یک منبع آگاه در وزارت دادگستری گفت «نه از خبر کذب استعفای وزیر باخبر بودیم، نه از تکذیبیه آن، در زیرنویس شبکه خبر از قول روابط عمومی وزارت دادگستری، این خبر تکذیب شد که ما از آن هم مطلع نبودیم.» این اظهارنظر خلاصه آن چیزی است که روز گذشته حول استعفای وزیر دادگستری و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی روی داد؛ حاشیه ای که سازندگان آن یا نتوانستند یا نخواستند آن را ادامه بدهند.
حالا قرار است وزارت دادگستری در نامه‌ای به علی عسگری، رئیس صدا و سیما، بپرسد که چگونه خبر استعفا و بعد تکذیب آن در شبکه خبر زیرنویس شد، درحالی که وزارت دادگستری از هیچ کدام مطلع نبوده است. درباره سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم دیروز برخی رسانه‌ها به نقل از یک نماینده، مدعی شدند که وزیر ارشاد استعفای خود را تقدیم رئیس جمهوری کرده است. ساعتی بعد، این خبر هم  از سوی همایون امیرزاده، مدیر کل مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی این وزارتخانه تکذیب شد. او به «ایرنا» گفت: «سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از سمت خود استعفا نداده و خبری را که در این باره منتشر شده است، تکذیب می‌کنم.»
حاشیه‌سازی هماهنگ برای علیرضا آوایی و صالحی درحالی صورت گرفت که این دو از قضا بی حاشیه‌ترین اعضای کابینه هستند. به عبارت دیگر، درحالی حاشیه سازان هم این دو وزارتخانه را برای ایجاد یک شوک رسانه‌ای تازه نشان کرده بودند که اساساً موضوع جدیدی در حوزه مسئولیت این دو وزیر رخ نداده است. مضافاً اینکه آوایی و صالحی، نه اصطکاکی با مجلس داشته‌اند، نه شاهد مناقشه تازه‌ای در حوزه کاری خود بوده‌اند. اساساً در مدت مسئولیت این دو، کمترین حاشیه‌ها در مسائل مربوط به این دو وزارتخانه را شاهد هستیم. با توجه به همه اینها، چنین حاشیه‌سازی‌های هماهنــــــگ و بی سرانجامی را باید در ادامه تلاش‌های برخی برای مشغول نگه داشتن دولت توصیف کرد؛ دولتی که باوجود فشارهای خارجی، باید همت خود را صرف رتق و فتق امور مردم و کشور کند.

حامد جیرودی
خبرنگار
مهم‌ترین بازی جام. این درست است که ژاپن و عربستان به عنوان دو تیم بزرگ و پرافتخار فوتبال آسیا در مرحله یک‌هشتم نهایی جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ امارات به هم رسیدند و ژاپن پیروز آن دیدار بود اما حالا ژاپنی‌ها این بار باید در مرحله نیمه‌ نهایی مقابل مدعی اصلی قهرمانی، یعنی ایران قرار بگیرند که رویارویی حساس این 2 تیم مطرح آسیا در این مرحله، باعث شده تا این بازی به نوعی مهم‌ترین بازی این دوره از مسابقات باشد. دیداری که از ساعت ۱۷:۳۰ امروز در ورزشگاه هزاع بن زاید شهر العین برگزار می‌شود و قضاوت آن را جیمز بث استرالیایی برعهده دارد و امیدواریم این داور مثل هموطنش بنجامین ویلیامز در ۴ سال گذشته سوت نزند و قضاوت متعادل و خوبی داشته باشد. تیم ملی در حالی بعد از ۱۵ سال پا به مرحله نیمه‌نهایی جام ملت‌ها گذاشته که با ارائه بازی‌های زیبا، جذاب و منطقی توانست به جمع ۴ تیم برتر قاره راه پیدا کند و حالا تا رسیدن به فینال و تحقق رؤیای ۴۳ ساله قهرمانی، فقط یک گام دیگر فاصله دارد. شاگردان کارلوس کی‌روش در شرایطی در این مسابقه به میدان می‌روند که هنوز در این جام گلی دریافت نکرده‌اند و آمار بسیار خوبی را از خود به جا گذاشته‌اند. ملی‌پوشان در فاز هجومی نیز تیمی موفق نشان داده‌اند و با به ثمر رساندن 12 گل‌ تهاجمی‌تر از گذشته ظاهر شده‌اند.
در رنکینگ فیفا هم ایران در رده 29 و ژاپن در رده 50 قرار دارد. هر چند که این تفاوت 21 پله ای معیار برتری چندانی محسوب نمی شود و همه و از جمله خود ملی‌پوشان به خوبی می‌دانند که بازی با ژاپن، سخت‌ترین مسابقه‌شان در جام ملت‌ها محسوب می‌شود.
ژاپن که با کسب 4 عنوان قهرمانی، پر افتخارترین تیم ادوار جام ملت‌ها محسوب می‌شود، در شرایطی در این دوره از مسابقات شرکت کرد که با ترکیبی متفاوت تر از جام جهانی 2018 روسیه راهی امارات شد. سامورایی‌ها اگر چه  از ابتدا به عنوان یکی از مدعیان قهرمانی جام محسوب می‌شدند ولی پیروزهای قاطعانه‌ای به دست نیاوردند و به اصطلاح با بردهای اقتصادی خود را به این مرحله رساندند. ژاپنی‌ها در مرحله گروهی برابر ترکمنستان (3-2)، عمان (1-0) و ازبکستان (2-1) به پیروزی رسیدند تا صدرنشین گروه F شوند و در یک هشتم هم یک بر صفر از سد عربستان عبور کردند. شاگردان‌ هاجیمه موریاسو در یک چهارم نهایی هم یک بر صفر و با گلی که از روی نقطه پنالتی و با کمک VAR به دست آمد، ویتنام را مغلوب کردند تا در همه بازی‌های خود با اختلاف یک گل پیروز شده باشند و حریف ایران شوند. اما همه بخوبی می‌دانند که این نتایج دلیلی بر ضعف ژاپن نیست و این تیم یکی از خطرناک‌ترین تیم‌های آسیا به حساب می‌آید که می‌خواهد برای پنجمین بار جام را به خانه ببرد.
در مقابل تیم ملی با اقتدار به نیمه ‌نهایی رسید و با ۳ گل زیبا و ارائه یک فوتبال منطقی و با برنامه چین را با سرمربی سرشناس ایتالیایی‌اش مارچلو لیپی حذف کرد. مهم‌ترین دغدغه کی‌روش در این مسابقه، غیبت مهدی طارمی در این مسابقه است. مهاجمی که در بازی با چین یک گل زد و یک پاس گل داد و در کل 3 گل برای ایران زده ولی او در بازی مقابل چین از داور کارت گرفت تا حساس‌ترین مسابقه این جام را از دست بدهد و از روی سکو نظاره‌گر بازی تیم ایران باشد. با غیبت طارمی باز هم تغییراتی در ترکیب تیم ملی ایران شاهد خواهیم بود و شاید کریم انصاری‌فرد و یا دوباره وحید امیری به ترکیب اصلی تیم ملی اضافه شوند. نکته امیدوار کننده این است که ایران در خط ‌هافبک و حمله مشکل و کمبودی ندارد و اگر بازیکنان ایران مثل ۵ مسابقه قبلی با تمرکز بازی کنند، شکست ژاپن دور از دسترس نخواهد بود. چرا که ژاپنی‌ها نشان داده‌اند در خط دفاع و دروازه‌ آسیب پذیر هستند.
تقابل ایران و ژاپن از نگاه آمار
ایران و ژاپن تاکنون 17 بار به مصاف هم رفته‌اند که ۶ پیروزی برای ایران، ۵ پیروزی برای ژاپن و ۶ تساوی حاصل آن بوده‌ است. در این بازی‌ها، جمعاً ۳۷ گل به ثمر رسیده‌ که سهم ایران ۱۹ گل و سهم ژاپن ۱۸ گل بوده است. علی دایی با 4 گل زده، بهترین گلزن بازی های دو تیم به حساب می آید.  اولین بازی دو تیم ۱۶ اسفند ۱۳۲۹ در مرحله نیمه نهایی بازی‌های آسیایی ۱۹۵۱ با تساوی بدون گل به پایان رسید. چون در آن سال‌ها قانون ضربات پنالتی وجود نداشت. بنابراین، این بازی دو روز بعد تکرار شد و تیم ملی ایران این بار حریف خود را ۳ بر ۲ شکست داد تا اولین پیروزی را در برابر این حریف قدر به نام خود ثبت کند. بهترین برد ایران برابر ژاپن، با نتیجه 2 بر صفر در سال ۱۳۶۵ در قالب بازی‌های آسیایی سئول بوده‌ و بهترین برد ژاپن هم با نتیجه ۳ بر یک در سال ۱۳۴۵ در قالب بازی‌های آسیایی بانکوک به دست آمده است.
بیشترین فاصله‌ای که بین 2 برد ژاپن افتاده ۴ بازی (2 برد برای ایران و 2 مساوی) و بیشترین فاصله‌ای که بین دو برد ایران افتاده‌ 2 بازی (یک برد برای ژاپن و یک مساوی) بوده است. ضمن اینکه در تاریخ بازی‌های دو تیم، هرگز هیچ ‌کدام موفق به کسب برد در دو بازی متوالی نشده‌اند.
در تاریخ بازی‌های 2 تیم، 4 دیدار غیررسمی هم برگزار شده که این بازی‌ها در آمار رسمی قید نمی‌شود. شیرین‌ترین پیروزی ایران در این چهار بازی برد ۲ بر یک تیم امید ایران مقابل ژاپن در فینال بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان است. همچنین ایران با تیم امید خود در 8 اردیبهشت ۱۳۵۶ ژاپن را ۲ بر یک شکست داد. پیش از آن هم، تیم هما در پنجمین دوره جام ریاست جمهوری (کره‌ جنوبی) به عنوان نماینده فوتبال ایران حضور پیدا کرده بود که در بازی نیمه‌نهایی ژاپن را ۳ بر صفر شکست داد. همچنین در ۱۱ جولای ۱۹۸۳ در دیدارهای جام گریت وال «ایران ب» ۵ بر ۳ مغلوب تیم منتخب لیگ ژاپن شد.
آخرین پیروزی ایران 5 فروردین 1384 در مقدماتی جام جهانی 2006 در تهران با نتیجه 2-1 به دست آمد و آخرین پیروزی ژاپن هم 4 ماه بعد در بازی برگشت همان مرحله با نتیجه مشابه 2-1 ثبت شد. آخرین دیدار دو تیم هم بازی دوستانه 21 مهرماه 94 در ورزشگاه آزادی است که 1-1 شد. یوشینوری موتو و مهدی ترابی در آن دیدار گل زدند که هر دو بازیکن به همراه تیم های ملی فعلی شان در امارات حضور دارند.
نکته جالبی که درخصوص تقابل کی‌روش و موریاسو وجود دارد، این است که کی‌روش در فصل 1997 جی لیگ ژاپن و زمانی که سرمربی ناگویا گرامپوس ایت بود، مقابل هیروشیما قرار گرفت که موریاسو را به عنوان بازیکن در پست ‌هافبک دفاعی در اختیار داشت. این دو تیم در آن فصل چهار بار با هم بازی کردند که حاصل آن دو برد برای هر دو تیم بود. موریاسو در دو مسابقه از آن 4 مسابقه در میدان حاضر بود و ناگویا با کی‌روش هر دو بازی را با نتایج 2-1 و 1-0 با پیروزی پشت سر گذاشت و حالا باید دید که سومین تقابل کی‌روش و موریاسو که اولین تقابل آنها در قامت سرمربی است، چه نتیجه‌ای دربر خواهد داشت. کی‌روش اگرچه گفته که کت قهرمانی برای تیم ملی بزرگ است اما خیلی‌ها این جملات را عملیات فریب سرمربی تیم ملی عنوان می‌کنند و امیدوارند که که ایران با پیروزی در این دیدار، گام به فینال و نزدیک شدن به رؤیای قهرمانی بگذارد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان دفتر تبلیغات اسلامی، یک وظیفه مهم این دفتر را پاسخ به سؤال‌ها و نیازهای فکریِ جوانان، دانشجویان و گروه‌های اثرگذار فرهنگی برشمردند و توصیه‌هایی درخصوص حضور جریان‌ساز در فضای مجازی و آسیب‌شناسی مقوله تبلیغ بیان کردند. به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تجلیل از خدمات دفتر تبلیغات اسلامی، وجود نواندیشی و روشنفکری دینی در این دفتر را مغتنم دانستند و گفتند: امروز، دوره انقلاب و روزهای کار و حرکت‌های جهشی است و قم به اینگونه نگاه‌ها و جهت‌گیری‌های نو، بیش از پیش احتیاج دارد.
ایشان دفتر تبلیغات اسلامی را یک واحد زنده و برخوردار از تألیفات پرشمار برشمردند و افزودند: البته جای دفتر تبلیغات در مجموعه‌های اثرگذار کشور خالی است و این دفتر باید با شناسایی مجموعه‌های مؤثر فرهنگی و پاسخ دادن به سؤال‌های دینی آنها، بر غنای فکری این مجموعه‌ها بیفزاید.رهبر انقلاب با اشاره به سؤال‌های متنوعِ دینی که برای دست‌اندرکاران فعالیت‌های فرهنگی و هنری وجود دارد، خاطرنشان کردند: پاسخگویی به این سؤال‌ها و ابهام‌ها، وظیفه حوزه و دستگاه‌هایی همچون دفتر تبلیغات اسلامی است.ایشان دفتر تبلیغات را به اولویت‌بندی و تمرکز بر کارهای زمین‌مانده در حوزه علمیه قم توصیه کردند و درخصوص فعالیت‌های تبلیغی در فضای مجازی، افزودند: دستگاه‌های مختلفی در فضای مجازی حضور دارند اما حضور در این فضا باید یک حضور جریان‌ساز باشد، ضمن اینکه بهترین راه شناسایی و ارتباط با گروه‌های مؤثر فرهنگی و یافتن سؤال‌ها و سرنخ‌های فکری آنان، استفاده از فضای مجازی است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای همچنین تدوین و انتشار کتاب‌هایی با موضوع پاسخ‌ به شبهات فکریِ جوانان و دانشجویان را لازم دانستند.
«تدوین دانش مددکاری اسلامی»، «شبکه‌سازی و هم‌افزایی با سایر دستگاه‌های فعال در امر تبلیغ» و «آسیب‌شناسی تبلیغ» از دیگر توصیه‌های رهبر انقلاب اسلامی در این دیدار بود.
ایشان به یک حلقه مهم در فعالیت‌های تبلیغی یعنی «اثر و بازخورد تبلیغ» اشاره کردند و افزودند: صرفِ رفت‌وآمد مبلغان و گروه‌های تبلیغی به شهرها و روستاها و تأکید بر خوش‌بیان بودن آنها کافی نیست. مبلغان باید به‌گونه‌ای آموزش داده شوند که بتوانند پس از پایان دوره تبلیغ نیز ارتباط و تبادل فکری خود را با جوانانِ مستعد استمرار بخشند و در ظرف چند سال، جمعی از همین جوانان را به مبلغان دین در منطقه خود تبدیل کنند.حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به توقعات زیاد از حوزه علمیه قم برای حل مسائل و ابهامات، گفتند: در گذشته چنین توقعاتی از قم وجود نداشت و حوزه علمیه، سربه‌زیر و مشغول کار خود بود اما امروز این انتظار از حوزه علمیه قم وجود دارد که برای ابهام‌ها و مشکلات دینی راه‌حل داشته باشد.پیش از سخنان رهبر انقلاب اسلامی، حجت‌الاسلام واعظی رئیس دفتر تبلیغات اسلامی و حجت‌الاسلام جعفری رئیس هیأت امنای دفتر تبلیغات اسلامی، گزارشی از فعالیت‌ها و برنامه‌های این دفتر بیان کردند.

