گروه جهان/     دیدار بی‌سابقه «مون جائه این»، رئیس جمهوری کره جنوبی با «کیم یونگ نام»، رئیس تشریفاتی دولت کره شمالی، عالی‌ترین مقام پیونگ یانگ در روز جمعه (دیروز) و دو ساعت مانده به مراسم افتتاحیه المپیک زمستانی 2018، مهر تأیید دیگری بر این مسأله بود که این المپیک زمستانی بیش از آنکه یک رویداد ورزشی باشد، یک رویداد بسیار مهم سیاسی با تأثیرات جهانی وسیع است. پیش از این دیدار، رسانه‌ها اعلام کرده بودند، «کیم یو جونگ»، خواهر رهبر کره شمالی که برای شرکت در مراسم افتتاحیه المپیک زمستانی به کره جنوبی سفر کرده جمعه شب در ضیافت شام با حدود 200 نفر از رهبران و مقامات عالی جهان از جمله شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن و مایک پنس، معاون رئیس جمهوری امریکا شرکت می‌کند.
به گزارش «ایران» به نقل از خبرگزاری «شینهوا»ی چین، هواپیمای جت خصوصی کیم یونگ نام، رئیس‌تشریفاتی دولت کره شمالی و رئیس هیأت کره شمالی صبح دیروز جمعه در فرودگاه اینچئون در نزدیکی سئول به زمین نشست و رئیس جمهوری کره جنوبی که برای نخستین بار پس از 65 سال (جنگ کره در اوایل دهه 1950) میزبان عالی‌ترین مقام همسایه شمالی خود بود، به گرمی از میهمان خود استقبال کرد و دست کیم یونگ نام را فشرد.  کیم یونگ نام که از زمان درگذشت کیم ایل سونگ، رهبر پیشین و پدربزرگ رهبر کنونی کره شمالی ریاست هیأت رئیسه مجمع عالی خلق (پارلمان کره شمالی) را برعهده دارد، در برخی رسانه‌ها به‌عنوان مرد‌شماره دو کره شمالی معرفی می‌شود اما در عمل و در واقع رهبر اجرایی این کشور است و جایگاه او شاید همتراز با اون است. براساس قوانین کره شمالی، رئیس مجمع عالی خلق از لحاظ تشریفاتی، رئیس کشور و عالی‌ترین مقام دولتی محسوب می‌شود.
اینکه کره شمالی در بحبوحه بحران شبه جزیره کره و چالش‌های جدی امنیتی‌ای که با همسایه جنوبی خود دارد، عالی‌ترین مقام‌های کشوری خود را برای شرکت در یک رویداد ورزشی به کره جنوبی می‌فرستد، نه تنها برای شبه جزیره کره بلکه برای جامعه بین‌الملل که با نگرانی حوادث و تحولات منطقه را رصد می‌کنند، امیدوار‌کننده است و این سیگنال را می‌دهد که باب مذاکرات سیاسی بین دو کره در حال بازشدن است. امریکا نیز این سیگنال‌ها را دریافت کرده است زیرا مایک پنس، معاون اول رئیس جمهوری امریکا که برای شرکت در مراسم افتتاحیه المپیک زمستانی 2018 به کره جنوبی سفر کرده، درباره دیدار با «نام»، مرد شماره دو کره شمالی اعلام آمادگی کرده بود.
اگرچه کره شمالی نسبت به این دیدار ابراز بی‌میلی کرده بود. اما به گزارش ایرنا به نقل از رسانه های کره جنوبی، "پنس" و "نام" عصر دیروز جمعه در حاشیه ضیافت شام رئیس جمهور کره جنوبی در پیونگ چانگ، با یکدیگر مواجه شده و به صورت ناخواسته و کوتاه مدت یکدیگر را ملاقات کردند. این دو نفر ظاهرا سعی داشتند از رویارویی مستقیم با یکدیگر جلوگیری کنند اما دیدار صورت گرفت و پنس 5 دقیقه بعد محل برگزاری ضیافت شام را ترک کرد. در ابتدا قرار بود پنس در میز اصلی و در کنار میزبان و مرد شماره دو کره شمالی بنشیند.
