گروه فناوری/ بازداشت «منگ وانژو» مدیر مالی هوآوی در ونکوور کانادا به اتهام دور زدن تحریم‌های امریکا علیه ایران، ابعاد گسترده تری یافته و حالا دیگر به نظر می‌رسد امریکا برای تخریب شرکت چینی هوآوی موفق شده است سایر شرکای تجاری و اقتصادی را نیز با خود همراه کند چرا که پس از کانادا و چند کشور دیگر، دولت ژاپن نیز اعلام کرده است قصد دارد همکاری‌های مخابراتی و ارتباطی خود را با شرکت چینی هوآوی قطع کند.
دستگیری دختر مؤسس هوآوی
موضوع دستگیری«منگ وانژو» مدیر مالی هوآوی از آن جهت اهمیت بیشتری دارد که وی دختر مؤسس شرکت هوآوی است و شواهد نشان می‌دهد که وی در آینده، جانشین پدرش در این کمپانی فناورانه بزرگ خواهد بود. این کمپانی واقع در «شنزن» چین که امروز نقش پررنگی در بازار تلفن همراه جهان دارد و علاوه برآن در حوزه تولید تبلت و رایانه و همچنین نرم افزارهای مختلف و وسایلی برای ساخت شبکه‌های مخابراتی، طراحی شبکه‌ها و... نیز وارد شده، مدت هاست که هدف انتقادات تند و تیز دونالد ترامپ رئیس جمهوری امریکا قرار گرفته است و در همین راستا شاهد سنگ اندازی‌های زیادی از سوی امریکاست.
هوآوی دومین شرکت تولیدکننده موبایل و گوشی هوشمند در جهان و یکی از فعال‌ترین اپراتورهای مخابراتی به شمار می‌رود که با کشورهای بسیاری به منظور برقراری شبکه نسل پنجم اینترنت (5G)همکاری کرده است. گفته می‌شود تعداد کارمندان کمپانی هوآوی تا 80هزار نفر می‌رسد که البته بخش عمده آنها محققان و پژوهشگرانی هستند که برای تحقق آرزوهای بلندپروازانه هوآوی تلاش می‌کنند. این کمپانی اکنون به سودآوری فوق‌العاده‌ای رسیده است تا آنجا که مؤسس آن به‌عنوان یکی از 50فرد ثروتمند چینی محسوب می‌شود. این کمپانی بزرگ فناوری تاکنون توانسته است گردش مالی بسیار خوبی را برای چین به ارمغان بیاورد و حتی در صدر فهرست پرفروش‌ترین برندهای تکنولوژی و گوشی‌های هوشمند حتی بالاتر از اپل امریکا قرار گرفته است. با توجه به این موارد مشخص می‌شود که اگر هوآوی با مشکلات جدی مواجه شود و بازار فروش کشورهای مختلف را از دست بدهد، این موضوع به معنای این است که می‌تواند ضربه مهلکی به اقتصاد چین وارد کند.
اهمیت این موضوع تا آنجاست که حتی بسیاری معتقدند از آنجا که سیاست‌های خاص ترامپ باعث گرانی محصولات اپل بویژه آیفون در این کشور شده است و انتظار می‌رود برندهای چینی و کره‌ای در آینده‌ای نه چندان دور سهم عمده‌ای از بازار را به دست بگیرند، چندان دور از ذهن نیست که امریکا بخواهد این حریف و رقیب جدی را به هر نحوی شده است با بهانه‌های گوناگون از میدان به در کند.
یک جنگ پرحاشیه
اما ماجرا از کجا آغاز شد؟همه مشکلات هوآوی از اوایل سال‌جاری میلادی آغاز شد. در این زمان دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا اعلام کرد که گوشی‌های هوشمند ساخت شرکت‌های چینی نظیر هوآوی از شهروندان و مقامات امریکایی جاسوسی می‌کنند و اطلاعات شخصی و محرمانه بسیاری را تحویل دولت چین می‌دهد تا علیه ایالات متحده از آنها استفاده کند. به نظر می‌رسد دلیل این دشمنی امریکا با هوآوی، هرچه که باشد از دور زدن تحریم‌های امریکا علیه ایران و سرقت اطلاعات توسط چینی‌ها و اتهام سرقت فناوری و مالکیت معنوی گرفته تا ترس از فتح بازار توسط این برند، به هرحال تا حدود زیادی امریکا موفق شده است به هوآوی ضربه بزند. پیش از این، زمانی که موضوع سرقت اطلاعات و جاسوسی چین از کاربران امریکایی مطرح شد، حساسیت امریکا نسبت به کمپانی هوآوی بیشتر شد و به همین دلیل این کمپانی می‌دانست که باید منتظر فشارهای بیشتری از سوی امریکا باشد. این حساسیت تا آنجا بود که امریکا مانع انعقاد برخی قراردادهای تجاری کمپانی هوآوی در این کشور شد از این موارد می‌توان به ممانعت امریکا از خرید یک شرکت ساخت تجهیزات شبکه در واشنگتن توسط هوآوی و همچنین خرید یک سرور 2میلیارد دلاری درامریکا توسط این برند اشاره کرد. جالب اینجاست که دستگیری«منگ وانژو» مدیر مالی هوآوی درست زمانی رخ داد که با مذاکره رهبران امریکا و چین، یک آتش‌بس تجاری بین این دو کشور ایجاد شده بود و بسیاری منتظر بودند تا در نتیجه این آشتی، اتفاقات اقتصادی مناسبی بویژه در حوزه فناوری در جهان رقم بخورد. البته با اینکه چین تلاش کرده تا به بازار این اطمینان را بدهد که قصد به چالش کشیدن امریکا را پس از این دستگیری ندارد ولی به هرحال بازار بورس نسبت به این موضوع بی‌تفاوت نمانده است و شاهد بروز مشکلاتی در این زمینه هستیم.
البته این نخستین جنگ امریکا با چین و یک شرکت چینی در دوران ریاست جمهوری ترامپ نیست و باید گفت که جنگ تجاری چین و امریکا از 24 سپتامبر و با وضع تعرفه‌های جدید بر کالاهای چینی ارسال شده به امریکا آغاز شد که البته چین نیز ساکت ننشست و اقداماتی تلافی جویانه انجام داد. یکی دیگر از کمپانی‌های بزرگ فناوری چینی که به دور زدن تحریم‌های امریکا علیه ایران و کره شمالی متهم شد، کمپانی زد تی‌ای است که رقیب اصلی هوآوی در چین محسوب می‌شود. در ابتدا عنوان شد فروش هرگونه قطعات به کمپانی زد تی‌ای ممنوع است که این موضوع سهامداران این کمپانی را بشدت نگران کرده بود. به هرحال پس از بحث و گفت‌و‌گوهای فراوان، در نهایت این کمپانی مجبور شد برای بازگشت به بازار گسترده امریکا و تضمین سودآوری خود، بیش از یک میلیارد دلار جریمه به این کشور بپردازد.
متحدان امریکا مقابل هوآوی
بعد از نامه سناتورهای امریکایی به جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا مبنی بر اینکه به منظور جلوگیری از به خطر افتادن امنیت ملی کشورش، باید همکاری با شرکت چینی هوآوی را برای توسعه شبکه اینترنت 5G قطع کند حالا نوبت به کشورهای دیگر از جمله ژاپن رسیده است.
تازه‌ترین اخبار نشان می‌دهد ژاپن نیز همچون برخی دیگر از کشورهای هم‌پیمان ایالات متحده امریکا نظیر بریتانیا، استرالیا و نیوزیلند به همکاری‌های مخابراتی و اینترنتی خود با شرکت چینی هواوی پایان دهد چراکه معتقدند تجهیزات به‌کاررفته توسط این شرکت اطلاعات کاربران و مقامات کشورهای دیگر را تحویل دولت چین داده و به عبارتی دیگر به‌منظور جاسوسی به کار گرفته می‌شود.
بر اساس گزارش رویترز، دولت ژاپن این تصمیم را در راستای حفاظت از حریم خصوصی کاربران و شهروندان این کشور و همچنین ارتقای امنیت سایبری نهاد و سازمان‌های مختلف ژاپنی اتخاذ کرده است. 
بدین ترتیب بر اساس اخبار منتشر شده ژاپن دیگر نمی‌خواهد به خریداری، تهیه و نصب تجهیزات مخابراتی و شبکه‌های اینترنتی و ارتباطی از هوآوی ادامه دهد تا بدین ترتیب خرید، تجارت و همکاری با این شرکت چینی را به‌طور کلی ممنوع کند. برخی هم موضوع دستگیری «منگ وانژو» مدیر مالی هوآوی را با توقف زیرساخت‌های 5Gهوآوی در اتحادیه اروپا مرتبط می‌دانند و معتقدند عده‌ای به جد نمی‌خواهند هوآوی در حوزه اینترنت نسل پنجم شبکه تلفن همراه پیشتاز جهان باشد که البته انگشت اتهام آنها در این زمینه به سوی امریکا نشانه رفته و هر دردسری برای این کمپانی ایجاد شود به رهبری امریکا انجام 
می‌گیرد.

«ایران»: حسین علیزاده آهنگساز و نوازنده پیشکسوت موسیقی ایران در مراسم اختتامیه دهمین جشنواره گروه نوازی موسیقی فارس نشان شهروند افتخاری شیراز را از سوی شهردار این شهر دریافت کرد. علیزاده می‌گوید: «زمانی از من می‌پرسیدند که چرا نشان شوالیه را نپذیرفتم؛ اما اگر کسی هم‌اکنون دراین نشست باشد متوجه می‌شود که افتخار شهروند شدن در شیراز چقدر در مقابل آن نشان بزرگتر است.» این هنرمند پیش‌تر در خصوص رد نشان شوالیه گفته بود«افتخار واژه‌ای‌ است که مردم به هنرمند هدیه می‌دهند... وقتی در فضای هنری نور کافی نباشد، چراغی کوچک خورشید می‌شود. من ضمن قدردانی از مسئولان کشور و سفارت فرانسه، به احترام مردم هنرپرور و هنردوست ایران، به نام حسین علیزاده قناعت کرده و تا آخر عمر به آن پیشوند یا پسوندی نخواهم افزود و خود را بی‌نیاز از دریافت هر نشانی می‌دانم.»
حیدر اسکندرپور، شهردار شیراز، در مراسمی که شامگاه جمعه 16 آذر ماه با حضور معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و برخی هنرمندان موسیقی کشور در تالار حافظ شیراز برگزار شد، ضمن تشکر از برگزارکنندگان این مراسم با اشاره به اینکه استاد حسین علیزاده کسی است که به قول خودش از روزهای دور از کوچه پس کوچه‌های شیراز عبور کرد تا موسیقی این کشور را تعالی بخشد، اظهار کرد: موسیقی نینوای استاد علیزاده برای ایرانیان کاملاً آشناست و با افتخار و به پاس خدمات بسیار موفق این بزرگمرد به موسیقی ایران و زحمات فراوانی که در عرصه موسیقی ایران زمین کشیده است، به نمایندگی از مردم میهمان دوست شیراز، عنوان شهروندی شیراز به ایشان هدیه می‌شود و امیدواریم این مرز و بوم پر از مردانی از جنس استاد علیزاده باشد. در این مراسم همچنین از سردیس محمدرضا درویشی و احمد پژمان رونمایی و از شریف لطفی نیز تجلیل شد.
سید مجتبی حسینی معاون هنری وزیرارشاد نیزدر این آیین پایانی با بیان اینکه جشنواره‌زدگی درهنر را دریغ این روزها می‌دانم، بیان داشت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از جشنواره‌هایی که بر مبنای ظرفیت‌ها و نگاه آمایشی شکل گرفته و اثربخشی دارد، حمایت می‌کند وبرای این جشنواره باید امتیاز ویژه قائل شد، زیرا کار همدلانه در سرزمین همدلی ظهور می‌یابد و رفاقت بر رقابت در دیار فارس رجحان دارد.
حسینی با اشاره به اینکه فرزندان این مرز و بوم به جهانیان نشان دادند که با هم بودن را در قاب و قالب هنر جان می‌دهند، اضافه کرد: زمان سرشتی از هنر دارد و ترنم موسیقی بهانه ارجمند ماست و گرایش‌های موسیقی در این جشنواره در کنار هم ارائه شد و ناظران و داوران در قالب گروهی سختکوش و کاردان بدون تکیه بر بودجه دولت آن را برگزار کردند که نشان از عزم جزمشان در هنر دارد.
نماینده مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی هم با بیان اینکه موسیقی می‌تواند در جامعه اتحاد و آرامش ایجاد و مسائل پیچیده لاینحل سیاسی را حل کند، گفت: موسیقیدان‌ها که سفرای فرهنگی ایران هستند می‌توانند موقعیت‌هایی ایجاد کنند که در جهان به صلح برسیم.
مسعود رضایی با بیان اینکه نمی‌دانم چرا بعضی افراد موسیقی را برای جامعه مضر می‌دانند، خاطرنشان کرد: کسانی که هر جا درمانده شدند با زبان موسیقی مستبدترین افراد را به راه نرمش کشانده‌اند و در داستان‌های مختلف این مهم بیان شده است اما در شگفتم از کسانی که موسیقی را آلت لهو و لعب می‌دانند در حالی که انسان‌های عارف از راه موسیقی به خداشناسی رسیدند. مثنوی نی‌نامه مولوی چیزی جز خلقت خداوند نیست و حکایت‌های سعدی نیز برآمده از روح زیبای اوست.
وی با بیان اینکه موسیقی نوایی است که با حرکت صداها به وجود می‌آید و آن هم در خلقت طبیعت است، عنوان کرد: اگر به آلت‌های موسیقی نگاه و توجه شود به شکل عضوی از بدن انسان ساخته شده که کاسه‌گاه او نماد محل فکر و اندیشه انسان است.

