هدی هاشمی
خبرنگار
مدیر کل دفتر آموزش دوره دوم متوسطه وزارت آموزش و پرورش اعلام کرد که دروس پیش نیاز در دوره متوسطه دوم حذف خواهد شد. البته این اولین بار نیست که خبری از حذف و اصلاح نظام آموزشی کشور منتشر می‌شود. نظام آموزشی کشور در دو دهه گذشته، بارها و بارها دستخوش تغییر و تحولات جدی شده است. اواسط دهه 70 بود که مسئولان آموزشی کشور خبر از اجرای نظام جدیدی دادند که در آن «رفوزگی» دیگر معنایی نداشت. در این نظام آموزشی که به «نظام جدید» معروف بود، دانش‌آموزان، پنج سال ابتدایی، سه سال راهنمایی، سه سال تا دیپلم و یک سال دوره پیش دانشگاهی را می‌گذراندند تا بتوانند به دانشگاه وارد شوند. چند سالی گذشت مسئولان اعلام کردند، این نظام کارآمد نیست و برای بهتر شدن آن باید نظام سالی واحدی جایگزین شود. این مدل آموزشی هم البته بعد از چند وقت از سکه افتاد و دیگر باب میل مسئولان نبود تا در سال 91 که نظام آموزشی به شش سال ابتدایی، سه سال راهنمایی و سه سال متوسطه تغییر کرد و در نهایت در تابستان امسال، نظام پیش دانشگاهی حذف شد. همه این تغییرات، در حالی اتفاق افتاد که دانش‌آموزان بیش از دو دهه در دوره متوسطه دوم، مجبور به گذراندن دروسی به نام پیش نیاز بودند. دروسی که دانش‌آموز باید نمره قبولی در آن کسب می‌کرد تا بتواند ادامه همان درس را در سال بعد بگذراند. به عنوان نمونه اگر دانش‌آموز پایه یازدهم رشته علوم انسانی نمره قبولی در درس عربی یک نمی‌گرفت، دیگر نمی‌توانست در پایه دوازدهم، عربی دو را انتخاب کند. بنابراین دانش‌آموزانی که موفق به قبولی نمی‌شدند، به اجبار در تابستان این دروس را می‌گذراندند. البته برخی هایشان هم در ترم تابستانی قبول نمی‌شدند. همین موضوع موجب شد که حالا وزارت آموزش و پرورش برای دو میلیون و 201 هزار دانش‌آموز، خبرهای خوشی داشته باشد. مدیرکل دفتر آموزش دوره دوم متوسطه نظری وزارت آموزش و پرورش، درباره حذف این دروس اعلام کرد: «طبق ماده ۶ آیین نامه آموزشی دوره دوم متوسطه، دروس پایه دهم پیش نیاز دروس پایه یازدهم نبود و وقتی دانش‌آموزی ارتقای پایه پیدا می‌کرد می‌توانست همه دروس پایه یازدهم را انتخاب کند و به تحصیلش ادامه دهد. اما در تبصره‌های ماده ۶ آیین نامه آمده بود که برخی دروس پایه یازدهم، پیش نیاز پایه دوازدهم محسوب می‌شوند و دانش‌آموز باید کف نمره را کسب کند. معمولاً در هر رشته تخصصی سه تا چهار درس این‌گونه بود و پیش نیاز می‌خورد.»
عباس سلطانیان با بیان این‌که این ماجرا در دوره‌های قبل از ما نیز وجود داشت و تجربه خوبی نداشتیم گفت: «دانش‌آموز ناچار بود دروسی را که در آنها مردود شده دوباره بگذراند. به همین ترتیب باید چند درس پایه دوازدهم را تابستان بعد برمی‌داشت. این یک پنجره باز در برنامه هفتگی دانش‌آموز ایجاد می‌کرد و در فارغ التحصیلی نیز با مشکلاتی روبه‌رو می‌شد. به همین علت امسال به شورای عالی آموزش و پرورش پیشنهاد دادیم بحث دروس پیش نیاز در دوره متوسطه حذف شود که خوشبختانه در کمیسیون معین به تصویب رسید و ابتدای هفته جاری به تمام استان‌ها ابلاغ شد و دیگر دروس پیش نیازی برای بچه‌ها در دوره متوسطه نخواهیم داشت.»
