوص لوایح یادشده «عملکرد خوبی نداشته» و «باید در آن تجدیدنظر شود.» اما هنوز معلوم نیست این قرارها در داخل مجمع چقدر می‌تواند به تسریع روند رسیدگی به لوایح FATF تا مهلت ابتدای تیرماه کمک کند. خصوصاً اینکه مجمع در سال جاری هنوز جلسه‌ای برای ادامه بررسی پالرمو برگزار نکرده است.