رضوانه رضایی‌پور
خبرنگار
مواضع اخیر سعید حجاریان از تئوریسین‌‌های اصلاح‌طلب با واکنش‌‌های متفاوتی روبه‌رو شده است. اصولگرایان در این میان از سخنان حجاریان برداشت‌‌های خاص خود را داشته و تلویحاً به استقبال از آن رفته‌اند بخصوص آنجایی که وی انتقادهایی به عملکرد دولت داشته و گفته که برخی اصلاح‌طلبان با روحانی زاویه پیدا کرده‌اند. محمدرضا باهنر، از چهره‌‌های برجسته اصولگرا در همین باره گفته که اصلاح‌طلبان با روحانی بی‌معرفتی کرده‌اند. برخی انتقادهای حجاریان از تنگناهایی موجود بر سر راه اصلاح‌طلبان و این اظهار نظر او که حضور در انتخابات در این عرصه گدایی از قدرت است هم از سوی رقبا تعبیر به قهر اصلاح‌طلبان با صندوق رأی شده است.
با این حال اظهارنظرهای اصلاح‌طلبان در چند روز گذشته موید این ادعای رقبا نیست که آنها با صندوق رأی قهر خواهند کرد یا اینکه از دولت و روحانی عبور کرده‌اند یا خواهند کرد.
اسماعیل گرامی مقدم، سخنگوی حزب اعتماد ملی چندی پیش گفت: «من فکر می‌کنم که سخن آقای حجاریان مثل همان سخنان این دسته از سیاستمداران جریان اصلاحات است که در سال 82 یا 81 تئوری خروج از حاکمیت را مطرح کردند و دیدیم که در نتیجه آن اقدام یک به یک قوایی را که در اختیار داشتیم  واگذار کردیم.» وی در گفت‌وگو با نامه نیوز، با بیان اینکه اگر وارد انتخابات نشویم، خواست رقیب است، گفت: «درست است که ما نمی‌توانیم به اندازه کافی و با همه توانمندی‌‌های خود در قدرت حضور داشته باشیم اما می‌توانیم مانع به قدرت رسیدن تندروها شویم. این اثری بود که اصلاح‌طلبان بویژه بعد از سال 92 گذاشتند. توجه داشته باشید که در عالم سیاست همه چیز سیاه و سفید یا صفر و صد نیست.»عبدالله ناصری، عضو شورای مشورتی اصلاح‌طلبان هم با استقبال از این بخش سخنان حجاریان که اصلاح‌طلبان باید رابطه خود با جامعه مدنی را تقویت کنند، گفته است: «اصلاح‌طلبان تاکنون هیچ وقت صحبت از خروج از حاکمیت یا تحریم انتخابات نکرده‌اند با وجود اینکه جریان اقتدارگرا و رادیکالیسم بارها تلاش کرده که اصلاح‌طلبان را به قهر بکشاند و از حاکمیت خارج کند اما اصلاح‌طلبان به تحریم انتخابات یا خروج از حاکمیت فکر نمی‌کنند.» وی با تأکید بر اینکه «تحریم انتخابات اصلاً در گفتمان اصلاح‌طلبان جای ندارد»، افزود: «اصلاح‌طلبان حتی بعد از 88 که رهبران و نیروهای عادی این جریان سنگین‌ترین هزینه را پرداخت کردند هم هیچ وقت وارد گفتمان تحریم انتخابات نشدند. اما اینکه بالاخره با چه شرایطی، چه گزینه‌ای و چه موقعیتی در امر انتخابات شرکت کنند باید مورد تأمل جدی قرار بگیرد.»مصطفی ‌‌هاشمی طبا، از چهره‌‌های اصلاح‌طلب هم درباره اظهارات اخیر سعید حجاریان درباره رابطه اصلاح‌طلبان و روحانی گفته است: «برای شخص من از همان ابتدا میزان توانایی و روش کار آقای روحانی روشن بود و فکر می‌کنم اصلاح‌طلبان هم آقای روحانی را خوب می‌شناختند. اظهارات آقای حجاریان به عنوان فردی سیاسی و با تجربه برای من قابل تعجب است؛ این اظهارات با تصمیمی که مجموعه اصلاح‌طلبان در زمان انتخابات اتخاذ کردند، همخوانی ندارد. البته اصلاح‌طلبان در زمان آقای خاتمی هم چنین حرف‌‌هایی را در ابتدا مطرح می‌کردند و بعد پروژه عبور از آقای خاتمی مطرح شد.»
شهیندخت مولاوردی، دستیار سابق رئیس جمهوری هم با بیان اینکه سیاست‌ورزی به معنی اتخاذ تصمیم درست متناسب با شرایط است، گفته است: «من چنین صحبتی را نشنیدم که اصلاح‌طلبان بگویند اشتباه کردیم سال 92 از آقای روحانی حمایت کردیم، در عوض بارها شنیدم که اصلاح‌طلبان گفتند اگر باز هم در شرایط انتخابات ریاست جمهوری سال‌‌های 92 و 96 قرار بگیریم، دوباره تصمیم به حمایت از آقای روحانی می‌گیریم. » وی با رد ادعای اقدام اصلاح‌طلبان برای جدا کردن مسیر خود از دولت افزود: «ما چنین شواهدی را ندیدیم. استقبال خوب و گسترده مردمی از سفر اخیر رئیس جمهوری به آذربایجان غربی، نشان داد برخلاف تصور جریان رقیب مردم هنوز به دولت امیدوارند و هنوز به برنامه‌‌های دولت دل بسته‌اند.»محمدرضا تابش، نایب رئیس اول فراکسیون امید هم  در واکنش به اظهارات محمدرضا باهنر «جدایی حساب اصلاح‌طلبان از دولت بی‌معرفتی بود» گفته بود: «به هیچ عنوان صحبت از عبور از روحانی وجود ندارد. اصلاح‌طلبان چه در انتخابات سال ۹۲ و چه در زمان انتخابات ۹۶ برای پیروزی آقای روحانی سنگ تمام گذاشتند. در واقع اصلاح‌طلبان همه بضاعت و توانایی خود را برای موفقیت آقای روحانی در طبق اخلاص قرار دادند حال ممکن است در برخی موارد انتقاداتی داشته باشند، این چه منافاتی دارد که برخی آن را عبور از روحانی تعبیر می‌کنند؟ در هر روندی ممکن است انتقاداتی وجود داشته باشد که این انتقادات و مطالبات می‌تواند به پیشرفت کمک کند؛ بنابراین، هیچ گاه مسأله عبور از روحانی از سوی اصلاح‌طلبان مطرح نبوده است.»

محورهای سخنان حجاریان در مصاحبه با تسنیم

ما با دکتر روحانی عقدی – به‌صورت ائتلاف - نبسته بودیم. ایشان وعده‌هایی به مردم دادند و مردم هم به‌دلیل همان وعده‌ها پای صندوق رأی رفتند. دفاع ما، براساس همین وعده‌ها بود و نه خواسته‌های حداکثری خودمان. اما، ایشان به بسیاری از وعده‌هایش یا نخواست یا نتوانست عمل کند و فی‌الواقع زمانی که از خود عبور کرد، طبعاً بخشی از اصلاح‌طلبان هم ناگزیر با ایشان زاویه پیدا کردند.
اصلاح‌طلبان افراد پاکدست و مجرب فراوانی دارند و هر یک از آنها به‌تنهایی یک سر و گردن بالاتر از رئیس کابینه دولت معجزه هستند. عملکرد آن رئیس کاری کرد تا سال‌ها جریان راست به محاق برود و 10 جمنا دیگر نمی‌تواند جمعنا شود. من معتقدم، اگر نظارت استصوابی نبود، اصلاح‌طلبان با افرادی به مراتب بهتر از دکتر روحانی و دکتر عارف به انتخابات وارد می‌شدند و رأی هم می‌گرفتند.
 اصلاح‌طلبان بعد از وقایع 88 نمی‌توانستند شعارهای حداکثری خود را مطرح کنند لذا به حداقل‌ها تن دادند و به پروژه برجام – که پروژه اعتدالی بود - روی آوردند. به امید آنکه این پروژه، شرایط را عادی کند. اما، بعضی از دوستان اصلاح‌طلب ما، کماکان معتقدند اصلاح‌طلبان نباید در آن مقطع سرنوشت خود را به اعتدالیون گره می‌زدند و باید هویت خود را حفظ می‌کردند. من تا آنجا که برجام به پروژه عادی‌سازی کمک کرد، مدافع دولت آقای دکتر روحانی بودم و در کنار آن انتقادهایم را مطرح کرده و می‌کنم.
 من درباره سال 1400 فکر نمی‌کنم زیرا در ایران، برنامه بلندمدت شش‌ماهه است! لذا معتقدم تا 1400 راه درازی در پیش داریم. فرض کنیم، طی این مدت ائتلافی علیه ایران شکل بگیرد و خدای ناکرده به ما حمله نظامی بشود. آنگاه قاعدتاً اصلاح‌طلبان مانند هر فرد میهن‌دوست دیگری تحت لوای بهترین فرمانده نظامی – که بتواند بقای این سرزمین را حفظ کند - خواهند رفت.
قائل به انسداد نیستم و معتقدم روزنه‌های زیادی پیش روی جریان اصلاحات است و اطمینان دارم راه نجات کشور از طریق اصلاحات می‌گذرد. منتهی اصلاحات با تعریفی که به‌کرات توضیحش داده و اجزایش را تبیین کرده‌ام.

زهرا کشوری
خبرنگار
«خاک» مهجورترین موضوع در میان رسانه‌هاست، در میان ساختارهای اداری و دولتی هم. ایران براساس آماری که «منوچهر گرجی» رئیس انجمن علوم خاک ایران  به خبرنگار «ایران»  می‌دهد، سالانه دو میلیارد تن فرسایش خاک دارد. یک میلیارد آن در دل سدها رسوب می‌شود و زمین ‌های کشاورزی پایین دست را بلااستفاده می‌کند و یک میلیارد آن هم به ریزگردهای کشنده تبدیل می‌شود و سلامت شهروندان بیش از 32 استان را به خطر می‌اندازد. با وجود این گرجی می‌گوید: ««خاک» در ساختار ایران متولی حفاظت ندارد.» او آب پاکی را روی دست همگان هم می‌ریزد و می‌گوید:«بدون توجه به خاک، امکان ندارد که مشکل «آب» در کشور حل شود،  یعنی درحالی که در کشور برای مدیریت «آب» وزارتخانه وجود دارد اما برای حفاظت از بستر آن یعنی خاک، هیچ تشکیلاتی حتی در حد یک «اداره» هم وجود ندارد. البته آن‌طور که گرجی می‌گوید وزارت جهادکشاورزی به تازگی در ابلاغیه‌ای خواستار تشکیل اداره کل خاک شده اما هنوز اجرایی نشده است. از سوی دیگر هم لایحه خاک بعد از 12 سال خاک خوردن در راهروهای مجلس، به تازگی به شورای نگهبان رفته است! گرجی مهم‌ترین معضل خاک کشور را از بین رفتن زمین‌های حاصلخیز کشاورزی کنار شهرها می‌داند و می‌گوید: «توسعه شهرها، ساخت و سازها، شهرک‌های سنتی، واحدهای مسکونی و... بیشترین خسارت را به خاک وارد می‌کنند.» او بسیاری از ساخت و سازها را ضروری نمی‌داند و می گوید: «در این مسیر فقط عده‌ای دارند پول به جیب می‌زنند اما هزینه‌اش برای نسل‌های آینده بسیار بالا است.» گرجی یادآوری می‌کند:«ایران زمین برای ساخت مسکن کم ندارد اما برای کشاورزی زمین محدود است. این زمین‌ها 12 هزار سال محصول داده‌اند، باید 10 هزار سال دیگر هم محصول بدهند.» او فرسایش خاک را یکی دیگر از تهدیدهای خاک کشور می‌داند و می‌گوید: «ایران از کشورهای اول در فرسایش خاک است.» به گفته او، این فرسایش‌ها یا ریزگرد می‌شود و سلامتی انسان‌ها را به‌خطر می‌اندازد یا به شکل سیلاب‌ها سدها را پر از رسوب می‌کند. رسوب خاک همین الان هم ظرفیت ذخیره آبی سد «سفید رود» منجیل را از یک میلیارد و 800 میلیون متر مکعب به 900 میلیون متر مکعب کاهش داده است. گرجی این کاهش را یک خسارت بزرگ برای کشتزارها، شالیزارها و اراضی شمال کشور می‌داند. او درباره شور شدن زمین‌ها هم هشدار می‌دهد و می‌گوید: «بسیاری از کشاورزان امروز زمین هایشان را با آب شور آبیاری می‌کنند. این نمک‌ها کم کم در خاک تجمع و بعد از چند سال به یک بحران تبدیل می‌شود.» براساس آماری که او می‌دهد در حال حاضر 50 درصد اراضی آبی کشور دچار مشکل شوری شده است. گرجی می‌گوید: «البته درجات شوری خاک‌ها متفاوت است.»  گرجی مشکلات حال حاضر خاک ایران را به‌دلیل عدم مدیریت صحیح می‌داند و می‌گوید: «زمین‌ها از مواد و عناصر آلی تخلیه می‌شود. باید کود دامی به آنها داده شود اما مدیریت نمی‌شود و زمین‌های زراعی بیش از حد شخم می‌خورند.»گرجی تصویب قانون خاک، تهیه نقشه خاک کشور و اجرای برنامه ملی برای افزایش ماده آلی خاک را از جمله برنامه‌های ضروری و اورژانسی می‌داند. به گفته گرجی، بخشی از خاک با فرسایش سیلابی و آبی و از طریق رودخانه از کشور خارج می‌شود تا این سؤال پیش بیاید که چرا برخلاف نظر کارشناسان روی آب‌های مرزی سد زده می‌شود اما هیچ کس نگران خاکی که از طریق روان آب‌ها از کشور خارج می‌شود، نیست؟! 

بــــرش
رئیس انجمن علوم خاک ایران   آلودگی‌ها را معضل دیگر خاک کشور می‌داند که وارد هرم غذایی شده و جامعه انسانی را هم درگیر بیماری می‌کند. گرجی به کمبود بیمارستان در کشور اشاره می‌کند و می‌گوید: «هر روز بیمارستان می‌سازیم و باز هم با کمبود تخت رو به رو هستیم چون فقط بیمارستان ساختن کار اساسی نیست. باید تغذیه درست شود.» او مواد نفتی، فاضلاب و... را از جمله آلودگی‌های خاک می‌داند که از طریق محصولات کشاورزی و غذایی وارد بدن افراد می‌شود. 