بنا بر اعلام کاخ ریاست جمهوری کره جنوبی، دیروز جمعه پس از پایان مراسم افتتاحیه نمایندگان کره شمالی به سئول بازگشتند تا در مراسم ناهاری که امروز شنبه قرار است در کاخ ریاست جمهوری کره جنوبی برگزار شود شرکت کنند. برخی رسانه‌ها احتمال دیدار پنس و مرد شماره دو کره‌شمالی در این ضیافت ناهار را محتمل می‌دانند. همچنین برخی تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند، خواهر رهبر کره شمالی حامل پیام کیم جونگ اون برای رئیس جمهوری کره جنوبی باشد. یکی از بزرگترین اختلاف‌های دو کره نگرانی‌های امنیتی دو کشور است. کره شمالی مانورهای نظامی امریکا و کره جنوبی در شبه جزیره کره را تحریک‌آمیز می‌داند و محکوم می‌کند و کره جنوبی آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای کره شمالی را. این در حالی است که در سال 2017 و به مدد حضور ترامپ در کاخ سفید و جنگ لفظی گسترده‌ای که با کیم جونگ اون داشت، تهدیدهای امنیتی در شبه جزیره کره با بالاترین حد رسید و جامعه بین‌الملل را بشدت نگران کرد.
اما چندی پیش که مذاکرات دو کره برای شرکت ورزشکاران کره شمالی در المپیک زمستانی آغاز شد، جامعه بین‌الملل امیدوارانه و با دقت این روابط را رصد کرد و نگاه‌ها به المپیک زمستانی 2018 کاملاً تغییر کرد؛ به طوری که اکثر ناظران این رویداد ورزشی را فتح بابی برای حل و فصل یک بحران بین‌المللی می‌دانستند. دیروز جمعه نیز هنگامی که رسانه‌ها از ملاقات عالی‌ترین مقام کره شمالی با رئیس جمهوری کره جنوبی خبر دادند، امیدها بیش از پیش شد.
البته بدبینی‌ها به کره شمالی در منطقه شرق آسیا و شبه جزیره کره زیاد است به طوری که  به نقل از خبرگزاری رویترز، شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن و یکی از اصلی‌ترین متحدان امریکا در دیدار یک ساعته‌ای که با رئیس‌جمهوری کره‌ جنوبی داشت، از این کشور خواست، فریب رفتارهای دوستانه پیونگ یانگ را نخورد.

نیم نگاه
رئیس هیأت کره شمالی صبح دیروز جمعه در فرودگاه اینچئون در نزدیکی سئول به زمین نشست و رئیس جمهوری کره جنوبی که برای نخستین بار پس از 65 سال (جنگ کره در اوایل دهه 1950) میزبان عالی‌ترین مقام همسایه شمالی خود بود، به گرمی از میهمان خود استقبال کرد و دست کیم یونگ نام را فشرد.
بدبینی‌ها به کره شمالی در منطقه شرق آسیا و شبه جزیره کره زیاد است به طوری که  به نقل از خبرگزاری رویترز، شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن و یکی از اصلی‌ترین متحدان امریکا در دیدار یک ساعته‌ای که با رئیس‌جمهوری کره‌ جنوبی داشت، از این کشور خواست، فریب رفتارهای دوستانه پیونگ یانگ را نخورد.