مریم سالاری/ احسان بداغی
خبرنگار
برخلاف همتایان دیپلمات خود درباره برجام و رابطه با ایران صریح حرف می‌زند و ابایی از گفتن این ندارد که رابطه با امریکا به اندازه‌ای برای کشورش حائز اهمیت است که مناسبات با شرکای آسیایی‌اش از جمله ایران را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با «میتسیگو سایتو»، سفیر جدید ژاپن در تهران که قریب به سه ماه از مأموریتش در تهران می‌گذرد در جریان بازدید او از مؤسسه «ایران» گفت‌و‌گو کردیم. گفت‌و‌گویی که در بحبوحه تلاش کشورهای اروپایی طرف برجام و شرکای آسیایی ایران برای حفظ مناسبات دوجانبه با کشورمان و با ابتنا بر تحقق منافع اقتصادی آن انجام شد تا اغلب سؤال‌های ما از «میتسیگو سایتو»، تحت تأثیر تحولات یاد شده، حول محور سیاست‌های اقتصادی و سیاسی توکیو نسبت به تهران پرسیده شود.
در آستانه فرا رسیدن نودمین سالروز برقراری روابط دیپلماتیک میان ایران و ژاپن، رابطه دو کشور را با توجه به فراز فرودهای تاریخی چگونه ارزیابی می‌کنید؟
حفظ رابطه سیاسی میان ایران و ژاپن برای ما اهمیت زیادی دارد. ایران به عنوان یک کشور دارای نفت و گاز در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس، منبع ارزشمندی برای تأمین نیازهای کشور ژاپن محسوب می‌شود. مجاورت ایران در کنار تنگه هرمز و صادرات 90 درصد نفت خاورمیانه از این تنگه، جایگاه ایران را دوچندان می‌کند. ضمن اینکه معتقدیم تلاش برای برقراری صلح و ثبات در منطقه خاورمیانه بدون در نظر گرفتن ایران به عنوان یک کشور قدرتمند امکانپذیر نیست.
به نظر می‌رسد روابط سیاسی ایران و ژاپن همپای رابطه اقتصادی‌شان نبوده است. حجم و سطح پایین رفت و آمد مقام‌های سیاسی دو کشور تأییدکننده چنین دیدگاهی است... چرا؟
تعداد رفت و آمد مقام‌های دو کشور کم هم نبوده است. این حقیقت است که رفت و آمدهای زیادی میان مقام‌های ایرانی و اروپایی برقرار است. یکی از دلایل مهم آن می‌تواند فاصله جغرافیایی باشد. به عنوان مثال اگر مقامی از اروپا به تهران سفر کند، می‌تواند بدون اقامت یک شب به کشور خود بازگردد اما فاصله پرواز از ژاپن به ایران حدود 10 ساعت طول می‌کشد. اگر چه قبلاً مسائلی چون اختلاف بر سر موضوع هسته‌ای و تحریم‌ها در تعداد کم رفت و آمد مقام‌های ایران و ژاپن مؤثر بود اما الان حداقل یکی از مهم‌ترین دلایل، فاصله جغرافیایی است. با این حال این مراودات همچنان برقرار است. ژاپن نیازمند تأمین انرژی از منطقه خلیج فارس است. برای تأمین پایدار انرژی، صلح و ثبات در این منطقه لازم است. به این دلیل ژاپن به اهمیت نقش ایران به عنوان یک کشور بزرگ در منطقه واقف بوده و بنابراین طبیعی است که روابط سیاسی‌اش با ایران را مهم بداند. در تاریخ 19 ژانویه، ژاپن با جمهوری اسلامی ایران در وزارت امور خارجه در مورد حقوق بشر و گسترش نقش زنان که این موضوعات برای هر دو کشور مهم تلقی می‌شوند، گفت‌وگوهای خوبی انجام داد.
زمانی که درباره روابط سیاسی صحبت می‌کنیم نباید اهمیت موضوع تبادلات پارلمانی را نادیده بگیریم. در تاریخ 17 ژانویه در توکیو مراسم افتتاحیه نودمین سالگرد روابط دیپلماتیک ژاپن و ایران برگزار شد و آقای کیشیدا، رئیس گروه دوستی پارلمانی ژاپن و ایران و رئیس شورای تحقیق سیاسی حزب لیبرال دموکرات ژاپن، در آن مراسم شرکت کرد. آقای کیشیدا، وزیر سابق امور خارجه ژاپن بوده و دوبار به ایران سفر کرده است. در تاریخ 23 ژانویه نیز مراسم افتتاحیه نودمین سالگرد روابط دیپلماتیک در سفارت ژاپن در جمهوری اسلامی ایران برگزار شد و نمایندگانی از مجلس شورای اسلامی ایران نیز در این مراسم شرکت کردند.
زیربنای روابط سیاسی، ملت دو کشور هستند. مراسم نودمین سالگرد روابط دیپلماتیک نمادی است که نشان می‌دهد در طول این مدت ملت دو کشور تلاش کرده و روابط‌شان را حفظ کرده‌اند. بنابراین تقویت روابط در سطح ملت موضوعی است که می‌خواهم با معرفی فرهنگ ژاپن از جمله پاپ کالچر (اشتراکات فرهنگی) دنبال کرده و روابط دو کشور را گسترش بدهم.
با وجود اراده جدی که از سوی مقام‌های بلندپایه دو کشور برای تقویت روابط سیاسی تهران و توکیو دیده می‌شود، رؤسای دو کشور از جمله آقای حسن روحانی رئیس جمهوری ایران و آقای شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن تاکنون سفر متقابل نداشته‌اند؛ دلایل آن را چه می‌دانید؟
به عنوان سفیر ژاپن در جمهوری اسلامی ایران از صمیم قلب خواستار سفر نخست وزیر آبه به جمهوری اسلامی ایران هستم و بسیار آرزومند تحقق سفر جناب آقای دکتر روحانی، رئیس جمهوری محترم به ژاپن هستم. نقش من به عنوان سفیر، فراهم کردن شرایط تحقق این سفرهاست. قصد دارم با استفاده از فرصت برگزاری نودمین سالگرد روابط دیپلماتیک ژاپن و جمهوری اسلامی ایران، روابط مابین را نزدیکترکنم و هر موقع امکان سفر سران دو کشور فراهم شود، آمادگی‌های لازم را ایجاد کنم.
برای انجام این سفرها چه مقدمات و شرایطی لازم است؟ پیش از این یک سری اقدامات برای رفت و آمد متقابل آقای «آبه» و آقای «روحانی» انجام شده بود.
مطمئناً دلایل سیاسی مانع از انجام این سفرها نشده است و بنده در مدتی که در ایران حضور دارم، تلاش می‌کنم که سفرهایی در چنین سطح انجام شود.
ژاپن به خروج امریکا از برجام چگونه نگاه می‌کند؟ به رغم تلاشی که از سوی شرکای اروپایی برای حفظ این توافق جریان دارد اما به نظر می‌رسد که اراده جدی هم از سوی اروپا و هم کشورهای بزرگ آسیایی از جمله ژاپن برای مواجهه با تحریم‌های امریکا وجود ندارد و این تحلیل غالب است که این کشورها در صورت اصطکاک منافع از عزم و توان لازم برای «نه» گفتن به کاخ سفید برخوردار نیستند. شما به عنوان سفیر کشوری که یکی از شرکای طرف تجاری با امریکا هستید، کدام تحلیل را نزدیک به واقعیت می‌دانید؟
ژاپن کشور عضو مذاکره کننده برجام نیست اما با وجود خروج امریکا از برجام، به طور مداوم از برجام حمایت می‌کند. ژاپن روابط اقتصادی و سیاسی با ایران را مهم دانسته و برای استمرار واردات نفت از ایران با امریکا به طور بسیار جدی رایزنی کرد، در نتیجه این بار جزو هشت کشوری شد که معافیت گرفتند. من شخصاً سوابق این رایزنی را مطالعه و بررسی  کردم و اذعان دارم که تا به حال شاهد رایزنی به این جدیت نبوده‌ام.  
امریکا برای ژاپن از نظر امنیتی، مهم‌ترین کشور متحد است. بنابراین با توجه به وضعیت دشوار آسیای شرقی، همپیمانی با آن بیش از پیش اهمیت دارد. همچنین سیستم اقتصادی و مالی ژاپن هم ارتباطی تنگاتنگ با سیستم اقتصادی و مالی امریکا دارد. ملاحظات مذکور، برای تصمیم‌گیری سیاست خارجی ژاپن عوامل مهمی هستند. ژاپن بر اساس منافع ملی خود سیاست‌هایش را اتخاذ می‌کند. این طور نیست که سیاست خارجی ژاپن بر اساس اراده امریکا و اتوماتیک تصمیم‌گیری شود. نه تنها ایران بلکه کشورهای دیگر، آزاد هستند هرگونه می‌خواهند، این موضوع را تحلیل کنند.
آیا امکان تمدید دائم معافیت ژاپن از تحریم‌های نفتی امریکا وجود دارد؟ رئیس انجمن نفت ژاپن اعلام کرده که این کشور به دنبال تمدید معافیت‌ها از تحریم‌های امریکا برای ادامه واردات نفت ایران است. در این زمینه چه رایزنی‌هایی با امریکا ترتیب داده شده است؟
رایزنی با امریکا یک موضوع دیپلماتیک بین دو کشور ژاپن و امریکا است و به این دلیل نمی‌توانیم محتویات این رایزنی را توضیح دهیم. اما واضح این است که در ژاپن اراده ادامه واردات نفت ایران تغییر نخواهد کرد.
یکی از اصلی‌ترین محورهای همکاری‌های اقتصادی ایران و ژاپن در طول چند دهه گذشته پس از گسترش روابط دو کشور، موضوع انرژی و قراردادهای نفت و گاز بوده است که همچنان ادامه دارد. بعد از اجرایی شدن برجام و لغو تحریم‌ها، انتظار می‌رفت که سطح روابط اقتصادی ایران و ژاپن افزایش قابل توجهی پیدا کند. اما آمار نشان می‌دهد که روابط ایران و ژاپن پیشرفت چندانی نداشته و ژاپنی‌ها از رقبای آسیایی و اروپایی خود عقب افتاده‌اند؛ چرا؟
شرکت‌های ژاپنی از این به بعد هم علاقه زیادی برای همکاری با ایران دارند. با وجود شروع شدن تحریم امریکا، اغلب شرکت‌های بزرگ ژاپنی از ایران خارج نشده و تجارت با ایران را پر اهمیت می‌دانند.
در ژاپن همزمان با گسترش سریع انرژی تجدیدپذیر و صرفه‌جویی بالا، تمایل برای مصرف نفت در حال کاهش است. اساساً در سیستم ژاپنی تکنولوژی‌ها برای صرفه‌جویی پیشرفت فراوانی کرده و کشش تقاضا برای انرژی منفی است. به این معنی که اگر اقتصادی توسعه پیدا کند، مصرف انرژی در آن کاهش می‌یابد. علاوه بر این واردات نفت بستگی به شرکت‌های خصوصی ژاپن دارد. برای شرکت‌های ژاپنی اصول بازار مهم است و اگر ایران بخواهد نفت بیشتری صادر کند، بایستی قادر باشد که شرایط مطلوب‌تری به شرکت‌های ژاپنی ارائه بدهد. البته شرکت‌های ژاپنی که در ایران فعالیت اقتصادی انجام می‌دهند، با چالش‌های متعددی روبه‌رو هستند.از اول من گفته بودم کار من فراهم کردن شرایط برای توسعه روابط دو کشور است. می‌خواهم برای گسترش روابط اقتصادی، راه حل‌های مناسب را از طریق رایزنی خوب با همتاهای ایرانی‌ام پیدا کنم.
سطح همکاری‌های دو کشور در بــخش‌های غیر نفتی چون برق، آب، صنایع پتروشیمی و فولاد چگونه است؟
من در رابطه با معاملات شرکت‌های خصوصی بین ایران و ژاپن آمار دقیقی ندارم ولی در زمینه‌های غیرنفتی همکاری تنگاتنگ مداوم بین شرکت‌های ایران و ژاپن ادامه دارد. به عنوان مثال یکی از سازمان‌های دولتی ژاپن به نام مرکز همکاری ژاپن برای خاورمیانه (JCCME) همکاری‌های فزاینده‌ای در چهار زمینه تولید برق، توزیع برق، آب و انرژی تجدیدپذیر، دوره‌های کارآموزی و سمینارهایی برای ایرانی‌ها دارد. در همین شرایط کنونی هم ژاپن در حال پیش بردن همکاری‌های حداکثری (تا حد ممکن) است. همکاری دو کشور در بخش غیر نفتی فقط منحصر به برق و آب و انرژی تجدیدپذیر نیست.
چه عواملی می‌تواند ابعاد همکاری دوجانبه ایران و ژاپن را در زمینه تبادلات اقتصادی، گسترده‌تر کرده تا رابطه تنها به خرید و فروش نفت محدود نباشد؟
می‌خواهم تاریخ معاملات بین ایران و ژاپن در زمینه اقتصادی را توضیح بدهم. شاید در ایران این تاریخ فراموش شده باشد. در آوریل 1953 یک تانکر نفتکش به نام نیشو مارو متعلق به شرکت ایده میتسو به بندر آبادان رسید. شاید نیازی نباشد که در مورد اهمیت این اتفاق توضیحی بدهم. شرکت ایده میتسو در زمان ممنوعیت فعالیت شرکت‌های نفتی مهم اروپایی، با دولت مصدق که سیاست ملی شدن صنعت نفت را در پیش گرفته بود، قرارداد منعقد و مبادرت به واردات نفت ایران توسط تانکرهای ژاپنی کرد.
بر اساس این واقعیت تاریخی یک کتاب در سال 2012 به نام Fueled: The Man Called Pirate چاپ شد. این کتاب در ژاپن بیشتر از 4 میلیون نسخه فروش رفت و سال 2016 تبدیل به فیلم شده است. این فیلم بر اساس آنچه در واقعیت افتاده بود ساخته شده و بازیگر اصلی این فیلم منطبق با شخصیت واقعی آقای سازو ایده میتسو (رئیس شرکت ایده میتسو) ایفای نقش کرده است. همچنین هدیه تقدیمی ایشان (آقای ایده میتسو) به ایران هنوز هم در کاخ نیاوران موجود است.بنابراین متوجه می‌شویم که خرید نفت ایران توسط ژاپن در تاریخ روابط دو کشور چقدر مهم بوده، از آن تاریخ به بعد نیز از اهمیت این موضوع کاسته نشده و مهم خواهد ماند.
تهران خواستار سرمایه‌گذاری تولیدی کشورهای خارجی در ایران و ورود تکنولوژی به کشورمان است؛ در این چارچوب، بازارهای اصلی مورد علاقه ژاپن برای ورود به اقتصاد ایران شامل چه صنایع و حوزه‌هایی خواهد بود؟
ایران کشوری با منابع طبیعی فراوان از جمله نفت و گاز است. علاوه بر آن دارای منابع انسانی باهوش، و هر بخش از کشور تولیدات منحصربه فرد دارد. من امکانات فراوان ایران را بعد از رسیدن به اینجا (ایران) درک کردم. تجارت بستگی به زمان و شرایط دارد. این را شرکت‌ها تصمیم می‌گیرند و کار دولت این است که فعالیت این شرکت‌ها را حمایت کند. به عنوان مثال به امضای موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایه‌گذاری بین جمهوری اسلامی ایران و ژاپن که در فوریه 2016 منعقد شد، اشاره می‌کنم.