هشدار همزمان رئیس جمهوری به اروپا و امریکا؛ تحریم‌ها می‌تواند بر دیواری که جمهوری اسلامی ایران در برابر تروریسم و موادمخدر کشیده است، رخنه‌ای ایجاد کند.
حسن روحانی دیروز در دومین کنفرانس رؤسای مجالس ایران، افغانستان، پاکستان، ترکیه، چین و روسیه، با اشاره به هزینه‌های مادی و انسانی ایران در مقابله با ترانزیت مواد مخدر و تروریسم، تأکید کرد: از غربی‌ها انتظار نداریم که سهم‌شان را در ازای امنیت و ثباتی که برای آنها تأمین کرده‌ایم، بپردازند اما بدانند که با تحریم ایران، به توانایی ما برای مبارزه با مواد مخدر و تروریسم آسیب می‌زنند.
او به تحریم‌کنندگان هشدار داد که اگر توانایی‌های ایران در مبارزه با مواد مخدر و تروریسم در خاستگاه آنها ضربه‌ای ببیند؛ نخواهید توانست از زیر آوار مواد مخدر، پناهجویان و بمب ها و ترورها به سلامت خارج شوید. 
رئیس جمهوری درعین حال، هم راهکارهای جمهوری اسلامی ایران برای تحقق «منطقه قوی‌تر» به جای «قوی‌تر در منطقه» را تشریح کرد و هم امریکا را دولتی «مسئولیت گریز» توصیف کرد که با تحریم‌ها به‌عنوان شکل بارزی از تروریسم، ملت ما را هدف قرار داده است.
به‌گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ریاست جمهوری، در ادامه، متن کامل سخنرانی حجت‌الاسلام حسن روحانی در این کنفرانس را می‌خوانید:
ایران، بزرگ‌ترین قربانی تروریسم
جهان امروز ما شاهد چالش‌های پیچیده‌ای اعم از تغییرات آب و هوایی، بحران‌های اقتصادی، توسعه نیافتگی، تجاوز و جنگ، فقر و گرسنگی، یکجانبه‌گرایی، افراط‌ گرایی و تروریسم است.
جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان بزرگ‌ترین قربانی تروریسم، از بدو تأسیس تاکنون با این پدیده شوم مواجه بوده و از این بابت متحمل خسارات جانی و مالی سنگینی شده است. اقدامات تروریستی ازجمله شهادت 72 نفر از نمایندگان مجلس، دولتمردان و سیاستمداران در یک بمب‌گذاری در سال 1360 و شهادت رئیس‌جمهوری و نخست‌وزیر وقت کشور، از سوی تروریست‌ها در بمب‌گذاری دیگری در همان سال و شهادت بیش از 17 هزارنفر از مردم عادی در طول 40 سال گذشته به‌دست گروهک‌های تروریستی که هم اینک متأسفانه در اروپا و امریکا تحت حمایت دولت‌های غربی هستند، شهادت دانشمندان هسته‌ای در اوایل این دهه توسط عوامل تروریستی دولت‌های بیگانه، حمله تروریستی داعش در سال گذشته به مجلس شورای اسلامی و حادثه تروریستی اخیر در شهر اهواز و همچنین حادثه دو روز گذشته در چابهار، کوچک‌ترین خللی در عزم و اراده دولت و ملت ایران برای مبارزه بی‌امان با تمامی اشکال تروریسم وارد نکرده و نخواهد کرد.
خروج امریکا از برجام و اعمال تحریم‌ها، مصداق تروریسم اقتصادی است
امروزه امنیت ابعاد گسترده‌تری نسبت به گذشته دارد. مسائلی مانند امنیت اقتصادی، امنیت فرهنگی، امنیت سیاسی، امنیت اجتماعی و روانی جامعه ما را در بر گرفته و اخلال در هر کدام می‌تواند در حوزه تروریسم تعریف شود. تحریم‌های اقتصادی ظالمانه و غیرقانونی امریکا علیه ملت شریف ایران به‌عنوان شکل بارزی از تروریسم، ملت ما را هدف قرار داده است. تروریسم اقتصادی به معنای وحشت‌آفرینی در مورد اقتصاد یک کشور و ایجاد رعب و ترس در دیگر کشورها جهت ممانعت از تجارت و سرمایه‌گذاری در کشور هدف است. خروج امریکا از برجام و اعمال مجدد تحریم‌ها و اقدامات این دولت علیه جمهوری اسلامی ایران و شرکای تجاری‌اش نمونه بارز تروریسم اقتصادی است.
فقر، ریشه خشونت‌های تروریستی
منطقه ما امروز در مقطع حساس تاریخی قرار گرفته ‌است. مقطعی که در آن تروریست‌ها، خشونت طلبان و قانون‌شکنان جهانی، به‌دنبال راه‌انداختن گردابی از خشونت، فقر، تحریم، بحران، ترور و کودتا از پاکستان تا ایران، از افغانستان تا روسیه و از چین تا ترکیه هستند. آنها نمی‌خواهند ما دورهم جمع شویم؛ گفت‌و‌گو کنیم، کنارِ هم بنشینیم و همدل و همزبان باشیم؛ اما آنها باید بدانند این اراده ماست که دست در دست هم، بر این دشمن مشترک غلبه کنیم؛ اما این پیروزی مستلزم این است که همگی مسئولیت خود را برای خشکاندن ریشه‌های خشونت به یاد داشته باشیم؛ موفقیت ما نیازمند اراده‌ای مستمر و خستگی‌ناپذیر در کشف سرچشمه‌های تباهی و کوشش دسته جمعی در خشکاندن این ریشه‌هاست. فقر و فساد و نابرابری از مهم‌ترین ریشه‌های خشونت‌های تروریستی در این منطقه است.
در فضای توسعه نیافتگی است که اشکال گوناگون بزهکاری، قاچاق، پولشویی و تروریسم به یکدیگر ملحق شده و امنیت انسانی جوامع را نابود می‌کنند. صدای مردم منطقه بخوبی شنیده می‌شود که می‌گویند: جنگ و خونریزی بس است، آوارگی و بی‌خانمانی، فقر و گرسنگی، دیوارکشی و همسایه‌کشی، نفرت و کینه، عقب‌ماندگی و تبعیض، تحریم و تحقیر کافی است. زنان و دختران تحمل بردگی و محرومیت دوباره از تحصیل و اشتغال را ندارند، کودکان از برهنگی و آوارگی خسته شده‌اند و شهر‌ها و روستاها دیگر انفجار و سوختن و ویرانی را برنمی‌تابند.
 ضرورت انعطاف حاکمیت‌های منطقه
دخالت‌های سیاسی و نظامی اجازه نمی‌دهد که جوامع رشد طبیعی و راه حل‌های مرسوم خودشان را در مواجهه با اختلافات و مشکلات بیابند. مداخله‌گران با پاشیدن بذر اختلاف و نفرت، کینه و خشونت را درو می‌کنند. باید بیندیشیم که چگونه می‌توانیم آنهایی که آگاهانه میلیاردها دلار از درآمدهای نفتی را برای تعمیق اختلافات و افزودن بر نابردباری صرف می‌کنند، متوقف کنیم؛ در برابر مداخله گران و زورگویان بایستیم و ترور و وحشت را بی‌پشتوانه بگذاریم.
امروز هماهنگی و همکاری است که امنیت می‌آفریند. برای مقابله با خطرات مشترکی که مرز و قلمرو نمی‌شناسد باید نگاهی تازه به مرز و قلمرو در پیش بگیریم. باید حاکمیت‌های منعطف‌تری داشته باشیم که با تقسیم عادلانه مسئولیت در برابر تهدیدات مشترک ما سازگار باشد.
اگر می‌خواهیم به سیل پناهجویان پایان دهیم، باید خشونت و جنگ را افسار بزنیم. اگر می‌خواهیم تروریسم را شکست دهیم باید به پیکار پول‌های ناپاک بشتابیم و برای چنین نبردی باید از کارآمدی حکمرانی یکدیگر حمایت کنیم تا دیگر جایی برای پلیدی‌ها نماند.
ما در اینجا گردهم آمده‌ایم تا به خود و دیگران یادآور شویم که ملت‌ها و دولت‌های ما در پیوند با یکدیگرند. ما از زمانه‌ای دور و از تاریخی کهن با هم بوده‌ایم؛ فرهنگ‌های ما در داد و ستدی سرزنده و پویا، تمدنی مشترک آفریده‌اند. تمدنی که از چین بزرگ تا آناتولی پهناور و از روسیه فراخ تا فلات ایران گسترده شده و رسالتی سترگ در تمدن آسیایی به دوش کشیده است. ما فرزندان تمدن‌های بزرگی هستیم که اینک ما را به حراست و ارتقای خود فرا می خوانند. بگذارید به صراحت بگویم: ما در معرض یورشی همه جانبه هستیم که نه تنها هویت و استقلال ما را تهدید می‌کند، بلکه مصمم است پیوند‌های دیرپای ما را از هم بگسلد.
گستاخی‌های امریکا را تحمل نمی‌کنیم
کشوری که جنگی تجاری با چین به راه انداخته، به پاکستان طعنه می‌زند، افغانستان را تحقیر، ترکیه را تنبیه، روسیه را تهدید و ایران را تحریم می‌کند، متهم ردیف اول در شکستن پیوندهاست. اگرامریکا گمان می‌کند که می‌تواند ما را از هم جدا کند، سخت بر خطاست. وقتی تجارت چین را در تنگنا می‌گذارند، همه ما زیان می‌بینیم. وقتی به پاکستان طعنه می‌زنند، همه ما آن اهانت را جدی می‌‌گیریم. تحقیر افغانستان، خوار شمردن ماست. با تنبیه ترکیه، ما هم مجازات می‌شویم. هرگاه روسیه را تهدید کنند، ما هم امنیت خود را در مخاطره می‌بینیم؛ آن گاه که ایران را تحریم می‌کنند، همه ما را از مواهب تجارت بین‌المللی، امنیت انرژی و توسعه پایداربی بهره می‌سازند و در واقع همه را تحریم می‌کنند. ما اینجا هستیم تا بگوییم بنا نداریم این گستاخی‌ها را تحمل کنیم. ما در برابر آنها خواهیم ایستاد با تقویت همکاری و تعمیق پیوندهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و امنیتی میان خود.
 هشدار به تحریم‌کنندگان ایران
می‌خواهم از تلاش ایران در این همکاری و پیوندجویی بگویم. ایران به حکم رسالت بزرگ خود امروز، سد بزرگی در برابر سوداگران خشونت و دلالان فلاکت بوده است و بهای سنگین این ایستادگی را هزاران نفر از دلاوران ما با جان شان پرداخته‌اند. ما سالانه 800 میلیون دلار برای مبارزه با مواد مخدر صرف می‌کنیم که نتیجه آن تضمین سلامتی افزون‌تر ملت‌ها از شرق اروپا تا غرب امریکا و از شمال آفریقا تا غرب آسیاست. برای لحظه‌ای تصور کنید که اگر رخنه‌ای در این سد ایجاد شود؛ چه فاجعه‌ای به بار می‌آید. ما در مبارزه با تروریسم به همین اندازه راسخ بوده‌ایم. ما در راه مبارزه بی‌امان با خشونت و افراطی‌گری هم صدها نفر از نیروهای ارزشمند خود را فدا کرده‌ایم و هم سالانه میلیون ها دلار هزینه کرده‌ایم؛ بدون این فداکاری‌ها و هزینه‌ها این منطقه، شاهد ظهور و قدرت‌گیری خلافت وحشیانه داعش در پهنه‌ای بسیار پهناور بود. دستاورد این اهتمام، امنیت جان انسان‌ها فارغ از ملیت، قومیت و مذهب در سراسر جهان است. از غربی‌ها انتظار نداریم که سهم‌شان را در ازای امنیت و ثباتی که برای آنها تأمین کرده‌ایم، بپردازند اما بدانند که با تحریم ایران، به توانایی ما برای مبارزه با مواد مخدر و تروریسم آسیب می‌زنند. به تحریم‌کنندگان هشدار می‌دهم اگر توانایی‌های ما در مبارزه با مواد مخدر و تروریسم در خاستگاه آنها ضربه‌ای ببیند؛ شما نخواهید توانست از زیر آوار مواد مخدر، پناهجویان و بمب‌ها و ترورها به سلامت خارج شوید. با تضعیف ایران از راه تحریم، خیلی‌ها در امان نخواهند بود؛ آنها که حرف ما را باور ندارند، خوب است به نقشه جغرافیا نگاهی بیندازند.
 8 راهکار برای ایجاد منطقه قوی تر
پیروزی‌های گذشته ما بر جنایت و خشونت و ترور، به معنای تضمین پیروزی‌های آینده نیست. این موضوع، یک کارزار دائمی و پایدار است که همه کشورها باید در آن احساس مسئولیت کنند و آماده همکاری و فداکاری باشند. رویارویی با معضلاتی که سرشتی فرامرزی دارند نیازمند جهت‌گیری‌ها و راه حل‌های فرا مرزی است و باید بدانیم که غالب تهدیدات معاصر ما چنین سرشتی دارند. از همین روست که من اشتیاق جمهوری اسلامی ایران را به مشارکت در ساختن منطقه قوی‌تر اعلام کرده‌ام؛ منطقه‌ای رها از سلطه دیگران که به خود متکی باشد و از خود نیرو بگیرد و بر نیروی جمعی همه ملت‌ها تکیه کند و بیفزاید. منطقه قوی‌تر؛ نه محصور در جغرافیایی معین بلکه چراغ راهنمای ما در پیشگاه ورود به دنیای پسا امریکایی است؛ دنیایی که در آن امریکا توانایی سلطه بر دیگران را ندارد و این ملت‌ها در مناطق جهان هستند که در هم پیمانی با هم، آرزوهای مشترک‌شان را پی می‌گیرند. در راه تحقق منطقه قوی‌تر همه ما باید بکوشیم که:
- پیوندهای چندجانبه و دوجانبه را میان خود تحکیم کنیم.
- ایجاد امنیت شبکه‌ای با همه همسایگان خود را در دستور کار قرار دهیم و حس احترام به حاکمیت ملی آنها را به نمایش بگذاریم.
- چندجانبه‌گرایی را در دیپلماسی و قراردادهای تجاری تعقیب کنیم.
- مشارکت جدی در فرآیندهای صلح‌سازی در منطقه را داشته باشیم و در عین تقویت همه‌جانبه قدرت دفاعی، نظامی‌گری در سطح منطقه‌ای را تقلیل دهیم.
- بر تبادلات مردمی، علمی و فرهنگی و گردشگری منطقه‌ای، فارغ از تعلقات قومی و مذهبی بیفزاییم.
- زیرساخت لازم را برای ترانزیت و انتقال انرژی و اطلاعات با همه همسایگان خود و سایر کشورهای علاقه‌مند به استفاده از ظرفیت‌های ترانزیتی، فراهم کنیم.
- از تجارت کالا و خدمات بخصوص کالاها و خدمات فرهنگی میان همسایگان حمایت کنیم.
- به توازن قوای پایدار با همسایگان مبتنی بر خویشتن‌داری استراتژیک و عدم رقابت مخرب دست یابیم.
البته امریکا کشوری مداخله جو و غیرسازنده است که نمی‌تواند هیچ کشور و منطقه‌ای را در مسیر این آرمان یاری کند. انتظارات ما از امریکا مشخص است. از کسی که به دیوارها تعظیم می‌کند، انتظار نداریم که به پل‌ها احترام بگذارد. از آن مسئولیت گریز، نمی‌خواهیم که به مسئولیت تازه‌ای گردن بنهد. از آن کس که تمدن‌ها را تحقیر کرده، نمی‌توان خواست که نگهدارنده پایه‌های تمدن مشترک باشد اما هرکجا که امریکا در انهدام جوامع سهمی داشته باشد، اجازه نخواهیم داد که از هزینه خسارت‌ها و ویرانی‌ها بگریزد.
مسئولیت بر عهده ماست و امیدوارم در اینجا بتوانیم، سنگ بنای مستحکمی را برای دست یافتن به آرمان‌ها و تفوق بر دشواری‌ها و تهدیدات مشترک پایه بگذاریم. جمهوری اسلامی ایران مانند همیشه آماده یاری رساندن به رسالت خطیر تمدنی خود در همکاری با شماست. هر روز که می‌گذرد بیش از قبل به یقین می‌رسم که با همت صادقانه چین، روسیه، ترکیه، پاکستان و افغانستان، این رسالت را می‌توان به سرانجام رساند.


