شقایق امیری
خبرنگار

رسانه‌های فرانسه دیروز همزمان با آغاز چهارمین هفته اعتراضات جنبش «جلیقه زردها» در این کشور تیتر اول خود را به این اعتراضات اختصاص دادند و پیش‌بینی کردند، شنبه پر ماجرایی پیش روی فرانسه باشد.

لیبراسیون:هشدار زرد

لوموند:خشم و از هم گسیختگی فرانسه

فیگارو:ترس فرانسه از شنبه سیاهی دیگر

لا دپش:جلیقه‌زردها: وحشت از بدتر

لا مونتاین:حداکثر هشدار

فرحناز دهقی
خبرنگار
درست یک سال پیش، امانوئل مکرون قبل از ورود به کاخ الیزه گفت «من برای حکومت کردن در روزهای آرام ساخته نشده‌ام، من برای طوفان آفریده شده‌ام»؛ با گذشت یک سال از آن روز، اکنون زمان سنجش اعتبار این ادعا فرا رسیده است. هشت هزار نیروی پلیس، صدها نفر معترض دستگیر شده، توده‌های آتش، بوی گاز اشک‌آور، صدای خشمگینی که یکپارچه در خیابان‌های پاریس فریاد «مکرون، استعفا» سر می‌داد و موج خروشان جلیقه‌های زرد عناصری بودند که روز گذشته خیابان همیشه پرنور شانزه‌لیزه را در هاله‌ای از دود و غبار و تاریکی فرو بردند.
به گزارش گاردین، برنامه‌ریزی برای برگزاری تظاهراتی سراسری در فرانسه، با فراخوان‌هایی در شبکه‌های اجتماعی آغاز شد. با برآمدن خورشید در سپهر فرانسه، هزاران معترض جلیقه‌های زرد خود را به تن کردند تا با حضور در اطراف طاق نصرت پاریس، اعتراض خود را به سیاست‌های اقتصادی امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری این کشور که از روز چهارشنبه و پس از بازدید از خیابان شانزه لیزه و تخریب بخشی از طاق پیروزی، در مجامع عمومی دیده نشده، نشان بدهند. هشت هزار نیروی پلیس در اطراف کاخ ریاست‌جمهوری الیزه مستقر شده بودند تا مانع به آشوب کشاندن خیابان‌های منتهی به کاخ شوند و در همین راستا تلاش کردند با تفتیش و بازرسی بدنی موج عظیم معترضان را کنترل کنند. دولت از روز گذشته هشدار داده بود با حضور حداکثری نیروهای پلیس، با کسانی که سعی بر، بر هم زدن نظم عمومی دارند و درصدد ایجاد اغتشاش هستند برخوردی جدی خواهد کرد. دستگیری بیش از 500 نفر، تا لحظه نگارش این گزارش، در راستای همین هشدار بود که حدود 211 نفر از آنها به بازداشتگاه نیز منتقل شدند.یک روز پیش از برگزاری این تظاهرات، کریستف کاستانر، وزیر کشور فرانسه در کنفرانسی مطبوعاتی درباره آن گفت:«من فکر می‌کنم تنها چند هزار نفر در این تظاهرات شرکت کنند. عده‌ای هم خواستار خشونت و خرابی هستند که ما با تدابیر امنیتی گسترده سعی بر ناکام گذاشتن آنها داریم. معترضان باعث شکل‌گیری هیولایی شده‌اند که مهار کردنش کار بسیار سختی است. امروز تعداد این افراد در کل فرانسه حدود 10 هزار نفر است. این 10 هزار نفر، همه مردم فرانسه نیستند، بلکه گروه کوچکی هستند، اقلیت کوچکی که در بین آنها افراد مسالمت‌جو و قابل احترامی هم وجود دارد که من با آنها دیدار کرده‌ام.» او روز جمعه در توئیتر خود ویدئویی منتشر کرد که در آن نشان می‌داد، پلیس، معترضان را بازدید بدنی می‌کند تا به زعم او «هر وسیله‌ای که می‌تواند سلاح تلقی شود و خطرآفرین باشد» از آن مهلکه دور شود. با این حال براساس گزارش‌ها، طی این تظاهرات چند نیروی پلیس و معترض زخمی شدند. خشونت میان نیروهای پلیس و معترضان به اندازه‌ای بود که در خیابان شانزه‌لیزه که فروشگاه‌های مجلل متعددی وجود دارند، به ایجاد حائل‌های آهنی و چوبی سعی داشتند از ویترین‌های خود مراقبت کنند. آن لارن بنز، خبرنگاری فرانسوی در صفحه توئیترش با انتشار ویدئویی خبر داد: «ساعاتی پس از آغاز اعتراضات، نیروهای پلیس با ماشین‌های آب‌پاش راه به دل جمعیت باز کرد تا با پاشیدن آب به روی معترضان آنها را متفرق کند. اما جلیقه زردها با گرفتن دست‌های یکدیگر، سرود ملی کشورشان را خواندند و به راه خود ادامه دادند.»