برش

شرکای اقتصادی ایران اراده جدی برای حفظ روابط اقتصادی‌شان با ایران از خود نشان داده‌اند و ایران هم برای حفظ برجام خیلی روی این روابط حساب باز کرده است.  با این حساب چشم‌انداز حفظ برجام را چطور می‌بینید آیا این همکاری‌ها در نهایت می‌تواند به حفظ این توافق بینجامد؟
ایران به تعهداتش در چارچوب برجام وفادار بوده است و متقابلاً هم شرکت‌های ژاپنی حتی در شرایط سخت در ایران مانده‌اند و کار کرده‌اند. چنانکه اشاره شد، شرکت‌های ژاپنی روابط نزدیکی با امریکا دارند و همین کار را برای این شرکت‌ها سخت‌تر می‌کند، اما اگر ایران از برجام خارج شود، دیگر دلیلی برای ماندن و ادامه کار نمی‌بینند.
درک می‌کنم که انتظارات ایران در باره این توافق برآورده نشده است. شاید بعضی از کشورها که روابط عمیق‌تری با امریکا ندارند، آزادانه‌تر عمل کنند. می‌دانم که از نظر ایرانی‌ها حمایت ژاپن کافی نیست. اما امیدواریم بر اساس روابط تاریخی خود در حد مقدورات روابط دو کشور را در همه زمینه‌ها تقویت کرده و منافع متقابل را تأمین کنیم.

معاون اول رئیس جمهوری گفت: امروز در مقطعی قرار داریم که بشدت نیازمند گفت‌و‌گو میان نخبگان و حکومت و نیز گفت‌و‌گو میان مردم و حکومت هستیم و حتی اگر مردم اعتراضی نسبت به شرایط دارند، باید اعتراض آنها شنیده شود زیرا تنها در صورتی که مردم در صحنه حضور داشته باشند قادر خواهیم بود از مشکلات و تنگناها عبور کنیم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت این بخشی از سخنان اسحاق جهانگیری در اختتامیه دهمین جشنواره بین‌المللی فارابی (ویژه تحقیقات علوم انسانی و اسلامی) بود. مراسمی که با حضور حجت‌الاسلام والمسلمین رستمی رئیس نهاد نمایندگی رهبر معظم انقلاب در دانشگاه‌ها، ، سورنا ستاری معاون علمی و فناوری رئیس‌جمهوری، منصور غلامی وزیر علوم و جمعی از استادان علوم انسانی در سالن اجلاس سران برگزار شد تا از ۱۶ برگزیده داخلی، هفت برگزیده خارجی و ۱۳ برگزیده در دیگر بخش‌های رشته علوم انسانی قدردانی شود.البته معاون اول رئیس جمهوری سخنانی درباره نیاز کشور به علوم انسانی و اجتماعی داشت. او با تأکید بر اینکه دولت برای ترمیم سرمایه اجتماعی کشور دست نیاز به سوی متفکران، دانشمندان و صاحبنظران دراز کرده است گفت: دانشگاهیان و صاحبنظران بیش از دولتمردان می‌توانند در ترمیم و بازسازی سرمایه اجتماعی کشور ایفای نقش کنند. برای بالا بردن اعتماد به آینده و ارتقای امید اجتماعی باید در رویکردها و رفتارها و ساختارهای حکمروایی اصلاحات انجام شود. اگر به‌دنبال حفظ ایران و نظام هستیم آنجا که نیاز است باید رویکردها، رفتارها و ساختارها اصلاح شوند.
جهانگیری با بیان اینکه گفت‌و‌گو میان دولت و دانشگاه در مراحل مختلف آغاز شده است، خاطرنشان کرد: از سال گذشته تلاش کردم موضوع گفت‌و‌گوی ملی را به‌عنوان نیاز مبرم جامعه مطرح کنم چرا که راه عبور از تنگناها را در گفت‌و‌گوی ملی می‌دانم. در جلساتی که با دانشگاهیان و صاحبنظران داشتم، بخشی از چالش‌های کشور مطرح شد و خوشه‌های مشورتی و کارگروه‌های مختلف برای یافتن راهکارها شکل گرفت و گفت‌و‌گوهای خوبی میان دولت و دانشگاه انجام شد.
معاون اول رئیس جمهوری با تأکید بر اینکه در مقطع فعلی بشدت نیازمند همدلی و همزبانی هستیم گفت: امروز نهادهای حاکمیتی مسئولیت تاریخی و مهمی برعهده دارند و پیش نیاز هر اقدام این است که همه نهادها در چارچوب وظایفی که قانون اساسی تعیین کرده عمل کنند. دولت، مجلس، قوه قضائیه و مجمع تشخیص مصلحت نظام هر کدام به سهم خود در حیطه اختیارات و وظایف شان در برابر تصمیماتی که در مورد سرنوشت یک ملت و کشور می‌گیرند باید پاسخگو باشند. وی با مهم دانستن نگاه نخبگان نسبت به تصمیمات حاکمیت برای آینده کشور، یادآور شد: عبور از مسائل پیچیده پیش روی کشور در شرایط کنونی درصورتی محقق خواهد شد که مردم به صحنه بیایند. امروز در مقطعی قرار داریم که بشدت نیازمند گفت‌و‌گو میان نخبگان و حکومت و نیز گفت‌و‌گو میان مردم و حکومت هستیم و حتی اگر مردم اعتراضی نسبت به شرایط دارند، باید اعتراض آنها شنیده شود زیرا تنها در صورتی که مردم در صحنه حضور داشته باشند قادر خواهیم بود از مشکلات و تنگناها عبور کنیم.
معاون اول رئیس جمهوری نقش نخبگان جامعه را در گفت‌و‌گو میان حکومت و مردم نقشی پراهمیت توصیف و خاطرنشان کرد: این گفت‌و‌گوها الزاماتی دارد که ما باید به این الزامات پایبند باشیم. می‌دانیم صاحبنظران، متفکران و اندیشمندان در رشته‌های علوم انسانی در مقطع فعلی شرایط کشور را بدرستی درک می‌کنند ومی توانند به درک دیگران از این شرایط نیز کمک کنند. مشارکت دانشگاه‌ها در برنامه‌های مختلف می‌تواند به روند توسعه و برون رفت از مسائل جامعه کمک مؤثری داشته باشد.
جهانگیری با اشاره به حضور گروه‌های تروریستی و خشن که در منطقه به‌دنبال معرفی چهره نادرستی از اسلام هستند، تصریح کرد: این گروه‌ها به‌دنبال کشتار و قتل عام مردم در کشورهای منطقه بخصوص عراق و سوریه هستند و اگر ایران دست به کار نمی‌شد امروز گروه تروریستی داعش در منطقه حکومت و دولت داشت.
معاون اول رئیس جمهوری با اشاره به اینکه امروز در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی قرار داریم، افق گشایی و ابهام زدایی نسبت به آینده کشور را یک ضرورت و نیاز مهم برای ایران دانست و اظهار داشت: باید به کمک تفکر علمی و تدبیر و اراده سیاسی و احساس مسئولیت اخلاقی، نگرانی نسبت به آینده را در زمینه‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کاهش دهیم.
دکتر جهانگیری افزود: امریکایی‌ها در جنگ اقتصادی اخیر که علیه ملت ایران آغاز کردند، همزمان جنگ رسانه‌ای و روانی را نیز علیه ایران شروع کردند و مهم‌ترین هدف آنها این است که آینده را برای ملت ایران و بخصوص نسل جوان کشور آینده‌ای مبهم جلوه دهند. آنها می‌خواهند تردید و نگرانی نسبت به آینده را در کشور تشدید کنند، بنابراین ما باید تلاش گسترده‌ای انجام دهیم که نسبت به آینده ابهام زدایی کنیم تا افق‌های جدیدی پیش روی ملت ایران گشوده شود.
وی گفت: زمان، زمان گفت‌و‌گو و بالا بردن اعتماد به یکدیگر، اعتماد به خود و اعتماد به نظام است. مهم‌ترین سرمایه‌ای که برای عبور از مشکلات در اختیار کشور قرار دارد سرمایه اجتماعی است و این سرمایه اجتماعی نتیجه برداشت و قرائتی از دین بود که امام خمینی رحمت‌الله از اسلام ارائه کرد که حکومت مبتنی و برآمده از اراده ملت است و مردم در حکومت نقش اول و تعیین‌کننده دارند.
شرایط انحلال دانشگاه‌های دستگاه‌های دولتی
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری با تأکید بر اینکه به غیر از نهادهایی همچون سازمان صدا و سیما که نیروی متخصص خود را تربیت می‌کند، دستگاه‌های اجرایی مجاز به راه‌اندازی دانشگاه نیستند، گفت: انحلال دانشگاه‌های وابسته به دستگاه‌ها بر اساس مصوبه شورای عالی اداری انجام می‌شود. منصور غلامی در حاشیه جشنواره بین‌المللی فارابی در جمع خبرنگاران، درباره انحلال دانشگاه‌های وابسته به دستگاه‌های اجرایی توضیح داد: شورای عالی اداری کشور مصوبه‌ای دارد که این مصوبه در برنامه ششم توسعه نیز دیده شده است و بر اساس آن دستگاه‌ها و نهادهای دولتی مجاز به داشتن دانشگاه نیستند.
وی با تأکید بر اینکه همه مراکز آموزش عالی باید زیر مجموعه وزارت علوم و بر حسب موضوع کاری تحت نظر وزارت بهداشت قرار گیرند، ادامه داد: اما برخی از نهادها و وزارتخانه‌ها به‌دلیل تربیت نیروی متخصص خود، از این قانون مستثنی شده است. اما دانشگاه متعلق به هر دستگاهی که اقدام به تربیت نیروی متخصص کند و آن فرد پس از فارغ‌ التحصیلی ملزم باشد به‌دنبال شغل بگردد، مشمول انحلال خواهد شد.
36 برگزیده دهمین جشنواره فارابی
برگزیدگان بخش داخلی حسین قادری، جواد صفی‌نژاد، محمدجواد عبداللهی، هدایت‌الله فلسفی، مزدک انوشه، محمدرضا جوادی یگانه، زهرا صبوری‌نژاد، عباس شاکری حسین آبادی، فاطمه شایان، سیدمحمد هادی گرامی، یحیی میرحسینی، اسد‌الله فلاحی، محمد مهدی فاتحی، مهدی شقاقی، هادی صفایی‌پور، فاطمه ماموان بودند. در بخش خارجی خسرو قاسم از هندوستان، رانول گونزالس پورتز از اسپانیا، صفرعبدالله از قزاقستان، آنا ماریا کراستو ولسکا از لهستان، مونیکا گرونکه از آلمان، نیکولاس جان سیمنز ویلیام از انگلستان، ژان کلود کریر از فرانسه برگزیده شدند. برگزیدگان سایر بخش‌ها مرحوم دکتر عبدالحسین زرین‌کوب، مرحوم آیت‌الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی و مرحوم توران میرهادی شخصیت‌های پیش روی علوم اسلامی و انسانی بودند. در بخش پیشکسوت علوم انسانی و اسلامی نیز آیت‌الله رضا استادی مقدم، استاد محمدرضا حکیمی و محمدعلی موحد انتخاب شدند.  نظریه‌پرداز برجسته این دوره از جشنواره فارابی اصغر افتخاری بود و مترجم برتر هم عبدالکریم رشیدیان و دکتر حسین صابری بودند.
برگزیده جایزه مطالعات میان رشته‌ای هم به مقصود فراستخواه رسید.