رئیس دومای روسیه:
پرهیز از تفسیر دوگانه تروریسم ضروری است
رئیس دومای روسیه با بیان اینکه باید فهم کاملی از تروریسم داشت، گفت: باید مانع تفاسیر دوگانه از تروریسم شد و منابع مالی تروریست‌ها و دیالوگ‌های افراطی را از میان برد. «والودین ویاچسلاو» در ادامه با تأکید بر اینکه مبارزه با تروریسم در چارچوب پارلمان مهم است، عنوان کرد: رئیس‎جمهور روسیه نیز همواره معتقد است صرفاً با اتحاد میان کشورها می‌توان اهداف مبارزه با تروریسم را تأمین کرد. رئیس دومای روسیه افزود: لازم است مفهوم مبارزه با تروریسم به‌صورت دقیق شناسایی شود چرا که تروریست‌ها تلاش دارند به کشورهای مختلف ضربه بزنند و امروز در شمال آفریقا و غرب آسیا ساکن شده‌اند. ویاچسلاو با بیان اینکه امروز می‌توانیم درباره بازگشت سوری‌ها به کشور خود صحبت کنیم، گفت: در حال حاضر زمان آن فرارسیده تا زیرساخت‌های لازم برای زندگی شهروندان سوری را در این کشور فراهم کنیم. عملیات‌های تروریستی زیاد در افغانستان، سوریه و سایر کشورها بیانگر این موضوع است که هنوز نمی‌توانیم به طور کامل جهان را عاری از تروریسم بدانیم.


نایب رئیس پارلمان چین:
باید شبکه‌های مشترک ضد تروریستی ایجاد شود
نایب رئیس پارلمان چین با بیان اینکه هیچ کشوری نمی‌تواند به تنهایی با تروریسم مبارزه کند، گفت: لازم است محل منابع مالی و تعیین سیاست‌های تروریست‌ها را رصد کرده و شبکه‌های ضد تروریستی ایجاد کنیم. «چن زو» در ادامه با تأکید بر اینکه همکاری‌ها در حوزه تروریسم را باید به‌صورت مستمر پیگیری کنیم، اظهارداشت: در این مسیر لازم است از مکانیزم‌ها و راهکارهایی استفاده کرده که همکاری‌های مردمی و دینی را افزایش داده و سیاست صحیحی برای مبارزه با تروریسم اتخاذ شود. نایب رئیس پارلمان چین با بیان اینکه قوانین و فعالیت‌های میان کشورهای قربانی تروریسم باید یکسان شود، عنوان کرد: باید از گسترش سازمان‌های تروریستی جلوگیری کرده و محل منابع مالی و تعیین سیاست‌های آنها را رصد کنیم؛ باید شبکه‌های مشترک ضد تروریستی ایجاد کرده و آنها را گسترش دهیم. همچنین لازم است از جذب جوانان در گروه‌های تروریستی به خاطر اشتغال و درآمدزایی جلوگیری کرده و راهکارهای قانونی در پارلمان‌ها اندیشیده شود.


رئیس مجلس ترکیه:
اسلام دین صلح و آرامش است
«بینالی ییلدریم» رئیس مجلس ترکیه گفت: کشورهای همسایه از تروریست‌ها خیلی صدمه دیده‌اند چرا که آنها با هم مرتبط هستند اگر شما در کشور خود تروریسم را از بین ببرید ولی در کشور همسایه باشد انرژی شما را از بین می‌برد و بر کشور شما تأثیر خواهد داشت. رئیس مجلس ترکیه با بیان اینکه کشورها باید بدانند که با تروریسم نمی‌توانند به هدفی دست یابند، یادآور شد: کسانی که از تروریسم استفاده می‌کنند خودشان ضرر می‌کنند. وی با بیان اینکه تروریست‌ها دین ندارند، گفت: دین ما اسلام است که الفت و محبت بین انسانهاست و صلح و آرامش را تنها راه زندگی می‎داند. در سال‎های اخیر غربی‎ها اسلام را با تروریسم برابر کردند که ما آن را بشدت رد می‎کنیم و توهینی به خود می‎دانیم چرا که اسلام دین صلح و آرامش است. رئیس مجلس ترکیه گفت: خواهان این هستیم که کشورهای همسایه با جدیت بیشتری با تروریسم مبارزه کنند چرا که آنچه را که ما می‎بینیم به شکلی مبارزه شده که موجب نابودی آنها نشده است.

رئیس مجلس ملی پاکستان:
جوانان فریب تروریست‌ها را خورده‌اند
«اسد قیصر» رئیس مجلس ملی پاکستان، با بیان اینکه تروریسم باید از ریشه خشکانده شود، گفت: در دو دهه گذشته منطقه شاهد بحران تروریسم بوده و متأسفانه به علت وجود فقر و گرسنگی و ناامنی تروریسم در این منطقه بال و پر گرفته است و نسل جوان نیز فریب دروغ‌های تروریست‌ها را خورده‌اند و در این عرصه متأسفانه با نیت‌های بدخواهانه شاهد از هم‌گسیختگی هستیم. از این‌رو اگر کاری نکنیم قلم تاریخ متن مهربانانه‌ای برای منطقه ما نخواهد نوشت. وی اضافه کرد: پاکستان در خصوص مبارزه با تروریسم جهت‌گیری کرده و در این عرصه اقدامات و عملیات‌ موفقیت‌آمیزی را برای مبارزه با تروریسم صورت داده و موفق شده‌ایم در این رابطه از شر تروریست‌ها رها شویم. از طرف دیگر علمای ما هم هر کدام از گروه‌ها و اقدامات تروریستی را که به‌نام دین صورت گرفته  رد کرده‌اند که این خود در کاهش موفقیت گروه‌های تروریستی تأثیر گذاشته است.

رئیس مجلس ملی افغانستان:
تروریسم چالش اساسی روابط منطقه‌ای است
«عبدالرئوف ابراهیمی» رئیس مجلس ملی افغانستان گفت: افغانستان تنها کشوری است که در دو دهه اخیر جولانگاه تروریست‌های داخلی و خارجی بوده و در این رابطه بیشترین آسیب را دیده است، از طرف دیگر متأسفانه با وجود حضور نیروهای نظامی خارجی، تروریست‌ها بیشتر در کشور ما فعال بوده‌اند. وی با اشاره به حضور فعال تروریست‌ها در افغانستان وهمکاری نکردن کشورهای منطقه گفت: متأسفانه کشورهای منطقه نتوانستند نقش خود را در این رابطه ایفا کنند. از طرف دیگر در حالی که منطقه ما موقعیت ژئوپلتیک از نظر سیاسی و اقتصادی دارد، قطعاً با همکاری همه جانبه کشورها می‌توان به توسعه و پیشرفت دست یافت و همه کشورها را به رشد اقتصادی و اجتماعی رساند. رئیس مجلس ملی افغانستان با بیان اینکه تروریسم چالش اساسی برای روابط منطقه‌ای است، گفت: باید در این رابطه راهکارهای مناسبی پیش‌بینی شود تا عوامل رشد و فعالیت تروریست‌ها شناسایی و با تصویب قوانین در مجالس زمینه مبارزه با آنها فراهم شود.

فرحناز دهقی
خبرنگار
درست یک سال پیش، امانوئل مکرون قبل از ورود به کاخ الیزه گفت «من برای حکومت کردن در روزهای آرام ساخته نشده‌ام، من برای طوفان آفریده شده‌ام»؛ با گذشت یک سال از آن روز، اکنون زمان سنجش اعتبار این ادعا فرا رسیده است. هشت هزار نیروی پلیس، صدها نفر معترض دستگیر شده، توده‌های آتش، بوی گاز اشک‌آور، صدای خشمگینی که یکپارچه در خیابان‌های پاریس فریاد «مکرون، استعفا» سر می‌داد و موج خروشان جلیقه‌های زرد عناصری بودند که روز گذشته خیابان همیشه پرنور شانزه‌لیزه را در هاله‌ای از دود و غبار و تاریکی فرو بردند.
به گزارش گاردین، برنامه‌ریزی برای برگزاری تظاهراتی سراسری در فرانسه، با فراخوان‌هایی در شبکه‌های اجتماعی آغاز شد. با برآمدن خورشید در سپهر فرانسه، هزاران معترض جلیقه‌های زرد خود را به تن کردند تا با حضور در اطراف طاق نصرت پاریس، اعتراض خود را به سیاست‌های اقتصادی امانوئل مکرون، رئیس‌جمهوری این کشور که از روز چهارشنبه و پس از بازدید از خیابان شانزه لیزه و تخریب بخشی از طاق پیروزی، در مجامع عمومی دیده نشده، نشان بدهند. هشت هزار نیروی پلیس در اطراف کاخ ریاست‌جمهوری الیزه مستقر شده بودند تا مانع به آشوب کشاندن خیابان‌های منتهی به کاخ شوند و در همین راستا تلاش کردند با تفتیش و بازرسی بدنی موج عظیم معترضان را کنترل کنند. دولت از روز گذشته هشدار داده بود با حضور حداکثری نیروهای پلیس، با کسانی که سعی بر، بر هم زدن نظم عمومی دارند و درصدد ایجاد اغتشاش هستند برخوردی جدی خواهد کرد. دستگیری بیش از 500 نفر، تا لحظه نگارش این گزارش، در راستای همین هشدار بود که حدود 211 نفر از آنها به بازداشتگاه نیز منتقل شدند.یک روز پیش از برگزاری این تظاهرات، کریستف کاستانر، وزیر کشور فرانسه در کنفرانسی مطبوعاتی درباره آن گفت:«من فکر می‌کنم تنها چند هزار نفر در این تظاهرات شرکت کنند. عده‌ای هم خواستار خشونت و خرابی هستند که ما با تدابیر امنیتی گسترده سعی بر ناکام گذاشتن آنها داریم. معترضان باعث شکل‌گیری هیولایی شده‌اند که مهار کردنش کار بسیار سختی است. امروز تعداد این افراد در کل فرانسه حدود 10 هزار نفر است. این 10 هزار نفر، همه مردم فرانسه نیستند، بلکه گروه کوچکی هستند، اقلیت کوچکی که در بین آنها افراد مسالمت‌جو و قابل احترامی هم وجود دارد که من با آنها دیدار کرده‌ام.» او روز جمعه در توئیتر خود ویدئویی منتشر کرد که در آن نشان می‌داد، پلیس، معترضان را بازدید بدنی می‌کند تا به زعم او «هر وسیله‌ای که می‌تواند سلاح تلقی شود و خطرآفرین باشد» از آن مهلکه دور شود. با این حال براساس گزارش‌ها، طی این تظاهرات چند نیروی پلیس و معترض زخمی شدند. خشونت میان نیروهای پلیس و معترضان به اندازه‌ای بود که در خیابان شانزه‌لیزه که فروشگاه‌های مجلل متعددی وجود دارند، به ایجاد حائل‌های آهنی و چوبی سعی داشتند از ویترین‌های خود مراقبت کنند. آن لارن بنز، خبرنگاری فرانسوی در صفحه توئیترش با انتشار ویدئویی خبر داد: «ساعاتی پس از آغاز اعتراضات، نیروهای پلیس با ماشین‌های آب‌پاش راه به دل جمعیت باز کرد تا با پاشیدن آب به روی معترضان آنها را متفرق کند. اما جلیقه زردها با گرفتن دست‌های یکدیگر، سرود ملی کشورشان را خواندند و به راه خود ادامه دادند.»با ادامه اعتراض‌ها در سراسر فرانسه، در شهر کاله در شمال این کشور نیز معترضان اتوبان «ای 16» را مسدود کردند تا با ایجاد اخلال در سیستم حمل و نقل سراسری کشور، مکرون را راضی به استعفا کنند. پیش از این نیز بارها آنها اقدام مشابهی کرده بودند.
لارن نونز یکی از مقام‌های وزارت کشور فرانسه اعلام کرد، جمعیت معترضان به 40 هزار نفر هم نرسیده بود اما تصاویر و ویدئوهای منتشر شده از موج جلیقه‌ زردها نشان از این دارد که جمعیت می‌تواند به مراتب بالاتر از این باشد. به گزارش یورونیوز، در بولوار گراند پاریس، درگیری نسبتاً تندی میان معترضان و پلیس در گرفته بود و پلیس با پرتاب گاز اشک‌آور سعی می‌کرد جمعیت را متفرق کند اما جلیقه زردها برای نشان دادن خشم‌شان سطل‌های زباله را برگرداندند و حتی برخی معترضان به سوی نیروهای پلیس سنگ پرتاب کردند. در مقابل، نیروهای پلیس تردد خودروها در بخش‌هایی از پاریس را محدود کردند و شماری از ایستگاه‌های مترو را برای جلوگیری از رسیدن معترضان به محل تظاهرات در پاریس بستند.
پیوستن احزاب و طیف‌های مختلف به خیزش مردمی
در میانه اعتراضات مردم فرانسه به سیاست‌های اقتصادی مکرون، بویژه افزایش قیمت سوخت، بستر برای حضور گروه‌های راستگرای افراطی نیز فراهم شد. لوکاس مایکلیونس خبرنگار خبرگزاری فرانسه در توئیتر خود عکسی را منتشر کرد که نشان می‌داد برخی با در دست داشتن پلاکاردی که روی آن نوشته شده بود «فرگزیت» فرصت را مهیا  دیده‌اند تا خواسته‌شان بر سر جدایی فرانسه از اروپا را به نمایش بگذارند. ماریون فابین تحلیلگر مسائل اروپا نیز در حساب فیسبوک خود نوشت: «هشدار! هشدار! معلوم است که سرمایه‌داری نئولیبرالیسم جز تشدید فشارها علیه فقیران هیچ راه‌ حلی برای کنترل تغییرات آب و هوایی در نظر ندارد؛ اما زمانی که خشم فقرا به خشونت ارتجاعی تبدیل ‌شود، فرصت برای عرض‌اندام راستگراهای افراطی مهیا می‌شود و ما باید مراقب این باشیم.»شایان ذکر است که مکرون اعلام کرده بود قیمت‌های سوخت را به دلیل کاهش مصرف و به دلیل حفاظت از محیط زیست افزایش می‌دهد.از سوی دیگر، گروه‌های فمینیستی، ضد فاشیستی، ضد سرمایه‌داری و ضد نژادپرسی نیز از این اعتراضات حمایت کرده‌اند.
حرکت سریع موج جلیقه زردها
در حالی که موج معترضان جلیقه‌پوش از پاریس هم فراتر رفته و به شمال و جنوب فرانسه نیز رسیده است، بلژیک کشور همسایه فرانسه نیز با حضور جلیقه زردها مواجه شده است. خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داده بود معترضان فرانسوی از مرزها عبور کردند و خود را به بلژیک و هلند رساندند. طبق اعلام این رسانه صدها نفر از افسران پلیس روز گذشته در بروکسل در حالت آماده‌باش قرار داشتند؛ با این حال میان نیروهای امنیتی و معترضان درگیری‌هایی روی داد. پلیس هلند نیز اعلام کرد صدها معترض در مقابل ساختمان پارلمان گرد هم آمدند اما اعتراض خود را مسالمت‌آمیز و بدون خشونت پیگیری کردند.
خبر دیگر اینکه «دونالد ترامپ» با سوار شدن بر موج جنبش جلیقه زردها در فرانسه در توئیتر نوشت: «توافق پاریس آنقدرها هم برای پاریس خوب کار نکرده است. در سراسر فرانسه اعتراض‌ و شورش‌ است. آنها (معترضان فرانسوی) شعار می‌دهند «ما ترامپ را می‌خواهیم»،« من عاشق فرانسه هستم».