کیفیت آموزش را زیر سؤال نبریم
حذف دروس پیش نیاز البته با انتقاد بسیاری از کارشناسان آموزشی مواجه شده است. آنها معتقدند که وزارت آموزش و پرورش باید جایگزینی برای این حذف داشته باشد، چرا که اگر دانش‌آموزان نتوانند آموزش‌های لازم را در برخی از دروس مورد نیاز بدست آورند، کیفیت آموزشی زیر سؤال می‌رود. موضوعی که محمد نیک‌نژاد بر آن اشاره کرد و گفت: «نظام آموزشی کشور به شکلی طراحی شده است که دانش‌آموزان از همان پایه اول تا پایه دوازدهم با مشکل مواجه می‌شوند و البته دانش‌آموزان در هر پایه‌ای با افت تحصیلی روبه‌رو هستند. گرچه این افت تحصیلی دانش‌آموزان در دوره متوسطه بویژه متوسطه دوم بیشتر است. ما در نظام سالی- واحدی باید به دانش‌آموزان درس‌هایی را ارائه دهیم که آنها آن درس را متوجه شوند و نمره قبولی بگیرند تا بتوانند درپایه بعدی قبول شوند، اگر دانش‌آموزی مثلاً در فیزیک یک نتواند نمره قبولی را بگیرد، چطور می‌تواند فیزیک دو را بگذراند این موضوع موجب می شود که کیفیت آموزشی کاهش پیدا کند».
او تأکید کرد: «یکی از مشکلات نظام آموزشی کشور سخت و سنگین بودن کتاب‌های درسی است. از همان سال اول ابتدایی دانش‌آموز با کتاب‌های سنگین و تکالیف بسیار روبه‌رو می‌شود. در مقطع راهنمایی دروس به یکباره تغییر می‌کند و در متوسطه دوم هم به خاطر کنکور خیلی از معلم‌ها سختگیری نمی‌کنند همین موضوع موجب شده تا در مجموع کیفیت آموزشی زیر سؤال برود.»
این کارشناس آموزشی با اشاره به این‌که این مسأله یکی از علت‌های افت آموزشی دانش‌آموزان بویژه در دوره دبیرستان است، گفت: «در برخی از کشورها برای کم کردن این آسیب، یا شمار مواد درسی در یک سال را کاهش داده‌اند و یا برخی از درس‌ها را تنها برای یادگیری در برنامه هفتگی مدارس می‌گنجانند و در پایان دوره، برای سنجش میزان یادگیری آن درس‌ها، آزمونی گرفته نمی‌شود. در کتاب‌های درسی موجود، درونمایه‌های آموزشی، پیوند تعریف شده‌ای با زندگی واقعی دانش‌آموزان ندارد و تجربه نشان می‌دهد که بخش‌هایی از کتاب‌های علوم تجربی در دوره دبستان و راهنمایی و فیزیک، شیمی و زیست شناسی در دبیرستان که در سنجش با درس‌های دیگر، با زندگی روزمره دانش‌آموزان پیوند بیشتری دارد، به همان نسبت، انگیزه بیشتری برای یادگیری پدید می‌آورند.»