«پشت هر ردیف بودجه یک قبیله و یک پدر و مادر قرار دارد.» این را حسام‌الدین آشنا، مشاور رئیس جمهوری 18 آذرماه در دانشگاه گفت. حالا نزدیک به دو ماه بعد از این اظهار نظر، قبیله پشت یکی از بخش‌های بودجه آشکار شد؛ بند «ز» تبصره 28 لایحه بودجه 98. در این بند بر توقف صدور مجوز ایجاد هرگونه واحدهای مراکز آموزش عالی، ادغام یا تجمیع واحدهای کوچک آموزش عالی در استان‌ها در یکی از دانشگاه‌های بزرگ استانی و نیز انتقال دانشگاه‌های وابسته به دستگاه‌های اجرایی به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تأکید شده است. در واکنش به همین تبصره لایحه بودجه بود که رؤسای 6 دانشگاه وابسته به دستگاه‌ها که شامل دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری، دانشگاه جامع امام حسین(ع)، دانشگاه دفاع ملی، دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم، دانشکده صنعت هواپیمایی کشوری و دانشگاه صدا و سیما است، در نامه‌ای سرگشاده به رئیس مجلس شورای اسلامی این بند لایحه را غیرقانونی خوانده و خواستار حذف آن شدند.
نویسندگان این نامه انتقال دانشگاه‌های وابسته به نهاد‌های نظامی و انتظامی و دستگاه‌های زیر نظر مقام معظم رهبری (مدظله العالی) را بدون اذن معظم له ناشایست توصیف کرده و با اشاره به سابقه چندین ساله برخی از این دانشگاه‌ها، نوشتند که رشته‌های برخی دانشگاه‌های وابسته به دستگاه‌ها اختصاصی بوده و در سایر دانشگاه‌ها وجود ندارد و آموزش آنها نیازمند تجهیزات و امکاناتی است که صرفاً در اختیار آن دستگاه‌ها است. خلاصه استدلال رؤسای این 6 دانشگاه این است که علاوه بر سابقه کاری،  یا با مجوز وزارت علوم یا براساس مقررات شورای عالی انقلاب فرهنگی ایجاد یا گسترش یافته‌اند و حالا، نباید قانون تازه‌ای تصویب یا شیوه تازه‌ای برای اداره آنها، ترسیم کرد.
آنچه رؤسای این 6 دانشگاه وابسته به دستگاه‌های اجرایی به آن اشاره کرده‌اند، اتفاقی پوشیده نبود که بتازگی آشکار شده باشد. اتفاقاً این تبصره یکی از رویکردها و سیاست‌های اصلاحی دولت در بودجه 98 بوده است که رئیس جمهوری نیز در جلسه تقدیم لایحه به مجلس، به ضرورت آن اشاره کرد. روحانی در سخنان خود، با طرح این سؤال که چرا بعضی از وزارتخانه‌ها چند دانشگاه و دانشکده و پژوهشکده و پژوهشگاه دارند در حالی که نباید بیشتر از یک آموزش عالی داشته باشیم، گفت: «یک آموزش عالی است؛ باید تمام بخش‌ها یا منحل  یا در داخل وزارت علوم ادغام شوند. جای شرمندگی است که بگویم یک لیسانسه، دکترا تدریس می‌کند؛ سواد خودش لیسانس است اما زیر مدرک دکترا را امضا می‌کند، این به معنای آن است که آموزش عالی کشور در مسیر درست قرار ندارد و هر دستگاهی آموزش عالی دارد و هر کسی دانشگاه و استاد و دانشجو دارد و هر کسی مدرک صادر می‌کند.» وی تصریح کرد که «در تبصره 21 بودجه امسال به این مسأله اشاره کرده‌ایم و خواهش می‌کنم شما هم یاری و کمک کنید تا این قدم مهم را برداریم.»
افزایش مراکز دانشگاهی و مؤسسات آموزش عالی بدون داشتن یک نظام واحد و سامان‌مند نکته‌ای است که پیش از این مورد انتقاد معاون اول رئیس جمهوری هم قرار گرفته است.
«این همه دانشگاه در کشور وجود دارد، قرار نبود فردی دانشگاهی راه‌اندازی کند و بودجه کمکی بگیرد.» محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه نیز دیروز با اشاره به تبصره ۲۱ لایحه بودجه ۹۸ گفت که «بر این اساس مقرر شد که از بودجه دستگاه‌هایی که کار موازی انجام می‌دهند، کاسته شود و در جای مورد نیاز صرف شود. طبق این تبصره لایحه بودجه قرار نیست اعتبارات بخش‌های تحقیقاتی که نتایج امور آنها برای کشور ثمربخش است، تقلیل داشته باشد.» مخالفت‌ها و لابی‌های پیدا و پنهان برای اجرا نشدن این رویکرد اصلاحی دولت برای نظام‌مند کردن آموزش عالی کشور یادآور همان نکته‌ای است که حسام‌الدین  آشنا در دانشگاه تهران گفت: «بودجه مظهر تعارض و تفاوت‌ها در کشور و تجسم واقعی نظام قدرت است. با شفاف‌ کردن بودجه همگان می‌توانند راجع به روابط قدرت بفهمند؛ در طول زمان ردیف‌های بودجه‌ای پادار شده‌اند.» با این وجود تبصره 21 لایحه بودجه و بخصوص بند «ز» آن از جمله ضرورت‌ها برای اصلاح ساختارهای آموزش عالی کشور است که به نظر می‌رسد نمایندگان مجلس هم موافق با آن باشند.

خبر
ایران بیشتر از اروپا دانشگاه دارد

بنا به آخرین گزارش مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی وزارت علوم که در اختیار ایسنا قرار گرفته تا خردادماه سال جاری، 2 هزار و 569 دانشگاه در ایران وجود دارد که از این میان تعداد ۵۳۰ واحد سهم دانشگاه آزاد بوده، ۳۰۹ مؤسسه غیرانتفاعی، ۱۷۰ مرکز فنی حرفه‌ای، ۴۶۶  مرکز پیام نور، ۹۵۳ واحد علمی کاربردی و ۱۴۱ دانشگاه دولتی (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) در ۳۱ استان کشور ثبت شده است. این تعداد در مردادماه سال 89 تعداد 2 هزار و 276 بوده که بر این اساس در طول 7 سال گذشته 293 دانشگاه جدید به این لیست اضافه شده است. بر اساس آمار سال 89، 44 دانشگاه متعلق به وزارت بهداشت، 385 مورد واحدهای دانشگاه آزاد، 295 مورد مؤسسات آموزش عالی غیردولتی غیر انتفاعی، 581 واحد دانشگاه جامع علمی کاربردی، 550 واحد دانشگاه پیام نور، 28 مورد مؤسسات آموزش عالی وابسته به سایر دستگاه‌های اجرایی، 274 مرکز آموزش عالی وابسته به وزارت آموزش و پرورش و 119 دانشگاه و مؤسسه آموزشی وابسته به وزارت علوم بوده است. 16 آذر سال جاری مسعود پزشکیان نایب رئیس مجلس با بیان اینکه 2 هزار و 800 دانشگاه در کشور وجود دارد که تمام اروپا این میزان دانشگاه ندارد، گفته بود: «در این دانشگاه‌ها رشته‌هایی آموزش داده می‌شود که در جامعه کارآیی ندارد، لذا توسعه بدون تناسب بی معناست که متأسفانه ما به این بی معنا بودن افتخار می‌کنیم.» بر اساس آماری در سال 95 در کشور چین 2 هزار و 481 دانشگاه و در هند هزار و 620 دانشگاه وجود دارد.