نیروهای ائتلاف بین‌المللی تحت رهبری امریکا که بیش از 3 سال است به بهانه مبارزه با داعش در خاک سوریه مستقر شده و نام مأموریت خود را مبارزه با نیروهای تروریستی و بازگشت صلح و ثبات در این کشور جنگ زده اعلام کردند، به مواضع نیروهای طرفدار دولت سوریه در دیرالزور حمله کرده و بیش از صد نفر از نیروهای مردمی این کشور را به خاک و خون کشیدند. اقدامی که واکنش تند دولت سوریه و روسیه را در پی داشته و آن را جنایتی جنگی و جنایت علیه بشریت توصیف کردند. واشنگتن نیز بی‌تفاوت از این حمله وحشیانه، این عملیات را اقدامی تدافعی خواند.
به‌گزارش ایرنا، صبح پنجشنبه خبرگزاری رویترز با انتشار گزارشی به‌نقل از یک مقام امریکایی که نخواسته نامش فاش شود اعلام کرد: ائتلاف بین‌المللی با بمباران مواضع نیروهای طرفدار ارتش سوریه در منطقه‌ای میان روستاهای خشام و الطابیه در دیرالزور (در شمال شرق سوریه) بیش از 100نفر از نیروهای مردمی را کشته است. این حمله در حالی صورت می‌گیرد که این نیروها مشغول به مبارزه با داعش و «قسد» بودند. در همین حال تلویزیون رسمی سوریه با تأیید کشته شدن ده‌ها نفر از نیروهای مردمی این کشور در بمباران حومه دیرالزور توسط ائتلاف، آن را محکوم و این جنایت را تجاوزی جدید در راستای حمایت از تروریسم دانست. این رسانه افزود: ائتلاف امریکا با بمباران مواضع نیروهای مردمی در حال مبارزه با تروریست‌های داعش و قسد در دیرالزور، شرق رود فرات ده‌ها نفر از نیروهای مردمی را کشت و مدعی شد این امر پاسخ به‌ حمله نیروهای ارتش سوریه به مقر فرماندهی نیروهای دموکرات سوریه است. خبرگزاری رسمی این کشور(سانا) نیز حمله ائتلاف را تجاوزی جدید وحمایت از تروریست‌ها خواند. پس‌ از کشتار وحشیانه نیروهای ائتلاف موسوم به «نیروهای ائتلاف بین‌المللی» به سرکردگی امریکا به مواضع نیروهای مردمی سوریه در حومه دیرالزور، وزارت خارجه سوریه نامه‌ای را به دبیرکل سازمان ملل و رئیس شورای امنیت ارسال کرده و کشتار دسته جمعی و وحشیانه ائتلاف را تجاوزی جدید و یک جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت دانست. به گزارش ایسنا، به‌نقل از شبکه المیادین وزارت خارجه سوریه در این نامه اعتراض‌آمیز نوشت این تجاوز ائتلاف حمایتی مستقیم از تروریسم بوده و بر ماهیت مقاصد خبیثانه امریکا علیه حاکمیت و تمامیت ارضی سوریه و وحدت مردم آن تأکید دارد. وزارت خارجه سوریه در عین حال توضیح داد که دولت سوریه مجدداً خواستار منحل کردن این ائتلاف غیرقانونی است چون حامی و پشتیبان تروریسم است.
در همین حال «واسیلی نبنزیا» نماینده دائم روسیه در سازمان ملل نیز حمله هوایی ائتلاف به دیرالزور را «غیرقابل قبول» دانسته و آن را «جنایت جنگی» توصیف کرد. وزارت دفاع روسیه نیز ضمن مخالفت شدید با حمله ائتلاف به مواضع نیروهای مردمی سوریه اعلام کرد هدف نهایی امریکا در سوریه نه مبارزه با داعش بلکه کسب منافع اقتصادی است.