با ادامه اعتراض‌ها در سراسر فرانسه، در شهر کاله در شمال این کشور نیز معترضان اتوبان «ای 16» را مسدود کردند تا با ایجاد اخلال در سیستم حمل و نقل سراسری کشور، مکرون را راضی به استعفا کنند. پیش از این نیز بارها آنها اقدام مشابهی کرده بودند.
لارن نونز یکی از مقام‌های وزارت کشور فرانسه اعلام کرد، جمعیت معترضان به 40 هزار نفر هم نرسیده بود اما تصاویر و ویدئوهای منتشر شده از موج جلیقه‌ زردها نشان از این دارد که جمعیت می‌تواند به مراتب بالاتر از این باشد. به گزارش یورونیوز، در بولوار گراند پاریس، درگیری نسبتاً تندی میان معترضان و پلیس در گرفته بود و پلیس با پرتاب گاز اشک‌آور سعی می‌کرد جمعیت را متفرق کند اما جلیقه زردها برای نشان دادن خشم‌شان سطل‌های زباله را برگرداندند و حتی برخی معترضان به سوی نیروهای پلیس سنگ پرتاب کردند. در مقابل، نیروهای پلیس تردد خودروها در بخش‌هایی از پاریس را محدود کردند و شماری از ایستگاه‌های مترو را برای جلوگیری از رسیدن معترضان به محل تظاهرات در پاریس بستند.
پیوستن احزاب و طیف‌های مختلف به خیزش مردمی
در میانه اعتراضات مردم فرانسه به سیاست‌های اقتصادی مکرون، بویژه افزایش قیمت سوخت، بستر برای حضور گروه‌های راستگرای افراطی نیز فراهم شد. لوکاس مایکلیونس خبرنگار خبرگزاری فرانسه در توئیتر خود عکسی را منتشر کرد که نشان می‌داد برخی با در دست داشتن پلاکاردی که روی آن نوشته شده بود «فرگزیت» فرصت را مهیا  دیده‌اند تا خواسته‌شان بر سر جدایی فرانسه از اروپا را به نمایش بگذارند. ماریون فابین تحلیلگر مسائل اروپا نیز در حساب فیسبوک خود نوشت: «هشدار! هشدار! معلوم است که سرمایه‌داری نئولیبرالیسم جز تشدید فشارها علیه فقیران هیچ راه‌ حلی برای کنترل تغییرات آب و هوایی در نظر ندارد؛ اما زمانی که خشم فقرا به خشونت ارتجاعی تبدیل ‌شود، فرصت برای عرض‌اندام راستگراهای افراطی مهیا می‌شود و ما باید مراقب این باشیم.»شایان ذکر است که مکرون اعلام کرده بود قیمت‌های سوخت را به دلیل کاهش مصرف و به دلیل حفاظت از محیط زیست افزایش می‌دهد.از سوی دیگر، گروه‌های فمینیستی، ضد فاشیستی، ضد سرمایه‌داری و ضد نژادپرسی نیز از این اعتراضات حمایت کرده‌اند.
حرکت سریع موج جلیقه زردها
در حالی که موج معترضان جلیقه‌پوش از پاریس هم فراتر رفته و به شمال و جنوب فرانسه نیز رسیده است، بلژیک کشور همسایه فرانسه نیز با حضور جلیقه زردها مواجه شده است. خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داده بود معترضان فرانسوی از مرزها عبور کردند و خود را به بلژیک و هلند رساندند. طبق اعلام این رسانه صدها نفر از افسران پلیس روز گذشته در بروکسل در حالت آماده‌باش قرار داشتند؛ با این حال میان نیروهای امنیتی و معترضان درگیری‌هایی روی داد. پلیس هلند نیز اعلام کرد صدها معترض در مقابل ساختمان پارلمان گرد هم آمدند اما اعتراض خود را مسالمت‌آمیز و بدون خشونت پیگیری کردند.
خبر دیگر اینکه «دونالد ترامپ» با سوار شدن بر موج جنبش جلیقه زردها در فرانسه در توئیتر نوشت: «توافق پاریس آنقدرها هم برای پاریس خوب کار نکرده است. در سراسر فرانسه اعتراض‌ و شورش‌ است. آنها (معترضان فرانسوی) شعار می‌دهند «ما ترامپ را می‌خواهیم»،« من عاشق فرانسه هستم».