سهیلا یادگاری
خبرنگار
توسعه محورهای مهم جاده ای و ریلی به منظور افزایش ترانزیت در کشور بویژه در زمان تحریم اهمیت زیادی در کسب درآمد و رشد اقتصادی دارد. متکی نبودن به بودجه دولت و جذب سرمایه داخلی و خارجی توسعه زیرساخت‌ها را سرعت می‌بخشد از این رو متولیان حوزه راه توجه ویژه ای به استفاده از منابع دیگر برای سرعت بخشیدن به ساخت و توسعه شبکه‌های حمل و نقل دارند. یکی از مناطق پرتردد هم از نظر حمل بار و هم جابه‌جایی مسافر منطقه شرق کشور بخاطر معدن سنگ آهن و کارخانه‌های متعدد منطقه شرق کشور و مسیر تربت حیدریه به سنگان است. ظرفیت جاده ای همپای رونق اقتصادی در این منطقه توسعه نیافته و به همین دلیل در جاده تربت حیدریه به سنگان زمان حمل و نقل طولانی و تردد کند شده است. توسعه 132 کیلومتر بزرگراه به مشارکت وزارت راه و شهرسازی، سازمان ایمیدرو و بخش خصوصی تصمیم جدیدی است که خیرالله خادمی مدیرعامل شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل در گفت‌و‌گو با «ایران» با تشریح جزئیات آن، اثر ساخت بزرگراه را بر سرعت گرفتن رشد و رونق اقتصادی منطقه دارای اهمیت ارزیابی کرد:
یکی از برنامه‌های دولت در منطقه شرق کشور گسترش شبکه ریلی و اتصال آن به کشورهای همسایه است. در کنار این برنامه آیا جاده‌سازی هم در دستور کار قرار دارد؟
یکی از مراکز مهم توزیع بار در شرق کشور منطقه سنگان است که سرمایه‌گذاری‌های زیادی در بزرگترین معادن سنگ آهن کشور در این منطقه انجام گرفته است. کارخانجات زیادی در این منطقه مستقر شده‌اند و سنگ آهن خام یا فرآوری شده از این منطقه به استان‌های دیگر و مراکز ذوب آهن مانند اصفهان و خوزستان منتقل می‌شود.بخش بزرگی از این بار یا محصولات فرآوری، از طریق مسیر سنگان-خواف و از آنجا به تربت حیدریه-قائن و در نهایت به بندرعباس جابه‌جا می‌شود. تولید معدن سنگان در حال حاضر 10 میلیون تن در سال است که بر اساس برآورد ما تا چند سال آینده تولیدات به 17 میلیون تن در سال می‌رسد. این میزان تولید عدد بسیار بزرگی است که ما باید برای مسیر جاده ای و ریلی نقل و انتقال بار فکر جدیدی داشته باشیم تا صنایع حاضر در منطقه مشکلی برای جابه‌جایی تولید و بار نداشته باشند.فکر اصلی ما احداث ریل است. مسیر ریلی ساخته شده و بخشی از بار از طریق ریل جابه‌جا می‌شود ساخت جاده و توسعه ریل در این منطقه از برنامه‌های مهم توسعه ای است که در دستور کار برنامه ریزان قرار دارد. بخشی از تولیدات و بارها در منطقه از طریق ریل جابه‌جا می‌شود اما با توجه به حجم بار ریل ظرفیت جابه‌جایی آن را ندارد و مجبوریم بخشی از کار حمل و نقل را به جاده منتقل کنیم بنابراین لازم است وضعیت جاده‌های منطقه تغییر کند. با توجه به سرمایه گذاری‌های گسترده و وجود کارخانجات مختلف در این منطقه رونق اقتصادی ایجاد شده و رونق موجب افزایش اشتغال شده است در نتیجه این تحولات، تردد زیادی در جاده فعلی در منطقه تربت حیدریه-خواف-سنگان انجام می‌گیرد علاوه بر حمل بار تردد مسافری هم بسیار زیاد شده است و در آن منطقه جهش ترافیک داریم و جاده‌ها ظرفیت جابه‌جایی این حجم بار و مسافر را ندارد و بیش از 50 درصد بار سنگ آهن از جاده حمل می‌شود.
ساخت این آزاد راه با چه مشخصاتی و با مشارکت چه سرمایه گذارانی آغاز شده است؟
رونق اقتصادی و اشتغال، تولید بالا و میزان بار تردد را بسیار زیاد کرده است و باعث شده مسیر فعلی تربت حیدریه تا سنگان را به صورت بزرگراه توسعه دهیم.مسیر فعلی بزرگراه از تربت حیدریه تا سنگان 150 کیلومتر است. بعد از جلسات مختلف با مسئولان کارخانجات مستقر در آنجا و مدیرعامل ایمیدرو در توافقنامه‌ای که امضا شد قرار بر این است ساخت حدود 132 کیلومتر بزرگراه با مشارکت 50 درصدی وزارت راه و شهرسازی، 20 درصد ایمیدرو و 30 درصد سرمایه‌گذاری کارخانجات و بهره برداران از معادن آغاز شود. از 150 کیلومتر بزرگراه در دست ساخت در حال حاضر 18 کیلومتر آن در حال استفاده است. حجم قرارداد 500 میلیارد تومان است و مدت زمان قرارداد برای ساخت آزادراه 3 سال تعیین شده است. این مدت زمان تعیین شده با موافقت طرفین قابل تمدید خواهد بود. با ساخت 132 کیلومتر بزرگراه بین تربت حیدریه-خواف-سنگان ظرفیت برای جابه‌جایی مسافر و بار افزایش می‌یابد و نقل و انتقال در این منطقه به شبکه‌های سراسری اتصال پیدا می‌کند.محور تربت حیدریه- خواف- سنگان یکی از مهمترین محورهای مواصلاتی استان خراسان است. این تفاهمنامه با توجه به وجود بزرگترین معدن سنگ‌‌آهن خاورمیانه در سنگان و تردد بالا در این محور و لزوم تکمیل هرچه سریع‌تر آن به امضا رسید. یکی از مهمترین چالش‌های موجود در بخش معدن و صنایع معدنی، حمل و نقل مواد معدنی است و برپایه سند چشم‌انداز 1404، حجم تولید مواد معدنی باید به سالانه 700 میلیون تن برسد، اما زیر ساخت‌های حمل و نقل فعلی پاسخگوی نیازها نیست.
محور تربت حیدریه- خواف- سنگان در انتقال سنگ آهن معادن سنگان به مرکز و بنادر جنوبی کشور نقش مهمی دارد و همچنین یکی از مهمترین محورهای اتصال شمال شرق کشور به مرز افغانستان محسوب می‌شود.
ساخت بزرگراه چقدر هزینه‌های حمل و نقل را در این منطقه کاهش می‌دهد؟
به خاطر حجم بالای تردد جاده‌ای و حمل بار و کم بودن ظرفیت جاده ای در این منطقه تردد به کندی صورت می‌گیرد و در نتیجه هزینه‌ها هم بسیار افزایش دارد با ساخت آزادراه و افزایش ظرفیت جاده ای قطعاً زمان حمل و جابه‌جایی کاهش می‌یابد و هزینه‌ها هم به تبع آن کمتر می‌شود.بنابراین با گسترش جاده در منطقه شرق رونق اقتصادی هم بیشتر و تردد روانتر خواهد شد و کاهش مصرف سوخت هم نتیجه آن خواهد بود. به ازای هر تن - کیلومتر باری که از حمل و نقل جاده‌ای به حمل و نقل ریلی منتقل شود، معادل ریالی 35 سی‌سی سوخت و به ازای هر نفر- کیلومتر معادل ریالی 20 سی‌سی سوخت صرفه‌جویی می‌شود و به سرمایه گذاران تعلق می‌گیرد از طرف دیگر بخاطر تردد بالا و ظرفیت پایین تصادفات جاده ای زیادی در این منطقه رخ می‌داد که با جاده‌سازی قطعاً کاهش تصادفات را خواهیم داشت کاهش تصافات هم سهم قابل توجهی در کاهش هزینه‌ها دارد.
توسعه ریلی شرق تا افغانستان در چه مرحله ای قرار دارد؟
یکی از برنامه‌های ما برای اتصال به کشورهای همسایه اتصال از طریق ریل است. اتصال ریلی ایران به افغانستان یکی دیگر از برنامه‌های توسعه ای شرق کشور است. در حال حاضر مسیر ریلی تا خواف ساخته شده است و از خواف مسیر طراحی شده تا مرز افغانستان و 65 کیلومتر از مسیر ریلی هم وارد خاک افغانستان می‌شود.