تدافعی خواندن حمله به دیرالزور
در پاسخ به اعتراضات دولت سوریه، «جیمز ماتیس» وزیر دفاع امریکا هرگونه حمله تهاجمی علیه نیروهای ‌همپیمان ارتش سوریه را رد کرده و مدعی شد: این عملیات خود تدافعی بوده است. ماتیس با اشاره به درگیری‌های رخ داده در نزدیکی شهر دیرالزور تأکید کرد: این اقدامی خرابکارانه و در واقع اقدامات انجام شده برای دفع حملات علیه متحدان کُردتبار بوده است. ماتیس گفت: نمی‌توان اعلام کرد که مهاجمان دقیقاً چه کسانی بودند. فقط ما می‌دانیم که آنها طرفدار رژیم اسد هستند. در همین حال «دانا وایت» سخنگوی وزارت دفاع امریکا نیز گفت واشنگتن قصدی برای درگیری مستقیم با ارتش سوریه ندارد.
شکست شورای امنیت
در اعلام آتش بس انسانی
در بحبوحه حمله نیروهای ائتلاف به نیروهای موافق بشار اسد در حومه دیرالزور، شورای امنیت با هدف بررسی اجرای آتش‌بس یک ماهه در سوریه تشکیل جلسه داد اما نتوانست به نتیجه‌ای ملموس درباره اعلام آتش‌بس انسانی در سوریه دست یابد، این در حالی است که سازمان ملل نسبت به افزایش خطر در مناطق مختلف بویژه در غوطه شرقی در نزدیکی دمشق هشدار داده است. به گزارش اسپوتنیک، روز پنجشنبه تعداد زیادی از سفیران ۱۵ کشور عضو شورای امنیت از نشست پشت‌ درهای بسته که به درخواست کویت و سوئد برگزار شده بود با چهره‌هایی عبوس بدون اینکه اظهارنظری بکنند، خارج شدند. فرانسوا دلاتر، سفیر فرانسه در سازمان ملل نیز تأکید کرد باید آتش‌بس فوری در سراسر سوریه برقرار شود.

گروه جهان/  در کمتر از سه هفته دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری امریکا نیمه شب پنجشنبه به‌ وقت محلی برای دومین بار تعطیل شد و عامل اصلی این تعطیلی رند پل، سناتور جمهوریخواه بود اما عمر این تعطیلی حدود پنج ساعت و نیم بود .
به گزارش ایران به نقل از سایت روزنامه امریکایی واشنگتن پست سناتورها که موفق نشده بودند در پایان ضرب الاجل نیمه شب پنجشنبه بودجه موقت دو ساله را به رأی بگذارند، در ساعت یک بامداد دیروز جمعه رأی‌گیری را انجام داده و این لایحه را تصویب کرده و برای رأی‌گیری به مجلس نمایندگان فرستادند. در مجلس نمایندگان نیز این لایحه با 240 رای موافق و 186 رای مخالف تصویب شد. لایحه بودجه موقت دو ساله که ساعت یک بامداد جمعه و با فاصله یک ساعته از دومین تعطیلی دولت در مجلس سنا به رأی گذاشته شد، با 71 رأی موافق و 28 رأی مخالف در سنا به تصویب رسید و برای رأی‌گیری به مجلس نمایندگان ارسال شد در مجلس نمایندگان نیز این لایحه با 240 رای موافق و 186 رای مخالف تصویب شد.
به موجب این لایحه بودجه موقت دو ساله، صدها میلیارد دلار روانه بخش نظامی امریکا می‌شود و محدودیت‌های مربوط به دریافت وام که پیشتر برای دولت فدرال تعیین شده بود، به مدت یک سال برداشته می‌شود.
اما نکته جالب توجه و قابل تأمل در دومین تعطیلی دولت ترامپ و وقایع پنجشنبه شب مجلس سنای امریکا این بود که برغم موافقت نسبی هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه بر سر لایحه بودجه موقت دو ساله، یک سناتور جمهوریخواه در اعتراض به برداشته شدن سقف دیون دولت فدرال و همچنین روند عجولانه رأی‌گیری در سنا، با حضور چندباره در صحن سنا و سخنرانی کردن به مدت 9 ساعت، مانع  برگزاری مراسم رأی‌گیری در موعد مقرر (پایان ضرب الاجل نیمه شب پنجشنبه) شد و دولت را به تعطیلی کشاند. این سناتور جمهوریخواه کسی نبود جز رند پل. به عقیده رند پل، این لایحه بودجه دوساله 300 میلیارد دلار به کسری بودجه دولت اضافه می‌کند و خزانه دولت را به «تاراج» می‌برد.