ندا آکیش
خبرنگار
می گویند چاقو دسته‌اش را نمی‌برد اما این مسأله درباره دونالد ترامپ، رئیس جمهوری که از تمام قاعده‌ها مستثنی است، صدق نمی‌کند زیرا رکس تیلرسون، نخستین وزیر خارجه‌اش که تا ماه مارس (حدود 9 ماه قبل) در حلقه نزدیکان او بود، در یک سخنرانی اذعان کرد که آقای رئیس جمهوری تا چه اندازه قانون گریز و غیرقابل کنترل است. نیکی هیلی، نماینده ترامپ در سازمان ملل متحد نیز که تا سه هفته دیگر با این کرسی خداحافظی می‌کند، در یک مصاحبه بر غیرقابل پیش‌بینی و غیرقابل کنترل بودن ترامپ صحه گذاشت. این در حالی است که اعتراف‌های مایکل کوهن، وکیل سابق ترامپ نیز پرونده روس گیت را بسیار داغ کرده و برای نخستین بار بازرسان این پرونده اعلام کردند، کوهن به دستور شخص ترامپ قانون را نقض و دو جرم مرتبط با انتخابات را مرتکب شده است.
به گزارش سایت روزنامه نیویورک تایمز، رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه سابق امریکا طی سخنرانی در یک مؤسسه خیریه حمایت از بیماران سرطانی برای نخستین بار آشکارا از اختلاف نظرهای جدی که با ترامپ داشت پرده برداشت و گفت: فکر می‌کنم بخشی از این مسأله به این دلیل است که ما در شیوه کار آشکارا تفاوت‌های شدیدی داریم و تابع نظام ارزشی مشترک نیستیم.
او افزود: باید به او می‌گفتم خب آقای رئیس جمهور، می‌دانم می‌خواهی چکار کنی اما نمی‌توانی از این راه انجامش بدهی. این راه ناقض یک پیمان و قانون است. او واقعاً ناامید شد و فکر می‌کنم اینکه من هر روز به او می‌گفتم نمی‌توانی این کار را انجام دهی و بیا درباره کاری که می‌توانیم انجام دهیم، صحبت کنیم باعث شد که او از من خسته شود. وزیر خارجه سابق امریکا تصریح کرد: برای من که از شرکت اکسون‌موبیل می‌آمدم، کار برای مردی که کاملاً بی‌نظم است، دوست ندارد مطالعه کند، گزارش‌ها را نمی‌خواند و دوست ندارد وارد جزئیات بسیاری از مسائل شود، چالش‌برانگیز بود.
چند ساعت پس از رسانه‌ای شدن این سخنان، حملات توئیتری ترامپ به تیلرسون آغاز شد و او در یک پیام توهین‌آمیز نوشت: «او کاملاً احمق بود و نمی‌توانستم زود از شرش خلاص شوم. او بسیار تنبل بود. حالا شرایط کاملاً فرق کرده و روحیه عالی‌ای در وزارت خارجه به وجود آمده است.» این در حالی است که هنگامی که ترامپ، تیلرسون را به‌عنوان وزیر خارجه معرفی کرد، گفت، سرسختی، تجربه زیاد و درک عمیق او از ژئوپولیتیک او را به گزینه‌ای عالی برای این سمت تبدیل می‌کند.
تیلرسون زمانی که وزیر خارجه امریکا شد، نخستین وزیر خارجه تاریخ امریکا بود که بدون هیچ تجربه قبلی در دولت، سیاست یا ارتش کارش را آغاز کرد و اتفاقاً با رئیس جمهوری کار کرد که او هم هیچ تجربه قبلی در دولت، سیاست و ارتش نداشت. او با رفتار محجوبی که از خود نشان داد توانست توجه برخی مقامات خارجی و قانونگذاران جمهوریخواه را به خود جلب کند و آنها از او به‌عنوان فردی که می‌تواند اشتیاق به قانون گریزی رئیس جمهوری دمدمی مزاج را کنترل کند، یاد می‌کردند. سخنان تندی که بین تیلرسون و ترامپ رد و بدل شد این واقعیت را درباره ترامپ آشکار کرد که او اغلب افرادی را برای پست‌های ارشد دولت خود به کار می‌گمارد که آنها را نمی‌شناسد و حتی در گذشته با آنها ملاقات هم نکرده و بعد از آنکه با آنها اختلاف عقیده پیدا می‌کند، کنارشان می‌گذارد. آنهایی که بی‌سر و صدا از حلقه نزدیکان و دولت ترامپ جدا می‌شوند اغلب منزوی می‌شوند و آنهایی که پس از کناره‌گیری از دولت دیدگاه‌ها و مشاهدات خود را درباره رفتارهای رئیس جمهوری به طور علنی به زبان می‌آورند با حملات بی‌امان و بی‌رحمانه او مواجه می‌شوند.
در نتیجه، برخی از بدترین تصاویری که در دو سال گذشته از رئیس جمهوری امریکا ترسیم شده از سوی افرادی است که زمانی در حلقه نزدیکان او بوده‌اند. از جمله نخسین وزیر خارجه اش، وکیل شخصی‌اش و نماینده‌اش در سازمان ملل. نیکی هیلی نیز که تنها چند هفته به پایان حضورش در دولت ترامپ به‌عنوان نماینده امریکا در سازمان ملل مانده در مصاحبه با مجله آتلانتیک درباره غیرقابل پیش‌بینی بودن رئیس جمهوری امریکا گفت: ترامپ از تئوری مرد دیوانه که یادآور شیوه سیاستمداری ریچارد نیکسون و هنری کیسینجر بود استفاده می‌کند. سند دیگر قانون گریزی رئیس جمهوری امریکا و فاش شدن این مسأله از سوی یکی از افرادی که زمانی در حلقه نزدیکان ترامپ قرار داشت، مجرم شناخته شدن مایکل کوهن، وکیل سابق ترامپ است. دادستان‌های فدرال نیویورک با اعلام رسمی این مسأله که کوهن به دستور شخص رئیس جمهوری در سال 2016 مرتکب قانون گریزی و دو جرم مرتبط با انتخابات شده، خواستار شدند، کوهن مدت زمان حبس «قابل توجهی» (۵۱ ماه تا ۶۳ ماه) دریافت کند.