عطیه لباف
خبرنگار
«ایستادگی ژنرال نفت، ایران را پیروز اجلاس 175 اوپک کرد.»، «دیپلماسی نفتی زنگنه جواب داد.»، «اوپک به نامدار، نه نگفت.»، «پیروز اجلاس 175 اوپک ایران بود.» رسانه‌های داخلی و خارجی در دو روز اخیر توافق اجلاس 175 اوپک را با این عبارت‌ها به تصویر کشیده‌اند. توافقی برای کاهش تولید 1.2 میلیون بشکه‌ای اوپک و غیراوپک که با معافیت ایران از آن همراه بود. اما چقدر این برداشت‌ها با واقعیت همخوانی دارد؟ سید محمدعلی خطیبی، نماینده پیشین ایران در اوپک در گفت‌و‌گو با «ایران» به بررسی اجلاس 175 این سازمان، دستاوردهای ایران و پشت پرده اجلاس پرداخت.
٭٭٭
به نظرتان مستثنی شدن ایران از توافق کاهش تولید چقدر قابل پیش‌بینی بود؟
معمولاً کشورهایی که دچار مشکلات سیاسی واقتصادی می‌شوند، مستثنی شدن آنها از برنامه‌های کاهش تولید سابقه داشته است. مثل عراق، لیبی و ونزوئلا. به محض آن‌که این کشورها به چرخه عادی بازگشته‌اند، دوباره در توافق‌های اوپک شرکت داده شده‌اند. ایران هم به دلیل تحریم‌های امریکا باید از این توافق کاهش تولید نفت خام اعضای اوپک مستثنی می‌شد. این یک روال و عرف در اوپک است و درآینده نیز شاهد آن خواهیم بود. به هر حال درست نیست کشوری که با جبر تحریم‌ها و یا هر اتفاق ناخوشایندی نظیر جنگ مجبور به کاهش تولید شده است، بار دیگر با فشار کشورهای عضو در اوپک ملزم به کاهش حجم بیشتری از تولید شود. از این رو سه کشور ایران، لیبی و ونزوئلا به درستی از این طرح کاهش تولید معاف شده‌اند. البته این معافیت در متن اصلی بیانیه پایانی نیامده و گفته می‌شود که در پیوست‌هایی ذکر شده است. در مصاحبه مطبوعاتی پس از اجلاس به این قضیه اشاره شد، اما شاید لازم بود که پیوست را هم منتشر می‌کردند.
اما این‌که می‌گویند دیپلماسی نفتی و فشارهای بیژن زنگنه وزیر نفت، ایران را از این توافق معاف کرد، از دو جهت نیازمند بررسی بیشتر است. نخست آن‌که معافیت ایران از توافق کاهش تولید مطابق با روال اوپک و عرف آن بود. دوم آنکه، عربستان نمی‌خواست که این عرف درباره ایران نیز اجرایی شود و این موضوع مانع دستیابی به توافق آسان‌تر بود. کاری که زنگنه انجام داد، پیاده‌سازی عرف و روال کاری اوپک با وجود سنگ اندازی‌های عربستان و متحدانش بود.
آیا علت طولانی شدن روند دستیابی به توافق کاهش تولید هم این موضوع بود؟
خیر. آنطور که گفته می‌شود، علت اصلی طولانی شدن مذاکرات و کشیده شدن آن به روز دوم، منوط شدن توافق به همراهی روسیه در طرح کاهش تولید نفت خام بود. ظاهراً اعضای اوپک منتظر چراغ سبز روسیه برای کاهش تولید بودند. وگرنه معافیت ایران از این طرح موضوعی مسبوق به سابقه بوده است. کشورما بیش از میزانی که اوپک به کاهش تولید آن در 6 ماه آتی متعهد شده، در 6 ماه گذشته کاهش تولید داشته است و منطقی نبود که دوباره یک کاهش تولید اجباری را متقبل شود. هر چند که عربستان به دلایل سیاسی و تبلیغی به دنبال این موضوع بود.
یعنی رویه کار اوپک هم این بود که ایران باید از همان ابتدا معافیت دریافت می‌کرد؟
بله. معمولاً کاهش و سهمیه بندی مشمول کشورهایی می‌شود که در شرایط نرمال و عادی قرار دارند. به سوابق نگاه کنید. عراق زمانی از تمام توافق‌های کاهش تولید و سهمیه بندی معاف بود. الآن که دوباره تولید نفت خام این کشور به شرایط عادی بازگشته، در توافق کاهش تولید و سهمیه بندی شرکت داده می‌شود. یا در مورد لیبی، نیجریه و ونزوئلا نیز این موضوع صادق بوده است.
اما طولانی شدن اجلاس 175 اوپک همان‌طور که اشاره کردم به خاطر روسیه بود. در حال حاضر پروسه تصمیم‌گیری در اوپک با سال‌های گذشته فرق دارد. روند تصمیم‌گیری در اوپک در حال تغییر است. قبلاً اعضای سازمان دور هم جمع می‌شدند و برای تولید خودشان تصمیم‌گیری می‌کردند اما اکنون منتظر همکاری غیر اوپکی‌ها بویژه روسیه هستند. اما روس‌ها در تصمیم‌گیری پیچیده و کند رفتار می‌کنند و این موضوع باعث می‌شود که کار به راحتی قبل نباشد.
دخالت‌های امریکا در تصمیمات این سازمان را هم به آنچه گفته شد، اضافه کنید. امریکا به خاطر بده بستان‌هایی که با عربستان دارد، می‌خواهد این سازمان را هم تحت سلطه خود دربیاورد و بر تصمیماتش اثر بگذارد. قطعاً تماس‌های امریکا و دیدار نماینده ویژه ایالات متحده در امور ایران با خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان در محل اقامتش در وین بی‌تأثیر در طولانی شدن این اجلاس نبود. لذا معادلات بویژه در شرایط کنونی فرق کرده است.
به نظرتان این‌که افزایش تولید در 6 ماه اخیر بیشتر ازسوی کشورهای عربستان، امارات و عراق بوده و الآن 11 کشور عضو این سازمان مجبور به کاهش 2.5 درصدی تولید هستند منطقی است؟
خیر. طبیعتاً یکی از مشکلات این است که در بیانیه ملاک ماه اکتبر امسال قرار گرفته. درحالی که در ماه اکتبر تولید برخی کشورها کمتر و برخی بیشتر از میانگین سال بوده است. به جای آن‌که سهمیه‌های قبلی و سطح تولید مرجع ملاک باشد، ماه اکتبر مرجع کاهش تولید‌ها قرار گرفته است. به این ترتیب برخی کشورها که در ماه‌های اخیر تخلف کرده‌اند و منجر به افزایش تولید شده‌اند، الآن با توافق کاهش تولید به تخلف خود رسمیت داده‌اند. در حالی که باید مبنای توافق سهمیه بندی قبلی می‌شد. روال غلطی که انجام می‌شود.
یعنی شرایطی شبیه سال 2011 که با برداشتن سهمیه بندی در اوپک مجالی برای افزایش تولید خود در غیاب ایران ایجاد کردند؟
شرایط اکنون مقداری با آن سال متفاوت است. آنجا می‌خواستند عراق را که از تحریم‌ها رها شده بود، وارد سهمیه بندی اوپک کنند و سقف تولید را برداشتند. اما در عمل تولید خود را بدون آن‌که متهم شوند، افزایش دادند و سال 2012 در دوره تحریم‌های ایران، از فرصت ایجاد شده برای دستیابی به این هدف خود استفاده کردند. الآن هم به تخلف خود رسمیت داده‌اند.
فکر می‌کنید که این کاهش تولید را به منظور ایجاد یک ظرفیت مازاد تولید برای برداشتن راحت‌تر معافیت‌های مشتریان نفتی ایران انجام داده‌اند که بازار آسان‌تر با افزایش فشار تحریم‌های ایران کنار بیاید؟
احتمال دارد. اما ما نمی‌دانیم که دقیقاً در 6 ماه دوم سال 2019 قرار است چه اتفاقی در شرایط عرضه و تقاضای نفت خام و معافیت‌های نفتی خریداران نفت خام ایران رخ دهد.
برآوردها حاکی از آن است که در 6 ماه دوم سال 2019 میزان تقاضای نفت خام تغییر چندانی نخواهد داشت. اما در همین حال پیش‌بینی می‌شود که عرضه نفت خام غیراوپک از جمله نفت خام غیرمتعارف امریکا بشدت افزایش خواهد داشت و از آن با عنوان سونامی عرضه غیراوپک یاد می‌کنند.
در مورد صادرات نفت خام ایران هم مشخص نیست که شرایط تحریم‌ها سخت‌تر می‌شود یا گشایش‌هایی رخ می‌دهد. باید صبر کرد و شرایط عرضه و تقاضا را در زمان اتمام دوره توافق دید و نظر داد. برای پیش‌بینی شرایط در 
6 ماه دیگر نمی‌توان از حالا بیش از حد خوشبین و یا بدبین بود. ممکن است تا آن زمان تحریم‌ها لغو و یا شدیدتر شود. 
لذا باید شرایط بازار ماه‌های آخر توافق کاهش تولید را ارزیابی کرد و بعد نظر داد.
به نظرتان ایران برنده اصلی این توافق بود؟
همه برنده این توافق بودند. اما ایران می‌تواند در قیمت‌های بالاتری نفت خام خود را بفروشد و این یک امتیازی است که توافق کاهش تولید اوپک و غیر اوپک برای ما رقم زده است. قیمت‌های بالاتر نفت خام به معنی بیشتر شدن درآمدهای نفتی است. ضمن آن‌که ایران در این توافق نشان داد که هنوز اوپک سازمانی مستقل از امریکاست و فشارهای امریکا و خوش خدمتی عربستان به آن نمی‌تواند منافع اعضا را در سازمان از بین ببرد. اما مهمترین دستاورد به قیمت نفت خام برمی گردد.
روند قیمت نفت خام در ماه اخیر نزولی بود و همه نگران بودند که مبادا قیمت‌ها به کانال 40 دلار برای هر بشکه برسد. اما توافق اوپک و غیراوپک قیمت نفت خام را درساعاتی بعد از اجلاس 5 درصد افزایش داد.
فکر می‌کنید چقدر تصمیمات عربستان در اجلاس 175 بر اساس ملاحظات سیاسی بود؟
تمام اقدامات عربستان سیاسی-اقتصادی است و می‌خواستند بازار نفت ایران را نیز تحت فشار قرار دهند. اما این‌که در دیدار وزیر انرژی عربستان و نماینده ویژه امریکا در امور ایران چه گذشت مشخص نیست. در حال حاضر معلوم نیست که عربستان طرفدار و حافظ منافع امریکاست یا می‌خواهد از آنها باج جدیدی بگیرد.
امریکا واقعاً به دنبال نفت خام ارزان است؟
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا موضع دوگانه‌ای نسبت به نفت خام دارد. از یک سو با نگاه به مسائل داخلی و برای آرام کردن افکار عمومی تأکید می‌کند که قیمت نفت خام باید کاهش یابد.  از سوی دیگر به عنوان یک جمهوری خواه طرفدار قیمت بالای نفت و توسعه صنعت هزینه بر نفت کشور خود است. می‌خواهد قیمت نفت خام به اندازه‌ای باشد که تولید نفت خام غیرمتعارف امریکا به عنوان یک نفت گران تحت‌الشعاع قرار نگیرد. لذا مواضع دوگانه امریکا پیش‌بینی‌ها را پیچیده کرده است.