نکته جالب توجه دیگر که در لایحه بودجه موقت دوساله وجود داشت این بود که در این لایحه به مسائل مربوط به مهاجران که جزو اختلاف نظرهای جدی دموکرات‌ها و جمهوریخواهان بویژه شخص رئیس جمهوری امریکا است، اشاره‌ای نشده بود و میچ مک کنل، رئیس اکثریت سنا در این باره گفت، هفته آینده بر سر مسأله مهاجران بحث و گفت‌و‌گو می‌کنیم. به‌نظر می‌رسد دولت ترامپ با ترفند نگنجاندن مسائل مهاجران در لایحه بودجه موقت خود، می‌خواسته از هجمه گسترده دموکرات‌ها علیه خود و لایحه‌اش بکاهد و آرای لازم را هم در سنا و هم در مجلس نمایندگان کسب کند و پس از آنکه خطر تعطیلی دولت به مدت دو سال از بین رفت در جلسات بعدی بر سر مهاجران با دموکرات‌ها چانه زنی کند. کمتر از یک ماه پیش، دولت ترامپ به مدت سه روز تعطیل شد و علت این تعطیلی اختلافات دموکرات‌ها و جمهوریخواهان بر سر قوانین مهاجرتی بویژه قانون داکا (حمایت از مهاجرانی که در سن کودکی به طور غیرقانونی به امریکا آورده شده اند) بود. حساسیت دموکرات‌ها روی مسأله مهاجران بویژه 800 هزار مهاجری که از قانون داکا منتفع می‌شوند بقدری زیاد است که چهارشنبه شب گذشته نانسی پلوسی، رهبر دموکرات‌ها در مجلس نمایندگان امریکا به مدت 8 ساعت در مجلس نمایندگان درباره مهاجران صحبت کرد و رکورد طولانی‌ترین سخنرانی از سال 1909 به این سو را شکست و با این کار روند کار مجلس نمایندگان را مختل کرد. در سال 1909 چمپ کلارک به مدت ۵ ساعت و ۱۵ دقیقه بدون وقفه در مجلس نمایندگان امریکا صحبت کرد. پنجشنبه و جمعه سخت دولت ترامپ برای جلوگیری از تعطیلی مجدد دولت در حالی بود که سایه سنگین پرونده تبانی احتمالی روسیه با فراخوان انتخاباتی ترامپ در انتخابات 2016 لحظه‌ای از سر این دولت پرحاشیه کم نمی‌شود و  به‌نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، جورج بوش پسر، رئیس جمهوری سابق امریکا در نشستی در ابوظبی، پایتخت امارات اعلام کرد، اسناد کاملاً شفافی وجود دارد که نشان می‌دهد روس‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۱۶ میلادی امریکا مداخله کرده‌اند. ژانت مانفرا، رئیس واحد امنیت سایبری در وزارت امنیت داخلی امریکا نیز در گفت‌و‌گو با شبکه خبری ان بی‌سی ادعا کرد، در جریان انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ این کشور، روسیه توانسته است در سیستم ثبت‌نام از رأی دهندگان 21ایالت امریکا با موفقیت نفوذ کند.  خبر دیگر از امریکا اینکه، «راب پورتر» یکی از همکاران و مشاوران نزدیک ترامپ پس از متهم شدن به اعمال خشونت علیه دو همسر سابق‌اش کناره‌گیری کرد. روزنامه «دیلی میل» عکس‌هایی از همسر اول پورتر منتشر کرده‌ که در آنها زیر یکی از چشمان او کبود است و او می‌گوید، این آثار ضرب و شتم همسرش است، البته پورتر این اتهام را رد کرده است.