کیت کنلی گاردین
مترجم:پونه مجلسی
آنگرت کرمپ -کارن باوئر سابقه‌ای 18 ساله از حضور در موقعیت‌ها و مسئولیت‌های متعدد در حزب اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان دارد. او پیش از این به مدت 6 سال وزیر داخلی ایالت زارلند بوده است و اوایل سال جاری میلادی، با حمایت 99 درصدی دبیرکل حزب شد. او که در رشته‌های علوم سیاسی و حقوق تحصیل کرده است در سال 1998 به مدت 6 ماه نماینده مجلس فدرال آلمان بود، اما سپس با حمایت پتر مولر، که در آن زمان نخست وزیر ایالت زارلند بود و هم اکنون قاضی دادگاه قانون اساسی آلمان است، به عرصه سیاست در ایالت زارلند بازگشت. این حقوقدان 56 ساله به شهر کوچک پوتلینگن در غرب آلمان، جایی که در آن متولد شد و کودکی‌اش را گذراند، وفادار مانده است و حتی همچنان در این شهر زندگی می‌کند. کسانی که او را می‌شناسند، اعتقاد دارند وابستگی او به ریشه و اصلش باعث شده این چنین در میان حزب محبوب باشد و به جلب احساس اطمینان شهره شود. او مانند مردم عادی آلمان زندگی می‌کند مردم شهر به دیدن او عادت کرده‌اند؛ یک بار او را پشت موتور همسرش می‌بینند و بار دیگر در صف خرید. کارن باوئر اعتقاد دارد که جایگاه دموکرات مسیحی‌‌ها به عنوان آخرین حزب مردمی، باید میان جامعه باشد و از مخالفان حزب راست افراطی است.
دبیرکل تازه حزب اتحادیه دموکرات مسیحی از زمانی که به سمت دبیرکلی حزب رسید، همواره بر سر دو مسأله با چالش روبه‌رو بود؛ یکی به دلیل تمایلش برای حمایت از آنگلا مرکل و دیگری به علت ارسال سیگنال‌هایی از اراده‌اش برای تغییر مسیر حزب. در حالی که او از سیاست درهای باز مرکل در زمینه پناهجویان حمایت می‌کند، پذیرفته که در این میان اشتباه‌هایی هم اتفاق افتاده است. بنابراین او از این سیاست که به پناهجویانی که سابقه مجرمانه دارند، اجازه ورود به آلمان را نداشته باشند، حمایت کرد. او بیشتر از مرکل سرسپرده حزب است و کمتر از او رویه‌ای واکنشی دارد و بیشتر از او می‌خواهد اوضاع کنونی را به چالش بکشد.
کارن باوئر، که سرسختانه به مذهب کاتولیک معتقد است، به نفع ممنوعیت معرفی خدمات پزشکانی که عمل سقط جنین را انجام می‌دهند، سخنرانی کرده است و با کمپین «ازدواج برای همه» که توسط جنز اسپن یکی از منتقدان او که با همجنس خود ازدواج کرده، مخالف است.
باوئر دومین زن سیاستمدار از احزاب متحد دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی آلمان است که به بالاترین مقام سیاسی در آلمان رسیده است. با وجود این دستاورد بزرگ، او به روشنی می‌داند آینده حزبش با سختی‌های متعددی روبه‌رو است و باید تجربه و زندگی‌اش را وقف گذراندن آن از گردنه‌های پر پیچ و خم کند؛ گردنه‌هایی که شاید مهم‌ترین عامل کناره‌گیری مرکل از سمتش بودند.

