سرنوشت مبهم یک فیلم جنجالی

حاشیه‌های ایجاد شده در پی تعویق اکران «عصبانی نیستم» باعث شد این بار اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس پادرمیانی کنند و در دو نشست به بررسی موانع اکران این فیلم بپردازند.
طبق سندی که رضا درمیشیان در فضای مجازی منتشر کرد قرار بود اکران عمومی «عصبانی نیستم» از 25 بهمن‌ماه آغاز شود اما با وجود سند سه امضایی (ابراهیم داروغه‌زاده، منوچهر شاهسواری و علیرضا رضاداد) این بار فیلم به‌دلیل آنچه انصراف پخش‌کننده عنوان شد از حضور روی پرده سینما بازماند. در ادامه تعویق چند باره نمایش این فیلم رضا درمیشیان را دست به قلم کرد و این فیلمساز جوان در نامه‌ای به رئیس جمهوری تظلم‌خواهی کرد. در پی حواشی این چند روز طبق گزارشی که ایسنا منتشر کرده طیبه سیاوشی، سیده فاطمه ذوالقدر و غلامرضا کاتب اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس عصر روز شنبه 28 بهمن‌ماه در دو نشست جداگانه با معاون سینمایی وزارت ارشاد و همچنین رضا درمیشیان کارگردان فیلم «عصبانی نیستم» به بررسی موانع اکران این فیلم پرداختند.
به گفته سیده فاطمه ذوالقدر؛ محمد مهدی حیدریان معاون سینمایی وزارت ارشاد در این نشست مجدداً خواستار حذف پنج دقیقه دیگر از نسخه نهایی این فیلم شده است. حیدریان پنج دقیقه ممیزی بیشتر «عصبانی نیستم» را حق وزیر و شرط‌شان برای اکران این فیلم عنوان کرده است اما از سوی دیگر درمیشیان نیز زیربار اکران چند پاره فیلم نرفته و معتقد است این حجم سانسور توهین به شعور تماشاگر است. طیبه سیاوشی نیز با اشاره به این نکته که طبق مستندات این فیلم 5 بار پروانه نمایش گرفته گفته است کارگردان «عصبانی نیستم» با توجه به ممیزی‌های چند باره، حاضر به اعمال اصلاحات مجدد نیست و مذاکرات در این باره همچنان ادامه دارد.
همچنین در پی توقف مجدد اکران فیلم «عصبانی نیستم» باران کوثری متن یادداشتی را در اینستاگرام به اشتراک گذاشت. او در این باره نوشت: «عصبانی نیستم» در آن سال‌ها ساخته شد، مشخصاً همان سال‌ها... مسأله چیست؟ مشکل کجاست؟ غیر از ارشاد فیلم‌ها از زیر تیغ مصلحت چند نهاد و سازمان و ارگان و وزارتخانه باید جان سالم به در ببرند تا دیده شوند؟ این مردم چند قیم و چهره ظاهرالصلاح لازم دارند تا تشخیص دهند دیدن چه فیلم‌هایی برایشان مخرب است؟ گناه جوانانی مثل رضا درمیشیان چیست؟ اینکه به جای ساختن فیلم زیرزمینی و غیرقانونی و مهاجرت، پنج سال پای اکران فیلمش در ایران ایستاد و یک قدم از قانون فراتر نرفت...
نظام‌الدین کیایی صدابردار «عصبانی نیستم!» نیز در یادداشتی به مرور خاطره شب پرحادثه اختتامیه جشنواره سی و دوم به دبیری علیرضا رضاداد پرداخت: «سه ساعت قبل از مراسم از ما خواستند که خودمان یک مصاحبه کرده و بگوییم ما اصلاً جایزه نمی خواهیم...راستی چقدر مسخره می شد که مثلاً من وقتی هنوز کاندید هستم و جایزه نه به باره و نه به داره مصاحبه کنم و بگم من جایزه نمی خواهم البته آقای درمیشیان جور ما را کشید و مصاحبه کرد که ما هیچ‌کدام جایزه نمی خواهیم حتی بعداً فهمیدیم که ما با رأی کامل کاندید شده‌ایم بخصوص رضا درمیشیان و نوید محمد‌زاده نابغه!»
طبق گزارش سینما دیلی، به گفته کیایی حامد بهداد که یکی از کاندیداهای دریافت بهترین بازیگر نقش اول مرد بود قول داده بود در صورتی که برای دریافت جایزه روی سن برود اعلام خواهد کرد که این جایزه حق نوید است اما در نهایت جایزه را به او هم ندادند و این جایزه نصیب عطاران شد که از ماجرا بیخبر بود البته بعدها عطاران هم جایزه خود را به نوید محمدزاده داد.