زهرا کشوری
خبرنگار 
شرکت مترو تهران می‌گوید: «آب چشمه علی به وضعیت سابق برگشته.» «امیرمصیب رحیم زاده» مدیر اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرری هم به روزنامه ایران می‌گوید:«دبی آب چشمه علی به 70 لیتر برثانیه افزایش یافته اما تا رسیدن به وضعیت سابق 11 لیتر برثانیه دیگر آب می‌خواهد.» او درپاسخ به این سؤال خبرنگار ما که آیا افزایش 70 لیتری دبی آب چشمه 8 هزارساله شهرری براساس بررسی ومطالعات میراث فرهنگی به دست آمده پاسخ منفی می‌دهد و می‌گوید:«این عدد براساس گزارش مترو است!» این درحالی است که نماینده کشاورزان روستای علایین می‌گوید:« وضعیت دبی آب چشمه علی برای کشاورزی مثل سابق است و در یک کیلومتری چشمه در زمین فرو می‌رود و به زمین‌های زراعی نمی‌رسد.» «علی اکبر روشنی» نکته دیگری را هم به روزنامه ایران می‌گوید که باعث می‌شود در ذهن مدیر اداره میراث شهرری نسبت به آنچه متروی تهران اعلام کرده، شک و شبهه ایجاد شود. روشنی می‌گوید:«دبی آب در روزها افزایش می‌یابد اما در شب کاهش دارد. روزهای پنجشنبه و جمعه هم متغیر است.» او معتقد است که آب در تونل مترو سرگردان است و بوسیله پمپاژ‌های چندگانه به چشمه تزریق می‌شود:«این نوسانات آب و کاهش و افزایش دبی چشمه هم نشان می دهد که آب را پمپاژ می‌کنند و به‌طور طبیعی وارد چشمه نمی‌شود!» آب چشمه علی براساس اسناد موجود تنها حقابه کشاورزان روستای علایین است! عملیات مترو به چشمه علی که رسید، آب چشمه فروکش کرد و کشاورزان این روستا به گفته روشنی از آن تاریخ به بعد اقدام به خرید آب می‌کنند. نماینده کشاورزان روستای علایین می‌گوید:
« تمام آبخوان‌های تغذیه کننده چشمه در مسیر 1600 متری از فلکه سوم دولت آباد تا میدان صفائیه به وسیله مترو تخریب شده است.» آبخوان‌هایی که از سمت کوه بی‌بی شهربانو تغذیه می‌شوند. او می‌گوید: «دبی چشمه شب‌ها کم می‌شود این نشان می‌دهد که شب‌ها پمپ‌ها کار نمی‌کنند.» هم او و هم رحیم‌زاده مدیر میراث شهرری می‌گویند که کار حفر تونل مترو در اطراف چشمه علی به پایان رسیده! با وجود این شرکت مترو احتمال می‌دهد چشمه علی باز هم با افت و خیز در میزان آب خروجی رو به رو شود!
به گفته روشنی آب چشمه حقابه 54 کشاورز بود که بسیاری از آنها فوت شده‌اند و الآن حقابه به بچه‌های آن رسیده است. در نهایت به گفته او در حال حاضر 300 کشاورز صاحب حقابه این چشمه باستانی، با کشت سبزیجات در روستای علایین زندگی می‌گذرانند. روشنی می‌گوید:«مترو اجازه حضور نماینده کشاورزان در تونل مترو را نمی‌دهد تا مشخص شود که چه اتفاقی برای چشمه در زیرزمین می‌افتد.» مجریان مترو یکبار هم رسانه‌ها را برای پاسخ دهی به وضعیت چشمه به شهرری دعوت کردند اما اجازه ندادند اصحاب رسانه از تونل و وضعیت آبخوان‌های تغذیه کننده چشمه بازدید کنند. همه بازدید رسانه‌ها در سطح و روی زمین گذشت! البته آن زمان چشمه علی در روی زمین پایتخت هم وضعیت مطلوبی نداشت. مسأله به مجلس هم رسید اما ابهامات چشمه علی در بهارستان هم باز نشد!