مایکل وولف
مترجم: مهوش غلامی
​​​​​​​
بخش 20
ترامپ فردی پرتحرک بود ولی دوست نداشت تصمیمی بگیرد، حداقل نه تصمیماتی که به نظر می‌رسید او را مجبور می‌کند مشکلی را تجزیه و تحلیل کند. و هیچ تصمیمی – واقعاً از نخستین لحظه ریاست جمهوری‌اش – به اندازه تصمیم‌گیری در مورد افغانستان او را چون سایه دنبال نمی‌کرد. این موضوع معمایی بود که تبدیل به یک نبرد شد؛ و نه تنها مقاومت خود او دربرابر استدلال تحلیلی را درگیر می‌کرد بلکه جناح بندی ِ طرف راست و چپ مغز کاخ سفید خودش را - شکاف بین افرادی که معتقد بودند باید وضعیت کنونی تغییر یابد و آنهایی که خواستار حفظ وضعیت فعلی بودند - شامل می‌شد.
در این مورد، بنن طرفدار برهم زدن وضعیت موجود بود، و به ندای صلح کاخ سفید که نامحتمل هم بود – یا در هر صورت نوعی صلح – تبدیل شد. از نظر بنن، فقط او و گروه پشتیبان نه چندان باثبات دونالد ترامپ مانع اعزام پنجاه هزار سرباز امریکایی به میدان خالی از امید افغانستان بودند. اچ-آر مک مستر نماینده گروه طرفدار وضع فعلی – و در شکل ایده آل، افزایش نیرویی در رأس این وضعیت فعلی – بود و بعد از جاروانکا، به هدف اصلی بنن برای سوء‌استفاده تبدیل شده بود. در این جبهه بنن براحتی با پرزیدنت که احساس حقارتش نسبت به این ژنرال ِ پاور-پوینتی را چندان پنهان نمی‌کرد، متحد شد. بنن و رئیس جمهور از اینکه باهم دهن مک مستر را سرویس کنند لذت می‌بردند. مک مستر نوچه دیوید پترائوس، فرمانده سابق ارتش امریکا در خاورمیانه و افغانستان بود که در دوره اوباما رئیس سازمان سیا بود و بعدا ً به دلیل یک رسوایی عشقی و سوء مدیریت اطلاعات محرمانه استعفا کرد. پترائوس و حالا هم مک مستر نماینده رویکرد معمولی در افغانستان و خاورمیانه بودند. مک مستر، این ژنرال ِ سرسخت، همواره نسخه‌های جدیدی از افزایش نیرو به رئیس جمهور پیشنهاد می‌داد اما هر بار ترامپ با اشاره دست او را از دفتر رئیس جمهوری به بیرون هدایت می‌کرد و از روی نومیدی و ناباوری چشمانش را دایره وار به اطراف می‌گرداند.