مانی آشتیانی
خبرنگار
طی چند ماه اخیر خبر‌های مختلفی در خصوص مخالفت دولت و مجلس با برگزاری جلسات آنلاین کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه یا همان کمیته فیلترینگ منتشر شده است. دولت به‌عنوان قوه مجریه و در رأس آن وزارت ارتباطات معتقد است که برگزاری جلسات آنلاین این کارگروه به این شیوه و به‌خاطر حضور نداشتن حداقلی افراد در جلسات تصمیم‌گیری برای شکایت‌های مطرح شده فعالیت این کارگروه را یک سویه می‌کند. از سوی دیگر نیز دو نماینده مجلس به‌عنوان عضو ناظر اعلام می‌کنند که برگزاری جلسات آنلاین از اساس غیرقانونی است و تاکنون نیز دادستانی به‌عنوان رئیس کارگروه از این نمایندگان برای حضور در این جلسات آنلاین دعوتی به عمل نیاورده است. اما آن سوی ماجرا یعنی دبیر کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه اعلام می‌کند که نه تنها برگزاری جلسات آنلاین براساس قانون است بلکه انجام این کار از بروکراسی اداری برای انجام یک تصمیم‌گیری کم می‌کند. به هرحال در این اینجا این سؤال مطرح می شود که چرا باید برگزاری جلسات آنلاین کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه به محل مناقشه بین سه قوه مهم کشور تبدیل شود؟
بی خبری اعضا از برگزاری جلسه‌های کارگروه
کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه در سال ۸۸ بعد از تصویب قانون جرایم رایانه‌ای در مجلس تشکیل شد. در واقع این کارگروه براساس ماده 22 این قانون مسئولیت نظارت بر فضای مجازی و پالایش سایت‌های حاوی محتوای مجرمانه و رسیدگی به شکایات مردمی را برعهده گرفت. این کارگروه زیر نظر دادستانی کل کشور فعالیت می کند و از ۱۲ عضو که از بدنه مختلف نهادهای تصمیم‌گیر کشور هستند تشکیل شده است. ۶ نفر از این اعضا از بدنه دولت یا قوه مجریه انتخاب شده‌اند و ۲ نفر آن از مجلس می‌آیند. صدا و سیما، نیروی انتظامی و سازمان تبلیغات اسلامی از دیگر اعضای تشکیل دهنده این کمیته ۱۲ نفره هستند. تقریباً  طی یک دهه گذشته این کمیته و تصمیمات آن منجر به مسدود‌سازی سایت‌ها و سرویس‌های مختلف آنلاین شده است. براساس تبصره یک ماده ۲۲ قانون جرایم رایانه‌ای جلسات این کمیته برای رسیدگی به شکایات و بررسی موضوعات مربوط به فضای مجازی باید حداقل هر ۱۵ روز یک بار و با حضور هفت نفر از اعضای دارای حق رأی برگزار شود. حالا و آن‌طور که مقامات وزارت ارتباطات می‌گویند از ابتدای سال‌جاری حتی یک جلسه این کمیته هم به‌صورت فیزیکی در محل دادستانی برای بررسی مسائل مربوط به کمیته برگزار نشده و جلسات از حالت فیزیکی به آنلاین تغییر شکل داده است. محمدجواد نعناکار، مدیر کل حقوقی سازمان فناوری اطلاعات چندی پیش و در گفت‌و‌گویی اعلام کرده بود که جلسات این کمیته مدت زمان طولانی برگزار نمی‌شود و جلسات به‌صورت آنلاین پیگیری می‌شود و تصمیم‌گیری کمیته براساس آیین‌نامه آن به ۵ عضو محدود شده که از طریق سیستم آنلاین و بدون تشکیل جلسه تصمیم به فیلترینگ می‌گیرند. او در توضیح این روند گفته است:‌«در واقع پرونده‌های مطرح برای فیلترینگ در این اتوماسیون آنلاین کمیته براساس موضوع بین ۵ عضو یا نماینده نهادها تقسیم می‌شود. براین اساس مثلاً برای فیلترینگ لزوماً رأی‌گیری با اتفاق آرا بین ۵ عضو انجام نمی‌شود در واقع نهاد ارجاعی درباره یک شکایت رسماً در مورد آن موضوع تصمیم می‌گیرد.»
گفتنی است افزایش اختلاف با برگزاری جلسات آنلاین کمیته محدود به وزارت ارتباطات نمی‌شود چرا که در یک ماه اخیر بارها دو نماینده مجلس به‌عنوان عضو ناظر در این کمیته هم نسبت به برگزاری جلسات کمیته فیلترینگ به‌صورت آنلاین اعتراض‌هایی مطرح کردند و حتی در این زمینه از رئیس مجلس خواسته‌اند تا موضوع را پیگیری کند.
رمضانعلی سبحانی‌فر، نماینده مجلس در این کارگروه در گفت‌و‌گو با «ایران» می‌گوید: تاکنون هیچ فردی ما را به جلسات این کارگروه دعوت نکرده است از سویی جلسات باید به‌صورت حضوری برگزار شود چرا که در هیچ کجای قانون بیان نشده است که جلسات باید به‌صورت آنلاین باشد. او تأکید می کند که در سال‌های گذشته برای حضور در جلسات از دو عضو مجلس در این کارگروه هم به‌صورت کتبی و هم شفاهی دعوت می شد اما این اتفاق در سال‌جاری به هیچ وجه رخ نداده است.
محمد کاظمی نماینده مجلس و دیگر عضو این کارگروه نیز در خصوص برگزاری آنلاین این جلسات می‌گوید: از ابتدای مجلس دهم جلساتی در کمیته فیلترینگ برگزار شد و همیشه دادستان کل برای حضور ما به‌صورت مکتوب دعوت نامه ارسال می‌کرد؛ اما در این روزها برای تشکیل جلسه این کارگروه به ما اطلاعی داده نشده است و سؤال من این است اگر واقعاً جلسه‌های کارگروه به‌صورت آنلاین برگزار می‌شود چرا به ما در مورد زمان برگزاری جلسه اطلاعی داده نمی‌شود چون ما تاکنون ابلاغیه یا اخطاریه برای مطلع شدن از جلسات دریافت نکردیم.
جلسه آنلاین قانونی یا غیرقانونی
در مقابل انتقادهای وزارت ارتباطات و دو نماینده مجلس به‌عنوان عضو ناظر در کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه، اما دبیر این کارگروه یعنی جواد جاوید نیا در گفت‌و‌گو با «ماهنامه پیوست »در خصوص قانونی بودن برگزاری جلسات به‌صورت آنلاین می‌گوید: برگزاری جلسات آنلاین کارگروه موضوعی مخفی نبوده و براساس مصوبات قانونی کارگروه انجام می‌شود که عنوان دستورالعملی هم که فرآیند برگزاری آنلاین جلسات بر اساس آن در کارگروه تصویب شده «فرایند تصمیم‌گیری و تشکیل جلسات کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه» است.جاوید نیا با اشاره به ایجاد بوروکراسی غیرضروری در برپایی جلسات به‌صورت فیزیکی می‌گوید: اگر ما بخواهیم جلسات کارگروه را طبق قانون هر ۱۵ روز یک بار تشکیل دهیم، حجم کار بشدت افزایش پیدا می‌کند و تأخیر در پیگیری دستور جلسات صورت می‌گیرد، چراکه روزانه تعداد زیادی درخواست برای فیلتر و رفع فیلتر دریافت می‌کنیم؛ برای مثال امروز در کارگروه تأیید می‌کنیم که این فهرست باید فیلتر شود. اگر فردای همان روز یکی از مدیران سایت‌های مندرج در فهرست دلیل آورد که طبق قانون باید رفع فیلتر شود، این درخواست باید تا ۱۵ روز بعد که جلسه کارگروه برگزار می‌شود بلااقدام بماند.وی با تأکید بر اینکه تاکنون دو نماینده مجلس عضو در کارگروه و نماینده وزارت دادگستری اقدام به دریافت نام کاربری و رمز عبور برای حضور در جلسات آنلاین را نکرده‌اند گفت: ما مواقعی با برخی اعضا تماس می‌گیریم که چرا فعالیت‌تان کم است؟ چرا آنلاین نیستید؟ اما جوابی نمی‌گیریم. مثلاً همین نمایندگان محترم مجلس اعلام می‌کنند که سرشان شلوغ است و نمی‌توانند اظهار نظر کنند و اصلاً نام کاربری و کلمه عبور را دریافت نکرده‌اند. این شرایط نشان می‌دهد موضوع هم چندان برایشان اهمیتی ندارد.
دولت و پیگیری‌های حقوقی
با وجود ادعای دبیر کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه بر قانونی بودن برگزاری جلسات به‌صورت آنلاین، اما دولت همچنان بر درست نبودن برگزاری این جلسات به این شیوه اعتراض دارد و در حال حاضر این اعتراض‌ها به معاونت حقوقی رئیس جمهوری از سمت وزارت ارتباطات برای پیگیری ارجاع داده شده است. امیر ناظمی، رئیس سازمان فناوری اطلاعات چندی پیش در گفت‌و‌گو با «ایران» ضمن اعلام برگزاری جلسات کارگروه تازه تأسیس برای کاهش موانع کسب و کارهای مجازی به موضوعات مورد بحث در سومین جلسه این کارگروه اشاره کرده و گفته بود: در این جلسات موضوعات مختلفی مطرح می‌شود که یکی از این موضوعات به عدم برگزاری جلسات کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه اختصاص یافت و به نوعی در این جلسه خواست دولت برای تشکیل منظم و قانونی کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه مطرح و در این راستا از معاونت حقوقی خواستار پیگیری این درخواست شد. در همین راستا معاونت حقوقی رئیس جمهوری خبر از پیگیری این درخواست از دادستانی را داده اما اعلام کرده که دادستانی مخالفت دولت با برگزاری جلسات آنلاین کمیته فیلترینگ را قبول ندارد.
لعیا جنیدی در گفت‌و‌گویی ضمن اعلام این خبر گفت:‌ ما تحلیل حقوقی خود در زمینه مخالفت با برگزاری جلسات آنلاین کمیته فیلترینگ را به دادستانی ارائه کرده‌ایم و نامه‌نگاری لازم هم انجام شده است؛ اما آنها با ما اختلاف نظر دارند.
 جنیدی تأکید می‌کند که دادستان ایده‌اش این نیست که برگزاری جلسه آنلاین درست نیست و تفسیرشان از قانون نیز با این معاونت متفاوت است. جنیدی تأکید می‌کند که با وجود اختلاف نظرها دو طرف بر سر برگزاری جلسات آنلاین کمیته فیلترینگ؛ اما این معاونت همچنان تعامل خود با دادستانی برای رسیدن به یک نقطه مشترک ادامه می‌دهد.
به هرحال با تمامی موارد گفته شده باید منتظر ماند و دید در بین اختلاف نظرها برای برگزاری جلسات آنلاین کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه کدام قوه در این مناقشه پیروز می‌شود.

رئیس پلیس راهور تهران بزرگ درباره اخذ عوارض تردد از معابر شهری گفت: معتقدم در شرایط فعلی نباید فشار مضاعفی را به مردم در حوزه‌های اقتصادی وارد کنیم و در حال حاضر زمان مناسبی برای اجرای این گونه طرح‌ها نیست.  به گزارش ایلنا، سردار محمدرضا مهماندار ادامه داد: با روش‌های مدیریتی غیرپولی و غیرعوارضی هم بخشی از مشکلاتِ امروز حوزه ترافیک و آلودگی هوا را می‌توانیم کاهش دهیم و حتماً باید از این روش‌ها استفاده کنیم.رئیس پلیس راهور تهران بزرگ با اشاره به طرح زوج و فرد گفت: با اجرای صحیح طرح زوج و فرد می‌توان با استفاده از روش‌های غیرمالی و سازماندهی ۶ روز از هفته برای سه گروه از پلاک‌ها، به گونه‌ای تقسیم‌بندی کرد که به جای این‌که هر روز ۵۰ درصد از خودروها به معابر شهری بیایند روزی ۳۳ درصد خودرو به خیابان‌ها بیایند و این امر می‌تواند ۱۷ درصد در کاهش حجم خودرو و آلودگی هوا مؤثر باشد.سردار مهماندار با اشاره به طرح اخذ عوارض از معابر شهری تصریح کرد: اگر روزی شرایط مهیا باشد و آنقدر امکانات حمل و نقل عمومی افزایش پیدا کند که مردم دغدغه‌ای برای استفاده و رسیدن به حمل و نقل عمومی نداشته باشند و حمل و نقل عمومی به راحتی در دسترس بوده و سریع و آسان باشد، می‌توان به اخذ عوارض و پولی کردن معابر نیز فکر کرد.