‌الکساندر جیلسپی
مترجم: وصال روحانی

از زمان حمله سبعانه تیم امریکا به دو شهر ژاپن در جریان جنگ جهانی دوم تلاش‌ها حول این محور بوده است که از هرگونه حمله با ادوات اتمی به کشورها و ملت‌ها جلوگیری شود اما این باور درست و منطقی از یاد ما رفته است که هرگونه حمله مدهشی لزوماً نیازمند رویکرد به سلاح‌های هسته‌ای نیست.
امواج یک جنگ اتمی «هنوز شکل نگرفته» بین امریکا و کره‌شمالی بر پایه تهدید‌های دو سو، چند ماهی است که نه فقط شبه‌جزیره کره بلکه کل دنیا را در نگرانی محض فرو برده است ولی نگاهی به جنگ‌های مجتمع یا پراکنده در سال‌های طولانی پس‌از حمله شوم اتمی نیروی هوایی امریکا به شهرهای هیروشیما و ناکازاکی ژاپن گویای آن است که برای تخریب وسیع می‌توان به سلاح‌های غیر اتمی هم روی آورد و با فناوری‌های شیمیایی هم می‌توان به شکلی هسته‌ای وار ملت‌ها را به مسلح مرگ سوق داد. بدتر و ساده‌تر از تمامی آنها اجازه غیر رسمی سازمان ملل به هرکشور و هر نهادی است که خیال تولید وسیع سلاح و تجارت با آن را داشته باشد. امروزه گروه‌هایی متخاصم در سطح جهان می‌توانند با هزینه‌هایی نه چندان نجومی زرادخانه‌هایی را تصاحب کنند که با آن می‌توان کشورهای مختلف را کوبید یا نسل کشی‌های وحشتناک به‌راه انداخت و چون این حملات غیر اتمی است، از نکوهش‌های آن نیز مبرا ماند. عجیب است که سازمان ملل در پی وضع و تصویب انواع قطعنامه‌ها با هدف جلوگیری از تولید سلاح‌های هسته‌ای بوده اما همسو با آن با افزایش بی‌مهار سلاح‌های غیرهسته‌ای مخالفت نورزیده و این امر جهان را به پادگانی با وسعت این سیاره بی‌مهار تبدیل کرده است. بر این اساس، هزینه تولید سلاح در کشور‌های مختلف از اوایل دهه 1960 به این سو حداقل 20 برابر بیشتر شده و از 82 میلیارد دلار به 69/1 تریلیون دلار ارتقا یافته است. شاید استدلال شود که بخشی از این افزایش صرف پرداخت حقوق تصاعدی کارمندان نظامی شده اما سهم مربوط به تولید سلاح بسیار افزون‌تر از دستمزد نظامیان است. دلیل تمام این نابسامانی‌ها سود‌جویی پایان‌ناپذیر برخی دولت‌های بزرگ غربی است که برای قدری سود بیشتر از کشتن میلیون‌ها انسان نیز ابا ندارند و کره‌شمالی را در حالی تهدید به حمله اتمی می‌کنند که برای این کشور و نظایر آن هیچ راهی بجز مسلح ساختن خویش در قبال «دیو»ی مانند امریکا باقی نگذاشته‌اند.

انتخابات کلمبیا هنوز برگزار نشده، همراه بوده است با درگیری‌هایی بین‌ موافقان و مخالفان هر نامزد. در تصویر یکی از مخالفان رودریگو لوندانو ایچوری که پیشتر از فرماندهان گروه شورشی فارک بود، در حال سنگ زدن به نیروهای امنیتی است.

مایکل وولف / مترجم: مهوش غلامی

ورود به جرگه خودی‌های ترامپ
رینس پریبوس آخرین گزینه برای انتصاب پست رئیس کارکنان کاخ سفید شد.