رحیم‌زاده بعد از شنیدن صحبت‌های روشنی می‌گوید که همکارانش را مأمور می‌کند شب‌ها و روز پنجشنبه و جمعه دبی آب را کنترل کنند. البته حرف‌های رحیم‌زاده نشان می‌دهد بررسی کارکنان میراث فرهنگی چشمی است. او می‌گوید:
« آب از روی پل می‌گذرد و این نشان می دهد که دبی آب چشمه افزایش یافته است.» براساس آمارهایی که مترو به میراث فرهنگی داد، دبی آب چشمه از 20 لیتر در ثانیه به 70 لیتر رسیده اما هنوز به اندازه‌ای که قبل از آغاز عملیات حفر تونل مترو بود، نرسیده است! رحیم‌زاده بررسی تخریب آبخوان‌های تغذیه کننده چشمه علی بر اثر عملیات حفر تونل را هم کار منابع طبیعی می‌داند تا این سؤال پیش بیاید که آیا میراث فرهنگی تنها یک ناظر است؟ آیا چشمه ثبت ملی شده شهرری بدون آبخوان‌های تغذیه کننده معنا می‌دهد که میراث فرهنگی از وضعیت آبخوان‌های تغذیه کننده یک چشمه 8 هزارساله خبر ندارد؟ مگر امروز دبی آب چشمه مهمترین دلنگرانی میراث فرهنگی‌ها نیست پس چرا کسی خبر از وضعیت آبخوان‌های تغذیه کننده آن ندارد؟! رحیم‌زاده در نهایت می‌گوید:«اگر چشمه علی بعد از بارش‌های زمستان به وضعیت سابق برنگردد، وضعیت چشمه را از طریق بحث‌های حقوقی پیگیری خواهد کرد.» تا این سؤال پیش بیاید که آیا پیگیری‌های حقوقی نوشداروی بعد از مرگ سهراب نیست؟!

مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) با تأکید بر نقش مهم رسانه‌ها در حوزه اعتمادسازی، گفت: طرح مطالبات مردم در رسانه‌ها نه تنها مسئولان را تضعیف نمی‌کند بلکه موجب تقویت آنها، افزایش سرمایه اجتماعی و استحکام نظام می‌شود.به گزارش ایرنا، «ضیاء هاشمی» در دیدار «مهدی جمالی‌نژاد» معاون عمران و توسعه شهری و روستایی وزیر کشور افزود: با طرح مطالبات در رسانه‌ها، مردم احساس می‌کنند دغدغه‌هایشان به مسئولان منتقل شده است بدون آنکه نیاز باشد با روش‌های ناهنجار، این دغدغه‌ها و مطالبات را به گوش آنها برسانند.این جامعه‌شناس و استاد دانشگاه، اعتماد را یک سرمایه اجتماعی دانست و سرمایه‌گذاری در این حوزه را «بسیار کم هزینه و پربازده» توصیف کرد.هاشمی با بیان اینکه که رسانه در حوزه اعتمادسازی نقش تعیین کننده‌ای دارد، خاطرنشان کرد: ایرنا تلاش می‌کند با نگاهی خلاقانه و رویکردی شجاعانه وارد این حوزه شود.وی همچنین گفت: «رسانه حلقه اتصال میان افکار عمومی و مسئولان است و اگر مخاطب احساس کند رسانه، صادق است و علاوه بر بیان نقاط مثبت و دیدگاه مسئولان، درد دل‌ها و حرف‌های او را هم مطرح می‌کند، به رسانه اعتماد خواهد کرد.»مدیرعامل ایرنا افزود: رسانه‌ها برای نقش‌آفرینی در این حوزه باید رویکرد حرفه‌ای داشته باشند و از دانش و مهارت‌های روز استفاده کنند.

 نخستین خاکریز مطالبات مردم
مهدی جمالی‌نژاد معاون عمران و توسعه شهری و روستایی وزیر کشور و رئیس سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها نیز در این دیدار با تأکید بر نقش مهم ایرنا در کم کردن دیوار بی‌اعتمادی میان مردم و شهرداری‌ها گفت: در شرایط فعلی باید تلاش کنیم نشاط اجتماعی و شادابی را به شهرها بیاوریم.وی افزود: شهرداری‌ها و دهیاری‌ها نخستین خاکریز مطالبات مردم هستند و با اعتمادسازی می‌توانیم بسیاری از مشکلات را حل کنیم. جمالی‌نژاد تصریح کرد: همه رسانه‌ها از جمله ایرنا باید کمک کنند تا با توجه بیشتر به شهرهای کوچک و روستاها و ارائه تصویری زیبا، امید به مردم و ساکنان این مناطق تزریق شود.  

رويكرد سازمان شهرداري‌ها ارزان اداره كردن شهرها است
معاون عمران و توسعه شهري وزارت كشور با بيان اين‌كه كم شدن هزينه در شهرها خودش نوعي درآمد است، گفت: يكي از رويكردهاي سازمان شهرداري‌ها ارزان اداره كردن شهرها است.