هدی هاشمی
خبرنگار
سرانجام بعد از سه سال از اجرای فاز اول نظام رتبه‌بندی معلمان، وزیر آموزش و پرورش در حساب رسمی توئیترش اعلام کرد که بعد از فراز و نشیب زیاد و با وجود سختی‌های بودجه برای سال 98، با حمایت رئیس جمهوری و پیگیری‌های محمدباقر نوبخت اعتبار رتبه‌بندی در لایحه گنجانده شد. خبری که با واکنش مثبت معلمان مواجه شد چرا که چند سالی است که زمزمه‌هایی برای سرو سامان دادن به حقوق معلمان در قالب طرح رتبه‌بندی مطرح می‌شود. طرحی که می‌خواهد تفاوت حقوق معلمان را با سایر کارمندان دولت کم کند و در سوی دیگر انگیزه‌ای باشد برای ارتقای توانمندی‌های معلمان در مدارس. با این حال اجرای نظام رتبه‌بندی معلمان برای مسئولان آموزش و پرورش چندان آسان هم نبود. از اجرای فاز اول این طرح سه سال است که می‌گذرد، تا حالا آنها دلایل اجرایی نشدن هرساله این نظام را کمبود اعتبار و بودجه می‌دانستند. با این حال آن‌طور که معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزارت آموزش و پرورش می‌گوید برای رتبه‌بندی 2 الزام وجود دارد، نخست آنکه رتبه‌های حرفه‌ای و امتیازات مربوط به هر رتبه را در قالب قانون از مجلس اخذ کنیم. همچنین نحوه اجرای طرح باید از سوی دولت مشخص شود که هر کدام از این موارد ممکن است در دولت و مجلس با تغییراتی همراه شوند. تا زمانی که قانون نهایی رتبه‌بندی معلمان را نداشته باشیم نمی‌توانیم درباره بار مالی آن تصمیم‌گیری کنیم و هرگونه پیش‌بینی برای اعتبار مورد نیاز اجرای این طرح در شرایط فعلی برآورد اولیه هست که نمی‌توان آن را قطعی دانست. در طرح رتبه‌بندی معلمان 5 رتبه حرفه‌ای تعریف شده است که برآورد مالی برای اجرای آن صرفاً گمانه‌زنی است؛ این طرح هم‌اکنون در کمیسیون اجتماعی دولت در حال بررسی است و منتظر پاسخ سازمان امور اداری و استخدامی و برنامه و بودجه هستیم تا به نتیجه نهایی برسیم.
سازو کار افزایش حقوق معلمان به تصویب نرسیده است
هنوز سازو کارهای افزایش حقوق معلمان به تصویب نرسیده است و هنوز معلوم نیست کدام معلمان با چه ویژگی‌هایی می‌توانند از مزایای نظام رتبه‌بندی استفاده کنند. با این همه آن‌طور که مسئولان آموزش و پرورش می‌گویند این طرح فقط برای افزایش حقوق معلمان نیست، بلکه ارتقای شایستگی‌ها و توانمندی‌های معلمان مورد نظر است. موضوعی که شهرام جمالی فعال حقوق معلمان بر آن هم تأکید می‌کند: آن‌طور که مسئولان سازمان برنامه و بودجه اعلام کردند چیزی در حدود 2 هزار میلیارد تومان برای اجرای طرح رتبه‌بندی معلمان در بودجه در نظر گرفته شده است. اگر هر ساله در بودجه برای رتبه‌بندی معلمان ردیفی قرار دهند معلمان امیدوارتر خواهند شد. همین طرح رتبه‌بندی موجب می‌شود تا معلمان برای ارتقای شغلی خود خلاقیت داشته باشند.
وی با اشاره به اینکه هنوز سازو کار مشخصی برای رتبه‌بندی معلمان در نظر گرفته نشده است، می‌گوید: ما فکر می‌کنیم طرح رتبه‌بندی برای امسال اجرایی نشود و این طرح با توجه به اینکه نیاز به مصوبه مجلس دارد اگر خیلی خوشبین باشیم اجرایش در مهر ماه سال 98 خواهد بود. البته هنوز نمی‌دانیم چند درصد از معلمان شامل این طرح خواهند شد یا مانند فاز اول رتبه‌بندی که در شهریور 94 انجام شد - برخی گروه‌های فرهنگیان مثل معلمان با سابقه کمتر از 6 سال و آموزگاران پیش دبستانی و معلمان بازنشسته  از دایره مشمولان رتبه‌بندی حذف شوند - بازهم میانگین افزایش حقوق معلمان از محدوده 200 تا 250 هزار تومان فراتر نخواهد رفت.
مهدی بهلولی فعال صنفی معلمان هم درباره افزایش حقوق معلمان در نظام رتبه‌بندی می‌گوید: این افزایش حقوق یک جهش ناچیز و مقطعی در حقوق معلمان به وجود می‌آورد که البته با توجه به شرایط اقتصادی فعلی این افزایش کافی نیست. با این حال این لایحه به منظور ایجاد ساز و کارهای لازم برای ارتقای شایستگی‌های حرفه‌ای، منزلت و مرجعیت علمی و اجتماعی معلمان و افزایش انگیزه در راستای ارتقای فعالیت‌های آموزشی و پرورشی آنان تهیه شده است و باید دید که برای اجرای فاز دوم چه معیارهایی برای افزایش حقوق آنها در نظر گرفته شده است.

مرتضی گل پور، حسن فرامرزی
خبرنگار
روز گذشته در همایش «مبارزه با فساد در ایران؛ نظام‌مند یا موردی؟» که در دانشکده مدیریت دانشگاه تهران برگزار شد، سرآمدان مدیریت، جامعه‌شناسی و اقتصاد کشور، زیر و بالای فساد در ایران را بررسی کردند. این همایش سه نشست مجزا داشت و 15 سخنران. بنابراین طبیعی است که موضوعی درباره فساد نمانده باشد که درباره آن بحث نشده باشد. فی المثل عبدالله توکلی، مبارزه با فساد در پرتو قرآن را تشریح کرد، حسن عابدی جعفری از رسالت نهاد علم در مبارزه با فساد گفت، ابراهیم حاجیانی، چیستی و ضرورت اراده سیاسی در مبارزه با فساد را تبیین کرد، حمید بهلولی گفت که اگر حوزه عمومی فربه باشد و رسانه‌ها آزاد، مبارزه با فساد بهینه خواهد بود، علی ربیعی درباره روش‌‌های کارآمدسازی مبارزه با فساد در ایران گفت، محمد فاضلی گفت که در ایران هنوز سنجه‌‌ها و شاخص‌‌های مبارزه با فساد نداریم و داوود حسینی ‌‌هاشم‌زاده هم ویژگی‌‌های سیستماتیک بودن فساد در ایران را تشریح کرد. حسین راغفر در نسبت نئولیبرالیسم و فساد سخن گفت.
این همایش به همت هسته پژوهشی مطالعات سلامت اداری و مبارزه با فساد برگزار شد و برگزارکنندگان وعده دادند که بزودی اعلامیه موجودیت یک نهاد مبارزه با فساد منتشر خواهد شد که با فراخوان و حضور چهره‌‌های دانشگاهی تشکیل می‌شود.
 
فساد در منطق قرآن
عبدالله توکلی در سخنرانی خود به این سؤال پاسخ داد که از منظر قرآن، فساد چگونه به وجود می‌آید؟ او، بنیان ایجاد فساد در منطق قرآن را «نفاق» عنوان کرد و گفت: بر این اساس افراد فاسد ظاهر صالحی دارند و کار فسادآمیز را به گونه‌ای انجام می‌دهند که ظاهرش صلاح باشد، اما حرام را حلال و حلال را حرام می‌کنند و به اسم مصلحت، اصول را به کنار می‌گذارند و با ادعای اینکه حکم ثانوی است، حکم اولیه را به کناری می‌گذارند. وی به شواهد و نمونه‌‌های تاریخی اشاره کرد که طی آن افرادی با ظاهر منافقانه قدرت را به دست گرفته‌اند و اضافه کرد: در داستان حضرت موسی (ع) می‌خوانیم که آن حضرت به مردم گفت که می‌خواهم شما را از شر آدم فاسدی نجات دهم.
به گفته این استاد دانشگاه، در برخی از آیات یکی از مظاهر فساد این است که وقتی افراد به حکومت می‌رسند یا عهده‌دار مسئولیتی می‌شوند، گاه موفقیت سازمان تحت قیمومت خود را در این می‌دانند که سیر و اداره خود را آن طور که که خود تشخیص می‌دهند پیش ببرند، نه آن‌گونه که حق است. توکلی اضافه کرد: این افراد به نفع کوتاه مدت یا بلندمدت خود می‌اندیشند، دین، اخلاق، فضیلت و قوه تقنینی را در اختیار خود می‌گیرند.
 
نهاد قدرت و ثروت مستعد فساد
عابدی جعفری که درباره رسالت نهاد علم در مبارزه با فساد سخن می‌گفت، این گونه آغاز کرد که نهاد قدرت و ثروت مستعد فساد هستند و هرجا قدرت متراکم یا ثروت انباشته‌ای بوده، فساد هم بوده است.
وی، این انتظار که سیستم، خود دست به اصلاح بزند را بعید دانست و افزود که برای مبارزه با فساد در قدرت و ثروت، نهاد سومی باید به میان بیاید که این نهاد، علم است.
این پژوهشگر حوزه فساد با اشاره به اینکه وقتی از مبارزه سخن گفته می‌شود، باید بدانیم که در مبارزه زد و خورد هست، صدمه دیدن و صدمه زدن هم هست، ادامه داد: یکی از کارهایی که نهاد علم می‌تواند در مبارزه با فساد انجام دهد، تهیه زیرساخت نظری لازم برای این کار است، زیرا مبارزه با فساد اگر مبتنی بر دانش و علم نباشد، خود عین فساد است.
عابدی جعفری، مهلک‌ترین نوع مبارزه با فساد را مبارزه با فساد، فارغ از دانش دانست و گفت: دانشمندان علاوه بر کار نظری باید در حوزه علمی نیز میدان‌دار مبارزه باشند و اگر این طور نباشد، نمی‌توان از آن نهاد انتظار مبارزه جدی و واقعی داشت.وی با بیان اینکه مطابق آمار، 80 درصد مردم به اقدام دولت‌‌ها در مبارزه با فساد بی اعتماد هستند و کمتر از 20 درصد به این مبارزه اعتماد دارند، اظهار کرد: البته استادان دانشگاه و دانشمندان بدانند که برای هیچ عالمی در امر مبارزه با فساد، فرش قرمز پهن نشده است، ضمن اینکه باید توجه کنیم اگر عالمی در صف اول مبارزه با فساد نیست، عنقریب قربانی فساد خواهد شد.این استاد دانشگاه، عالمان را به دو دسته تقسیم کرد؛ دسته‌ای که در خدمت نهاد قدرت و ثروت هستند و اتفاقاً برای تراکم قدرت و  انباشتگی ثروت که فساد ایجاد می‌کند، راهکار ارائه می‌دهند، دسته دیگر نیز کسانی هستند که با چراغ دانش راه فساد را در جامعه خود می‌بندند و در این مسیر منتظر دعوتنامه دیگران هم نمی‌شوند.عابدی جعفری با اشاره به این گلایه برخی از دانشگاهیان که نهاد قدرت آنان را به بازی نمی‌گیرد، تصریح کرد: حضور در صحنه و پیداکردن راه برای حضور و مبارزه نیازمند این است که حضور در صحنه را فراموش نکنیم، درغیر این صورت آن دو نهاد قدرت و ثروت خود را پیش می‌برند و از دانش ما هم به نفع خود استفاده می‌کنند.

 ضرورت اراده سیاسی در مبارزه با فساد
ابراهیم حاجیانی، دیگر استاد دانشگاه سخنرانی خود درباره ضرورت اراده سیاسی در مبارزه با فساد را با پاسخ به این پرسش آغاز کرد که آیا فساد در ایران سیستمی هست یا خیر؟ وی با بیان اینکه فساد ماهیتاً شبکه‌ای، ساختارمند و نظام‌مند است و بدون این‌ها امکان بقا ندارد، تصریح کرد که حتی کیفیت سازماندهی در پدیده‌‌های مرتبط با فساد قوی‌تر از سازمان‌‌های اداری است، زیرا عملگرا و کارکردگرا هستند و این شبکه‌‌ها تا تحقق اهداف خود فعالیت می‌کنند.
این استاد دانشگاه اضافه کرد که شبکه‌‌های فساد در ایران، در حوزه‌‌های زیادی به هم متصل شده‌اند، یکدیگر را می‌شناسند و با هم هماهنگ می‌شوند.
وی با اشاره به ویژگی‌‌های نظامواره‌ای شبکه‌‌های فساد در سطح خرد و پیوند میان آنان در سطح ملی، تصریح کرد که تحلیل شبکه‌ای فساد می‌تواند هم به روش‌شناسی فساد و هم به مقابله با آن کمک کند.
حاجیانی با بیان اینکه ما با فساد نظام‌مندی که در سطوح پیچیده، عالی و تو درتو عمل می‌کند، مواجه هستیم، این پرسش را مطرح کرد که آیا اراده سیاسی برای مقابله با فساد وجود دارد و اگر وجود دارد، سطح آن چیست؟
وی الزامات اراده سیاسی را مربوط به این دانست که اساساً در سطح مدیران ارشد سیاسی و اداری مطالبه سیاسی شکل گرفته باشد، همچنین کسی اراده سیاسی مبارزه با فساد خواهد داشت که فعال عمل کند، نه منفعل و قبل از اینکه افکار عمومی و رسانه‌‌ها فعال شوند، او جلوتر از همه آنها در مبارزه با فساد تسریع کند.
حاجیانی، با بیان اینکه کسانی می‌توانند بر مقابله با فساد ادعا کنند که همه منابع را برای آن بسیج کنند، درباره تعهد به عنوان بعد دیگر اراده سیاسی برای مبارزه با فساد نیز گفت: در اینجا انبوه آیین‌نامه‌ها و اجرای آنها حائز اهمیت می‌شود، به این معنی که در کشور ما تأخیر زیادی نسبت به خود پدیده فساد وجود دارد و به این معنی که سال‌‌ها است درباره زمین خواری و دریاخواری صحبت می‌شود، اما هنوز نظام اداری و حقوقی ما در این زمینه صریح نیست. وی تصریح کرد که نه تنها در تدوین و پیاده کردن قوانین ضعف داریم، بلکه اراده‌ای برای پیاده‌سازی آیین‌نامه‌‌های نظام اداری نداریم.
 