برای کاخ سفید او تنها رئیس معقول در میان مدعیان بود و خیلی زود در معرض اعمال نفوذ شدید از طرف پل ریان، سخنگوی مجلس نمایندگان و میچ مک‌کانل، رهبر گروه اکثریت در سنا قرار گرفت. اگر قرار بود آنها با یک نفر زبان نفهم مثل دونالد ترامپ سر و کار داشته باشند، در این صورت به کمک یکی از هم ردیف‌های خود، بهتراز این کار برمی‌آمدند.
پریبوس، چهل و پنج ساله نه سیاستمدار، نه کارشناس سیاست و نه استراتژیست بود. او یکی از کارگران ماشین سیاسی، از قدیمی‌ترین حرفه‌ها بود و در واقع در زمینه جمع‌آوری سرمایه مورد نیاز بودجه فعالیت داشت. او که در خانواده‌ای از طبقه کارگر در نیوجرسی و بعد در ویسکانسن بزرگ شده بود در سن سی و دو سالگی برای نخستین و آخرین بار در انتخابات سنا شرکت کرد: اقدامی ناکام برای عضویت در سنای ایالت ویسکانسن. او به ریاست حزب در این ایالت رسید و بعداً مشاور کل کمیته ملی جمهوریخواه شد. در سال 2011 به ریاست این کمیته ارتقا یافت. اعتبار او ناشی از حمایت او از محافظه کاران در ویسکانسن و مراوده با اسکات واکر، فرماندار این ایالت بود که ستاره‌اش در حزب جمهوریخواه رو به درخشش گرفته بود (و مدتی کوتاه – خیلی کوتاه – از کاندیدهای مهم در انتخابات 2016 شد). در حالی که بخش مهمی از اعضای حزب جمهوریخواه مخالف ترامپ بودند و تقریباً همه در حزب معتقد بودند که ترامپ با شکستی خفت بار به قعر سقوط می‌کند و حزب را هم همراه خود به قعر خواهد برد، بعد از موفقیت ترامپ در نامزدی ریاست جمهوری، پریبوس تحت فشار شدید قرار گرفت تا منابع را به کانداید‌های پایین‌تر از او منتقل کند یا کلاً از ستاد ترامپ خارج شود.
پریبوس خود متقاعد شده بود ترامپ امیدی به پیروزی ندارد با این حال ریسک نکرد. این حقیقت که او به‌طور کامل ترامپ را ترک نکرد احتمال ضعیف پیروزی را به وجود آورد و پریبوس را به قهرمان تبدیل کرد ‌(به همین ترتیب، در تعبیر کلین کانوی، اگر باخته بودند او به هدفی منطقی تبدیل شده بود). به این ترتیب او به گزینه حتمی برای ریاست کاخ سفید تبدیل شد.
همچنین با وجود این ورود پریبوس به جرگه خودی‌های ترامپ، مثل دیگران موجب سرگردانی و بلاتکلیفی او هم شد. بعد از نخستین ملاقات طولانی با ترامپ با این فکر از جلسه بیرون آمد که تجربه‌ای به‌طور ناراحت‌کننده‌ عجیب بوده است. ترامپ بدون وقفه حرف می‌زد و مرتب همه چیز را خودش تکرار می‌کرد. یکی از همکاران نزدیک ترامپ به پریبوس گفت: «برنامه این‌طوری که در یک ملاقات یک ساعته با او پنجاه و چهار دقیقه تو به قصه‌هایی گوش می‌کنی که بارها تکرار و تکرار می‌شوند. بنابراین باید یک موضوع برای مطرح کردن داشته باشی و باید هروقت توانستی آن را مثل رگبار بیان کنی.»