مهدي جمالي‌نژاد در گفت‌و‌گو با ايرنا با بيان اين‌كه خودكفايي شهرداري‌ها به معناي بالا رفتن هزينه‌هاي خدمات شهري نيست، افزود: كسب درآمد به معناي كم شدن هزينه‌ها است و هميشه گفته‌ايم كم شدن هزينه در شهرها خودش نوعي درآمد است. 
جمالي‌نژاد اظهار داشت: در شرايط سخت اقتصادي شايد خيلي از طرح‌ها اولويت نداشته باشد و بيشتر بايد به سمت طرح‌هاي اولويت دار برويم بويژه پرداخت بموقع حقوق و مزاياي كاركنان كه موضوع بسيار مهمي است. تلاش مي‌كنيم اولويت بندي و برنامه محوري در شهرها حتي شهرهاي كوچك داشته باشيم.
معاون عمران و توسعه شهري وزارت كشور در پاسخ به تغييرات صورت گرفته در بودجه شهرداري‌ها و دهياري‌ها، گفت: تلاش كرديم بسياري از احكام بودجه سال 98 كشور به نوعي تنفيذ شود و اميدواريم يكسري ديگر از آنها در جلسات تلفيق اصلاح شود. 
جمالي‌نژاد تأكيد كرد: تلاش مي‌كنيم در شرايط سخت اقتصادي و بودجه انقباضي، شهرداري‌ها را به سمت اداره خودكفاي شهرها ببريم؛ شهرداري‌ها نهادهاي غيردولتي با مديريت درآمد و هزينه توامان هستند علاوه بر اين‌كه بايد از آنها حمايت و پشتيباني كنيم به استناد ماده 62قانون شهرداري‌ها به نوعي از هر لحاظ به آنها كمك كنيم اما در نهايت در بحث مديريت درآمد، شهرداري‌ها را به سمتي راهنمايي كنيم تا بتوانند به شكل خودكفا شهرها را اداره كنند تا تمركز ما بيشتر در حوزه‌هاي زيرساختي و زيربنايي شهرها باشد. جمالي‌نژاد در پاسخ به اين پرسش كه آيا تاييد صلاحيت شهرداران كلانشهرها توسط وزارت كشور با وظايف شوراهاي اسلامي شهر و روستا تداخل دارد، گفت: براساس تقسيم بندي صورت گرفته شهرداران يكسري از شهرها توسط وزارت كشور منصوب مي‌شوند در واقع انتخاب شهرداران با اعضاي شوراي اسلامي شهر است اما براي بررسي صلاحيت عمومي و تخصصي در شهرهاي بالاي 200 هزار نفر جمعيت به وزارت كشور واگذار مي‌شود و اين فرايند در بقيه شهرها در استانداري‌ها صورت مي‌گيرد. وي تصريح كرد: اعضاي شوراي شهر براساس شرايط احراز تصدي شهرداري در آيين نامه اجرايي شهرداران را انتخاب مي‌كنند و وزارت كشور شهردار را منصوب مي‌كند.

حجت‌الاسلام والمسلمین معراجی
استاد حوزه علمیه قم
استاد ارجمند «انسان پزشک و پزشک انسان» از پس سال‌ها خدمت صادقانه پست وزارت را وانهاد. آن نیک‌سرشت برنادل، در خدمت به انسان به معنی واقعی کلمه «طیب دوار بطبه» بود. او که در سال‌های خون و آتش و جهاد و شهادت با حضوری پررنگ در جبهه‌های نور، میدان نبرد را با مجاهدان راستین تجربه کرده بود، در آوردگاه دانش و پژوهش به جایگاهی بلند دست یافت و با همراهی دانشمندان و متخصصان مؤمن قله‌های رفیع تخصص را فتح کرد و افق‌های تازه‌ای گشود و کسان بسیاری را در امر طبابت از دانش والای خود بهره‌مند ساخت.