کبری نظری
خبرنگار
رشد منفی جمعیت اتفاقی که این روزها بیش از هر زمان دیگری ژاپن را تهدید می‌کند، به یکی از چالش‌های دولت عمیقاً محافظه کار توکیو تبدیل شده است. دولتی که مواضعش در قبال مهاجران مانند تمام دولت‌های محافظه کار سختگیرانه است اما در عین حال نیاز مبرم به نیروی کار جدید و جوان دارد. به گزارش سایت شبکه خبری سی‌ان‌ان، با پیرتر و کوچک‌تر شدن جمعیت ژاپن افکار عمومی این کشور خواستار تغییر در سیاست‌های مهاجرتی دولت است و علی رغم بیگانه هراسی‌هایی که در جامعه ژاپن رخنه کرده، نظرسنجی 2018 پیو نشان می‌دهد 59 درصد ژاپنی‌های معتقدند که مهاجران باید به این کشور بیایند تا ژاپن قدرتمندتر شوند. در روزهای اخیر نیز نمایندگان پارلمان ژاپن یک تغییر سیاستی‌ای را که شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن در زمینه مهاجران پیشنهاد کرده بود، تأیید کردند. این تغییر سیاستی شامل صدور دسته بندی‌های جدید صدور ویزا می‌شود که به موجب آن به حدود 340 هزار کارگر خارجی اجازه داده می‌شود به ژاپن بیایند و در مشاغلی که نیاز به مهارت بالا دارند یا مشاغلی که دستمزد پایین دارند، به مدت 5 سال مشغول به کار شوند. اگرچه این یک تغییر بسیار مهم در سیاست‌های مهاجرتی دولت محافظه کار ژاپن است اما به عقیده بسیاری از تحلیلگران این سیاست کافی نخواهد بود زیرا مهاجرانی که با هدف اشتغال در دنیا وجود دارند به ژاپن به عنوان اولین گزینه نگاه نمی‌کنند و علاقه‌ای به این امتیاز مهاجرتی ندارند. بویژه اینکه دیگر کشورها نظیر آلمان هم مانند ژاپن رشد منفی جمعیت دارد و از مهاجران استقبال می‌کند. همچنین تا سال 2030 امریکا، انگلیس، سنگاپور و فرانسه نیز مانند آلمان و ژاپن گرفتار رشد منفی جمعیت می‌شوند و بعید نیست درهای خود را به روی مهاجران باز کنند.
هیساکوزو کاتو، استاد اقتصاد دانشگاه میجی توکیو می‌گوید: اگر آبه می‌خواهد مانع سقوط جمعیت کشورش به زیر 100 میلیون نفر تا سال 2060 شود باید به مهاجران انگیزه‌های خوبی بدهد که به جای اروپا و امریکا، این کشور آسیایی را برای مهاجرت انتخاب کنند. ژاپن که در دهه 1990 با کمبود نیروی کار مواجه بود، سیاست‌های مهاجرتی خود را تغییر داد و با صدور ویزاهای بلند مدت قابل تمدید به مهاجرانی که پس از جنگ جهانی دوم از امریکای لاتین می‌آمدند، برای مهاجران انگیزه ایجاد کرد. اما پس از بحران اقتصادی 2008 همین مهاجران را وادار به بازگشت به برزیل و کشورهای امریکای لاتین کرد.