نداسیجانی
خبرنگار
خسروسینایی، کارگردان و فیلمنامه نویس نام آشنای سینمای ایران است که البته خود را تنها محدود به حوزه فیلمسازی نکرده؛ او را می‌توان از جمله هنرمندان جامع الاطرافی دانست که از سینما تا هنرهای تجسمی و شعر و بخصوص موسیقی، دستی از نزدیک بر آتش دارد. او به شکل حرفه‌ای ساز می‌نوازد و ساز تخصصی‌اش نیز آکاردئون است. او را می‌توان از معدود نوازندگان سبک کلاسیک آکاردئون به حساب آورد که البته مشغله‌اش در حوزه فیلمسازی این اجازه را به او نداد که این مسیر را ادامه دهد و به‌ناچار ساز محبوبش را برای همیشه کنار گذاشت؛ جز نواختن در ایام فراغت و تنها برای دل خودش. و اما حالا او تصمیم گرفته تا آکاردئون قدیمی خودش را به موزه موسیقی اهدا کند تا در کنار دیگر سازهای جای گرفته در این موزه، آکاردئون خسروسینایی هم یادآور روزهای پرخاطره برای این هنرمند باشد. گفت‌و‌گوی ما با سینایی را در ادامه می‌خوانید:
پیش از انقلاب و شاید سال‌های بعد از آن، کمتر افرادی به نوازندگی ساز آکاردئون آن هم به سبک کلاسیک و تخصصی روی آورده بودند، در ابتدا بفرمایید چطور شد به موسیقی روی آوردید و این ساز را انتخاب کردید و حال چرا تصمیم دارید این ساز را به موزه موسیقی اهدا کنید؟
من درخانواده‌ای به‌دنیا آمدم که پزشک ‌بودن در آن یک سنت خانوادگی بود؛ پدربزرگم پزشک و پدرم تحصیلکرده دارالفنون و یک جراح بود. برادر بزرگم به موسیقی کلاسیک علاقه‌مند بود و برای من یک آکاردئون خریداری کرد.از 12 سالگی آکاردئون  می‌نواختم، آن زمان آکاردئون مانند گیتار ساز بسیار مطرحی بود و اغلب جوانان آکاردئون می‌نواختند، البته در دنیا هم ساز شناخته شده ای است به همین دلیل بدون هیچ پیش آگاهی مجذوب این ساز شدم. معلم بسیارخوبی داشتم که اهل جمهوری چک اسلواکی بود، البته آن زمان در تهران تنها دو- سه معلم به‌صورت جدی تر آکاردئون تدریس می‌کردند.من در دبیرستان البرز تحصیل می‌کردم. آن زمان در مدرسه ارکستری برای جوانان تشکیل دادیم که در واقع فکر می‌کنم اولین گروه غیرحرفه‌ای جوانان بودیم که به جاهای مختلف دعوت می‌شدیم و اجرای برنامه داشتیم. بعدها که تلویزیون راه‌اندازی شد از ما دعوت کردند هفته ای یکی – دو بار در تلویزیون اجرای برنامه داشته باشیم. سال ١٣٣٧ تحصیلاتم در دبیرستان به پایان رسید و دیپلم گرفتم و به وین رفتیم؛ آکاردئونم را هم با خود بردم و در کنار دوره‌های مختلف تحصیلی و آموزشی چون معماری؛ آهنگسازی و درنهایت فیلمسازی را هم آموختم. من آکاردئون را به شکل خصوصی نزد رئیس همایش آکاردئون کنسرواتوار وین پروفسور «وینکل بائر» ادامه دادم. سبک نوازندگی من به‌صورت کلاسیک بود و در ایران مخاطب کمتری داشت و کمتر با این شیوه آشنایی داشتند. در کنسرواتوار وین به مدت هفت سال شاگرد خصوصی استادم بودم و دو سال آخر به پیشنهاد ایشان در رشته تعلیم و تربیت ساز آکاردئون و موسیقی، کنسرواتوار وین را به اتمام رساندم.آن زمان هم به شکل گروه‌های پنج نفره در شهرهای مختلف اتریش اجرای کنسرت داشتم و هم به شکل سولو آثاری را اجرا می‌کردم. بعدها که به ایران آمدم طبعاً چون رشته فیلمسازی خوانده بودم تصمیم گرفتم فقط  کار فیلمسازی را ادامه بدهم بنابراین زمان کافی برای تمرین آکاردئون باقی نمی‌ماند به‌همین دلیل آکاردئون را کنار گذاشتم. البته با عمل جراحی که روی کمرم انجام گرفته بود این امکان وجود نداشت و در نهایت با کمال دلتنگی ناچار شدم نوازندگی را کاملاً کنار بگذارم چرا که انگشت‌های دستانم بی‌حس شده بود و قرار گرفتن آکاردئون روی شانه‌ام این بیماری را تشدید می‌کرد.آن زمان شاید من تنها کسی بودم که آکاردئون را به شکل جدی و حرفه ای می‌نواختم و اجرای کنسرت داشتم. البته افراد بسیاری هستند که آکاردئون می‌نوازند ولی تکنیک نواختن آنها حرفه ای نیست و گویا تکنیک‌شان را از پیانو یا سازهای دیگر روی آکاردئون پیاده می‌کردند ولی آکاردئونی که من کار می کردم کاملاً کلاسیک بود و نیاز به تمرین‌های بسیار داشت به همین دلیل بعد از اینکه به فیلمسازی مشغول شدم دیگر فرصتی برای پرداختن و تمرین کردن باقی نماند. من عمر و جوانی‌ام را با این ساز گذرانده‌ام وخوشبختانه به جاهای خوبی هم رسیده است اما متأسفانه نتوانستم ادامه بدهم و برای اینکه سازم محفوظ بماند در کمال دلتنگی آن را به موزه موسیقی تقدیم می‌کنم.
بعد از برگشت به ایران آیا اجرای کنسرتی هم داشته اید؟
بله.تنها یک بار و اگراشتباه نکنم حدود سال 1380 بود که به‌مدت دو شب در خانه هنرمندان اجرای برنامه داشتم. البته بعد از سال‌ها کناره‌گیری و تمرین نکردن، دیگر آن تکنیک اولیه را نداشتم و تنها به‌خاطر یادآوری به خودم و ارتباط عاطفی شدیدی که با این ساز داشتم این کنسرت را برگزار کردم.
با توجه به تجربه و تخصص در نواختن ساز آکاردئون به‌صورت کلاسیک؛ آیا در این سال‌ها تدریس و آموزش هم انجام می‌دادید؟
در وین استادی داشتم به‌نام پروفسور «وینکل بائر» که رئیس همایش آکاردئون کنسرواتوار وین بود، ایشان امید داشتند زمانی که به ایران برمی گردم آکادمی برای آموزش آکاردئون به‌صورت کلاسیک راه‌اندازی کنم و تدریس انجام بدهم به این علت که آن زمان که در وین بودم و بعد از اتمام کنسرواتوار امکان تدریس داشتم و اتفاقاً یکی- دو شاگرد هم بودند، اما متأسفانه وقتی به ایران برگشتم تصمیم گرفتم تنها به فیلمسازی بپردازم. بعد از یک سال که به اتریش برگشتم با استادم تماس گرفتم تا دیداری داشته باشم. اولین سؤال ایشان از من این بود که آیا آکادمی آکاردئون را راه‌اندازی کردم؟ وقتی گفتم فرصت این کار به وجود نیامد به قدری ناراحت شدند که گفتند چه ضرورتی دارد همدیگر را ببینیم و حاضر به دیدن من نشد.
شما هم تجربه حضور در عرصه موسیقی را داشته اید و هم سینما، با این حساب ارتباط بین موسیقی و سینما را چگونه می‌بینید و این آگاهی و دانش چه میزان در ساخت موسیقی فیلم هایتان اثرگذار بود؟
من کارم را ابتدا با شعرگفتن آغاز کردم و بعد از آن موسیقی آمد و در ادامه یکی- دو سال نقاشی کار می‌کردم.به مدت چهار سال معماری خوانده‌ام و همزمان با آن سه سال آهنگسازی کار کرده‌ام که درکنار همه این اتفاقات آکاردئون هم وجود داشت و می‌توانستم در سینما همه اینها را به‌صورت یک جا و در کنار هم داشته باشم و استفاده کنم. زمانی که به سمت سینما رفتم و تحصیل کردم، بعد از سال‌ها به این نتیجه رسیدم که در واقع همه این هنرها از درون با هم مرتبط هستند. یک زمان فکر می‌کردم شعرچیست! بعدها متوجه شدم شعر همان خلاقیت و جوشش است که در ذهن فرد شکل می‌گیرد بنابراین ابزار یک هنرمند هم بستگی به انتخاب و مهارت او دارد؛یعنی آنچه در ذهن شکل می‌گیرد می‌تواند تبدیل به موسیقی، نقاشی، سینما و... شود. من تنها مدعی نیستم که می‌گویم طبیعت سینما به موسیقی نزدیک است بلکه بسیاری از فیلم‌های سینما (نه همه فیلم ها)، به لحاظ ریتم بافت و ساختار آن اصولاً به موسیقی شبیه تراست تا به ادبیات.
تعریف کلی شما از موسیقی فیلم چیست که باید رعایت شود؟
 من برای هیچ‌کس قانون نمی‌گذارم و معتقدم در هنر این نوع قانون گذاری‌ها فقط دست و پای هنرمند را می‌بندند اما یک پیش شرط دارم و آن این است که هنرمند نخست باید دانش کافی داشته باشد و دوم خلاقیت؛ اگر این دو در کنار هم قرار گیرند هنرمند در کارش به خودی خود بازتاب خواهد داشت اما اگر از دانشی بهره ای نداشته باشد و حسی قدم بردارد تنها برای به‌دست آوردن دل مردم است.
با توجه به شناخت و تحصیل در عرصه آهنگسازی، آیا به ساخت موسیقی فیلم‌هایتان هم حساسیت خاصی داشته‌اید؟
تنها برای فیلم‌های خودم موزیک ساخته‌ام و پیشنهادی نمی‌پذیرم و با آنکه عمری را با موسیقی هم، گذراندم اما همیشه گفته ام، موسیقی آنقدر محترم است که اگر در فیلمی نیاز به آن نباشد به‌کارگرفته نمی‌شود و اگر ضرورت پیدا کند، باید در بافت دراماتیک فیلم نقش داشته باشد نه اینکه فقط یک ملودی نواخته شود و هرجایی که  فیلمساز کم آورد از نظر دراماتیک بخواهد زیرموسیقی کار کند. موسیقی مانند کلام و تصویر در یک بافت قرارمی گیرند وآن بافت چیزی است که کمپوزیسیون اصلی را شکل می‌دهد و آن کمپوزیسیون تبدیل به فیلم می‌شود.
ارزیابی شما از موسیقی فیلم‌هایی که ساخته می‌شود چیست؟
 زمانی که ساخت فیلم را آغازکردم، آن زمان آهنگسازان مطرحی درایران بودند که حتی کسرشأن‌شان می‌شد برای فیلم موزیک بنویسند اما طی 50 سال فعالیت درعرصه هنر، آرام آرام شرایط به گونه ای شد که آهنگسازان خیلی خوب دست به کار شدند و موزیک فیلم نوشتند.البته باید هدف کلی مشخص شود؛ یک زمان فیلمساز به ساختار درست و اصولی برای فیلمش می‌اندیشد و زمانی دیگر تنها گیشه مورد نظرش است و اگر گیشه در اولویت باشد ممکن است موسیقی را هم نابجا استفاده کنیم.
برخی از کارگردان‌های خوب و بزرگ ایران توجه‌شان به موسیقی فیلم کمتر شده و برای هزینه کمتر ترجیح‌شان استفاده از کارهای سطحی و دم دستی است، نظر شما دراین باره چیست؟
نگاه کارگردان‌ها به موسیقی فیلم کمتر نشده است. پیشتر اشاره داشتم سینما را به‌صورت یک ابزار ببینید.هر کسی این ابزار را با یک هدف استفاده می‌کند؛ یک زمان برای سینما حرمت قائل هستید و به‌عنوان یک اثر هنری به آن نگاه می‌کنید یک زمان هم آن را به‌عنوان یک کالای سرگرم‌کننده برای مردم می‌دانید. البته سینما باید مردم را سرگرم کند اما در چه سطحی! نه اینکه هر کسی کار خود را انجام بدهد. من برای همه کسانی که در عرصه فرهنگ و هنر فعالیت می‌کنند احترام قائل هستم چرا که تلاش بسیاری در این زمینه دارند اما این نکته مهم را نباید فراموش کنیم؛ اگر سینما را مانند قلم بدانیم با آن می‌توانیم یک نشریه فکاهی بنویسیم یا یک مطلب فلسفی ولی مخاطب شما متفاوت خواهد بود، در مورد سینما و کاربرد موسیقی در سینما هم این نگاه وجود دارد.البته من همه فیلم‌ها را ندیده‌ام که بخواهم اظهارنظر کنم اما باید بگویم از دیدن بعضی فیلم‌ها بسیار خرسند می‌شوم چرا که بسیار آگاهانه و درست از موسیقی استفاده شده است.
نکته دیگر این است که طی این سال‌ها توجه کارگردانان به چهره‌های مطرح عرصه خوانندگی بسیار زیاد شده است یا اینکه ترجیح می‌دهند موسیقی فیلمشان را خارج از ایران بسازند به نظر شما چرا این اتفاق رخ داده است؟
درهر موردی می‌توان این مثال را آورد. افراد بسیاری هستند که دو روزه از خارج آمده‌اند و در مورد یک نام معروف یا هنرمند یا یک شخصیت اجتماعی دو روزه فیلم سرهم می‌کنند و اتفاقاً خارج از ایران به خوبی فروش می‌کند. هدف این افراد این است که با تکیه بر یک اسم معروف، مشتری خوب جمع کنند اما فیلمساز دیگری وقتی می‌خواهد در مورد فردی فیلمی بسازد دست کم شش ماه با آن فرد دم خور و آشنا می‌شود تا فضای زندگی و شخصی او را بیشتر بشناسد و درادامه با دقت و وسواس بیشتری این کار را انجام می‌دهد بنابراین این اتفاقات تنها درمورد موسیقی نیست متأسفانه باید بگویم به‌دلیل آسان شدن یا بهتر است بگوییم ارزان شدن لوازم و اسباب هرکسی که از راه می‌رسد بلافاصله وارد گود می‌شود و بارش را می‌بندد.
آیا آهنگساز و کارگردان در ساخت موسیقی فیلم تبادل نظر دارند یا آنکه بیشتر به ایده کارگردان و تهیه‌کننده است؟
کارگردان تصمیم گیرنده نهایی شاکله اصلی فیلم است و اینکه کارگردان وآهنگساز بتوانند به یک توافق فکری برسند بسیار مهم است اما به شرط آنکه کارگردان فیلم تا حدودی از موسیقی، ادبیات، نقاشی و کمپوزیسیون هنرهای تجسمی آگاهی داشته باشد نه اینکه فقط یاد گرفته باشد زوم دوربین کدام است! این مسائل سینما را نمی‌سازد بلکه فرهنگی که پشت این ماجرا هست آن فرهنگ و فیلم را می‌سازد.

منصور غلامی
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری
بنابر مستندات تاریخی و گواهی اصحاب خرد، سنّت و میراث دانشگاهی در ایران قدمتی کهن دارد؛ بسیار کهن‌تر از دوران تأسیس دارالفنون که معاصران با آن آشنایند و نیز سابقه‌ای که غربی‌ها بدان مفتخرند و هویّت فرهنگی خود را با آن تعریف می‌کنند. سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در سی و نهمین اجلاس کنفرانس عمومی خود قدمت تأسیس دانشگاه جندی‌شاپور را 1750 سال ثبت و آن را کهن‌ترین دانشگاه جهان اعلام کرده است که این رویداد خجسته را به ملت فهیم ایران، دانشگاهیان و اصحاب اندیشه تبریک می‌گویم. رویداد یادشده از این منظر ارزشمند است که پیش از این دانشگاه‌های مطرح جهان، چون بولونیا، آکسفورد، کمبریج، و سوربون، با قدمت نزدیک به 1200 سال، خود را آغازگر سنّت دانشگاهی می‌دانستند لیکن ثبت قدمت جندی‌شاپور پیشینۀ سنّت دانشگاهی را بیشتر کرد و کانون آن را از مغرب‌زمین به مشرق‌زمین، آن هم سرزمین تاریخی ایران، انتقال داد که نزد هر صاحب‌خردی برگی زرین در تاریخ این مرز و بوم و مایۀ تحسین‌ به شمار می‌آید. پیدایش نهاد دانشگاه امری تاریخ‌ساز و تمدّن‌آفرین بوده که اکنون به نام جندی‌شاپور ثبت شده است؛ واقعیتی که نشان از درک والا و اهتمام ایرانیان به فراگیری دانش دارد و نمود آن را در مکتب‌خانه‌ها، نظامیه‌ها و سایر مراکز آموزشی و پژوهشی تاریخی این سرزمین می‌بینیم هرچند که فراز و فرودهای تاریخی جای تأمل و پژوهش بسیار دارد.
دانشگاه جندی‌شاپور دارای ویژگی‌هایی بوده که امروزه نیز مورد توجه دانشگاه‌های پیشرفته و سازمان‌های فرهنگی، چون یونسکو، است؛ ویژگی‌های ممتازی چون 1. تولید و ترویج علم در شاخه‌های پزشکی، داروشناسی، ریاضیات، نجوم، فلسفه، گیاه‌شناسی و جز اینها؛ 2. رده‌بندی‌های نظام‌مند درون هر شاخۀ علمی؛ 3. حضور عالمان با مشرب‌های فکری و عقیدتی متفاوت از دورترین نقاط جهان، 4. وجود دانشجویانی از  سرزمین‌های دیگر برای علم‌آموزی در این نهاد و مرکز علمی که پس از فراگیری دانش و مهارت کافی برای خدمت در زادبوم خود بدانجا بازمی‌گشتند، 5. دارا بودن کتابخانه‌ای بزرگ و مملو از آثار گوناگون در حوزه‌های دانشی به زبان‌های چندگانه پهلوی، سریانی، یونانی و سانسکریت. اینها حکایت از خردمداری، صلح‌اندیشی، اصالت و پرهیز ایرانیان از جزم‌اندیشی دارد.
با چنین پیشینه تاریخی مسئولیت، رسالت و مأموریت امروز ما تحقق اهدافی چون تولید و ترویج علم، حرکت در مرزهای دانش و نیل به توسعۀ علمی است که توسعه پایدار کشور در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و زیست‌محیطی بدون اینها ممکن نیست. نهاد دانشگاه مسئول انتقال سنت‌های فکری، ارزش‌های اجتماعی و فرهنگی در مقیاس‌های ملی و دینی است. بر این مبنا، نهادی علمی، اجتماعی و فرهنگی با کارویژه‌های تولید علم، تربیت نیروی متخصص، جامعه‌پذیری و فرهنگ‌پذیری تعیین‌کننده‌ای مهم در زیست‌جهان هر کشور به شمار می‌آید.
اکنون که سنّت علمی ایرانیان در جهان به سبب دانشگاه کهن جندی‌شاپور ستوده شده و جهانیان به دیده احترام بدان می‌نگرند بسیار خرسندم. اسفندماه سال جاری دانشگاه صنعتی جندی‌شاپور در شهر کهن دزفول، خاستگاه کهن‌ترین دانشگاه جهان، میزبان همایش باشکوه بین‌المللی گرامیداشت رویداد ثبت ۱۷۵۰اُمین سال تأسیس دانشگاه کهن جندی‌شاپور خواهد بود. انتظار می‌رود دانشگاه‌ها، مراکز آموزش عالی، مؤسسات پژوهشی و فناوری، و انجمن‌های علمی با توجه به اهمیت تاریخی و فرهنگی این رویداد برای بزرگداشت دانشگاه جندی‌شاپور و معرفی تاریخچه، اهمیت و تأثیر علمی و فرهنگی آن در تاریخ تمدّن بشری مشارکت فعال و شایسته‌ داشته باشند تا مردم عزیز کشورمان، بویژه نسل جوان دانشجو، بیش از پیش با پیشینه درخشان تمدن ایرانی آشنا شوند.
سخن خود را با بیتی از ناصر خسرو قبادیانی به پایان می‌برم:
درخت تو گر بار دانش بگیرد/ به زیر آوری چرخ نیلوفری را