دکتر قاضی‌زاده هاشمی آنگاه که با انتخاب هوشمندانه رئیس جمهوری محترم و اصرار وی سکان وزارت بهداشت را به دست گرفت، در قامت وزیری خردمند، ژرفنگر، پرکار و خستگی‌ناپذیر ظاهر شد و بهداشت و امید به سلامت را تا دوردست‌ترین نقاط کشور برد. هاشمی با گزینش بهترین چهره‌های کارآمد و یارگیری از میان برجستگان و نخبگان مؤمن و برخوردار از صلاحیت‌های لازم عرصه پزشکی، دسترسی به پزشک و دارو را تا سرحد امکان تسهیل کرد. به باور او سودجویی‌ها و دریافت‌های آنچنانی در حرفه مقدس پزشکی نادرست است و لذا با آن به مبارزه برخاست و توفیقاتی تحسین‌برانگیز به دست آورد. هاشمی با الهام از کلام امیر کلام در توصیف رسول خدا‌(ص) که فرمود: او «طبیب دوار بطبه» بود به جای‌جای میهن اسلامی سرکشید و با تیم پزشکی متخصص و مخلص به مداوای بیماران پرداخت و یک‌تنه کابینه تدبیر و امید جناب روحانی را نمایندگی کرد. او به برخی مناطق محروم چندین‌بار سفر کرد. هاشمی پاکیزه‌خوی و بیداردل و سختکوش و نشاط‌ آفرین است و به انسان و شأن والای او ارج می‌نهد و از این‌روی در ایام وزارت از بام تا شام کوشید که هموطنانش از درد و دست نیافتن به دارو و امکانات پزشکی رنج نکشند. هاشمی از «خودمرادی» و «گران‌جانی»های حرمت‌شکن پزشکی به دور است. او بحق از نادره کارانی است که با حضور کارسازش در کابینه تدبیر و امید و در رأس وزارت بهداشت، هماره در ذهن و زبان مردم این دیار پرافتخار خواهد ماند.

روابط عمومی شرکت بهره‌برداری متروی تهران اعلام کرد که متروی تهران از نظر قیمت جزو ارزان‌ترین بلیت‌های جهان و بر اساس شاخص طول خطوط در میان ۲۰ مترو برتر جهان است.
به گزارش روابط عمومی شرکت بهره‌برداری راه آهن شهری تهران و حومه، با توجه به اینکه ساخت مترو در تهران سال‌ها بعد از دیگر مترو‌های جهان آغاز شد، اما با تلاش متخصصان، توانسته جایگاه خوبی را در میان مترو‌های جهان و رتبه نخست را در بسیاری از شاخص‌ها در میان متروی‌های خاورمیانه از آن خود کند.این در حالی‌است که هنوز ساخت متروی تهران به پایان نرسیده و بر اساس برنامه توسعه خطوط تا پایان سال ۱۴۰۴ شبکه متروی تهران جمعاً دارای ۱۲خط شامل ۸ خط درون شهری و ۴ خط برون شهری و مجموعا به طول ۴۳۰ کیلومتر خواهد بود.
براساس این گزارش، درحال حاضر متروی تهران در خاورمیانه رتبه اول را در طول خطوط، تعداد خطوط، تعداد ایستگاه‌ها و قیمت به خود اختصاص داده است و در میان ۱۶۳ متروی جهان نیز از نظر طول خطوط، در رتبه ۱۷ جهان قرار دارد.
از نظر شاخص قیمت بلیت نیز متروی تهران ارزان‌ترین بلیت جهان را داراست. جایگاه متروی تهران و حومه در خاورمیانه از نظر تعداد خط، تعداد ایستگاه، طول خط و نظافت ایستگاه‌ها در رتبه نخست است.
این گزارش می‌افزاید: ترافیک و آلودگی هوا دو چالش قدیمی پایتخت است. درمان این درد قدیمی تهران توسعه حمل و نقل عمومی است و مترو در میان مدل‌های حمل و نقل یکی از بهترین‌ها است چرا که‌ ایمنی بسیار بالا، راحتی و آسایش مسافران، کاهش مصرف انرژی، سرعت مناسب و قیمت پایین از جمله مزیت‌های قطار شهری نسبت به سایر وسایل نقلیه عمومی است.