لاغری حوزه عمومی؛ فربهی فساد
حمید بهلولی، استاد دانشگاه در انگلستان، به عنوان سخنران بعدی نشست اول این همایش، محور صحبت خود را به تبیین نسبت «حوزه عمومی و فساد» اختصاص داد. او این گونه شروع کرد که اگر سیاستگذاری در جامعه علمی نباشد، فساد هم زیاد می‌شود، اما مهم‌تر اینکه اگر حوزه عمومی لاغر باشد، باعث ایجاد دولت خصوصی می‌شود که در نهایت به عاملی برای فساد بدل می‌شود.
او با استناد به آمارهای بین‌المللی که طی آن کشورها را از نظر فساد دسته‌بندی می‌کند، شاخص‌‌های کشورهای فاسد و سالم را این طور دسته‌بندی کرد: کشورهایی که درآمد ناخالص ملی بالا دارند، تمایل بیشتری به آزادی مطبوعات دارند، شفافیت در آن‌ها بیشتر است، دسترسی عمومی به اطلاعات درآمد-هزینه ملی بالا است (شفافیت بودجه) استانداردهای محکمی درباره کنترل کارگزاران عمومی و دولتی دارند، استقلال قوه قضائیه بالا است، اشتغال، رفاه و سلامت در حد مطلوب و نظام مالیاتی کارآمد است و در نهایت اینکه هزینه و درآمد خانواده‌‌ها رصد می‌شود.
بهلولی عکس این شاخص را به عنوان زمینه‌‌های بروز فساد در کشورهای آلوده طبق رتبه‌بندی‌‌های بین‌المللی برشمرد: این کشورها عموماً فقیر هستند و درآمد ناخالص پایین دارند، مردم به فساد عادت کرده‌اند، درتوزیع منابع بی‌عدالتی وجود دارد، تعارض منافع در این کشورها شدید است، ارتباطات مالی ناسالم است، قوانین معیوب و متضاد با سیاست عمومی است، خدمات اجتماعی و نظام مالیاتی ضعیف و نظام درآمد -هزینه خانوار شفاف نیست. این استاد دانشگاه، مبارزه با فساد را به معنای مبارزه با این مسائل دانست و گفت درغیر این صورت، با سیاست‌‌های هیجانی نمی‌توان با فساد مبارزه کرد.
فاصله داشتن دولت و جامعه، دیگر ملاکی بود که بهلولی به عنوان زمینه بروز فساد برشمرد و گفت: وقتی دولت و جامعه درهم تنیده می‌شوند، افکار عمومی شکل می‌گیرد و هرچه این درهم تنیدگی بیشتر باشد، نهادهای عمومی هم شکل می‌گیرند که این باعث قوی تر شدن جامعه و صیانت از بروز فساد می‌شود.
سیاست و اراده برای کاهش فقر و فساد
مجتبی امیری، استاد دانشگاه تهران، به این نکته اشاره کرد که درانقلاب اسلامی، قرار بود سیاست دنیای ما را بسازد و دیانت آخرت ما را، بنا بود سیاست زندگی ما را غنی کند و دیانت ما را از طغیان باز دارد، اما اکنون با یک تغییر رویکرد مواجه هستیم، به این معنی که امروز سیاستمداران ما سیاست و دین را این گونه نمی‌فهمند.
وی با طرح این پرسش که آیا نهایت سیاست‌ورزی و دینداری مدیران در جهت توسعه خیرعمومی و ریشه کنی فساد و فقر است و اساساً نتیجه سیاست ورزی دیندارانه و دینداری سیاست ورزانه چه بود، اظهار کرد: سیاستمداران ما امروز سیاست را مانند ابتدای انقلاب نمی فهمند و این گونه به سیاست و تجربه زندگی خوب میل ندارند و به همین دلیل ما امروز شاهد شکاف طبقاتی هستیم.
وی با بیان اینکه اصل اساسی شیعه، شایسته سالاری است، اضافه کرد: اما امروز این اصل بر جامعه حاکم نیست و من مععقدم مشکل را باید بر پارادایم حاکم بر ساختار قدرت سنجید، پارادایمی که کسانی را در حلقه قدرت قرار داده که نه علم اداره جامعه را به رسمیت می‌شناسند و نه علم آن را دارند.

ریشه فساد در نابرابری ها
حسین راغفر، دیگر میهمان این همایش گفت: ریشه اصلی فساد را باید در نابرابری‌‌های ناموجه و ساختاری جست‌وجو کرد. نابرابری‌‌هایی که فقط در حوزه اقتصادی جست‌وجو نمی‌شود بلکه نابرابری در نظام تصمیم‌گیری منجر به نابرابری در موقعیت‌‌ها می‌شود. وی افزود: در دهه 80 شاهد رشد نهادهای مالی و بانک‌‌های به اصطلاح خصوصی هستیم که منشأ نابرابری‌‌ها می‌شوند. سرمایه‌داری و اقتصاد رفاقتی منابع را در دسترس دوستان و همپالکی‌‌ها قرار می‌دهد و  برخی با وام‌‌های هنگفت با بهره‌‌های پایین ره صدساله را یک شبه طی می‌کنند و همین به افزایش نابرابری‌‌ها دامن می‌زند.

نتیجه فشار به مولدها
فرشاد مؤمنی، دیگر استاد دانشگاه هم در این جمع گفت: جامع‌ترین تعریف از فساد از سوی خانم آکرمن ارائه شده است. او در تعریف فساد می‌گوید فساد، تجلی ناتوانی ساختار قدرت در پشتیبانی از فعالیت‌‌های مولد است.
به گفته وی، در حوزه توسعه وقتی خلاقیت و مولد بودن تحت فشار قرار می‌گیرد باعث می‌شود ناگزیر به سمت فعالیت‌‌های مبتنی بر ستیز و حذف برویم‌.مؤمنی افزود: در تاریخ معاصر اقتصادی ایران در هر دوره‌ای که درآمدهای نفتی رشد چشمگیری یافته، شدت خشونت‌ورزی در ساختار سیاسی هم بالا رفته است چون لازمه دستیابی به رانت‌‌ها کاستن از رقبای بالقوه است. او ادامه داد: در دوره آقای احمدی‌نژاد که شاهد جهش درآمدهای نفتی بودیم، رتبه ایران در فساد در افق کم‌تر از میان مدت 80 رتبه تغییر می‌کند و ما شاهد سقوط 80 پله‌ای ایران هستیم و در دوره ایشان سالی را تجربه می‌کنیم که ایران در جدول فاسدترین کشورهای دنیا فقط 7 کشور با قعر جدول فاصله دارد.


برش

محمد فاضلی: ملزومات مبارزه با فساد فراهم نیست

فساد مقوله‌ای پیچیده است و هیچ وقت پایان نمی‌پذیرد از سویی ما در کشوری زندگی می‌کنیم که می‌توان آن را کشور نمیشگان - بر وزن جنوبگان - نامید.
محمد فاضلی که در همایش «مبارزه با فساد در ایران نظام مند یا موردی؟» در دانشکده مدیریت دانشگاه تهران سخن می‌گفت اظهار داشت: برخی این سؤال را طرح می‌کنند که آیا فساد سیستماتیک در ایران وجود دارد، اگر فساد را به معنای متغیرهایی بگیریم که به صورت سیستماتیک فساد ایجاد می‌کند فساد سیستماتیک داریم اما اگر فساد سیستماتیک را به این معنا بگیریم که آیا افراد یا شبکه‌هایی هستند که به صورت نظام مند درگیر فساد هستند دستگاه‌های امنیتی در این باره می‌توانند داوری کنند اما مردم معتقدند که فساد نظام‌مند در کشور وجود دارد.
وی با اشاره به این که ملزومات مبارزه با فساد در ایران فراهم نیست گفت: اگر به‌طور جدی می‌خواهیم با فساد در ایران مبارزه کنیم اول از همه باید نظام سنجش فساد داشته باشیم. ما درباره نرخ تورم و رکود و بیکاری و ده‌ها متغیر دیگر آمار و اطلاعات داریم اما نظام سنجش فساد نداریم در حالی که سه چهار دهه است در دنیا نظام سنجش فساد برقرار شده است.
فاضلی با طرح این سؤال که چرا سنجش فساد مهم است گفت: اولین کار سنجش ایجاد حساسیت است. هر بار که مرکز آمار ایران و بانک مرکزی شاخص‌هایی چون تورم و بیکاری را طرح می‌کند حساسیت‌ها و نقاط چالش زا را معلوم می‌کند در حقیقت سنجش فساد معلوم می‌کند که روی چه نقاطی باید متمرکز بود. از سویی سنجش فساد ابزار مقایسه دستگاه‌ها و استان هاست که بدانیم میزان فساد در ایالت‌ها و استان‌ها و دستگاه‌ها چقدر است.
وی به ضرورت استقرار سازمان متولی رسمی سنجش فساد در کشور پرداخت و گفت: هیچ سازمانی در این کشور متولی سنجش فساد نیست و همه آن سازمان‌ها از مسئولیت‌های خود در این زمینه شانه خالی می‌کنند. از همین روست که ما درباره میزان فساد در دستگاه‌های مختلف کشور چیزی نمی‌دانیم اما اگر سنجش فساد در کشور صورت گیرد می‌توان فهمید که مهم‌ترین صورت‌های فساد کجاست.
فاضلی با بیان این که سنجش شاخص‌های حکمرانی عامل مهارکننده فساد است گفت: در دنیا شاخص‌های حکمرانی مبنای ارزیابی دولت‌ها و سیاست‌های حکومت‌ها قرار می‌گیرد. این که ما به‌طور کلی فساد را در ایران ببینیم مسأله‌ای را حل نخواهد کرد بلکه فساد را باید به‌طور مشخص در دستگاه‌های مختلف از جمله بانک‌ها، قوه قضائیه، آموزش و پرورش و...‌ دنبال کرد این در حالی است که ما با فساد به عنوان یک مقوله جزئی روبه‌رو نمی‌شویم. اشکال ما این است که در این کشور مفسدان گلوگاه‌های فساد را در نظام بانکی و نظام گمرک و نظام مالیاتی و... می‌شناسند اما هنوز ما به شناسایی فهرستی از فسادها در دستگاه‌های کشور نرسیده‌ایم. از سوی دیگر سازمان‌های حاکمیتی و دولتی گزارش‌هایی با مبنای شفافیت به مردم نمی‌دهند و گزارش دهی آماری به زبان عامه فهم وجود ندارد به‌طوری که حتی وقتی جزئیات بودجه اعلام می‌شود ۹۸ درصد مردم نمی‌توانند از جزئیات بودجه چیزی متوجه شوند.
وی افزود: مطابق استاندارد بانک جهانی، ۲۵ درصد GDP در هر کشوری مالیات‌های آن کشور است این یعنی اگر ایران 1500 هزار میلیارد تومان درآمد ناخالص ملی دارد حدود 375 هزار میلیارد تومان باید درآمد مالیاتی داشته باشد در حالی که مجموع درآمدهای مالیاتی ما 120 هزار میلیارد تومان- یک سوم رقم استاندارد - است.


برش

روایت ربیعی از فساد یقه سفیدها و آبی ها

علی ربیعی، استاد دانشگاه تهران از تأثیر فساد بر افزایش هزینه توسعه و نیز سخت‌تر کردن زندگی مردم گفت و اینکه فساد به دلیل ناهمسانی شناختی، تا پایین‌ترین لایه‌‌های جامعه نیز سرایت می‌کند.
او با تکیه بر پژوهش یکی از استادان دانشگاه، گفت که به طور سرانه هر ایرانی از فساد، 100 هزار تومان از دست می‌دهد.
ربیعی با بیان اینکه فساد از بین رفتنی نیست، اما قابل کنترل است، از سیاست‌‌های فسادزا، نظام اداری فسادزا و عامل انسانی فسادزا گفت و درباره سیستماتیک بودن فساد، اظهار کرد: اگر درباره فساد حرف می‌زنیم، تنها به دولت توجه می‌کنیم، درحالی که امروز از نهادهای مدنی تا دانشگاه و رسانه هم درگیر فساد هستند.
وی با بیان اینکه فساد دو سطح دارد، درباره فساد یقه سفیدها گفت که فساد یقه سفید‌‌ها از نظر حجم پول زیاد است، اما فساد یقه آبی‌‌ها از نظر تعداد.
او در زمینه رویکرد سیاسی به فساد نیز گفت که فقدان دموکراسی همه‌جانبه و پیدایش دموکراسی صوری فساد زیادی را ایجاد می‌کند، همچنین احزاب سیاسی ناکارآمد، نهادهای مدنی غیرناظر و حامی‌پروری ابعادی هستند که فساد با رویکرد سیاسی را تبیین می‌کنند.
ربیعی در رویکرد کارگر-کارفرما به فساد هم اظهار کرد: منظور از این رویکرد، جایی است که کارگر و کارفرما یکی می‌شوند، همچنین مسأله حامی پروری، یعنی قدرتمندان کسانی را در پست‌‌ها می‌گمارند تا منافع آنان را تأمین کنند، یکی از عوامل دیگر بروز فساد است.
او راهکارهای مبارزه با فساد را به سه بعد اصلاحات ساختاری، برنامه‌‌های انضباطی و ارتقای آموزشی و فرهنگی تقسیم‌بندی و تصریح کرد: ما تنها به یک بعد فساد توجه کردیم و به همین دلیل نتوانستیم در مبارزه با فساد موفق باشیم.
اصلاح نظام نمایندگی، مقابله با انتصابات حزبی، ایجاد پایگاه‌‌های قوی اطلاعاتی، کم و اثربخش شدن نهادهای نظارتی از راهکارهای ربیعی برای مقابله با فساد در ایران بود.