غلامرضا ظریفیان
استاد دانشگاه
آنچه امروز تحت عنوان تجمیع  و ادغام واحدهای مراکز آموزش عالی وابسته به مؤسسات اجرایی که از بودجه عمومی استفاده می‌کنند  مطرح شده در ادامه مصوبه‌ای است که در سال 1390  تصویب شد و حالا بر اساس آنچه در بند ز تبصره 21 لایحه بودجه سال 1398 آمده، قرار است روند اجرایی شدن آن تسریع و تقویت شود.  بنابراین برخلاف تصور این تصمیم خلق‌الساعه و جدیدی نیست چنان‌که در گذشته هم اقداماتی در همین جهت انجام شده بود چنانکه دانشکده اقتصاد که زیر نظر وزارت اقتصاد بود به دانشگاه خوارزمی ملحق شد  یا دانشگاه شهید عباس پور که زیرمجموعه وزارت نیرو بود، به دانشگاه شهید بهشتی پیوست.
حال بحث تجمیع بودجه یک اقدام عملیاتی است که باید از آن به عنوان کاری درست دفاع کرد. زیرا در همه نظامات آموزشی، ساماندهی و برنامه‌ریزی از یک مرکز و نهاد واحد صورت می‌گیرد و تکیه بر یک نظام سیاستگذاری دارد. در گذشته به دلایل موجهی، بسیاری از دستگاه‌ها به دلیل آنکه نهاد آموزش عالی از توانمندی لازم برای تربیت نیروی متخصص مورد نیاز آنها برخوردار نبود، ناچار به آن شدند که دانشکده‌های مستقل را با برنامه آموزشی مختص خود شکل دهند. اما در شرایط حاضر نظام آموزش عالی در همه زمینه‌ها نیروی متخصص پرورش می‌دهد و طبیعتاً همه دستگاه‌هایی که نیازمند این نیروهای انسانی متخصص هستند باید نیاز و خواسته‌شان را به وزارت علوم و تحقیقات ارجاع دهند. به نظر می‌رسد که سیاست تجمیع، سیاست معقول و منطقی است و بازه زمانی که از سال 90 تاکنون برای اجرایی شدن این هدف طول کشیده است به همین دلیل بوده است که کار با یک تدریجی انجام شود و از شتابزدگی جلوگیری شود تا نظام‌های آموزشی با توجه به پیوستگی که با دستگاه مربوطه‌شان داشته‌اند، بتوانند در این فرصت خودشان را با شرایط جدید وفق دهند.
طبیعتاً این مسأله به بخش خصوصی ارتباطی پیدا نمی‌کند و مراکز تحقیقاتی و دانشگاه‌های غیردولتی کماکان مسیر خودشان را می‌روند و با اهداف تعیین شده  کار را پیش می‌برند. اما در دولت به نظر می‌رسد که تعدد مراکز آموزش عالی که وابسته به دستگاه‌های مختلف بودند اما وحدت رویه‌ای بر آنها حاکم نبود مشکل‌ساز بود. در زمینه دانشکده‌های علمی- کاربردی وزارت علوم موفق شد که گام خوبی بردارد. زیرا بخش قابل توجهی از این مراکز را یا در اختیار بخش غیردولتی قرار داد یا به دانشگاه جامع علمی- کاربردی ملحق کرد. در ارتباط با مراکز آموزش عالی دستگاه‌های مختلف هم سعی شده است که با یک منطق تدریجی کار پیش برود. اما در نهایت سیاست درستی است که در حال اعمال است. زیرا به هر حال مانند بسیاری از امور دیگر ما باید از تشتت مدیریت و سیاستگذاری پرهیز کنیم و به سمت مدیریت واحد در موضوعات واحد حرکت کنیم. به عبارتی مقولاتی همچون اقتصاد، فرهنگ و آموزش و... در زیرمجموعه دولت باید از مدیریت واحد برخوردار باشند مگر بخش غیردولتی که چون از بودجه دولت ارتزاق نمی‌کنند و می‌توانند در مدیریت متفاوت عمل کنند اگر چه آنها هم باید از استانداردها و سیاست‌های واحد تبعیت کنند. در مورد تأثیر اجرای این مصوبه بر روند و کیفیت بخش تحقیقات و پژوهش نیز باید گفت که برخلاف نگاه منتقدان، کار آموزش عالی تولید و توزیع علم مورد نیاز کشور در عرصه‌های مختلف، ایجاد استاندارد‌های واحد، تسهیل و حمایت گسترش مرزهای علم است. بنابراین این مراکز آموزشی بر اساس این مصوبه به مرکز تخصصی خودشان نزدیک‌تر شده‌اند و این الحاق حتماً بر استانداردهای آموزشی این مراکز خواهد افزود. کما اینکه براساس تأکید رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور قرار نیست از بودجه این مراکز و اعتبارات تحقیقاتی آنها کاسته شود و بنابراین برخی نگرانی‌هایی که مطرح می‌شود، چندان واقعی نیست.

هر روز با شما در اینجا خواهیم بود، صدای شما، حرف شما و پیشنهاد شما را می شنویم و می خوانیم و بازگو می کنیم.
با ما همراه باشید، بگویید و بنویسید
تلفن: 88769075 - 021  پیامک: 3000451213

نظــــــــر مـــــردم

ë شیشه‌های واگن مترو تهران-کرج کثیف است/ 343... 935: شیشه‌های واگن مترو تهران-کرج کثیف است ضروری است توجه و برطرف شود.
ë صاحبخانه‌ام حکم تخلیه گرفت/ 200... 938: دو سال در منطقه جنگی بودم کارت ایثار 5 ساله دادند و طبق قول دولت و مجلس پرونده تکمیل شد و قرار بود به رزمندگان بیش از یک سال70 درصد از حقوق پرداخت شود ولی تا الان یک ریال هم پرداخت نشده است بیکار و مستأجر هستم و فرزند دانشجو دارم، صاحبخانه‌ام به خاطر نپرداختن اجاره، حکم تخلیه گرفته است.
ë مخابرات برای 30 هزار تومان بدهی، تلفن را قطع و واگذار می‌کند/ از بهارستان شهرک قلعه میر 125... 919: مخابرات تلفن مردم را به خاطر 30 هزار تومان بدهی قطع و واگذار می‌کند و مابقی قیمت را برنمی‌گرداند. لطفاً پیگیری بفرمایید. ممنونم.
ë عدم پرداخت وام به بازنشسته‌های صندوق بازنشستگی/ آقای برزگر بازنشسته‌ آموزش و پرورش قائم شهر: بعد از 30 سال خدمت در آموزش و پرورش، قرار بود اول ماه به بازنشسته‌ها مبلغ 5 میلیون تومان وام پرداخت کنند ولی بعد از گذشت یک ماه هنوز هیچ خبری از وام نیست. چرا مسئولان به ما بازنشسته‌ها وعده‌های توخالی می‌دهند؟
ë عدم پرداخت وام به بازنشسته‌های بالای 65 سال/ حسن نورمحمدی: اخیراً صندوق بازنشستگی اعلام کرده به بازنشسته‌ها وام 5 میلیون تومانی پرداخت می‌شود. مراجعه که کردم گفتند به افراد بالای 65 سال وام تعلق نمی‌گیرد. چرا با بازنشسته‌ها این کار را می‌کنید؟ این چه طرحی است که به افراد بالای 65 سال وام پرداخت نشود؟‌
ë اعتراض فرهنگیان به بیمه تکمیلی ناکارآمد/ 350... 915: اعتراض فرهنگیان به بیمه تکمیلی ناکارآمد فرهنگیان را منعکس فرمایید. وزیر آموزش و پرورش باید پاسخگو باشد.
ë سود سهام عدالت خانواده‌های تحت پوشش بهزیستی واریز نشده است؟/ بابایی 822... 919: چرا سازمان خصوصی‌سازی سود سهام عدالت خانواده‌های پشت نوبتی تحت پوشش بهزیستی را واریز نکرده است؟
ë جمع‌آوری کودکان کار/ آقای صادقی:  کودکان کارکه عموماً کم‌سن و سال هستند و از سطل زباله‌ها در چهارراه‌ها زباله جمع‌آوری می‌کنند، چهره زشتی به کرج داده و باعث کدورت ذهن شهروندان کرج شده است لذا از مسئولان محترم شهرداری کرج درخواست داریم به وضعیت بچه‌های کار سر‌و‌سامان بدهند.
ë عدم تحویل خودرو در موعد مقرر/ پرویز نوری:  من یک معلم هستم که سال گذشته با فروش لوازم خانه و قرض گرفتن پول اقدام به ثبت‌نام خودرو کردم. الان بعد از گذشت یک سال و سپری شدن سه ماه از موعد تحویل خودرو، نمایندگی اعلام می‌کند خودرو رنو تولید نمی‌شود و هیچ‌کس هم در این خصوص پاسخگو نیست. ما چه گناهی کرده‌ایم که باید به قرارداد یک خودروساز دولتی اعتماد کنیم و آخر هم کسی پاسخگو نباشد.
ë گرانی داروهای دامپزشکی/ اسدالله شیخ‌الاسلامی از شهرستان میانه:  چرا اینقدر داروهای دامپزشکی گران شده است؟ کشاورزان و دامداران به خاطر گرانی قادر به خرید دارو نیستند و این باعث تلفات دام و درنهایت ضربه به کشور شده است. لطفاً مسئولان برای داروهای دامپزشکی یارانه‌ای مشخص کنند و تصمیم عاجلی اتخاذ نمایند.
ë عرضه داروی تاریخ گذشته در داروخانه/ ملیحه فتاحی:  داروخانه‌ای در خیابان جی داروهای تاریخ گذشته عرضه می‌کند. برای تهیه داروی چینی سیلیس به داروخانه مراجعه کردم بعد از دریافت دارو متوجه شدم این دارو تاریخ گذشته است اعتراض کردم ولی با برخورد نامناسب مسئول داروخانه مواجه شدم که بسیار بد و توهین‌آمیز بود اکثر مراجعه‌کنندگان هم عنوان می‌کنند که اکثر داروهای این داروخانه تاریخ گذشته است. لطفاً مسئولان وزارت بهداشت در این خصوص رسیدگی و نظارت بیشتری داشته باشند.