مصرف روزانه چندین میلیون لیتر بنزین و گازوئیل فقط در شهر تهران، خسارت‌های بسیار هنگفتی به اقتصاد ملی وارد می‌کند. مترو به عنوان پاک‌ترین، سالم‌ترین، سریع‌ترین، ایمن‌ترین و به‌طور کلی کارآمدترین شبکه حمل و نقل عمومی درون شهری، نقش انکارناپذیری در حل مسائل اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی ناشی از معضل ترافیک دارد.
براساس آمار و اطلاعات سفر با مترو در شش ماهه نخست سال ۹۷ موجب شده است  در مصرف ۱۹۵ میلیون لیتر بنزین و ۱۹ میلیون لیتر گازوئیل صرفه‌جویی شود و این میزان صرفه‌جویی در مجموع سفر‌هایی که از ابتدای بهره‌برداری از متروی تهران و حومه تا پایان شهریور ماه سال ۱۳۹۷ در این ناوگان انجام شده است به رقم ۴ هزار و ۸۵۹ میلیون لیتر در مصرف بنزین و ۴۸۷ میلیون لیتر در مصرف گازوئیل می‌رسد.
البته در کنار آن انجام سفر‌های شهری با متروی تهران و حومه در شش ماهه نخست سال ۹۷ موجب شده  ۵۲۰ هزار تن گاز Co۲ وارد هوای تهران نشود، ضمن آنکه سفر‌های انجام شده با متروی تهران و حومه در این مدت مانع انتشار ۷۳ هزار تن گاز‌های Co، NOX، So۲، PM۱۰ و HC شده است.

تهران مسائلی دارد که زندگی را برای مردم سخت می‌کند. شهر برنامه‌ریزی درستی ندارد. رشد سکونتگاه‌ها بر اساس برنامه‌ریزی قبلی نبوده و زیرساخت‌ها با جمعیت تناسب ندارد. فاصله و تأخیری که بین خدمات و اسکان وجود دارد همیشه موجب نارضایتی است. تمام اینها قابل حل بود اگر می‌پذیرفتیم سازمان قدرتمندی تهران را اداره می‌کرد. امروز نظم شهر از بین رفته و تهران به یک کارگاه بزرگ تبدیل شده و هر کسی و مقامی، بویژه در حوزه ساخت و ساز، تقریباً هر کاری که دلش خواسته، با پرداخت پول، انجام داده، وضعیتی که در مخیله لیبرالیستی‌ترین نظام‌های اداره شهر هم نمی‌گنجید، ولی مسأله این است که همه چیز را نمی‌توان با پول خرید، مدنیت، احترام به قانون و نوعدوستی از این دسته مسائل هستند. این بی‌نظمی به زندگی اجتماعی نیز سرایت کرده است. اساس یک شهر مدرن نظم داشتن و منطقی بودن است. شهر تقریباً قابلیت مدیریت خود را از دست داده است و شهردار به عنوان بالاترین مقامی رسمی محلی، شهر را اداره نمی‌کند. ده‌ها و صدها بازیگر مختلف داخل شهر وجود دارند. از سازمان‌های دولتی و شبه دولتی گرفته تا آدم‌های عادی چون موتور سواران، که از شهر بدون هیچ برنامه‌ریزی قبلی و هماهنگی منافع می‌گیرند اما خدمتی به آن نمی‌رسانند. وقتی در شهری منافع خُرد جایگزین منافع عمومی شود چنین وضعیت آشفته و بی‌نظمی پیش خواهد آمد.  از همین رو اولین اقدامی که به شهردار می‌توان توصیه کرد این است که در پرتو نگاه حق مبنا، تکلیف اداره شهر را روشن کند و مسئولیت کامل اداره امور محلی را برعهده گیرد و با اتکا به قانون و حمایت شهروندان و مقامات دولتی آگاه، انضباط و نظم را بر جریان اداره شهر حاکم سازد و بالاترین اولویت برای او حقوق عمومی مردم باشد.