 فرانس پرس: دیده‌بان حقوق بشر از عربستان خواسته است  اجازه بازدید از زندان‌های این کشور را فراهم کند.
 رویترز: جوزف دانفورد، رئیس ستاد مشترک ارتش امریکا مدعی شد، نیروهای این کشور باید در افغانستان باقی بمانند زیرا در غیر این صورت حمله یازده سپتامبر دیگری علیه مردم امریکا انجام می‌شود.
 روسیا الیوم:  ناو هواپیمابر هسته‌ای «یو اس اس جان سی استنیس» وارد آب‌های خاورمیانه شد تا در دریای عرب و خلیج فارس مستقر شود.
 قدس العربی: وزارت دادگستری امریکا اعلام کرد، عربستان برای اینکه سیاست‌های امریکا و افکار عمومی این کشور را تحت تأثیر قرار دهد ظرف دو سال اخیر بیش از ۲۶ میلیون دلار هزینه کرده است.
 آسوشیتدپرس: دادگاه عالی ارمنستان دستور بازداشت رابرت کوچاریان، رئیس جمهوری پیشین این کشور را به اتهام سرکوب‌های مرگبار در اعتراضات 2008 صادر کرد.
 هیل: سازمان سیا الیزابت کیمبر را برای ریاست یکی از بخش‌های مهم این سازمان که موظف به جذب جاسوسان خارجی و جمع‌آوری اطلاعات است، انتخاب کرد.
 هاآرتص: همسر نخست‌وزیر اسرائیل تحت ملاحظاتی از سوی پلیس به مدت سه ساعت و در خصوص اتهام فریب نهاد نظارت مالی مورد بازجویی قرار گرفت.

پلیس به سمت معترضانی که مخالف چهارمین کاندیداتوری اوومورالس برای انتخابات ریاست جمهوری این کشور هستند، گاز فلفل پرتاب کرد.