انتصاب پریبوس به‌عنوان رئیس کاخ سفید که در اواسط نوامبر اعلام شد، بنن را هم در سطح همترازی قرار داد. ترامپ کم کم به اخلاق طبیعی خود باز گشته بود که اجازه نمی‌داد کسی قدرت واقعی داشته باشد. پریبوس حتی در این مقام بالا هم در جمع سنتی اکثر همیاران ترامپ در طول سال‌ها، چهره‌ای نسبتاً ضعیف بود. این گزینه در مورد دیگر رؤسای آینده هم کارگر بود. تام باراک می‌توانست براحتی پریبوس را دور بزند و همچنان مستقیم با ترامپ صحبت کند. با جایگاه جارد کوشنر به‌عنوان داماد ترامپ و بزودی دستیار برجسته او نیز ممانعتی نخواهد شد و استیو بنن ضمن گزارش دهی مستقیم به ترامپ همچنان به صدای بی‌چون و چرای ترامپیسم در کاخ سفید باقی می‌ماند. به‌عبارت دیگر، اسما یک رئیس – بی‌اهمیت – و در عمل چندین رئیس مهمتر وجود خواهد داشت که متضمن هرج ومرج و استقلال بی‌چون و چرای ترامپ خواهد بود. جیم بیکر، ‌رئیس کاخ سفید در دوره ریاست رونالد ریگان و جرج اچ دبلیو بوش و تقریباً مدلی برای اداره بخش اداری کاخ سفید به پریبوس توصیه کرد این سمت را نپذیرد.

رئیس‌جمهوری مصر در جریان سفرش به عمان، سندی را برای حل و فصل سیاسی بحران یمن پیشنهاد داد که در نتیجه آن نیروهای انصارالله خلع سلاح شده و به‌صورت تدریجی به ارتش یمن ملحق خواهند شد.
به گزارش ایسنا، روزنامه الجریده کویت به نقل از یک منبع ویژه اعلام کرد: «عبدالفتاح سیسی» رئیس‌جمهوری مصر در جریان سفرش به عمان «قابوس بن سعید» پادشاه این کشور را در جریان جزئیات طرحی قرار داده که مقدمه‌ای برای پایان درگیری‌ها در یمن محسوب می‌شود و اجازه انجام مذاکرات سیاسی میان طرف‌های درگیر را می‌دهد. این منبع گفت: مصر خواهان ارائه سندی بوده که دربردارنده اصولی برای حل بحران یمن است که از جمله آنها توقف درگیری‌ها و تحقق یک آتش‌بس موقت و سپس اجازه به ورود کمک‌های انسانی و پس از آن نشستن بر سر میز مذاکرات و بررسی مسائل اختلاف‌آمیز است. در این سند فاش شده که انصارالله ملزم خواهد شد تا موشک بالستیک به عربستان سعودی شلیک نکرده و مانع کشتیرانی‌ها در تنگه باب المندب نشود و در عین حال از از ایران دور‌شده و به صورت مستقل تصمیم‌گیری کند. همچنین مصر به انصارالله پیشنهاد می‌کند که سلاح‌های خود را تحویل داده و به صورت تدریجی به نیروهای ارتش یمن ملحق شود. این سند پیشنهادی مصر اجازه مشارکت طرف‌های بین‌المللی از جمله شورای امنیت و سازمان ملل در مذاکرات را می‌دهد. این منبع تأکید کرد قاهره خواهان این است که تمامی توافق‌ها میان طرف‌های درگیر در یمن مکتوب باشد و رئیس‌جمهوری مصر بر لزوم نزدیک کردن دیدگاه‌ها میان عمان و کشورهای عرب حوزه خلیج‌ فارس و از بین بردن هرگونه اختلافی در دیدگاه‌ها و همچنین همکاری با یکدیگر برای پایان دادن به اختلاف‌ها میان طرف‌های عربی تأکید دارد. در شرایطی که مصر طرح مورد نظرش برای پایان درگیری‌ها در یمن را ارائه داده بود، ارتش و کمیته‌های مردمی یمن با آغاز عملیات گسترده در استان الجوف واقع در شمال این کشور، ده‌ها مزدور سعودی را کشته یا به اسارت گرفتند.