سه سال است که هیچ کودکی در یمن نمی‌خندد
رویدا عبدالعزیز
مترجم: ندا آکیش
«فاطیما محمد علی» و دو پسرش در حال کاشت سبزی در مزرعه خانوادگی خود در منطقه‌ای دورافتاده در شمال یمن بودند که به یکباره هم خانه، هم مزرعه خانوادگی‌شان و هم تابی که برای بازی بچه‌ها بسته بودند، بمباران شد و در این بمباران دختر 10 ساله فاطیما در خون غلتید و مادر را داغدار فراق خود کرد. خانواده فاطیما که خانه و مزرعه‌شان را از دست داده‌اند، هر روز فقیر و فقیرتر می‌شوند. در ماه آوریل 2017 تجاوز نظامی ائتلاف عربی به یمن یکی دیگر از فرزندان فاطیما را از او گرفت. این بار فرزند سه ماهه فاطیما که دچار سوء تغذیه شده بود، در مرکز درمانی «الجمهوری» شهر صعده جان باخت. فاطیما به احمد القباری، گزارشگر و فعال حقوق بشری که در بیمارستان بود و گزارش تهیه می‌کرد، درباره مرگ فرزند سه ماهه‌اش و دیگر بچه‌های بستری در این بیمارستان گفت: بچه‌های ما شبانه روز به خاطر کمبود غذا و آب سالم گریه می‌کنند. مواقعی پیش می‌آید که آرزو می‌کنم بمیرم و این‌طور زندگی نکنم.
صعده که در شمال یمن قرار دارد و با عربستان هم مرز است، یکی از خطرناک‌ترین و منزوی‌ترین مناطق کشور جنگ‌زده یمن به شمار می‌رود که تقریباً برای خبرنگاران و خارجی‌ها غیرقابل دسترس است.
نادیا محمد، دیگر زن یمنی است که 33 سال دارد و برای اینکه بتواند غذا و خوراکی برای اعضای خانواده‌اش تهیه کند، تمام طلاهای خود را فروخته است. او می‌گوید، یادش نمی‌آید که کی گوشت یا برنج خورده‌اند. کودک 10 ماهه نادیا دچار سوء تغذیه شدید و ورم معده شدید ناشی از کمبود پروتئین شده بود که در مرکز درمانی الجمهوری تا حدودی بهبود یافته و ترخیص شد.
آلیا مادربزرگی است که در گذشته‌های نه چندان دور به همراه فرزندانش در صعده زندگی می‌کرد و فرزندانش با کشاورزی خرج زندگی خودشان و او را درمی‌آوردند. اما یک بمب خوشه‌ای به زمین کشاورزی آنها اصابت کرد و جان فرزندانش را گرفت. او حالا تنها کسی است که باید از نوه تازه متولد شده‌اش نگهداری کند. او و نوه‌اش ابتدا در یک کمپ پناهجویان در المنباء که نزدیک مرزهای عربستان سعودی است زندگی می‌کردند اما از آنجا که المنباء مانند صعده جزو مناطق تحت کنترل حوثی‌هاست، مدام مورد هدف بمب‌های ائتلاف عربی قرار می‌گرفت و اصلاً ایمن نبود. علاوه بر این، مواد غذایی هم در این کمپ تمام شده بود. مادربزرگ و نوه‌اش که داشت از گرسنگی می‌میرد، کمپ را ترک کردند و پس از پیمودن مسیر 6 ساعته با الاغ و کامیون به بیمارستان الجمهوری رسیدند. پس از ماه‌ها درمان جدی، نوه مادربزرگ از مرگ نجات پیدا کرد و الان وضعیت جسمی قابل قبول و تثبیت شده‌ای دارد.
دکتر علی الکمادی که در بخش تغذیه مرکز درمانی «الجمهوری» صعده کار می‌کند در ماه آوریل به احمد القباری گفت: تا قبل از جنگ ما تعداد بسیار کمی از موارد ابتلا به سوءتغذیه داشتیم اما پس از جنگ این آمار بسیار بسیار زیاد شده است. کریستین موناگان که یک افسر تحقیق در یک سازمان حمایت از کودکان در مناطق جنگی است می‌گوید: سعودی‌ها و متحدانشان به بیمارستان‌ها، تأسیسات بیمارستانی از جمله آمبولانس‌ها و انبارهای نگهداری دارو و تجهیزات پزشکی به طور سیستماتیک حمله می‌کنند زیرا این حملات را نوعی تاکتیک جنگی می‌دانند. علاوه بر این حملات، آنها با محاصره مبادی ورودی زمینی، هوایی و دریایی مانع دسترسی مردم یمن به کمک‌های بشردوستانه می‌شوند.