حسن  بهشتی‌پور
کارشناس مسائل بین‌الملل
سخنان رئیس جمهوری اسلامی ایران در جمع رؤسای مجالس شش کشور ایران، چین، روسیه، پاکستان، افغانستان و ترکیه با چند نکته قابل تحلیل و تبیین همراه بود.
نخست آنکه ایشان از تحریم‌‌های همه جانبه امریکا علیه ایران با عنوان «تروریسم اقتصادی» نام بردند. در تحلیل واژگانی تروریسم به معنای « دهشت­ افکنی»، ایجاد ترس در دل دیگران و مختل کردن امنیت آنها تا جایی است که گاه به حذف فیزیکی منجر می‌شود. قرار گرفتن این کلمه در کنار کلمه اقتصادی به معنای آن است که یک دولت بخواهد دولت و ملت دیگری را از راه اقتصادی به وحشت افکند، علیه آنها ایجاد تهدید کند و در نهایت کمر به نابودی آنها ببندد. با این  تعریف آیا تحریم‌‌های امریکا مصداق تروریسم اقتصادی است، بله، این تحریم‌‌ها در طول تاریخ بی سابقه است و تنها می‌توان آن را با تجربه تحریم‌‌هایی که در سال‌‌های 90 و 91 شمسی ،آنهم علیه ایران اعمال شد، مقایسه کرد.
تحریم‌‌هایی که به واسطه برجام و مذاکراتی که دو سال طول کشید می‌رفت که به فراموشی سپرده شود اما متأسفانه در دوره ترامپ ادامه پیدا کرد. دولت امریکا از طریق تهدید و ارعاب دیگران را به همراهی با تحریم‌‌ها مجبور می‌کند. تحریم‌‌هایی که فشار اصلی را روی مردم وارد می‌کند و نه روی دولت. کما اینکه به طور کلی در داخل ایران جدایی بین دولت و مردم وجود ندارد و هر نوع فشار و تحریم چه بر دولت و چه بر ملت به هر حال مجموعه اش ایران  را تحت فشار قرار می‌دهد.
رئیس جمهوری ایران در سخنان خود از تأثیر نامطلوب این تحریم‌‌ها بر امنیت بین‌الملل سخن گفت و تأکید کرد که با تضعیف ایران از طریق تحریم‌‌ها غرب نخواهد توانست از زیر آوار مواد مخدر، پناهجویان و بمب‌ها و ترورها به سلامت خارج شود. این نکته‌ای غیر قابل انکار است. در نمایی بزرگ‌تر بی قانونی مانند زیر پا گذاشتن قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل از طرف امریکا و اعمال تحریم علیه ایران بر خلاف مفاد این قطعنامه به بروز یک بی قانونی عمومی در عرصه حقوق بین الملل دامن می‌زند که مدام برای جبران آن باید به بی قانونی دیگری متوسل شد و تن به آنارشی در روابط بین‌الملل داد. آنارشی که دودش در چشم همه می‌رود و هیچ برنده‌ای  ندارد. دیگر گفتن از بی قانونی که بر اثر ناچار کردن کشور تحریم شده به یافتن راه‌‌هایی برای دور زدن تحریم‌‌ها پدید می‌آید راه تازه‌ای نیست. بنابراین هشدار آقای روحانی در این باره مبتنی بر این واقعیت است که عملاً آنها که از سلاح تحریم برای ایجاد تهدید علیه ملت ایران بهره می‌گیرند به فضای ناامنی و آنارشی دامن می‌زنند که برای خودشان مشکل ساز خواهد شد و تروریسم و مواد مخدر بخشی از آن است.
اما پرسش این است که چرا اروپایی که به تازگی تاوان تأثیر ناامنی‌‌های خاورمیانه را در شهرهای خود پس داده است از آن روند درس نمی‌گیرد. پاسخ دچار بودن به توهم تحریم است. امریکا و تعدادی از کشورهای اروپایی هنوز تصور می‌کنند می‌توانند از طریق تحریم سیاست‌‌های یکجانبه خودشان را به کشورها تحمیل  کنند. آنها هنوز باور ندارند که سلاح تحریم یک سلاح بی اثر است و اگرچه  ممکن است در کوتاه مدت آثار و نتایجی داشته باشد ولی همین آثار آنها را فریب داده است و تصور می‌کنند که می‌توانند از آن در میان مدت و بلندمدت هم استفاده کنند. غرب زمانی از این رویه دست برخواهد داشت که از این توهم بیرون بیاید و به واقعیت‌‌ها تن دهد. واقعیت اینکه می‌توان با راهکارهایی مانند برجام در مورد موضوعات مختلف به راه حل‌‌های مشترک رسید. راه حل‌‌هایی که نتیجه‌اش می‌تواند امنیت پایدار در منطقه و صحنه بین‌الملل باشد.
نکته دیگری که رئیس جمهوری ایران یک بار دیگر بر آن تأکید کرد چندجانبه گرایی و نیز شکل‌گیری امنیت منطقه بود. بعد از فروپاشی نظام دوقطبی برخی از کشور‌‌ها از جمله امریکا به دنبال این هستند که یک نظام تک قطبی بر جهان حاکم شود. حال آنکه در درون خود امریکا افرادی مانند «ریچاد‌‌ هاس» رئیس شورای روابط خارجی امریکا معتقدند روابط بین‌الملل به سمت جهان بی قطبی حرکت می‌کند. دنیایی که در آن همکاری‌‌های منطقه‌ای شکل می‌گیرد. تئوری چندجانبه‌گرایی مبتنی بر این فرض است که کشورها می‌توانند بر اساس منافع مشترک‌شان با هم همکاری کنند و در سایه این همکاری منافع بیشتری را به دست آورند. شاید این تئوری شعاری و آرمانی به نظر برسد. اما در باطن تمام شواهد نشان می‌دهد که بالاخره کشورها ناچارند این مسیر را انتخاب کنند و به جای رو در رویی و تخاصم به سمت همکاری بروند. البته قطعاً این منافع به یک اندازه نیست. اما مسلماً می‌‌تواند جایگزین خوبی برای ضرر همگانی باشد.

یحیی آل اسحاق
وزیر بازرگانی دولت سازندگی

 قبل از آن‌که بودجه 98 را مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم ابتدا باید از دولت به خاطر تنظیم بموقع بودجه قدردانی کرد. طی سال‌های گذشته بارها دیده شد که دولت‌ها بموقع بودجه را تقدیم مجلس نکردند و درخواست یک دوازدهم می‌دادند تا زمان برای تنظیم بودجه داشته باشند. از این‌رو کار دولت در تنظیم بموقع بودجه می‌تواند گواه این باشد که می‌خواهد بر اساس آن حرکت کند. اما بودجه 98 دارای اعداد و ارقامی است که باید به دقت از سوی نمایندگان مجلس مورد بررسی قرار گیرد تا در سال آینده مردم با کمترین تورم و چالش روبه‌رو شوند. آنگونه که اعداد مهم بودجه را بررسی کردیم، این لایحه به واقعیت نزدیک است و مانند گذشته فاصله محسوسی بین واقعیت و پیش‌بینی‌ها وجود ندارد. خاطرم هست سال‌های گذشته بودجه‌ها به درستی پیش‌بینی نمی‌شد و همواره عملکرد دولت با بودجه فاصله داشت. هیچ زمان شاهد تحقق بودجه‌های عمرانی نبودیم و بیشترین درصد اجرایی شدن آن بین 15 تا 30 درصد است. در حال حاضر نیز بودجه عمرانی با 3 هزار میلیارد تومان افزایش به 65 هزار میلیارد تومان رسیده است. این عدد می‌تواند به پایان یافتن بخشی از پروژه‌های عمرانی منجر شود ولی به شرطی که عدد آن تحقق پیدا کند. با توجه به تجربیاتی که از قبل وجود داشت و این‌که دولت نمی‌خواهد متمم بدهد سعی کرده لایحه بودجه 98 را عملیاتی‌تر تنظیم کند. بر این اساس به عنوان اولین نکته از نمایندگان مجلس می‌خواهیم بودجه را به نحوی تصویب کنند که نیازی به ارائه متمم از سوی دولت نباشد. اگر چنین اتفاقی رخ دهد بخش‌های مختلف اقتصادی و حتی بخش خصوصی صدمه می‌بینند.
دومین نکته که از مجلس توقع داریم به آن توجه شود این است که نمایندگان بر اساس واقعیات موجود بودجه 98 را تصویب کنند. موضوع دیگری که اهمیت زیادی دارد، عملیاتی بودن بودجه است. نمایندگان مجلس با بررسی این امر می‌توانند به این مهم برسند که بودجه سال آینده تا چقدر عملیاتی است. اگر بودجه عملیاتی باشد بخش خصوصی در شرایط باثبات تری می‌تواند ادامه حیات بدهد.
نکته دیگری که باید به آن دقت شود، این است که بودجه در قالب برنامه ششم و احکام بالادستی چون اقتصاد مقاومتی تنظیم شده باشد. نمایندگان مجلس اگر انحرافی از این موضوع دیدند باید نسبت به اصلاح آن اقدام کنند.
اگر بودجه سال آینده براساس برنامه ششم توسعه و اقتصاد مقاومتی نباشد هر آن چیزی که سیاستگذاران برای آن زحمت کشیدند نادیده گرفته می‌شود. همانگونه که در سنوات گذشته چنین اتفاقی افتاد. دولت‌ها در تنظیم بودجه به برنامه‌های بالادستی بی‌توجهی کردند و نمونه بارز آن هم برنامه سوم و چهارم است. یکی از پیش‌بینی‌های مناسب دولت در لایحه بودجه 98 قیمت نفت است. معتقدم قیمت 54 دلار برای نفت درست است و امکان تحقق آن وجود دارد. کاهش صادرات روزانه نفت از 2 میلیون و 400 هزار بشکه سال‌جاری به یک تا یک و نیم میلیون بشکه در سال آینده در بودجه هم به درستی پیش‌بینی شده است. در این میان یکی از ابهام‌هایی که برای بخش خصوصی به وجود آمده قیمت 5700 تومان نرخ ارز در لایحه بودجه 98 است. تصور می‌کنم که دولت به صورت میانگین و با توجه به نیاز 14 میلیارد دلاری کشور به کالاهای اساسی و با توجه به اختصاص ارز 4200 تومانی به کالاها اساسی و ارز نیما در حدود 9 هزار تومان به عدد 5700 تومان رسیده است. برای سال‌جاری در بودجه قیمت ارز 3500 تومان دیده شده بود و حال با افزایش این عدد دو اتفاق می‌افتد. یک آن‌که درآمد دولت بالا می‌رود و می‌تواند با شرایط بهتری فعالیت کند. دوم این‌که با ارز 5700 تومان احتمال افزایش نرخ تورم وجود دارد. دستمزد حقوق بگیران برای سال آینده تنها قرار است 20 درصد افزایش پیدا کند و این مهم با توجه به نرخ ارز پیش‌بینی شده، رشد قیمت‌ها را تقویت می‌کند و به تبع آن قدرت خرید مردم کاهش بیشتری پیدا می‌کند. برای آن‌که تعادل اقتصادی حفظ شود، بایستی نرخ ارز را با دقت بیشتری تنظیم کرد. دولت باید پاسخگو باشد که با ارز 5700 تومان احتمال کاهش قدرت خرید مردم وجود دارد. دولت بودجه 98 را نباید به گونه‌ای تنظیم کند که قدرت خرید مردم تحت تأثیر قرار گیرد. موضوع مهم دیگری که امیدواریم در بودجه مدنظر قرار گرفته باشد، فروش دارایی‌های دولت است. اعدادی که از حجم دارایی دولت رسانه‌ای شده غیرقابل تصور است. از این‌رو یکی از کارهایی که سیاستگذاران باید انجام دهند، تعیین تکلیف دارایی‌های مازاد است.

هر روز با شما در اینجا خواهیم بود، صدای شما، حرف شما و پیشنهاد شما را می شنویم و می خوانیم و بازگو می کنیم.
با ما همراه باشید، بگویید و بنویسید

تلفن: 88769075 - 021  پیامک: 3000451213

نظــــــــر مـــــردم

■  کسی جوابگوی سهام سیمان خرم آباد نیست / 979... 0912 - قم: من یک زن خانه دار هستم. در سال 85 از طریق روزنامه‌های رسمی که سهام سیمان خرم آباد را با مشارکت بانک سپه تبلیغ می‌کردند 20 میلیون تومان سهام خریداری کردم اما تا به حال نه کارخانه راه‌اندازی شده است و نه مسئولان این کارخانه جواب درستی به من می‌دهند. با استانداری و اداره صنایع خرم آباد هم که تماس می‌گیریم آنها نیز جوابی به ما نمی‌دهند. از مسئولان خواهشمندم مرا راهنمایی کنند که چگونه به حق و حقوقم برسم.
■  نحوه بررسی خانواده‌های تحت پوشش سبد کالا / یک مخاطب: از دولت محترم درخواست داریم حالا که قرار است مبلغی به‌عنوان سبد کالا یا بسته حمایتی به اقشار کم درآمد پرداخت شود طوری برنامه‌ریزی کنند که این مبالغ به افراد نیازمند پرداخت شود. در بررسی درآمد خانواده پیشنهاد می‌کنم درآمد جمع خانواده را ملاک قرار دهند نه درآمد یک نفر که به نظرم عادلانه‌تر است.
■  مشکل تهیه ارز دانشجویان خارج از کشور / آقای کرمی: چه کسی پاسخگوی وضعیت دانشجویانی است که در خارج از کشور مشغول به تحصیل هستند. خانواده این دانشجویان جهت تهیه ارز و ارسال آن برای فرزندان خود با مشکل مواجه هستند و هیچ کس هم به فکر حل این مشکل نیست.
■  عدم پرداخت سود سهام شرکت ایران خودرو / حاتم بشیری - کرمانشاه: 10 سال است که سهامدار جزئی شرکت ایران خودرو هستم و در این مدت هیچ گونه سود سهامی به ما پرداخت نشده است. شرکت می‌تواند به جای سود، یک خودرو به ما تحویل دهد.
■  ترمیم حقوق بازنشسته‌های تأمین اجتماعی / یک مخاطب: اینجانب بازنشسته تأمین اجتماعی هستم و با پرداخت حق بیمه 11 ساله بازنشسته شده‌ام و حقوق بازنشستگی‌ام کمتر از 500 هزار تومان است. می‌خواستم از مسئولان درخواست کنم فکری به حال ترمیم حقوق من و امثال من کنند که با این مقدار سابقه بازنشسته شده‌اند. با این تورم و گرانی و این مقدار حقوق چطور می‌توان زندگی را اداره کرد؟
■  ایران خودرو به تعهدات خود عمل نمی‌کند / آقای خزایی - مشهد: اردیبهشت امسال در سایت ایران خودرو، خودرو دنا ثبت‌نام کردم و قرار بود شهریورماه خودرو اینجانب را تحویل دهند ولی با پیگیری‌های انجام شده از ایران خودرو به نتیجه‌ای نرسیدیم و مشخص هم نیست خودرو را چه زمانی تحویل می‌دهند.
■  کمک به فرزند بیمار / یک مخاطب: دختر 4 ساله‌ای دارم که در سن یک و نیم سالگی دچار سکته مغزی شده و تاکنون تحت درمان است و با توجه به بالا بودن هزینه درمان و خرید دارو و همین طور انجام کار درمانی توان تأمین هزینه‌های درمانی دخترم را ندارم. از مردم عزیز و مسئولان محترم تقاضای کمک دارم.
■  حق الزحمه ناچیز شیفت دوم آموزش و پرورش / آقای غلامی: با 30 سال سابقه در آموزش و پرورش مشغول به کار هستم. دو سه سال است که آموزش و پرورش جهت کار در شیفت دوم هیچ گونه ابلاغی برای ما صادر نکرده است و همچنین برای کار در شیفت دوم دستمزد سالانه 300 هزار تومان در نظر گرفته‌اند، یعنی روزانه هزار تومان به اینجانب پرداخت می‌شود. با این وضع گرانی و بالا رفتن هزینه‌ها این مقدار پرداختی بسیار ناچیز است. لطفاً مسئولان آموزش و پرورش به این موضوع رسیدگی کنند و پاسخگو باشند.

سخنگوی وزارت امور خارجه اعلام کرد سفیر جدید ایران در چین تعیین شده است. به‌گزارش ایسنا، بهرام قاسمی گفت: به پیشنهاد وزیر امور خارجه و تصویب رئیس جمهوری اسلامی ایران«محمد کشاورززاده» به‌عنوان سفیر جدید جمهوری اسلامی ایران در جمهوری خلق چین منصوب شد و طی روزهای آینده عازم محل مأموریت می‌شود. کشاورززاده دستیار وزیر و مدیر کل امریکای وزارت خارجه و پیش از آن سفیر ایران در کشورهای ونزوئلا و ازبکستان بوده است.