سومین سالگرد جنگ یمن نزدیک است و هیچ نشانه‌ای از اینکه این درگیری در حال تمام شدن است به چشم نمی‌خورد. سازمان‌های بشردوستانه آمار و ارقام هشداردهنده‌ای درباره این جنگ می‌دهند. بنابر این آمارها، یک سوم جمعیت 28 میلیون نفری یمن دچار قحطی شده‌اند، از مارس 2015 تا ژانویه 2017 حدود 10 هزار غیرنظامی کشته و زخمی شده‌اند که از این تعداد 5 هزار نفر کودک بوده‌اند. 400 هزار نفر هم دچار سوء تغذیه هستند. بنا بر گزارش سازمان بهداشت جهانی، شیوع وبا نیز یک میلیون یمنی را مبتلا کرده است.
ویژگی دیگر جنگ یمن این است که پوشش خبری‌اش برای رسانه‌های بین‌المللی آسان نیست. با وجود این، برخی رسانه‌ها با ارتباط گرفتن با مردم یمن که از نزدیک شاهد جنگ هستند، اطلاعاتی درباره جنگ یمن کسب می‌کنند.
احمد که یک پژوهشگر مستقل است و در صنعا با همسر و فرزندش زندگی می‌کند، می‌گوید: ما سعی می‌کنیم این جنگ را نادیده بگیریم. من این کار را می‌کنم که بتوانم به زندگی و کارم ادامه دهم. اما در عمل، ممکن نیست. دورتادور ما را ترس و دلهره فراگرفته است. دلهره‌های بسیار زیاد. می‌ترسیم که به خاطر هیچ و پوچ دستگیر شویم. می‌ترسیم شغل‌مان را از دست بدهیم یا اصلاً شغلی پیدا نکنیم. از بیماری، اپیدمی‌ها و پیدا نکردن دارو می‌ترسیم و این لیست ترس‌هایمان همین طور ادامه دارد. شرایط انسانی در یمن بد است. زندگی کردن برای اکثر مردم دشوار است و گرسنگی و فقر بسیاری از مردم یمن را وادار می‌کند، بجنگند. حدود یک سال و نیم است که هیچ‌کدام از کارمندان دولتی و حتی سربازان حقوق نگرفته‌اند. بسیاری از مردم مجبورند به‌دنبال منبع درآمد دیگری باشند. شمار گداها در خیابان‌ها افزایش یافته است. هر قدر که مردم تلاش می‌کنند شرایط موجود را بپذیرند و با آن سازگار شوند، درگیری و جنگ شدت می‌یابد و آنها را به نقطه اول برمی‌گرداند.
مرگ صالح شرایط را پیچیده‌تر کرده است و هیچ توافق صلحی در کار نیست. اما از وقتی که رسانه‌های غربی نمی‌توانند وارد یمن شوند و وقایع این کشور را گزارش دهند، جنگ یمن به یک جنگ فراموش شده تبدیل شده است.
هبا 35 ساله که رئیس یک سازمان مدنی در یمن است و در صنعا کار می‌کند، می‌گوید: من یکی از معدود آدم‌های خوش‌شانس در یمن هستم که هنوز حقوق می‌گیرم و می‌توانم چیزهایی را که نیاز دارم، بخرم اما شرایط کلی در یمن وحشتناک است. مردم نمی‌توانند مایحتاج اولیه زندگی خود را بخرند. زندگی کردن در این کشور بسیار گران شده زیرا محاصره باعث شده کمبود کالا به وجود آید. در واقع محاصره یکی از چالش برانگیزترین مسائل یمن است که زندگی روزمره مردم فقیر یمن و حتی پولدارهای این کشور را تحت تأثیر قرار داده است. محاصره؛ واردات و صادرات مواد غذایی، لباس و دارو را تحت تأثیر قرار داده است.
ما یمنی‌ها حس می‌کنیم که از سوی جامعه جهانی نادیده گرفته شده‌ایم و حس می‌کنیم که انگار در یک سیاره دیگر زندگی می‌کنیم. اینجا مردمان زیادی هستند که خانه‌هایشان را از دست داده‌اند. آنها مجبور شده‌اند خانه‌های خود را که در مناطق درگیری قرار داشته ترک کنند و به مناطق امن بروند یا اینکه خانه‌هایشان بمباران و تخریب شده است. بگذارید صدای ما شنیده شود. بگذارید قربانیان جنگ یمن دیده شوند. از بچه‌های ما حمایت کنید تا در صلح زندگی کنند و از زندگی‌شان لذت ببرند مانند دیگر کودکان سراسر جهان.
منبع: هافینگتون پست
آدرس مطلب
http://www.iran-newspaper.com/newspaper/page/6743/190/459257/1
ارسال دیدگاه
ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ویژه نامه
ایران عصر
